Περιαυτολογώ...

Τελευταία κυκλοφορούν στην μπλογκογειτονιά διάφορα βραβεία. Τρία διαφορετικά "απονεμήθηκαν" και σ' εμένα από τις φίλες Thomi, Owl Mommy, That's Eat, Ανθομέλι και Art Nouveau.
Σας ευχαριστώ κορίτσια!!

Αυτά τα βραβεία συνήθως συνοδεύονται από διάφορες ερωτήσεις που αφορούν στο άτομό μας ή κάποιες τυχαίες σκέψεις κλπ κλπ, στις οποίες καλούμαστε ν' απαντήσουμε. 
Όπως καταλαβαίνετε τώρα που μαζεύτηκαν τρία, αδυνατώ ν' ανταποκριθώ σε όλες αυτές τις ερωτήσεις και να καταγράψω άλλες τόσες τυχαίες σκέψεις...
Είναι μάλιστα φορές που σκέφτομαι ότι αν αρχίσω να περιαυτολογώ, θα βαρεθείτε όλοι εσείς που ως τώρα με διαβάζετε... Αφήστε που τα περισσότερα τα ξέρετε ήδη...
Ποια είμαι, ποια είναι η αγαπημένη μου μουσική, ποια τ΄αγαπημένα λουλούδια, ότι μου αρέσουν τα γλυκά,  οι κατασκευές, ο ήλιος, η θάλασσα, η Κρήτη, η Λευκάδα και άλλα πολλά. 
Οπότε αυτή τη φορά θα μου επιτρέψετε να μη "δώσω συνέντευξη".
Αρκεί να σας πω ότι από τότε που δημιούργησα το blog "γνώρισα" φίλους (bloggers και μη) που μου κρατούν όμορφη παρέα - τόσο στις μαύρες μου όσο και τις καλές μου - και ότι με κάνετε πιο ορεξάτη και δημιουργική - να δω πότε θα προλάβω να φτιάξω όλα όσα έχω στο μυαλό μου...  ουφ - να μια τυχαία σκέψη!!! 
Μήπως η μουσική στο blog είναι ενοχλητική, να την κλείσω; Θα δω...- κι άλλη σκέψη...


Σας ευχαριστώ όλους - σιωπηλούς και μη αναγνώστες του "Home" - και σας φιλώ!

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286  

Μικρές αλλαγές, μεγάλες χαρές

Για να φτιάξω την αγαπημένη μου γωνιά πριν λίγους μήνες, αγόρασα ένα επιπλάκι από το ΙΚΕΑ μαζί με δύο καλάθια, το οποίο θα φιλοξενούσε τα βιβλία και τα περιοδικά. Τετράγωνο, λευκό, σκέτο. Αποφάσισα να του δώσω λίγο χρώμα με μια όμορφη κορδέλα, την οποία κόλλησα στο έπιπλο με blue tack (μην το χαλάσω κιόλας...).

Την ίδια κορδέλα πέρασα και στα καλάθια, οπότε το επιπλάκι απέκτησε προσωπικότητα, λίγη απ΄τη δική μου φυσικά, καθώς αγαπώ οτιδήποτε floral και μωβ-λιλά!

Που θέλω να καταλήξω;
Πριν λίγο καιρό άρχισα να βαριέμαι την κουζίνα. Σκέτη, άχρωμη, άοσμη.
Θεαματικές αλλαγές δεν μπορώ να κάνω, διότι το σπίτι το νοικιάζουμε, διαφορετικά θα είχα φέρει τα πάνω - κάτω, πιστέψτε με!!
Δίπλα στην μπαλκονόπορτα λοιπόν έχει ένα ραφάκι. Δείτε το (λυπάμαι για την σκοτεινή φωτό, αλλά ο καιρός δεν βοηθάει):

Στο ραφάκι βρίσκονται όλα τα βιβλία μαγειρικής και κάποια από τα ζαχαρωτά που χρησιμοποιώ στα γλυκά.

Σκέφτηκα λοιπόν, να το ομορφύνω.


