Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Στιγμές χαλάρωσης στο νέο σπίτι...

Έχουμε αρχίσει να βρίσκουμε τους ρυθμούς μας και το γιορτινό τριήμερο που πέρασε, βοήθησε πολύ σε αυτό.
Βάλαμε μια τάξη στο σπίτι, μέχρι που διακόσμησα κιόλας! Κάναμε κάτι μερεμέτια, κάναμε τη βόλτα μας και τις πρώτες μας κοινωνικές επαφές και περάσαμε όμορφα! Χαλαρώσαμε με καφέ, τον οποίο γυρίσαμε σε κρασάκι μαζί με καλή παρέα, ενώ τα παιδιά μας παραδίπλα χαλούσαν τον κόσμο με τις φωνές τους! Παρόλα αυτά χαλαρώσαμε.

Το σπίτι άρχισε να μετατρέπεται σε σπιτικό. Στρώσαμε το πρώτο χαλί, ίσα για να παίζουν τα παιδιά, αφού αρνούνται προς το παρόν να παίξουν στο δωμάτιό τους. Δεν είναι έτοιμο και τους κακοφαίνεται. Δικαιολογίες...
Το χαλί μέσα σε λίγη ώρα γέμισε αυτοκινητάκια και κατά τη διάρκεια της ημέρας έμοιαζε με πεδίο μάχης...


Όλα τα καλοκαιρινά, αντικαταστάθηκαν πια από τα χειμερινά κι έτσι απολαύσαμε τη ζεστασιά και την υφή των σκουρόχρωμων πια υφασμάτων.


Χαλάρωσα τόσο, που μπήκα επιτέλους στην κουζίνα και πειραματίστηκα, ώστε να φτιάξω κάτι, πέρα από το καθημερινό φαγητό. Κάτι απλό, μην βουτήξω από τώρα στα βαθιά... Ένα κέικ με άρωμα πορτοκαλιού, που είναι από τα αγαπημένα μας και όσο αυτό ψηνόταν, έβρασα ρυζόγαλο, που είναι η αδυναμία του Φαίδωνα.


Μάλιστα υπήρξε κι ένα πρωινό, που σηκώθηκα τελευταία από το κρεβάτι. Ω τι χαρά! Μου είχε λείψει το χουζούρι, αλλά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ στη μυρωδιά της αυγόφετας που ετοίμαζε ο Ανδρέας και ήταν αυτή που με σήκωσε από κρεβάτι. Μου την πρόσφεραν τ' αγόρια του σπιτιού με φρέσκο χυμό κι ήταν η πείνα μου τεράστια. Τόσο τεράστια, που μου φάνηκαν οι αυγόφετες πιο νόστιμες από ποτέ. Τονίζω, ότι τις έφτιαξε ο Ανδρέας ο Κρητικός, που μέχρι να με γνωρίσει δεν ήξερε τι θα πει αυγόφετα! Μπα, μάλλον πεινούσα πολύ. Οι καλύτερες που έχω φάει ποτέ, εξακολουθούν να είναι της γιαγιάς μου, που ήταν και είναι ασυναγώνιστες!


Βρήκα χρόνο να περιποιηθώ και τα λουλούδια μου, που έχουν τραβήξει γερή ταλαιπωρία με την μετακόμιση, αλλά το παλεύουν και τα θαυμάζω! Ήρθαν να προστεθούν στην παρέα μας φρέσκα κι ολοζώντανα, μια μικρή τριανταφυλλιά κι ένα παχύφυτο. Το μικρό αυτό terrarium μου το έφερε ο Ανδρέας και το λάτρεψα. Το φυτό έχει ήδη μεγαλώσει αρκετά μέσα σε λίγες μέρες κι αναρωτιέμαι τι θα απογίνει εκεί μέσα στο βάζο...


Εντάξει, μέσα σ' όλα συνέβησαν και μερικά ευτράπελα που μας ανησύχησαν και τάραξαν την ηρεμία μας, αλλά ευτυχώς δεν ήταν σοβαρά. 

Ναι, φαίνεται πως συνηθίζουμε σιγά σιγά, μένει μόνο να μάθω τα κατατόπια, ώστε να μετακινούμαι με άνεση, όπως έκανα και στη Θεσσαλονίκη. Αυτό θα μου πάρει μάλλον λίγο χρόνο ακόμη...

Σας εύχομαι ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο, με υπέροχο καιρό και απολαυστικές βόλτες!
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Μπολάκια σιλικόνης

