Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

Μέρες αγάπης και τρέλας

Οι μέρες που πέρασαν περιείχαν και την ημέρα του Έρωτα, αλλά ας μη γελιόμαστε... οι περισσότεροι δώσαμε μεγαλύτερη βάση στην Τσικνοπέμπτη, εκεί τουλάχιστον καταλήξαμε με τις φίλες μου όταν το συζητήσαμε. Όχι δε θέλω να απογοητεύσω τα φρεσκοερωτευμένα ή ανύπαντρα ζευγάρια, αλλά αυτή η διαπίστωση είναι μέρος της πραγματικότητας κι εγώ ψέμματα δε λέω! 


Βέβαια το έχουμε ξαναπεί: η μαγεία είναι κάτι που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε, οπότε κι εγώ ετοίμασα μια μικρή τούρτα σε σχήμα καρδιάς, έτσι για χαρά! Φυσικά αυτοί που το χάρηκαν περισσότερο απ' όλους, ήταν οι μικροί μας άνθρωποι, οι οποίοι όταν αντίκρισαν τη μικρή Red Velvet ενθουσιάστηκαν! Με το μείγμα που περίσσεψε έψησα λίγα muffins και δεν έμεινε ψίχουλο. Ωστόσο η συνταγή δεν ενθουσίασε ούτε εμένα, ούτε και τον Ανδρέα... ε, η αλήθεια να λέγεται!


Η ημέρα του Έρωτα μάλιστα, στάθηκε αφορμή για τη δημιουργία άλλης μιας ζωγραφισμένης πέτρας και γενικά γεμίσαμε τον τόπο καρδιές. Πάντα υπάρχουν αφορμές για δημιουργικότητα άλλωστε!


Μέχρι που έφτασε η Τσικνοπέμπτη και τη θέση του Έρωτα πήραν κάτι σουβλάκια και κοψίδια, αλλά ας μη χαλάσω τώρα τη ρομαντική μας διάθεση!

Κι έπειτα ήταν η σειρά του Σαββατοκύριακου αυτού, που το βαριέμαι περισσότερο απ' όλα! Αυτό που πρέπει να πάμε σε παιδικά καρναβαλίστικα πάρτι. Όσοι με γνωρίζετε, ξέρετε καλά ότι δεν το διασκεδάζω την εποχή του καρναβαλιού... Βέβαια έχω διαπιστώσει ότι όταν συμμετέχεις σε όλη αυτή τη διαδικασία της τρέλας και του καρναβαλιού, δεν είναι τόσο ανυπόφορη η κατάσταση.

Αρχικά μπήκα και πάλι στην κουζίνα κι έψησα τρεις φουρνιές μπισκότα για το πάρτι, κάτι που κάνω πάντα με κέφι. Είχα βρει πέρυσι ένα κουπ πατ, το οποίο αγάπησα με την πρώτη ματιά! Έτσι τα μπισκότα με λίγη κουβερτούρα, μετατράπηκαν σε σπίτια λίγο τρομακτικά, όπως αυτό της Κακιάς Μάγισσας. Πολύ spooky χαχα


Κι επειδή οι περισσότερες μαμάδες δήλωσαν ότι θα ντυθούν μαζί με τα παιδιά τους, αποφάσισα να βγάλω από το κουτί την κόκκινη περούκα και τα κερατάκια και να μεταμφιεστώ σε διαβολογυναίκα. Οι περισσότεροι μου είπαν ότι μου πάει το κόκκινο και να το υιοθετήσω, μαζί με το ύφος βέβαια χοχο, οπότε λέω να κάνω το μαλλί αλά Φρου-Φρου φέτος. Ευτυχώς υπήρχε διάχυτη η τρέλα στην παρέα και γελάσαμε πολύ, ανταλλάσσοντας περούκες, σπαθιά, ξίφη, στέκες και ό,τι άλλο υπήρχε εύκαιρο. 


Εντάξει, πλησιάζει η Άνοιξη και η διάθεση φαίνεται ν' ανεβαίνει. Φταίει κι ο ήλιος που έκανε αυτές τις ημέρες την εμφάνισή του, οπότε οι συζητήσεις στις παρέες άρχισαν να παίρνουν φωτιά: τι θα γίνει το τριήμερο, πού θα πάμε το Πάσχα, πλησιάζει καλοκαίρι, ακόμη δεν χάσαμε τα κιλά που θέλαμε κλπ κλπ.

Οι αμυγδαλιές εδώ ωστόσο δεν έχουν ανθίσει ακόμη, παρά τις ηλιόλουστες ημέρες. Η μόνη που ομορφαίνει τη γειτονιά μας και τη φωτίζει με το ζωηρό της χρώμα, είναι μια μιμόζα. Ένα κλαδάκι της έφερε την Άνοιξη σε μια γωνιά του σπιτιού.


Πλησιάζουμε στο τέλος του Φλεβάρη και μακάρι πριν βγει, να χαρίσει σε όλους ένα ξέγνοιαστο τριήμερο. Δε θυμάμαι πόσα χρόνια έχουμε να πετάξουμε χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα, εξαιτίας του ακατάλληλου καιρού. Ποιος ξέρει; Ίσως το καταφέρουμε φέτος!


Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι, με μια γερή τζούρα καφέ, έτσι για να ξυπνήσουν οι αισθήσεις!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017

Η ομορφιά στην απλότητα

Την προηγούμενη εβδομάδα καθώς καθόμουν ήρεμη στον καναπέ, συνειδητοποίησα ότι θέλω να μπω σε κάθε δωμάτιο και να το αδειάσω από πράγματα. Να μείνουν μόνο τα βασικά έπιπλα και ελάχιστα διακοσμητικά στοιχεία. Να 'ναι οι αποχρώσεις γύρω μου γήινες και να αποπνέουν ηρεμία. Ποια; Εγώ! Αφορμή βέβαια στάθηκε το δωμάτιο των αγοριών, που κάθε εβδομάδα το τακτοποιώ απελπισμένη και κάθε Σαββατοκύριακο είναι βομβαρδισμένο. Θέλω μια μέρα να το μετατρέψω σε ένα λιτό δωμάτιο, με λείες επιφάνειες και ίσιες γραμμές, να έχει ελάχιστα παιχνίδια και το στιλ του να θυμίζει το σκανδιναβικό. Να μπαίνεις μέσα και το μάτι σου να χαίρεται με αυτό που βλέπει, όχι να το πιάνει πανικός!

Το δωμάτιο των αγοριών όμως είναι μεγάλη ιστορία κι έτσι προς το παρόν εφαρμόζω το λιτό στιλ στο σαλόνι. Φταίει μάλλον που είναι χειμώνας, οπότε είναι και οι χρωματικές επιλογές πιο ήπιες. Είμαι σίγουρη πως την άνοιξη το σκηνικό θ' αλλάξει! Άλλωστε δεν είμαι ο "τύπος" που έχει τα πάντα λευκά ή γκρι μέσα στο σπίτι.


Λίγο κίτρινο, μα και μωβ ή ροζ σπάνε τη μονοτονία...


Ωστόσο απολαμβάνω να βλέπω φωτογραφίες σπιτιών σκανδιναβικού στιλ στο instagram και ακολουθώ άπειρους λογαριασμούς, που έχουν ως βασική θεματολογία τη διακόσμηση. Επηρεάζομαι, παίρνω ιδέες και εμπνέομαι. Τώρα είναι η περίοδος που όλοι έχουν γεμίσει τα βάζα με τουλίπες και χάρηκα όταν είδα τα πρώτα μπουκέτα επιτέλους μπροστά μου! Όμορφες και ντελικάτες, στόλισαν αμέσως την τραπεζαρία και η ματιά μου έπεφτε συνεχώς επάνω τους.


Κι εκεί πλάι τους πήρε θέση ένα νέο απόκτημα, σε σκανδιναβικό στιλ και αυτό. Ένα μεταλλικό κηροπήγιο, με απλές γραμμές, που σε γεωμετρικό σχήμα με "κέρδισε" αμέσως! Μπορεί κανείς να το βρει στο Design Is This, το οποίο διαθέτει μια τεράστια γκάμα προϊόντων, από διακοσμητικά είδη μέχρι και κοσμήματα ή άλλα είδη μόδας, που σίγουρα θα τραβήξουν την προσοχή σας.


Εδώ και λίγες μέρες ωστόσο, η δική μου προσοχή επικεντρώνεται σε αυτό το ξεχωριστό κομμάτι, που ταίριαξε απόλυτα με τη διάθεσή μου, γιατί είναι φινετσάτο και καθόλου "κραυγαλέο". Βέβαια ταίριαξε απόλυτα και με τις τουλίπες, έτσι;


Φυσικά σε όλη αυτή την ανάγκη για την απλότητα, παίζουν σημαντικό ρόλο και τα βιβλία διακόσμησης που έχω στη βιβλιοθήκη μου. Είναι πάντα εκεί, έτοιμα να τα ξεφυλλίσω όταν ξεκλέβω χρόνο τα Σαββατοκύριακα. 


Είναι οι σύμμαχοί μου, μα και οι βοηθοί μου σε κάθε νέα ιδέα, για να μην πω τρέλα, αφού τώρα τελευταία ο Ανδρέας με κοιτάζει παράξενα, όταν μοιράζομαι μαζί του τις εμπνεύσεις μου. Προφανώς κρύβουν μια υπερβολή, την οποία εγώ δεν αντιλαμβάνομαι... Λέμε τώρα!


Όπως και να 'χει, η άνοιξη είναι πολύ κοντά και είμαι σίγουρη ότι ο ήλιος και οι φωτεινές ημέρες θα κάνουν πάλι το θαύμα τους, αλλάζοντας εντελώς τις διαθέσεις. Το χρώμα θα εισχωρήσει στο σπίτι, τα λουλούδια, τα κεριά, τα κάδρα και όλα μα όλα εκείνα τα αντικείμενα που αποπνέουν φρεσκάδα. Λίγο έμεινε... και οι νέες ιδέες θα μπουν σε εφαρμογή.

Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Αέρας ανανέωσης στην κουζίνα κι ένα ξεχωριστό κέικ

Ο φετινός Χειμώνας δεν αστειεύεται και η αλήθεια είναι ότι έχω αρχίσει να αναζητώ λίγο πιο λαμπερές ημέρες. Μ' αυτά και μ' αυτά ούτε αλκυονίδες δεν είχαμε φέτος, πήραν αναβολή και αυτές. Παρά το κρύο και το μουντό καιρό, η διάθεσή μου είναι πια σχεδόν ανοιξιάτικη. Διαπιστώνω ότι την προσοχή μου τραβούν εικόνες φωτεινές, με λουλούδια και χρώματα. 
Βέβαια δε βιάζομαι και τόσο! Σειρά έχουν κάτι ενοχλητικά κιλά πρώτα, να χαθούν αυτά και μετά μπορεί σιγά σιγά να ανοίξει ο καιρός. Σύμφωνοι;

Στην κουζίνα ωστόσο έκανα μικρές αλλαγές. Πάντα μου δίνουν χαρά οι ανανεώσεις. Λίγο τα λουλούδια, λίγο τα χρώματα, μια μικρή αλλαγή στα ράφια και αμέσως η εικόνα αλλάζει. Ειδικά το παράθυρο είναι πάντα πρώτο στη λίστα των αλλαγών.


Και παρόλο που στο ράφι τοποθετήθηκαν ήδη τα βάζα με τους ξηρούς καρπούς, τις σταφίδες και τους διάφορους σπόρους, τα οποία με παραπέμπουν σε πιο υγιεινές επιλογές, δεν μπορώ να αντισταθώ σε νέες συνταγές που μου κινούν την περιέργεια, ή έστω σε παλιότερες αγαπημένες συνταγές.