Πήρα ένα από τα ρολά χαρτιού (το κόκκινο) που είχα αγοράσει το καλοκαίρι και έκοψα μια μικρή λωρίδα. Έπειτα, με τη βοήθεια ενός σφηνοπότηρου, της έδωσα σχήμα στο τελείωμα.

Έγινε κάπως έτσι.

Πριν τις γιορτές, βρήκα στο Sprider Home μια κουρτίνα κουζίνας, κόκκινη, λίγο country-cottage. 

Μου άρεσε πολύ και ταίριαζε απόλυτα με αυτό που είχα στο μυαλό μου.

Αγοράστηκε (γύρω στα 19€)!

Τώρα μάλιστα. Πολύ καλύτερα.
Φυσικά και δεν τελείωσα ακόμη, σκέφτομαι πολλά και διάφορα...
Έκανα όμως την αρχή!


Φιλιά και καλή εβδομάδα!!

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286  

Από αύριο...

Δεν ήταν καλή αυτή η εβδομάδα...
Ξεκίνησε στραβά και το συνέχισε, άλλωστε έτσι γίνεται πάντα. Η κακή αρχή σε ακολουθεί...
Δεν μπορώ να προσδιορίσω όμως το γιατί.
Λίγο ο μικρός που είναι άρρωστος, λίγο η αϋπνία που βαστάει γερά από την προηγούμενη εβδομάδα, λίγο ο μουντός καιρός...
Κι έπειτα είναι και όλα τα υπόλοιπα, τα πιο σοβαρά, όπως το εξοργιστικό θράσος, με το οποίο πολιτικοί ξεστομίζουν ατάκες ανεπανόρθωτης και απύθμενης ηλιθιότητας, ο κόσμος που πεθαίνει άδικα, οι άνθρωποι που έφτασαν στο σημείο να παρακαλούν για ένα κομμάτι ψωμί, αλλά και η έλλειψη δικών μου ανθρώπων...
Όλα μου προκαλούν πονοκέφαλο, ένα στομάχι βαρύ και σφιγμένο και κατά συνέπεια νεύρα! 


Υποσχέθηκα όμως να ξαναβρώ την όρεξή μου, διότι η βλακεία δεν τελειώνει ποτέ, οπότε πρέπει να βρω τρόπο να τη διαχειριστώ, ώστε να μου χαλάει την ημέρα (το πολύ) και όχι την εβδομάδα. 
Κατευθύνθηκα στην κουζίνα έκοψα 40γρ κουβερτούρα και την έβαλα σε ένα κατσαρολάκι μαζί με 90γρ γάλα (και λίίίγο παραπάνω), 30 γρ κρέμα γάλακτος (35%) και μία κουταλιά (γλυκού) μέλι. 
Συνταγή που βρήκα στον γαστρονόμο (κλικ).

Τα ανακάτεψα πάνω από τη χαμηλή φωτιά μέχρι που η σοκολάτα έλιωσε και δημιουργήθηκε ένα παχύρρευστο μείγμα. 
Το άδειασα σε μια κούπα (σουρώνοντάς το) και το ήπια στην υγειά όλων μας.

Ωραία...
Νομίζω πως αύριο θα 'ναι όλα καλύτερα...
Καλό μας σαββατοκύριακο!

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286 

Το ποντικάκι

Σήμερα η ημέρα ήταν μουντή και βροχερή. Σχεδόν μελαγχολική.

Από εκείνες που σε προτρέπουν να παραμείνεις κάτω από τα σκεπάσματα του ζεστού σου κρεβατιού.

Έτσι, σηκωθήκαμε σχετικά άκεφοι, διότι οι υποχρεώσεις δεν περιμένουν ποτέ και δυστυχώς δεν μας επιτρέπουν να τ' αφήσουμε όλα για αύριο.

Καθώς λοιπόν καθόμουν στον υπολογιστή, χαμένη μέσα στη χαρτούρα μου, προβληματισμένη για όσα θέλω να κάνω, αλλά και όσα πρέπει να γίνουν, ο μικρός τριγύριζε και εξερευνούσε τα πάντα γύρω του. 

Ξαφνικά διαπίστωσα ότι στο σπίτι επικρατεί ησυχία, ξέρετε, από αυτές τις... περίεργες "ησυχίες". Αυτές που σε κάνουν να ανησυχείς. Ο μικρός άφαντος!

Κατάλαβα αμέσως. Ήξερα πολύ καλά που βρισκόταν!

Τελευταία έχει μία μανία με την τουαλέτα. Πρέπει να είναι πολύ εντυπωσιακή για ένα ανθρωπάκι 9,5 μηνών.

Δεν τον αποτρέπει κανείς και τίποτα από το να την εξερευνήσει! Ούτε εμείς, ούτε το σβησμένο φως. Μόνο η κλειστή πόρτα. Μια-δυο φορές όμως την βρήκε μισάνοιχτη και τρύπωσε. Και τις δύο φορές τον πέτυχα τη στιγμή της εξόδου, να κοιτάζει δεξιά αριστερά και τελικά να βγαίνει στα κλεφτά, σαν τον ποντικό. 

Έτσι και τώρα! Μόνο που αυτήν τη φορά... το ποντικάκι πιάστηκε στη φάκα!

Ναι ναι, γνωρίζω καλά αυτό το αθώο ύφος...

Εγώ βέβαια τον απολύμανα καλού, κακού!!

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286 

Στιγμές...

Η ζωή είναι στιγμές!
Έτσι δεν λένε;
Στιγμές όμορφες, άσχημες, καλές, κακές, έντονες, αδιάφορες... στιγμές αγαπημένες!
Τέτοιες, αγαπημένες, έχω πολλές μέσα στην ημέρα!


Αγαπημένη είναι η στιγμή που πηγαίνω τον Φαίδωνα το πρωί στον παιδικό και ακούμε δυνατά μουσική!

Αγαπημένη είναι η στιγμή του πρωινού μου καφέ, έχοντας πάντα το πιστό μου παρεάκι, εκνευρισμένο που δεν του δίνω την κούπα μου...

... αλλά ευτυχισμένο όταν το αφήνω να δει τι περιέχει!

Αγαπημένη η στιγμή της επανασύνδεσης μετά τον παιδικό και τις υποχρεώσεις της ημέρας!
Ο μικρός ευτυχισμένος που βλέπει τον αδερφό του, ο μεγάλος χαρούμενος που θα μπορέσει να μου διηγηθεί τα νέα του!

Αγαπημένη είναι στιγμή που φτιάχνουμε με τον Φαίδωνα ένα απλό κέικ...

... αγαπημένη και η στιγμή που απολαμβάνουμε ένα γενναιόδωρο κομμάτι! 

Αγαπημένη είναι η στιγμή, που αποκαμωμένοι πια πέφτουν για ύπνο κι απλώνεται στο σπίτι μια ησυχία όμορφη...

Και τότε είναι η στιγμή που μπορούμε να κάνουμε τα δικά μας... 
Να βάλουμε τις σκέψεις μας και τις υποχρεώσεις μας σε τάξη... 

Να χαλαρώσουμε βλέποντας ταινίες και εκπομπές που μας αρέσουν, να ρίξουμε μια ματιά στα αγαπημένα μας περιοδικά ή απλά να μην κάνουμε τίποτα... 
Γιατί κι αυτό έχει τη γοητεία του!!

 
Απλές, καθημερινές, μα τόσο αγαπημένες στιγμές!!

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286 

Δώρα από παντού!

Πριν τις γιορτές έλαβα μέρος σε μια κλήρωση δώρων που έγινε με την πρωτοβουλία της Νατάσας, η οποία είναι ειδική σε θέματα ομορφιάς και φροντίζει για την εμφάνισή μας!

Ο γιόκας της λοιπόν τράβηξε τον τυχερό λαχνό που έγραφε τ' όνομά μου! Κέρδισα μία σειρά από βερνίκια της εταιρίας Sephora!

Εδώ και μία εβδομάδα σχεδόν περίμενα να καταφθάσουν! Εχθές ήταν επιτέλους η μεγάλη μέρα! Ο φάκελος έφτασε και μαζί του ήρθε ακόμη ένας...

Αρχικά άνοιξα της Νατάσας! Πέντε πανέμορφα και χαρούμενα βερνίκια!