Ναι το ξέρω... Ότι "επέστρεψα" έγραψα την τελευταία φορά και από τότε πέρασαν σχεδόν δύο εβδομάδες. Εμ, από το "γύρισα" μέχρι το "ανεβάζω ανάρτηση κάθε τρεις, τέσσερις ημέρες", μεσολαβούν χίλιες δυο υποχρεώσεις, ανάγκες, δουλειές και πάει λέγοντας.
Κι επειδή δεν είμαι ακόμη σε φάση να ψήσω γλυκά, να φτιάξω την οποιαδήποτε μικροκατασκευή ή έστω, να σας δείξω λίγη από την ανύπαρκτη διακόσμηση του σπιτιού, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας το θέμα που είχα ετοιμάσει για το περιοδικό μας Cook Craft Create. Είχαμε αποφασίσει με τα κορίτσια να βγει το νέο τεύχος Σεπτέμβριο, οπότε, όταν προέκυψε η μετακόμιση και πριν πακετάρω όλα τα πράγματα, αποφάσισα να φτιάξω κάτι σχολικό για το περιοδικό. Τα είχα υπολογίσει όλα, έφτιαξα την κατασκευή μου, έβγαλα τις φωτογραφίες, αλλά δεν υπολόγισα ότι θα είμαι δίχως internet για περίπου 40 ημέρες... Έτσι, δεν μπόρεσα να το συντάξω και να το στείλω εγκαίρως στην Αθηνά.
Το έβδομο και φθινοπωρινό τεύχος του Cook Craft Create, βέβαια, κυκλοφόρησε και ήταν πανέμορφο. Με ιδέες για φθινοπωρινή διακόσμηση, με έξυπνες κατασκευές, με μικρές νοστιμιές, αλλά και με θέματα σχολικού περιεχομένου, μιας και οι πρωταγωνιστές του Σεπτεμβρίου είναι οι μαθητές και τα δωμάτιά τους. Εκεί επικεντρώθηκα κι εγώ κι έφτιαξα κάτι για το παιδικό δωμάτιο, που θα μπορούσε όμως άνετα να χρησιμοποιηθεί και στην κουζίνα. Μπολάκια και ποτήρια, φτιαγμένα από χρωματιστή σιλικόνη.



Η διαδικασία απλή, αρκεί να έχετε ένα πιστόλι σιλικόνης και μπάρες σιλικόνης σε διάφορα χρώματα. Επιλέγετε κεραμικά ή γυάλινα ποτήρια και μπολ, των οποίων το σχήμα και μέγεθος σας εξυπηρετεί και απλώνετε επάνω τους τη σιλικόνη. 



Προσπαθείτε όσο μπορείτε να μην αφήνετε μεγάλα κενά. Αφήνετε να κρυώσει καλά η σιλικόνη κι έπειτα την αφαιρείτε από τα σκεύη. 



Επειδή είναι μαλακή και εύκαμπτη, βγαίνει σχετικά εύκολα. Εγώ δυσκολεύτηκα λιγάκι στο ποτήρι, αλλά το γέμισα με πολύ ζεστό νερό, ώστε να μαλακώσει λιγάκι η σιλικόνη και βγήκε εύκολα. 
Μία άλλη λύση είναι, να απλώσετε επάνω στα σκεύη διαφανή μεμβράνη και πάνω σε αυτήν να απλώσετε τη σιλικόνη. Η μεμβράνη δεν λιώνει και η σιλικόνη κολλάει επάνω της. Μόλις κρυώσει, κόβετε τα κομμάτια της μεμβράνης που εξέχουν ή περισσεύουν κι έτσι στο εσωτερικό των μπολ σας θα υπάρχει μια διακριτική μεμβράνη. Η αλήθεια είναι πως αυτή η διαδικασία είναι πολύ πιο απλή από την πρώτη. 

Αυτά που έφτιαξα βρίσκονται προς το παρόν σε μια κούτα, αλλά όταν ετοιμάσουμε το δωμάτιο των αγοριών, θα πάρουν θέση στο γραφείο του Φαίδωνα και πιθανόν να κρατήσω ένα και για το δικό μου γραφείο.

Το κόκκινο έχει στο εσωτερικό του διαφανή μεμβράνη

Θα μπορούσαν όμως να διακοσμήσουν και την κουζίνα, γεμίζοντάς τα με κουταλάκια, κλιπς, λαστιχάκια και άλλα μικροαντικείμενα.


Πριν κλείσω τη σημερινή ανάρτηση κι εφόσον γράφτηκε με αφορμή το Cook Craft Create, να μην ξεχάσω να σας ενημερώσω, ότι το περιοδικό απέκτησε δική του σελίδα, την οποία μπορείτε να επισκεφθείτε πατώντας ΕΔΩ

Σας αφήνω δίχως υποσχέσεις, αφού πραγματικά δεν ξέρω πότε θα είμαι σε θέση να ξαναγράψω. Σας εύχομαι όμως να περάσετε ένα υπέροχο τριήμερο ή και τετραήμερο.
Πολλά φιλιά και καλές βόλτες!


Litsa 

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Και πάλι εδώ...

Και να 'μαι πάλι εδώ, μαζί σας. Μοιάζει σαν να μην πέρασε μια μέρα, μα πέρασαν 30 κι είναι όλα διαφορετικά. Το περιβάλλον, το σπίτι, οι άνθρωποι, η πόλη, ο καιρός... όλα αλλιώς. Όχι ακριβώς καλύτερα, μα ούτε και χειρότερα. Απλά διαφορετικά, αλλιώτικα, πώς το λένε; Είναι σίγουρα θέμα συνήθειας, αφού μόλις μάθω τις μυρωδιές, τους θορύβους του σπιτιού, την γειτονιά, θα βολευτώ και θα χαλαρώσω.
Δεν ξέρετε πόσο με συγκινήσατε με την αντίδρασή σας, όταν μάθατε τα νέα μας. Όχι, ούτε που το φαντάζεστε... Ήμουν τόσο απορροφημένη με την μετακόμιση, που είχα αφήσει πίσω μου το συναισθηματικό κομμάτι. Ήταν βολικά έτσι, μέχρι που πάτησα "δημοσίευση" στην προηγούμενη ανάρτηση. Τόσα μηνύματα, τόσα σχόλια, τόσα likes, τόσα τηλεφωνήματα. Μοιραστήκατε απλόχερα τα στοιχεία σας μαζί μου, ζητώντας μου να σας πάρω για οτιδήποτε... Με ενθαρρύνατε, με αγκαλιάσατε, με παρηγορήσατε, με ξαφνιάσατε, με ενθουσιάσατε και με συγκινήσατε βαθιά, πολύ βαθιά. Είστε σπουδαίοι, το εννοώ και σας ευχαριστώ! Όλους, έναν προς έναν. Μακάρι να μπορούσα να απαντήσω στον καθένα ξεχωριστά, αλλά είναι αδύνατον. Είστε πολλοί κι είναι τόσο ωραίο αυτό!! Ούτε που ξέρω πώς να το ανταποδώσω, μόνο να σας ευχαριστήσω μπορώ! Από καρδιάς! 

Όσο για το σπίτι, θα σας πω ότι είναι σε πολύ αρχικό στάδιο. Κουράστηκα τόσο με την μετακόμιση, που δεν μου έμεινε ενέργεια για το διακοσμητικό σκέλος. Ακόμη ανοίγω κούτες, απορώντας πού στο καλό τα είχα όλα αυτά τα πράγματα. Είναι σαν να τα ανακαλύπτω όλα από την αρχή. Την πρώτη μάλιστα μέρα, αφού ξεφορτώθηκαν όλα και μπήκαν στο νέο σπίτι, ήταν τόσο μεγάλη η απογοήτευσή μου στο αντίκρισμα του απόλυτου χάους, που κάθισα στον καναπέ (το μοναδικό κενό σημείο) και δήλωσα πως δεν θα ξανασηκωθώ για κανένα λόγο. Μου φάνηκε τόσο μάταιο να ξανανοίξω όλες εκείνες τις κούτες που με τόσο κόπο είχα κλείσει κάποιες ημέρες πριν!
Τελικά όμως η κούραση δεν είναι καλή σύμβουλος, οπότε σαν άλλη Σκάρλετ Ο' Χάρα κι εγώ, αποφάσισα πως "αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα" και πήγα για ύπνο...
Τώρα που το σπίτι έχει αρχίσει να μοιάζει με σπιτικό, επέστρεψε και το μεράκι μου, αλλά είναι πολλά να γίνουν ακόμη, πριν κρεμαστούν τα ράφια και τα κάδρα. 
Βέβαια, τα λουλούδια δεν λείπουν από τα βάζα, όπως αυτό το μπλε γιασεμί που έκοψαν τα παιδιά, όλο χαρά, από έναν φράχτη σπιτιού κι εγώ σκεφτόμουν, πως ακόμη δεν πάτησα το πόδι μου στην Αθήνα, θα με πάρουν στο κυνήγι...



Ή αυτές οι φυσαλίδες, που είναι τόσο χαρακτηριστικές αυτή την εποχή και υπόσχομαι ότι αυτές τις αγόρασα!


Αυτά όμως που λάτρεψα, είναι τα καλλωπιστικά μήλα (malus), τα οποία γνώριζα από Γερμανία, αλλά ποτέ δεν είχα δει στη χώρα μας κι όμως τα βρήκα σε ένα μικρό ανθοπωλείο. Α ρε πρωτεύουσα! Τς τς τς



Ωστόσο, αυτό που λάτρεψα περισσότερο απ' όλα, είναι ο έντονος τοίχος στο σαλόνι μας. Αποφάσισα να τολμήσω και να βάλω χρώμα σε έναν μόνο τοίχο του σαλονιού. Το αποτέλεσμα με αποζημίωσε, αφού αυτό το καταπληκτικό indigo έδωσε μια ξεχωριστή προσωπικότητα σε όλο το χώρο.



Δεν τόλμησα όμως μόνο στο σαλόνι, αφού επέλεξα διαφορετικά χρώματα για κάθε δωμάτιο, ακόμη και για την κουζίνα, γιατί υπήρξα καλή μαθήτρια και διάβασα καλά τις συμβουλές της Όλγας! Θα τα μοιραστώ όλα μαζί σας όταν έρθει η ώρα τους.
Προς το παρόν, θα σας ευχηθώ καλό μήνα και κατ' επέκταση καλό φθινόπωρο, με την ίδια φωτογραφία που ευχήθηκα και στους φίλους του Instagram.


Καλημέρα με αχνιστό καφέ στο χέρι και ζεστά, χουχουλιάρικα χρώματα.
Επέστρεψα και θα τα λέμε συχνότερα επιτέλους!
Τα φιλιά μου
Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook