Βγήκαν και τα πασχαλινά, παρόλο που φέτος ένιωθα μπουχτισμένη. Όμως δεν μου πήγαινε η καρδιά να μη βγάλω από τα κουτιά έστω και λίγους λαγούς.
"Λίγα και καλά" ήταν το φετινό μου motto και περιορίστηκα στις φωλιές και τα καλαθάκια.
Μικρά και μεγάλα, χειροποίητα ή αγοραστά, τα καλαθάκια και οι φωλιές γέμισαν με σοκολατάκια και ζαχαρωτά...
...αλλά και με άχυρα, αυγά, φτερά και πουλάκια.
Έμεινε ο γύψος, λευκός, λείος και όμορφος. Έτοιμα τα αυγά-φωλιές. Εύκολο; Πανεύκολο!
Έλα όμως που ήταν τόσο εύθραυστα, που τα ακουμπούσες και ράγιζαν. Δεν υπήρχε περίπτωση γεμίσω το εσωτερικό τους δίχως να σπάσουν, πόσο μάλλον να τα μεταφέρω με ασφάλεια. Απογοήτευση!
Η διαδικασία είναι απλή: βουτάς τη γυψόγαζα για δύο δευτερόλεπτα στο νερό κι έπειτα την κολλάς στην επιφάνεια που θέλεις, πατώντας την με τα ακροδάχτυλα και απλώνοντας έτσι τον γύψο, μέχρι να εξαφανιστούν οι κυψέλες της γάζας.
Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να γίνει απευθείας στα μπαλόνια, όμως εγώ δεν είχα πια μπαλόνια, παρά μόνο τα καλούπια τους. Έτσι άπλωσα τη γυψόγαζα επάνω στις φωλιές που είχα φτιάξει προηγουμένως και τις άφησαν να στεγνώσουν (εκ νέου).
Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό, αφού ήταν πολύ πιο σταθερές, μόνο που δεν ήταν το ίδιο όμορφες με τις πρώτες. Η επιφάνειά τους ήταν πιο άγρια.
Δεν πτοήθηκα. Τις γέμισα με ψεύτικο χόρτο, γλυκίσματα και ένα μικρό κλαδάκι, πάνω στο οποίο τοποθέτησα από ένα μικρό πουλάκι.
Κι αφού η μικρή μου περιπέτεια είχε αίσιο τέλος, οι φωλιές τυλίχτηκαν και μπήκαν στο καλάθι για να μεταφερθούν και να παραδοθούν με ασφάλεια και αγάπη.
Κι αν παιδεύτηκα, καθόλου δεν πειράζει. Φτάνει που δούλεψα ένα νέο υλικό, έπαθα, έμαθα και τελικά κατάφερα να φτιάξω αυτό που ήθελα.
"Λίγα και καλά" ήταν το φετινό μου motto και περιορίστηκα στις φωλιές και τα καλαθάκια.
Μικρά και μεγάλα, χειροποίητα ή αγοραστά, τα καλαθάκια και οι φωλιές γέμισαν με σοκολατάκια και ζαχαρωτά...
...αλλά και με άχυρα, αυγά, φτερά και πουλάκια.
Αυτό μάλιστα το λευκό αυγό-φωλιά, το έφτιαξα μόνη μου.
Αφορμή για την κατασκευή του, στάθηκε ένα πικ νικ. Μια ανοιξιάτικη συνάντηση αρκετών bloggers (στην οποία θα αναφερθώ και μελλοντικά), ήταν η αφορμή για την κατασκευή δώδεκα γύψινων αυγών. Και επειδή κατασκευή δίχως περιπέτεια δεν υπάρχει, έτσι κι εγώ παιδεύτηκα αρκετά...
Αρχικά αγόρασα ένα κουβαδάκι με γύψο σε μορφή σκόνης. Σε ένα μπολ έριξα γύψο και τόσο νερό, ώστε να κάνω το μείγμα όσο ρευστό το ήθελα κι έπειτα βούτηξα σε αυτό μικρά μπαλόνια (τα οποία είχα φουσκώσει νωρίτερα). Τα άφησα να στεγνώσουν και να στερεοποιηθεί ο γύψος. Όταν πια ήταν έτοιμα, έκοψα με ένα ψαλίδι τα μπαλόνια και τα αφαίρεσα.
Έμεινε ο γύψος, λευκός, λείος και όμορφος. Έτοιμα τα αυγά-φωλιές. Εύκολο; Πανεύκολο!
Έλα όμως που ήταν τόσο εύθραυστα, που τα ακουμπούσες και ράγιζαν. Δεν υπήρχε περίπτωση γεμίσω το εσωτερικό τους δίχως να σπάσουν, πόσο μάλλον να τα μεταφέρω με ασφάλεια. Απογοήτευση!
Σκέφτηκα να τα παρατήσω μιας και ο χρόνος ήταν πολύ περιορισμένος. Δεν προλάβαινα με τίποτα να ετοιμάσω κάτι άλλο για τα κορίτσια... Και πάνω στην απογοήτευσή μου, θυμήθηκα τη γυψόγαζα. Δεν την είχα δουλέψει ποτέ μου, αλλά σκέφτηκα ότι άξιζε μια προσπάθεια ακόμα!
Γυψόγαζα βρίσκει κανείς στα φαρμακεία και είναι πολύ φθηνή. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ανδρέας αγανάκτησε μέχρι να βρει, αφού δεν ήμουν η μόνη που άρχισε τις κατασκευές. Οι φαρμακοποιοί του εξηγούσαν πως είναι σε έλλειψη, γιατί όλοι την αγοράζουν για χειροτεχνίες. Χαμός!
Για καλή μου τύχη βρήκε δύο ρολά κι εγώ τα έκοψα σε μικρές λωρίδες.Η διαδικασία είναι απλή: βουτάς τη γυψόγαζα για δύο δευτερόλεπτα στο νερό κι έπειτα την κολλάς στην επιφάνεια που θέλεις, πατώντας την με τα ακροδάχτυλα και απλώνοντας έτσι τον γύψο, μέχρι να εξαφανιστούν οι κυψέλες της γάζας.
Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να γίνει απευθείας στα μπαλόνια, όμως εγώ δεν είχα πια μπαλόνια, παρά μόνο τα καλούπια τους. Έτσι άπλωσα τη γυψόγαζα επάνω στις φωλιές που είχα φτιάξει προηγουμένως και τις άφησαν να στεγνώσουν (εκ νέου).
Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό, αφού ήταν πολύ πιο σταθερές, μόνο που δεν ήταν το ίδιο όμορφες με τις πρώτες. Η επιφάνειά τους ήταν πιο άγρια.
Δεν πτοήθηκα. Τις γέμισα με ψεύτικο χόρτο, γλυκίσματα και ένα μικρό κλαδάκι, πάνω στο οποίο τοποθέτησα από ένα μικρό πουλάκι.
Κι αφού η μικρή μου περιπέτεια είχε αίσιο τέλος, οι φωλιές τυλίχτηκαν και μπήκαν στο καλάθι για να μεταφερθούν και να παραδοθούν με ασφάλεια και αγάπη.
Κι αν παιδεύτηκα, καθόλου δεν πειράζει. Φτάνει που δούλεψα ένα νέο υλικό, έπαθα, έμαθα και τελικά κατάφερα να φτιάξω αυτό που ήθελα.
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι. Το Πάσχα πλησιάζει κι εύχομαι να περάσετε όμορφα, έχοντας στο πλάι σας όλους τους αγαπημένους σας ανθρώπους!
Litsa