 Μια παλιά συνταγή είναι και αυτή η τριφτή μηλόπιτα. Είχα πολλά χρόνια να τη φτιάξω και παρά το ότι μου προέκυψε πιο γλυκιά από όσο θα ήθελα, με το που τη γεύτηκα, θυμήθηκα όλους εκείνους τους λόγους για τους οποίους την αγαπάω!


Η αλήθεια είναι ότι έφαγα τα περισσότερα κομμάτια από όλους, αν και είμαι αυτή που θα έπρεπε να καταναλώσει τα λιγότερα. Όμως οι άντρες του σπιτιού δεν είχαν την ίδια άποψη με εμένα, οπότε ναι μεν τους άρεσε, αλλά δεν τους ξετρέλανε. Έτσι για κάποιες ημέρες στη σειρά η μηλόπιτα συνόδευε τον απογευματινό μου καφέ, μέχρι που τη βαρέθηκα κι εγώ πια...


Η συνταγή που ήθελα όμως οπωσδήποτε να δοκιμάσω, είναι αυτή του κέικ των τεσσάρων τετάρτων. Από τέσσερα υλικά σε ίσες ποσότητες, προκύπτει ένα νόστιμο κέικ. Πατήστε στο Quatre-Quart Cake θα βρεθείτε μπροστά σε άπειρες συνταγές. Εγώ διάλεξα την εξής:

4 αυγά (μεσαίου μεγέθους)
240 γρ ζάχαρη
240 γρ μαλακό βούτυρο
240 γρ φαρίνα (την κόκκινη)

Χτυπάμε καλά τα αυγά με τη ζάχαρη, προσθέτουμε το βούτυρο και τέλος το αλεύρι (φαρίνα). Επιπλέον προσθέτουμε ό,τι άλλο μας κέφι για να το αρωματίσουμε ή να το κάνουμε πιο γευστικό πχ βανίλια, τζίντζερ ή κανέλα, ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού, σταγόνες σοκολάτας κλπ. Στο δικό μας πρόσθεσα χυμό ενός μανταρινιού και λίγη τρούφα σοκολάτας, μιας και δεν είχα σταγόνες. (Προσοχή μόνο να μην είναι πολλά τα υγρά στοιχεία που θα προσθέσετε, γιατί το μείγμα θα γίνει υδαρές. Λίγος χυμός πορτοκαλιού σίγουρα δεν πειράζει).

Το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 30 - 35 λεπτά (εξαρτάται από το φούρνο σας). Αφήνουμε να κρυώσει και ξεφορμάρουμε.


Για εμάς που έχουμε συνηθίσει το κέικ που φτιάχνω συνήθως, ήταν μια εντελώς νέα εμπειρία, αρχικά γιατί είναι μικρό και χαριτωμένο. Έπειτα είναι πιο σπογγώδες, σαν παντεσπάνι και διαπίστωσα ότι όλα τα αγόρια του σπιτιού ξετρελάθηκαν. Τελείωσε σε 2 μέρες και μου είπαν ότι ήταν φανταστικό. Οκ, εγώ προτιμώ το παραδοσιακό μας κέικ, που βρίσκω τη γεύση του πιο γεμάτη, ωστόσο ήταν κι αυτό πολύ νόστιμο.

Εννοείται ότι θα δοκιμαστεί ξανά και ξανά με μικρές παραλλαγές, μιας και η συνταγή του είναι πολύ πιο εύκολη και σύντομη.


Αν μέσα στο Σαβ/κο βρείτε χρόνο να το δοκιμάσετε, ε τότε καλή σας επιτυχία στα ψησίματα! Ως τότε όμως, εύχομαι σε όλους καλό υπόλοιπο εβδομάδος!

Καλημέρα!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook