Κάθομαι εδώ και ώρα μπροστά στη λευκή οθόνη, κοιτάζοντας τον κέρσορα που αναβοσβήνει. Οι φωτογραφίες του Αυγούστου είναι έτοιμες, αλλά εγώ δεν ξέρω τι να γράψω ή μάλλον από πού ν' αρχίσω.
Δεν έκανα πολλά αυτόν τον Αύγουστο, έκανα όμως ένα πράγμα: τον ρούφηξα ως το μεδούλι!
Τον γέμισα με οικείες σπιτικές μυρωδιές - αυτές των γονιών μου, τον γέμισα με εκδρομές σε βουνό και θάλασσα, τον γέμισα με γιορτές και γέλια, τον γέμισα με βιβλία που με ταξίδεψαν, τον γέμισα με απίθανα φαγοπότια, τον γέμισα με αγαπημένους φίλους, συγγενείς και παιδιά! Αχ αυτά τα παιδιά μας... πόσο μεγάλωσαν!
Εκεί, στο σπίτι της Κατερίνης, που έτσι απλά πήρε ανάσα και γέμισε ζωή, τα χαζεύαμε να κάθονται στα σκαλοπάτια και να κάνουν απίστευτες συζητήσεις, τις οποίες κρυφακούγαμε μ' ενδιαφέρον και χαμόγελα. Μεγάλωσαν τόσο, που πια μας εκτοπίζουν από τη βεράντα, το σαλόνι, τα κρεβάτια μας!
 |
| Κατερίνη |
 |
| Με τρεις κατιφέδες μας καλωσόρισε ο μπαμπάς μου στο σπίτι. Έναν για καθεμιά μας, μαμά και κόρες |
Μονίμως ημίγυμνοι, μαυρισμένοι και με τσακισμένα πόδια, εξερευνούσαν τα πάντα γύρω τους, κάνοντας σαματά. Χόρτασαν παιχνίδι, βόλτες, μπουγέλα, γλυκατζούρες, καυγάδες, μπάνια, ακόμη και ψάρεμα.
 |
| Μετά το κουραστικό μπάνιο στην πισίνα, εξαφάνισαν τις φτερούγες που ψήνονταν παραδίπλα... |
Το σαπούνι τους - ένα κακόμοιρο παπάκι - ήταν πάντα γεμάτο μαύρα ζουμιά και λάσπες.
Ο Φαίδωνας κι ο Ορφέας έπιναν γάλα κι "έξω απ' την πόρτα". Ούτε δευτερόλεπτο δεν άντεχαν μέσα. Ολημερίς στα χώματα ή στο πάρκο με τα πατίνια για αγώνες, κούνια, σκαρφάλωμα.
 |
| Παρατηρώντας μικρά ψαράκια |
Φέτος είχαμε και πολλές πρωτιές για τον Φαίδωνα! Ο μεγάλος του ξάδερφος, ο Άγγελος, του έμαθε να κάνει ποδήλατο δίχως βοηθητικές. Αυτό που μας εντυπωσίασε, ήταν που δεν εμπιστευόταν κανέναν μας, παρά μόνο τον Άγγελο. Μέσα σε μια ώρα, ο ξάδερφός του, κατάφερε να του μάθει να κρατά την ισορροπία του κι από εκείνη την ημέρα κι έπειτα, δεν πήγε πουθενά περπατώντας! Από πίσω, πιστός ακόλουθός του, ο Ορφέας με το πατίνι!
Έπειτα ήταν και το κολύμπι. Με δύο μόλις μαθήματα έπιασε το νόημα κι έμαθε να επιπλέει, δίχως μπρατσάκια πια, να διανύει μικρές αποστάσεις, αλλά και ν' ανεβαίνει στην επιφάνεια του νερού μετά από βουτιά!
Τελικά η καλύτερη περίοδος για μάθηση κι εκπαίδευση είναι το καλοκαίρι!
 |
| Κάνοντας βουτιές με τη βοήθεια του δασκάλου του |
Η γιορτή της μαμάς μου και η άφιξη του μικρού μας ανιψιού Miguel από Αγγλία, μας συγκέντρωσαν σε μέρη γνώριμα κι αγαπημένα. Στον Πλαταμώνα.
 |
Αριστερά: Ο μικρός Miguel στην αγκαλιά του μπαμπά του και η αδερφή μου επί το έργον
Δεξιά: Κοντά στην μαμά μου που γιόρταζε, παραλάβαμε κι εμείς ένα λουλουδάκι από τ' ανίψια μας |
 |
| Τα παιδιά αραγμένα στο μπαλκόνι |
Καθίσαμε γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι για να γιορτάσουμε και κατά τη διάρκεια του απογευματινού καφέ χαζέψαμε φωτογραφίες από τα παλιά, τότε που οι γονείς μας είχαν την ηλικία μας. Είδαμε φίλους και συγγενείς που χάθηκαν μα δεν ξεχάστηκαν και νοσταλγήσαμε άλλες εποχές.
Τ' αγόρια βγήκαν μια βόλτα στο λιμάνι με τον θείο τους Νίκο, που τους βλέπει μια φορά το χρόνο, όταν έρχεται από Αγγλία. Τους έδειξε τα ψάρια, τα σκάφη, την παραλία, στην οποία θυμάται τον εαυτό του παιδί...
Και καθώς τους παρατηρούσα από μακριά, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα ν' αποτυπώσω κι εγώ μια "ιστορική" φωτογραφία...
Τους φαντάστηκα πάνω από μια φωτογραφία παλιοκαιρισμένη, που θα την κοιτάζουν μετά από πολλά χρόνια και θα ρωτάνε μεταξύ τους: που είμαστε εδώ; Ποιος είναι αυτός; Αλήθεια; Απίστευτο! Κοίτα πως ήμασταν...
Μια φωτογραφία σαν αυτήν:
Τώρα πια ο Αύγουστος αποτελεί παρελθόν και κοντεύει να βγει κι ο Σεπτέμβρης.
Εμείς επιστρέψαμε στην έδρα μας και όλοι οι υπόλοιποι το ίδιο, τα σχολεία άρχισαν κι επικρατεί πια ησυχία.
Κρατάω γερά στην μνήμη μου το φωτισμένο λιμάνι του Πλαταμώνα...
τις παιδικές φωνές, τα γέλια, τους χορούς, τα τραγούδια και τ' αγαπημένα πρόσωπα...
 |
| Ο Ορφέας τραγουδάει με τον θείο Νίκο "φεγγαράκι μου λαμπρό" |
τα ταξιδιάρικα βιβλία...
τα μπάνια, τον καυτό ήλιο, το καπέλο μου...
και αποχαιρετώ το ένα και μοναδικό καλοκαίρι του 2013, με μια φωτογραφία που ζήλεψα και εμπνεύστηκα από μιαν άλλη.
Τώρα πια, μένει να σας πω με σιγουριά ένα μόνο πράγμα φίλοι μου αγαπημένοι:
καλό φθινόπωρο!!
Litsa
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook 
