Στιγμές με τα παιδιά

Η περασμένη εβδομάδα κύλισε ήσυχα. Η μόνη μας ανησυχία, αφορούσε τον Ανδρέα, ο οποίος έμεινε σπίτι όλη την εβδομάδα, αφού η μέση του δεν του επέτρεπε να κάνει τίποτα. Τρέχαμε σε κέντρα υγείας, γιατρούς, χειροπρακτικούς κλπ για να δούμε τι ακριβώς έχει. Αποτελέσματα δεν πήραμε ακόμη δυστυχώς...

Τα παιδιά αυτό τον καιρό απολαμβάνουν το καλοκαιρινό σπίτι, απολαμβάνουν να φορούν λίγα ρούχα, να κυκλοφορούν ξυπόλυτα, χαίρονται με τα παιχνίδια και τις βόλτες έξω. Τους φαίνονται όλα καινούρια. Αγαπημένη τους στιγμή είναι η πρωινή, που πίνουν το γάλα τους και αράζουν ή κάνουν τρέλες στον καναπέ, ο οποίος ντύθηκε επίσης με τα καλοκαιρινά του. 

Απολαμβάνουν επίσης να δοκιμάζουν όλα αυτά που ετοιμάζω στην κουζίνα, πειραματιζόμενη με νέες γεύσεις και υλικά. 
Είναι οι πιο αυστηροί μου κριτές!

Εμείς πάλι απολαμβάνουμε τις συζητήσεις μαζί τους. Ο Ορφέας έχει αρχίσει πια να μιλάει πιο καθαρά και χαιρόμαστε που τον καταλαβαίνουμε, ενώ οι απορίες του Φαίδωνα μάς φέρνουν γέλια. 

Όπως μια μέρα που χαζεύαμε τηλεόραση και έπεσε η διαφήμιση γνωστής σοκολάτας με την ατάκα "δεν τρως σοκολάτα, τρως κόλλημα". Οπότε ακούσαμε την πολύ σωστή απορία του Φαίδωνα "μαμά αυτός γιατί δεν τρώει τη σοκολάτα και τρώει το κόλλημα;" 
Ήταν τόσο αυθόρμητη η ερώτησή του που με έκανε να γελάω για αρκετή ώρα. Πάντως μεταξύ μας, κι εγώ τη σοκολάτα θα καταβρόχθιζα, δίχως δεύτερη σκέψη! Το κόλλημα θα το άφηνα για τους υπόλοιπους χεχε

Αυτή την εβδομάδα που χαίρονται τη συντροφιά του μπαμπά τους, ξαναθυμήθηκαν το μικρό ελικοπτεράκι που είχαμε δωρίσει στον Ανδρέα πριν 2 χρόνια. Τώρα πια ο Φαίδωνας παίζει μόνος του και το διασκεδάζει πολύ (το ελικοπτεράκι πάλι όχι και τόσο...).

Τις προηγούμενες ημέρες γνωρίσαμε και το νέο μέλος των KaPa, τον μικρό Τίγρη. 

Είναι κούκλος και τόσο μικρούλης. Ο Ορφέας ενθουσιάστηκε, το ίδο και ο Τίγρης, στην αρχή τουλάχιστον, γιατί λίγο αργότερα άρχισε να τον αποφεύγει (σαν το ελικόπτερο κι αυτός...).

Αυτή η ουρά "κεραία" με τρελαίνει!

Την Κυριακή πήγαμε βόλτα με τον Φαίδωνα και παρακολουθήσαμε μια υπέροχη παράσταση, φιλανθρωπικού χαρακτήρα, ανεβασμένη από γονείς και δασκάλους του Σχολείου της Φύσης.

Ω πόσο ζήλεψα! Ήταν καταπληκτική, τόσο ωραία που θα θελα να παίξω μαζί τους!
Υπέροχες φωνές και μελωδίες, φροντισμένα σκηνικά και κοστούμια, όλα φτιαγμένα από τους ίδιους, εμπνευσμένοι διάλογοι, γεμάτοι μηνύματα. 
Τα σημαντικότερα σημεία των πιο όμορφων και αγαπημένων παραμυθιών, ενώθηκαν μαγικά σε αυτό το θεατρικό έργο για να θυμίσουν σε εμάς  και να μάθουν στα παιδιά μας, τα πιο σπουδαία διδάγματα, αυτά που προφανώς εμείς ξεχάσαμε με το πέρασμα των χρόνων...  Διδάγματα για τη στάση μας απέναντι στους άλλους, απέναντι στους εαυτούς μας, απέναντι στη ζωή την ίδια. Ξαναέζησα τη μαγεία όλων των αγαπημένων μου παραμυθιών, που είχα διαβάσει αμέτρητες φορές ή που είχα παρακολουθήσει στην μικρή οθόνη με προσήλωση. Και θυμήθηκα! Θυμήθηκα όλους εκείνους τους λόγους που με έκαναν να τα λατρέψω...
Μόνο μπράβο μπορώ να πω! Μπράβο σε όλους! Ανυπομονώ για το επόμενο θεατρικό σας έργο!

Επίσης είμαι χαρούμενη, γιατί κατάφερα να κρατήσω ήσυχο τον Φαίδωνα κατά τη διάρκεια της παράστασης. Ήταν εκεί και παρακολουθούσε και παρόλο που βαρέθηκε προς το τέλος, έκανε υπομονή. Ναι, αυτό είναι κατόρθωμα!

Τώρα το μόνο που μένει, είναι να καλοκαιριάσει για τα καλά και μέχρι να γίνει αυτό, εγώ στολίζω το σπίτι με ό,τι μου θυμίζει θάλασσα. 

Γέμισα και ένα βάζο με αγριοκρέμμυδα, που τα είδα στην αδερφή μου και τα ζήλεψα.

Ολοστρόγγυλα και μωβιά, είναι χάρμα οφθαλμών!

Φτάσαμε ήδη στα μέσα και αυτής της εβδομάδας και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, μην περάσει το καλοκαίρι προτού το καταλάβουμε! Μόνο ένα υπάρχει μέσα στο 2013. Ένα και μοναδικό! Ας το κάνουμε μαγικό...

Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!

Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286