Νατάσα ευχαριστώ και ειδικά τον μικρό σου που τράβηξε το δικό μου όνομα!

Ο άλλος φάκελος ήταν από την Pour Angelique. Κι αυτόν τον περίμενα και ήξερα πολύ καλά τι περιείχε. Έτσι πίστευα, μέχρι που τον άνοιξα...

Δύο κουτάκια κι ένας φάκελος...

Στο σημείωμά της, μεταξύ άλλων μου έγραφε ότι το ένα κουτάκι προορίζεται για την αδερφή μου!

Άνοιξα το δικό μου με ενθουσιασμό, λαχταρώντας να δω το αγαπημένο δαχτυλίδι. Αλλά εκεί μέσα, στο μικρό κουτάκι, τα δώρα ήταν περισσότερα...

Δύο όμορφα βραχιόλια κι ένα υπέροχο κολιέ με χειροποίητο τριαντάφυλλο και ιδιαίτερο κούμπωμα (δείτε το κι ΕΔΩ), αποτελούσαν έκπληξη!! Τόσο όμορφα!

Κι έπειτα... αυτό το δαχτυλίδι που μου έκλεψε την καρδιά από την πρώτη στιγμή! Φτιαγμένο με κουμπιά και στα χρώματα που ΛΑΤΡΕΥΩ! Τα απόλυτα καλοκαιρινά μου χρώματα! Τώρα πια στολίζει το χέρι μου και δεν το χορταίνω...

Αγγελική μου, σ' ευχαριστώ! Σου χρωστάω...

Αλλά τα δώρα, δεν σταμάτησαν εδώ! 

Η Peny, φίλη της αδερφής μου, της έστειλε κάτι "μικρό", όπως είπε, για μένα!

Κι άλλο κουτάκι έφτασε στα χέρια μου λοιπόν και η χαρά μου απερίγραπτη!

Προσπαθούσα να μαντέψω, δίχως επιτυχία.

Έτσι το άνοιξα και αντίκρισα το πανέμορφο κατακόκκινο βραχιόλι, φτιαγμένο από βελούδο και χάντρες, το οποίο είχα θαυμάσει στο blog της (ΕΔΩ) και τώρα έγινε δικό μου! 
Peny ευχαριστώ!

Όπως καταλαβαίνετε νιώθω πολύ τυχερή!

Και είμαι χαρούμενη, όχι μόνο για τα δώρα, αλλά για την φροντίδα και την αγάπη που μου δείχνουν άνθρωποι που δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ!

Κορίτσια σας ευχαριστώ από καρδιάς!

Όσοι δεν γνωρίζετε τα blog των κοριτσιών, νομίζω ότι αξίζει να ρίξετε μια ματιά!

Σας εύχομαι μια όμορφη μέρα κι ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο!

Φιλιά

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286 

Το σκηνικό αλλάζει

Ναι λοιπόν, άρχισα σιγά σιγά να παίρνω μπρος και ξαναβρήκα την όρεξη για αλλαγές!
Πέρασα εχθές μία βόλτα από το Leroy Merlin, μήπως βρω όμορφους βολβούς για να φυτέψω.
Έπεσα επάνω σε αυτά τα πανέμορφα μούσκαρι, τα οποία έγιναν δικά μου, μαζί με ένα σακουλάκι βολβούς (κρόκους για την ακρίβεια)!
Τα μούσκαρι μπήκαν στο κόκκινο πουά κασπώ και τους βολβούς τους φύτεψα στην αγαπημένη μου πήλινη καρδιά, την οποία στόλισα με βρύα, ένα κομμάτι ξύλο και λίγα διακοσμητικά μανιτάρια.

Όταν διακοσμώ και χάνομαι, χωρίζω τα αντικείμενα ανάλογα με το χρώμα τους. 
Το θεωρώ ασφαλές.
Έτσι προέκυψε αυτή η κόκκινη γωνιά, με τα πολλά μανιτάρια:

Την άλλη την έντυσα στα μωβ-λιλά, με πράσινο.

Στην μικρή τουρτιέρα τοποθέτησα ένα κακτάκι και δύο γύψινα λουλούδια.

