Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Φωλιές και καλάθια

Βγήκαν και τα πασχαλινά, παρόλο που φέτος ένιωθα μπουχτισμένη. Όμως δεν μου πήγαινε η καρδιά να μη βγάλω από τα κουτιά έστω και λίγους λαγούς.
"Λίγα και καλά" ήταν το φετινό μου motto και περιορίστηκα στις φωλιές και τα καλαθάκια.
Μικρά και μεγάλα, χειροποίητα ή αγοραστά, τα καλαθάκια και οι φωλιές γέμισαν με σοκολατάκια και ζαχαρωτά...


...αλλά και με άχυρα, αυγά, φτερά και πουλάκια.


Αυτό μάλιστα το λευκό αυγό-φωλιά, το έφτιαξα μόνη μου.


Αφορμή για την κατασκευή του, στάθηκε ένα πικ νικ. Μια ανοιξιάτικη συνάντηση αρκετών bloggers (στην οποία θα αναφερθώ και μελλοντικά), ήταν η αφορμή για την κατασκευή δώδεκα γύψινων αυγών. Και επειδή κατασκευή δίχως περιπέτεια δεν υπάρχει, έτσι κι εγώ παιδεύτηκα αρκετά...

Αρχικά αγόρασα ένα κουβαδάκι με γύψο σε μορφή σκόνης. Σε ένα μπολ έριξα γύψο και τόσο νερό, ώστε να κάνω το μείγμα όσο ρευστό το ήθελα κι έπειτα βούτηξα σε αυτό μικρά μπαλόνια (τα οποία είχα φουσκώσει νωρίτερα). Τα άφησα να στεγνώσουν και να στερεοποιηθεί ο γύψος. Όταν πια ήταν έτοιμα, έκοψα με ένα ψαλίδι τα μπαλόνια και τα αφαίρεσα.


Έμεινε ο γύψος, λευκός, λείος και όμορφος. Έτοιμα τα αυγά-φωλιές. Εύκολο; Πανεύκολο!
 Έλα όμως που ήταν τόσο εύθραυστα, που τα ακουμπούσες και ράγιζαν. Δεν υπήρχε περίπτωση γεμίσω το εσωτερικό τους δίχως να σπάσουν, πόσο μάλλον να τα μεταφέρω με ασφάλεια. Απογοήτευση! 


Σκέφτηκα να τα παρατήσω μιας και ο χρόνος ήταν πολύ περιορισμένος. Δεν προλάβαινα με τίποτα να ετοιμάσω κάτι άλλο για τα κορίτσια... Και πάνω στην απογοήτευσή μου, θυμήθηκα τη γυψόγαζα. Δεν την είχα δουλέψει ποτέ μου, αλλά σκέφτηκα ότι άξιζε μια προσπάθεια ακόμα!
Γυψόγαζα βρίσκει κανείς στα φαρμακεία και είναι πολύ φθηνή. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ανδρέας αγανάκτησε μέχρι να βρει, αφού δεν ήμουν η μόνη που άρχισε τις κατασκευές. Οι φαρμακοποιοί του εξηγούσαν πως είναι σε έλλειψη, γιατί όλοι την αγοράζουν για χειροτεχνίες. Χαμός!
Για καλή μου τύχη βρήκε δύο ρολά κι εγώ τα έκοψα σε μικρές λωρίδες.
Η διαδικασία είναι απλή: βουτάς τη γυψόγαζα για δύο δευτερόλεπτα στο νερό κι έπειτα την κολλάς στην επιφάνεια που θέλεις, πατώντας την με τα ακροδάχτυλα και απλώνοντας έτσι τον γύψο, μέχρι να εξαφανιστούν οι κυψέλες της γάζας.
Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να γίνει απευθείας στα μπαλόνια, όμως εγώ δεν είχα πια μπαλόνια, παρά μόνο τα καλούπια τους. Έτσι άπλωσα τη γυψόγαζα επάνω στις φωλιές που είχα φτιάξει προηγουμένως και τις άφησαν να στεγνώσουν (εκ νέου).
Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό, αφού ήταν πολύ πιο σταθερές, μόνο που δεν ήταν το ίδιο όμορφες με τις πρώτες. Η επιφάνειά τους ήταν πιο άγρια.


Δεν πτοήθηκα. Τις γέμισα με ψεύτικο χόρτο, γλυκίσματα και ένα μικρό κλαδάκι, πάνω στο οποίο τοποθέτησα από ένα μικρό πουλάκι.


Κι αφού η μικρή μου περιπέτεια είχε αίσιο τέλος, οι φωλιές τυλίχτηκαν και μπήκαν στο καλάθι για να μεταφερθούν και να παραδοθούν με ασφάλεια και αγάπη. 
Κι αν παιδεύτηκα, καθόλου δεν πειράζει. Φτάνει που δούλεψα ένα νέο υλικό, έπαθα, έμαθα και τελικά κατάφερα να φτιάξω αυτό που ήθελα.  


Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι. Το Πάσχα πλησιάζει κι εύχομαι να περάσετε όμορφα, έχοντας στο πλάι σας όλους τους αγαπημένους σας ανθρώπους!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook









Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Ένα πάρτι για μικρούς αναρριχητές

Το πέμπτο κοινό πάρτι των αγοριών ήταν αλλιώτικο από τα προηγούμενα και αυτό γιατί για πρώτη φορά δεν έγινε στο σπίτι. Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά μεγαλώνουν και οι παρέες τους, που σημαίνει ότι οι καλοί τους φίλοι πολλαπλασιάζονται. Ήταν αδύνατο να χωρέσουμε σπίτι τόσα άτομα, οπότε άρχισα να ψάχνομαι λίγους μήνες νωρίτερα για το χώρο, στον οποίο θα γιορτάζαμε τα γενέθλιά τους.
Η αγαπημένη φίλη Δήμητρα μου έριξε την ιδέα της αναρρίχησης και θυμήθηκα τη σχετική ανάρτηση της Μαριάννας για το ΟΑΚΑ. Τελικά, συζητώντας το θέμα, η φίλη μου Μάριαν, μου πρότεινε να ρίξω μια ματιά και σε έναν άλλο χώρο για αναρρίχηση. Μου φάνηκε ιδανικός!

Το Rock Way πέρα από την αίθουσα αναρρίχησης, έχει ένα μεγάλο καφέ, στο οποίο οι γονείς μπορούν να απολαύσουν το ρόφημά τους, παρακολουθώντας από την τζαμαρία τα παιδιά τους και τα κατορθώματά τους. Ο χώρος είναι πολύ όμορφος και τα παιδιά εκεί πολύ εξυπηρετικά. 



Παρόλο που φέτος δεν ετοιμάσαμε πολλά πράγματα, εγώ έφτασα δύο ώρες νωρίτερα στο χώρο για να στολίσω και να ετοιμάσω το μπουφέ. Είμαι σίγουρη ότι θα με πέρασαν για τρελή, αφού κανείς ποτέ δεν πήγε τόσο νωρίς... Πού να τους εξηγώ τώρα!
Στο καφέ υπάρχουν λίγα τραπέζια και στο κάθε ένα τοποθέτησα ένα μπολ με αλμυρά και γλυκά συνοδευτικά για τον καφέ και ένα βάζο με σουβλάκια ζαχαρωτών. Εμ, το σουβλάκι θέλει τον μάστορά του κι εγώ ξέρω από ζαχαρωτά. Τελικά τα σουβλάκια μου αγαπήθηκαν από μικρούς και μεγάλους!


Στο στολισμό δεν κάναμε υπερπαραγωγές. Περιορίστηκα σε μια μεγάλη βεντάλια - πάνω από το μπουφέ - και σε δύο χρυσά μπαλόνια με τους αριθμούς των ηλικιών τους. Καιρό έψαχνα τέτοια μπαλόνια και χάρηκα πολύ όταν, πριν λίγους μήνες διαπίστωσα, ότι είναι διαθέσιμα πια στο αγαπημένο Happy Teapot.


Στο μπουφέ τα κεράσματα ήταν λίγο-πολύ τα γνωστά. Διάφορα σνακ και ζαχαρωτά, φράουλες με σοκολάτα, τοστ, ζυμαρικά, κεφτεδάκια και φυσικά η αγαπημένη πιατέλα με αλλαντικά, τυριά και λαχανικά, που έχει πάντα επιτυχία. Λίγο αργότερα έφτασαν και οι πίτσες.


Οι τούρτες τους φέτος ήταν εύκολη υπόθεση. Όταν τους ρώτησα αν θέλουν κάτι συγκεκριμένο, δεν πήρα σαφή απάντηση, οπότε αποφάσισα να αυτοσχεδιάσω. Πολύ βολικό!

Επειδή δεν ήθελα να μείνουν οι τούρτες για πολύ ώρα εκτός ψυγείου και επειδή δεν γνώριζα αν υπήρχε χώρος για δύο τούρτες στο ψυγείο του καφέ, σκέφτηκα η τούρτα του Ορφέα να είναι ένα κέικ, που στην ουσία δε χρειάζεται ψυγείο. Η συνταγή είναι αυτή του αγαπημένου μας κέικ που κάνω συχνά σπίτι με μικρές παραλλαγές, μόνο που τώρα το έβαλα σε φόρμα δίχως τρύπα στη μέση. Όταν κρύωσε, άλειψα την επιφάνειά του με nutella κι έπειτα το "χώρισα" σε οχτώ κομμάτια. Κάθε κομμάτι πασπαλίστηκε με διαφορετικό topping. Κάτι παρόμοιο είχα δει και στη Λαμπρούκα, μόνο που εγώ προσάρμοσα το στολισμό στα γούστα του Ορφέα, ο οποίος έχει αδυναμία στα smarties, τα oreo, τα αρκουδάκια haribo, τα jelly beans και τα marshmallows. Μέσα στην υγεία με άλλα λόγια! 
Ήταν ευτυχισμένος που τα είδε όλα συγκεντρωμένα στην τούρτα του κι ας μην έφαγε ούτε ένα κομμάτι τελικά.
Την ονόμασα "Pizza Cake".

Pizza Cake

Και του Φαίδωνα ήταν εύκολη υπόθεση. Είχα αποφασίσει ότι θα είναι σοκολατένια και ότι ως θέμα της θα έχει τη μεγάλη αδυναμία του Φαίδωνα: πλανήτες και διάστημα.
Αρχικά σκέφτηκα να φτιάξω έναν πύραυλο από ζαχαρόπαστα. Αφού παιδεύτηκα για αρκετή ώρα και αφού παιδεύτηκε και ο Ανδρέας, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό και τα νεύρα σχοινιά. Στράφηκα λοιπόν στα παιχνίδια τους! Πήρα τους πλανήτες από ένα πλανητάριο και τα πυραυλάκια από τα plymobil και έστησα το σκηνικό. 
Στην τούρτα (την οποία πρώτα πασπάλισα με καραμελένια αστέρια) πρωταγωνιστούν η γη και ο ήλιος, που είναι οι αγαπημένοι του Φαίδωνα. Οι υπόλοιποι πλανήτες και τα πυραυλάκια συμπληρώνουν το σκηνικό και σημασία έχει ότι όταν ο Φαίδωνας την αντίκρισε ενθουσιάστηκε και έβγαλε ένα επιφώνημα χαράς. Την ονόμασα "Space Cake".
Όλοι ευχαριστημένοι λοιπόν!!

Space Cake

Ευχαριστημένοι φαίνεται να έμειναν και όλοι οι μικροί μας φίλοι, οι οποίοι το διασκέδασαν παρέα με τους εκπαιδευτές τους. Ζώστηκαν με σχοινιά και ζώνες ασφαλείας και σκαρφάλωσαν στους τοίχους αναρρίχησης. Χωρίστηκαν  σε ομάδες κι έπαιξαν διάφορα διασκεδαστικά παιχνίδια, ενώ εμείς τους παρακολουθούσαμε και ακούγαμε τι φωνές τους μόνο όταν άνοιγαν την πόρτα της τζαμαρίας και έμπαιναν στο καφέ.

Ο Ορφέας δέχεται τις συμβουλές του εκπαιδευτή
Φαίδωνας

Και κάπως έτσι, με ένα και δύο και τρία δυνατά "φου", με πολλά τραγούδια και τεράστια χαμόγελα, τα αγόρια μας έγιναν 8 και 5, σβήνοντας τα κεριά τους. 
Οι φίλοι άρχισαν να αποχωρούν, παίρνοντας μαζί τους ένα μικρό αναμνηστικό δωράκι και τα αγόρια τους αποχαιρετούσαν ενθουσιασμένα.  

Ετοιμάζοντας τα δωράκια via Instagram

Ήταν μια μέρα ξεχωριστή, άλλωστε είναι πάντα ξεχωριστή για εμάς η κοινή ημέρα των γενεθλίων των αγοριών κι ευχαριστούμε όλους τους φίλους που μοιράστηκαν μαζί μας τη χαρά μας, τη χαρά τους!

Χρόνια Πολλά αγάπες!


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Σχολικά κεράσματα

Κάθε φορά που πλησιάζουν τα γενέθλια των αγοριών, σπάω το κεφάλι μου για το κέρασμά τους στο σχολείο. Μέχρι πρότινος είχα να ετοιμάσω μόνο του Φαίδωνα, όμως ο Ορφέας μεγάλωσε και είναι προνήπιο πια, οπότε φέτος έπρεπε να σκεφτώ και τους δικούς του φίλους. 
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα πολύ εύκολα να αγοράσω δύο σακουλάκια σοκοφρέτες ή κάτι ανάλογο και να πάψει το θέμα να με απασχολεί, αλλά για κάποιο λόγο θέλω κάθε χρόνο να παιδεύομαι. Απολαμβάνω να μπαίνω στην κουζίνα και να ετοιμάζω κάτι για εκείνους και τους φίλους τους και εκείνοι τελικά χαίρονται όταν αντικρίζουν τα τυλιγμένα κεράσματα. 

Φέτος λοιπόν, αποφάσισα να ετοιμάσω για τον Φαίδωνα cupcakes βανίλιας σε ποτήρια (με καπάκι), τα οποία είχα φτιάξει και στο παρελθόν. Δοκιμασμένο, ασφαλές και εντυπωσιακό το κέρασμα αυτό, εύκολο να το ετοιμάσει κανείς και προσαρμοσμένο στην εποχή.
25 κεϊκάκια μπήκαν σε πλαστικά ποτήρια και λόγω ζέστης δεν τα στόλισα με βουτυρόκρεμα, αλλά με πραλίνα φουντουκιού (κοινώς nutella). Κάθε cupcake συνοδεύονταν από ένα πλαστικό κουταλάκι, ώστε να φαγωθεί εύκολα το topping. Τα ποτήρια καπακώθηκαν για να μεταφερθούν πιο εύκολα και ένα αυτοκόλλητο στο εξωτερικό τους, χάριζε ευχές στον γενεθλιάζοντα.


Για τους φίλους του Ορφέα ετοίμασα μικρά ρυζόγαλα. Κρίνοντας από τα παιδιά μου που λατρεύουν το ρυζόγαλο, σκέφτηκα ότι θα αρέσει και στα φιλαράκια του Ορφέα, που είναι και πιο μικρά.


Παρόλο που εμείς αγαπάμε την κανέλα, αποφάσισα να την αποφύγω και να πασπαλίσω τα ρυζόγαλα με πολύχρωμα confetti. Στολισμένα με καραμελένια κεράσια, έφτασαν στον προορισμό τους.


Και κάπως έτσι πέρασαν και τα φετινά γενέθλια...

Σας στέλνω την καλημέρα μου και σας αφήνω με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψω σύντομα με νέα ανάρτηση, για το πάρτι των αγοριών.

Καλημέρα εκεί έξω...


Litsa
 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Παρασκευή 15 Απριλίου 2016

Πασχαλινός ανανεωτικός αέρας...

Λοιπόν, μόλις διαπίστωσα ότι έχω να γράψω νέα μου... έναν μήνα. Έναν ολόκληρο μήνα! Βέβαια δεν έγιναν και λίγα σε αυτόν το μήνα... Από πού ν' αρχίσω; Τα γενέθλια των αγοριών, το πάρτι τους και τα κεράσματά τους, η επίσκεψη της μαμάς μου και της αδερφής μου και η παρουσίαση του βιβλίου της, μικρές αλλαγές στο σπίτι και φυσικά μέσα σ' όλα, πλησιάζει το Πάσχα, οπότε θα προκύψουν αρκετές γιορτινές αναρτήσεις. Χαμός, αλλά τόσο όμορφος!

Προς το παρόν λέω να το πάω λίγο ανάποδα και να ξεκινήσω με το πασχαλινό τεύχος του Cook Craft Create. Όμως αυτό το τεύχος είναι ξεχωριστό, πράγμα που φαίνεται με την πρώτη ματιά, από το εξώφυλλο. Νέο logo, νέα χρώματα, νέες φωτογραφίες. 



Χρειαζόμασταν έναν αέρα ανανέωσης, μα κι ένα άτομο που να γνωρίζει από το στήσιμο ενός περιοδικού. Όλα αυτά τα βρήκαμε στο πρόσωπο της Ειρήνης, η οποία είναι ένα πλάσμα απίστευτα δημιουργικό και θα το διαπιστώσετε αν ρίξετε μια ματιά στο lifestoryprints.gr. Εκεί θα δείτε όμορφα εκτυπώσιμα, αλλά και είδη για πάρτι, προσκλήσεις και πολλά άλλα. 


Γνωρίζοντας λοιπόν τη δουλειά της, αποφασίσαμε να αφήσουμε τα θέματά μας στα δημιουργικά της χέρια, ώστε να τα δέσει όλα μαζί στο ανοιξιάτικο τεύχος του Cook Craft Create. Και τα κατάφερε, αφού είναι όλα φτιαγμένα με μεράκι και προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. 
Ήταν πραγματικά τεράστια η χαρά μου όταν αντίκρισα για πρώτη φορά το ολόφρεσκο εξώφυλλο.


Το τεύχος είναι άκρως σοκολατένιο, αφού οι νέες συνταγές που περιέχει έχουν ως κύριο συστατικό τους τη σοκολάτα. Φυσικά δεν λείπουν τα αυγά, οι λαγοί, τα καλαθάκια, τα λουλούδια και γενικώς όλα όσα είναι απαραίτητα το Πάσχα.
Το δικό μου θέμα είναι ένα υφασμάτινο καλαθάκι και για περισσότερες λεπτομέρειες αρκεί ένα "κλικ" στο νέο τεύχος του Cook Craft Create.


Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι με πρωινό καφέ και διασκεδαστικό ξεφύλλισμα!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook