Θαλασσινή αύρα

Εχθές έπιασε μια υπέροχη μπόρα. Από αυτές τις δυνατές καλοκαιρινές, που συνοδεύονται από βροντές και αστραπές. Το χώμα μύρισε και το νερό ξέπλυνε τα πάντα.

Εγώ την ώρα της καταιγίδας ήμουν στο γυμναστήριο και χόρευα σε έντονους ρυθμούς - εντάξει όχι πολύ έντονους ακόμη - latin και όχι μόνο, προσπαθώντας ν΄ακολουθήσω τις οδηγίες της γυμνάστριάς μας.

Ε ναι, μετά από τρία ολόκληρα χρόνια βρήκα λίγο χρόνο για να γυμναστώ και πάλι. Ευτυχώς βόλεψαν οι ώρες κι έτσι τα βράδια λικνίζομαι στους ρυθμούς της Zumba-fitness. Δυνατή μουσική, έντονοι ρυθμοί, γρήγορα βήματα, κραυγές και... τα μυαλά στα κάγκελα. Το χρειαζόμουν όσο τίποτε άλλο! Γυρίζω στο σπίτι άλλος άνθρωπος, όλη η ένταση της ημέρας μένει μέσα στην αίθουσα γυμναστικής κι εγώ φεύγω ανάλαφρη. 

Ως γνωστόν, μαζί με το κορμί, τονώνεται και η ψυχολογία κι επειδή η διάθεσή μου είναι πολύ καλοκαιρινή, άφησα να τρυπώσει στο σπίτι μας λίγη θαλασσινή αύρα.

Συνειδητοποίησα ότι έχω μαζέψει -από βαφτίσεις κυρίως- πάρα πολλά αντικείμενα με θέμα θαλασσινό ή γενικότερα καλοκαιρινό, οπότε σκέφτηκα να τα ξετρυπώσω και να τα αξιοποιήσω.

Με τα κρεμαστά που είχα φτιάξει πέρυσι για τη βάφτιση του Ορφέα και περίσσεψαν, στόλισα τα κλαδιά.

Επίσης το τούλι με τα κοχύλια, που ήταν δεμένο στην τσάντα του, το κρέμασα στον τοίχο, πλάι στο αγαπημένο μου κάδρο. 

Είχα αγοράσει πριν καιρό ένα κάδρο με βάθος (ΙΚΕΑ), αλλά έμενε σε ένα συρτάρι αχρησιμοποίητο. Το πήρα λοιπόν, έγραψα και εκτύπωσα ένα μήνυμα που μου θυμίζει τα περασμένα καλοκαίρια - τότε που άραζα στις ακροθαλασσιές - και το ομόρφυνα με λίγους αστερίες. 

Γέμισα ένα βάζο με νερό, το οποίο χρωμάτισα με λίγο μπλε χρώμα ζαχαροπλαστικής και μέσα του τοποθέτησα ένα ψηλό ποτήρι γεμάτο με λευκές πέτρες κι ένα κερί.

Είναι πολύ εντυπωσιακό, ειδικά το βράδυ!

το κεραμίδι με τα κοχύλια και τα κεριά - δώρο της αδερφής μου -δεν λείπει ποτέ 

Με τον ίδιο τρόπο χρωμάτισα νερό και γέμισα αυτά τα μικρά βάζα, στα οποία έριξα πέτρες, αστερίες και κοχύλια.

Με τα ξύλα που μαζέψαμε πέρυσι, τα οποία είναι φαγωμένα από τη θάλασσα κι έχουν αυτό το γκρίζο (πανέμορφο) χρώμα, δεν ήξερα τι να κάνω. Τελικά αποφάσισα να φτιάξω ένα μικρό μόμπιλε, με σπάγκο, κορδέλες και κοχύλια που ήταν τρυπημένα και φαγωμένα και το κρέμασα στο φωτιστικό.

Έχω άλλα δύο ξύλα, με τα οποία θα φτιάξω κάτι αργότερα. Ίσως κάτι για τα παιδιά.

Ο καιρός επιμένει να μην είναι πολύ ζεστός, όμως κάτι πήρε το αυτί μου ότι το φετινό καλοκαίρι θα είναι καυτό! Για να δούμε...

Πλησιάζει πάλι Σαββατοκύριακο, τι καλά!

Καλημέρα κι ελπίζω να αρχίσατε κι εσείς τις μικροαλλαγές στα σπίτια σας. Έτσι για ανανέωση!

Τα φιλιά μου

Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286