Δεν χρειάζονται πολλά. 
Μια παλιά γυάλα που δεν ξέρετε τι να την κάνετε (φανταστείτε ότι αυτή με την πράσινη κορδέλα, είναι από ζαχαροπλαστείο και είχε μέσα ένα τέλειο προφιτερόλ!), λίγα κεριά, ένα ανθάκι (τα δικά μου προς το παρόν είναι συνθετικά, μέχρι ν' ανθίσουν τα υπόλοιπα), κορδέλες και ότι άλλο σας αρέσει και σας φτιάχνει τη διάθεση!


Λοιπόν;
Εσείς αρχίσατε τις αλλαγές;

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286  

Σαν να μην υπάρχει αύριο...

Θέλω να σας ξεσηκώσω!
Αλήθεια που είσαστε αυτή τη στιγμή;
Στη δουλειά; Σπίτι; 
Όπου και να βρίσκεστε πατήστε το play, βάλτε στο τέρμα την ένταση, σηκωθείτε, στριφογυρίστε, τραγουδήστε δυνατά αυτό το αγαπημένο ρεφρέν, χορέψτε πεντοζάλη μέχρι τελικής πτώσεως!
Ελάτε μαζί μου να γίνουμε παιδιά, έφηβοι, φοιτητόπουλα...
Σαν να μην υπάρχει αύριο...

"Και γινήκανε πλημμύρες

Μας τελείωσαν οι μπύρες

και βραχήκαν τα τσιγάρα

δεν ανάβουν οι αναπτήρες...

Και γινήκαμε μουσκίδι

φέρτε μου ένα κατσαβίδι

να ξεβιδωθούμε λίγο

μπας και φύγουμε από ΕΔΩ!!!!!!!!!"

"Και ξεκίνησε να βρέχει,

ποιος μας φτύνει λέμε 'μεις..."

Σας ευχαριστώ...

Λίτσα




Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286  

Αυτά τα ήσυχα πρωινά!

Προχθές η Theano περιέγραψε την πρωινή της ρουτίνα... πολύ ζηλευτή ομολογουμένως!
Εγώ δεν προλαβαίνω να ξυπνήσω πρώτη στο σπίτι, μιας και ο μικρός μάς προλαβαίνει όλους...
Σήμερα όμως ξύπνησα και το μικρό μου κοιμότανε ακόμη, ο Ανδρέας κι ο Φαίδωνας λείπανε για τα πρωινά ψώνια κι εμένα με μαγνήτισε η όμορφη μουσική που ακουγότανε από την κουζίνα...
Σηκώθηκα, πέρασα μπροστά από τον σωρό των παιχνιδιών (...) 

και πλησίασα το γλυκό μου ραδιοφωνάκι (δώρο των KaPa), απ' όπου ερχόταν αυτή η γλυκιά μελωδία.

Ησυχία... Ηρεμία... και η μελωδία...
Κοίταξα από την μπαλκονόπορτα και το μάτι μου έπεσε επάνω στα ανθισμένα μου κυκλάμινα...

Περιπλανήθηκα στο σαλόνι, του έριξα μια ματιά και συνειδητοποίησα ότι όλες του οι γωνιές δεν εκφράζουν καμιά εποχή πια...,ούτε καν εμένα. Είναι τα πάντα λίγο απ' όλα και... τίποτα. Και λουλούδια και κολοκύθες και κουκουνάρια και στεφανάκια... αλλά τίποτα συγκεκριμένο...
Σαν παρατημένα!

"Αυτό πρέπει ν' αλλάξει" σκέφτηκα.
Άρπαξα το σημειωματάριό μου και άρχισα να καταγράφω όλα όσα πρέπει να κάνω, όσα πρέπει ν' αλλάξουν στο σπίτι και βέβαια να τα μοιραστώ μαζί σας...

Γέμισα δύο σελίδες γράφοντας ασταμάτητα για ιδέες, γεύσεις, εικόνες...
"Πότε θα προλάβω; " ξανασκέφτηκα.
Δεν πειράζει, ας είναι...
Μακάρι να ήταν αυτές οι υποχρεώσεις μας, η ρουτίνα μας, οι προβληματισμοί μας!  




Καλή και δυναμική εβδομάδα!!


Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286