Χαμένη στο διαδίκτυο γιατί κοιμάμαι και ξυπνάω με τη σκέψη της βάφτισης. Τώρα ψάχνομαι με τα προσκλητήρια, δεν έχω καταλήξει ακόμη τι θα φτιάξω. Θέμα έχω βρει εδώ και πολύ καιρό, αλλά το πως ακριβώς θα γίνουν... αυτό με απασχολεί!
Όταν όμως καταλήξω, θα σας πω περισσότερα. Για την ώρα είμαι χαμένη στο βομβαρδισμένο γραφείο και προσπαθώ να δώσω μορφή στην ιδέα μου, ενώ τα μικρά μου ζιζάνια χοροπηδάνε στο κρεβάτι μας και κοντεύουν να το γκρεμίσουν. Είναι το νέο τους παιχνίδι! "Μαμά να παίξουμε στο κρεβάτι σας;;", είναι η αγαπημένη ερώτηση του Φαίδωνα. Που τους βρίσκεις, που τους χάνεις... εκεί είναι.
Και για να μη διαλύσουν το σπίτι όλο, προσπαθώ να τους απασχολώ με διάφορες κατασκευές. Ειδικά το Σάββατο είναι η ημέρα της δημιουργίας και των κατασκευών.
Και πάλι βέβαια δοκιμάζεται η υπομονή μου, γιατί ο μεγάλος θέλει να κάνει τα δικά του, ο μικρός το ίδιο αλλά αδυνατεί ν' ακολουθήσει, φωνάζουν, τσιρίζουν, μαλώνουν και κάνουν τα νεύρα μου κρόσσια. "Υπομονήήήή" σκέφτομαι και "εισπνοή-εκπνοή".
Εχθές λοιπόν, μετά από διάφορες γκρίνιες, δουλέψαμε με χάντρες σιδερώματος, τις οποίες αγόρασα από το ΙΚΕΑ. Είναι αυτές που κολλάνε μεταξύ τους αν τις σιδερώσεις. 'Εχω δει κατά καιρούς διάφορες κατασκευές στο internet, αλλά αυτή μου άρεσε πολύ! Δεν υπήρχε περίπτωση να μην τη δοκιμάσω!
Άπλωσα τις χάντρες σε ένα ταψί (πάνω σε αντικολλητικό χαρτί) και τις έλιωσα στους 200 βαθμούς. Τρία λεπτά είναι αρκετά, λιώνουν αμέσως και δεν μυρίζουν καθόλου. Αν το δοκιμάσετε, φροντίστε να είσαστε μπροστά στο φούρνο και να τις παρακολουθείτε, ώστε να τις βγάλετε όταν είναι έτοιμες.
Πριν:
Μετά:
Όσο εγώ ήμουν μπροστά στο φούρνο... το σπίτι γέμισε χάντρες...
...κι αφού τις μαζέψαμε μία μία (γκρρρ), φτιάξαμε βραχιολάκια.
Χρησιμοποίησα αυτή την ελαστική "κλωστή" σιλικόνης, που μοιάζει με πετονιά... δεν ξέρω πως λέγεται, πάντως την αγόρασα από κατάστημα με χάντρες. Φυσικά θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει και κορδόνι.
Ο Φαίδωνας έπιασε αμέσως δουλειά, ήθελε βλέπετε κι αυτός βραχιόλι. Το έφτιαξε μόνος του με τα χρώματα που επέλεξε.
Είναι πανεύκολο να τα φτιάξει κανείς. Είναι πολύχρωμα, χαρούμενα και πλαστικά, που σημαίνει ότι στη θάλασσα δεν παθαίνουν τίποτα απολύτως. Ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι!
Ειδικά τα κοριτσάκια θα ξετρελαθούν!!
Με τον ίδιο τρόπο είχα φτιάξει παλαιότερα και μικρά δαχτυλίδια. Τα είχα φτιάξει βέβαια με αγορασμένες χαντρούλες, όχι με τις ίδιες.
Ορίστε, καινούρια "κοσμήματα" και άκρως καλοκαιρινά, με ελάχιστο κόστος!
Μια μικρή ανανέωση!
Αέρας ανανέωσης μπήκε στο σπίτι και από τη Ζάκυνθο!!
Ένα κουτί γεμάτο ευχές, νοστιμιές και δώρα.
Η καλή μου Χαρά, μου έστειλε αυτό το μικρό αριστούργημα που έφτιαξε πριν λίγο καιρό!
"Της αγάπης τα βοτάνια" το ονόμασε η ίδια! Κάπου εκεί μες στα βοτάνια, είναι κι η γαρυφαλλιά:
"Το υψηλό γαρούφαλο αέρας το φυσάει
αγάπη δίχως βότανα, τίποτσι δε φελάει"
Λίγο που είμαι Γαρουφαλιά κι εγώ, λίγο που γιόρτασα πριν λίγες μέρες τα γενέθλιά μου, λίγο που στη Χαρά αρέσει να μοιράζει χαρά... το υπέροχο αυτό ραφάκι έφτασε στα χέρια μου και η κίνηση αυτή με συγκίνησε πολύ!
Είναι άψογα φτιαγμένο, με όμορφες λεπτομέρειες και ταιριάζει απόλυτα στο στιλ μου και στο σπίτι γενικότερα.
Για την ώρα βρίσκεται στο γραφείο μου, αλλά όχι για πολύ! Αλλού θα 'ναι η θέση του.
Φυσικά το δώρο δεν ταξίδεψε μόνο του, συνοδευόταν από ζακυνθινά μαντολάτα και παστέλια!
Χαρά μου σ' ευχαριστώ για όλα και από εδώ!! Ειλικρινά το λάτρεψα!
Αυτά για σήμερα και σας αφήνω με τις πιο όμορφες ευχές για μια καλή καλή Κυριακή και πολλές πολλές βουτιές!!
Φιλιά
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook