Έχουμε αρχίσει να βρίσκουμε τους ρυθμούς μας και το γιορτινό τριήμερο που πέρασε, βοήθησε πολύ σε αυτό.
Βάλαμε μια τάξη στο σπίτι, μέχρι που διακόσμησα κιόλας! Κάναμε κάτι μερεμέτια, κάναμε τη βόλτα μας και τις πρώτες μας κοινωνικές επαφές και περάσαμε όμορφα! Χαλαρώσαμε με καφέ, τον οποίο γυρίσαμε σε κρασάκι μαζί με καλή παρέα, ενώ τα παιδιά μας παραδίπλα χαλούσαν τον κόσμο με τις φωνές τους! Παρόλα αυτά χαλαρώσαμε.
Το σπίτι άρχισε να μετατρέπεται σε σπιτικό. Στρώσαμε το πρώτο χαλί, ίσα για να παίζουν τα παιδιά, αφού αρνούνται προς το παρόν να παίξουν στο δωμάτιό τους. Δεν είναι έτοιμο και τους κακοφαίνεται. Δικαιολογίες...
Το χαλί μέσα σε λίγη ώρα γέμισε αυτοκινητάκια και κατά τη διάρκεια της ημέρας έμοιαζε με πεδίο μάχης...
Όλα τα καλοκαιρινά, αντικαταστάθηκαν πια από τα χειμερινά κι έτσι απολαύσαμε τη ζεστασιά και την υφή των σκουρόχρωμων πια υφασμάτων.
Χαλάρωσα τόσο, που μπήκα επιτέλους στην κουζίνα και πειραματίστηκα, ώστε να φτιάξω κάτι, πέρα από το καθημερινό φαγητό. Κάτι απλό, μην βουτήξω από τώρα στα βαθιά... Ένα κέικ με άρωμα πορτοκαλιού, που είναι από τα αγαπημένα μας και όσο αυτό ψηνόταν, έβρασα ρυζόγαλο, που είναι η αδυναμία του Φαίδωνα.
Μάλιστα υπήρξε κι ένα πρωινό, που σηκώθηκα τελευταία από το κρεβάτι. Ω τι χαρά! Μου είχε λείψει το χουζούρι, αλλά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ στη μυρωδιά της αυγόφετας που ετοίμαζε ο Ανδρέας και ήταν αυτή που με σήκωσε από κρεβάτι. Μου την πρόσφεραν τ' αγόρια του σπιτιού με φρέσκο χυμό κι ήταν η πείνα μου τεράστια. Τόσο τεράστια, που μου φάνηκαν οι αυγόφετες πιο νόστιμες από ποτέ. Τονίζω, ότι τις έφτιαξε ο Ανδρέας ο Κρητικός, που μέχρι να με γνωρίσει δεν ήξερε τι θα πει αυγόφετα! Μπα, μάλλον πεινούσα πολύ. Οι καλύτερες που έχω φάει ποτέ, εξακολουθούν να είναι της γιαγιάς μου, που ήταν και είναι ασυναγώνιστες!
Βρήκα χρόνο να περιποιηθώ και τα λουλούδια μου, που έχουν τραβήξει γερή ταλαιπωρία με την μετακόμιση, αλλά το παλεύουν και τα θαυμάζω! Ήρθαν να προστεθούν στην παρέα μας φρέσκα κι ολοζώντανα, μια μικρή τριανταφυλλιά κι ένα παχύφυτο. Το μικρό αυτό terrarium μου το έφερε ο Ανδρέας και το λάτρεψα. Το φυτό έχει ήδη μεγαλώσει αρκετά μέσα σε λίγες μέρες κι αναρωτιέμαι τι θα απογίνει εκεί μέσα στο βάζο...
Εντάξει, μέσα σ' όλα συνέβησαν και μερικά ευτράπελα που μας ανησύχησαν και τάραξαν την ηρεμία μας, αλλά ευτυχώς δεν ήταν σοβαρά.
Ναι, φαίνεται πως συνηθίζουμε σιγά σιγά, μένει μόνο να μάθω τα κατατόπια, ώστε να μετακινούμαι με άνεση, όπως έκανα και στη Θεσσαλονίκη. Αυτό θα μου πάρει μάλλον λίγο χρόνο ακόμη...
Σας εύχομαι ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο, με υπέροχο καιρό και απολαυστικές βόλτες!
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι
Βάλαμε μια τάξη στο σπίτι, μέχρι που διακόσμησα κιόλας! Κάναμε κάτι μερεμέτια, κάναμε τη βόλτα μας και τις πρώτες μας κοινωνικές επαφές και περάσαμε όμορφα! Χαλαρώσαμε με καφέ, τον οποίο γυρίσαμε σε κρασάκι μαζί με καλή παρέα, ενώ τα παιδιά μας παραδίπλα χαλούσαν τον κόσμο με τις φωνές τους! Παρόλα αυτά χαλαρώσαμε.
Το σπίτι άρχισε να μετατρέπεται σε σπιτικό. Στρώσαμε το πρώτο χαλί, ίσα για να παίζουν τα παιδιά, αφού αρνούνται προς το παρόν να παίξουν στο δωμάτιό τους. Δεν είναι έτοιμο και τους κακοφαίνεται. Δικαιολογίες...
Το χαλί μέσα σε λίγη ώρα γέμισε αυτοκινητάκια και κατά τη διάρκεια της ημέρας έμοιαζε με πεδίο μάχης...
Όλα τα καλοκαιρινά, αντικαταστάθηκαν πια από τα χειμερινά κι έτσι απολαύσαμε τη ζεστασιά και την υφή των σκουρόχρωμων πια υφασμάτων.
Χαλάρωσα τόσο, που μπήκα επιτέλους στην κουζίνα και πειραματίστηκα, ώστε να φτιάξω κάτι, πέρα από το καθημερινό φαγητό. Κάτι απλό, μην βουτήξω από τώρα στα βαθιά... Ένα κέικ με άρωμα πορτοκαλιού, που είναι από τα αγαπημένα μας και όσο αυτό ψηνόταν, έβρασα ρυζόγαλο, που είναι η αδυναμία του Φαίδωνα.
Μάλιστα υπήρξε κι ένα πρωινό, που σηκώθηκα τελευταία από το κρεβάτι. Ω τι χαρά! Μου είχε λείψει το χουζούρι, αλλά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ στη μυρωδιά της αυγόφετας που ετοίμαζε ο Ανδρέας και ήταν αυτή που με σήκωσε από κρεβάτι. Μου την πρόσφεραν τ' αγόρια του σπιτιού με φρέσκο χυμό κι ήταν η πείνα μου τεράστια. Τόσο τεράστια, που μου φάνηκαν οι αυγόφετες πιο νόστιμες από ποτέ. Τονίζω, ότι τις έφτιαξε ο Ανδρέας ο Κρητικός, που μέχρι να με γνωρίσει δεν ήξερε τι θα πει αυγόφετα! Μπα, μάλλον πεινούσα πολύ. Οι καλύτερες που έχω φάει ποτέ, εξακολουθούν να είναι της γιαγιάς μου, που ήταν και είναι ασυναγώνιστες!
Βρήκα χρόνο να περιποιηθώ και τα λουλούδια μου, που έχουν τραβήξει γερή ταλαιπωρία με την μετακόμιση, αλλά το παλεύουν και τα θαυμάζω! Ήρθαν να προστεθούν στην παρέα μας φρέσκα κι ολοζώντανα, μια μικρή τριανταφυλλιά κι ένα παχύφυτο. Το μικρό αυτό terrarium μου το έφερε ο Ανδρέας και το λάτρεψα. Το φυτό έχει ήδη μεγαλώσει αρκετά μέσα σε λίγες μέρες κι αναρωτιέμαι τι θα απογίνει εκεί μέσα στο βάζο...
Εντάξει, μέσα σ' όλα συνέβησαν και μερικά ευτράπελα που μας ανησύχησαν και τάραξαν την ηρεμία μας, αλλά ευτυχώς δεν ήταν σοβαρά.
Ναι, φαίνεται πως συνηθίζουμε σιγά σιγά, μένει μόνο να μάθω τα κατατόπια, ώστε να μετακινούμαι με άνεση, όπως έκανα και στη Θεσσαλονίκη. Αυτό θα μου πάρει μάλλον λίγο χρόνο ακόμη...
Σας εύχομαι ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο, με υπέροχο καιρό και απολαυστικές βόλτες!
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι
Litsa