Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι

Κάθε άνοιξη και καλοκαίρι με πιάνει μεράκι με το μπαλκόνι. Θέλω να το γεμίσω με λουλούδια, γλάστρες, ζαρντινιέρες, ακόμη και μικρά δεντράκια. Κάθε χρόνο λέω πως θ' αγοράσω και ένα τραπέζι με ωραίες καρέκλες, αλλά το αναβάλλω, γιατί έχουν άλλες ανάγκες προτεραιότητα. Αν είχα την οικονομική άνεση, θα διακοσμούσα το μπαλκόνι μας και θα έφτιαχνα έναν μικρό παράδεισο, με κεραμικές γλάστρες, διακοσμητικά επιπλάκια, τραπέζι και καρέκλες σε παλιό στιλ, μέχρι και ξύλινο πάτωμα θα έβαζα, αυτό το "κουμπτωτό", που είναι τώρα μόδα και μ' αρέσει πολύ, γιατί προσδίδει στο χώρο μια ζεστασιά.

Προς το παρόν κάνουμε μόνο μικρές αλλαγές. Μπορεί να μην έχουμε κήπο, αλλά το μπαλκόνι μας είναι ικανοποιητικά μεγάλο. 

Αυτό όμως που μας εκνεύριζε πολύ ως τώρα, ήταν οι ακουμπισμένες γλάστρες στα πλακάκια. Μαζευόταν χώματα και φύλλα και με δυσκολία πλέναμε το μπαλκόνι. Το μόνο που είχαμε εύκαιρο λοιπόν, ήταν οι παλέτες, επάνω στις οποίες είχαμε το χειμώνα στοιβαγμένα τα ξύλα. Άδειες τώρα πια, δεν εξυπηρετούσαν σε τίποτα. Ο Ανδρέας τις έκοψε και σχηματίσαμε σκαλοπάτια, ώστε να τοποθετήσουμε επάνω τις γλάστρες. Αν είχαμε περισσότερο χρόνο - και κέφι - θα βάφαμε τις παλέτες με λευκό χρώμα, αλλά για φέτος τις αφήσαμε στο φυσικό τους.

Η παρακάτω κατάσταση λοιπόν...

...μετατράπηκε εντελώς ανέξοδα σε αυτήν:

Φυσικά και δεν είναι θεαματική η αλλαγή, αλλά είναι σίγουρα πιο βολική και εξυπηρετική, αφού πια πλένουμε το μπαλκόνι πολύ πιο εύκολα. Επίσης δείχνει συμμαζεμένο και μένει αρκετός χώρος ελεύθερος, ώστε να παίζουν τα παιδιά με όλα τους τα τρεχούμενα!

Μάλιστα, επειδή τις φωτογραφίες τις έβγαλα την άνοιξη, τώρα το σκηνικό είναι λιγάκι διαφορετικό. Τα πολλά λουλούδια χάθηκαν, αλλά τα φυτά μεγάλωσαν και φούντωσαν πολύ. 

Έχουμε και δική μας παραγωγή, αμέ! Οι πρώτες μας ντομάτες και πιπεριές έκαναν την εμφάνισή τους. Λέτε να γεμίσουμε κανένα ταψί γεμιστά;

Αλλά και φραουλιές με ροζ ανθάκια και λεβάντα.

Η λεμονιά έδωσε φέτος καρπούς, αλλά δεν κατάφερε να τους κρατήσει. Έπεσαν πριν κιτρινίσουν. Δεν ξέρω τι φταίει. 
Οι δε ορτανσίες άρχισαν να πρασινίζουν και να χάνουν το αρχικό τους χρώμα.

Φυσικά δεν έλειψαν και οι μικρές κατασκευές. Φτιάξαμε ανεμόμυλους από χαρτόνι και τους στερεώσαμε επάνω σε ξύλα.

Κάπως πρέπει να απασχολήσω τα παιδιά...

Το περβάζι του παραθύρου γέμισε με χρωματιστά μπουκάλια, θαλασσόξυλα, φυτά και κεριά, τα οποία το βραδάκι ανάβουν - μαζί με τα αντικουνουπικά και τα φαναράκια.  Όχι όμως όλα τα βράδια, μόνο όταν δεν νιώθουμε ξεθεωμένοι...

Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας κάνει ζέστη και βγαίνω σπάνια. Αλλά όταν μου κάνει όρεξη ένα κρύο τσάι, το πίνω έξω. Ε, καλοκαίρι έχουμε, να μην πιούμε τσάι με λεμόνι για αποτοξίνωση;

Και φράουλες παρακαλώ!

Μέσα στο σπίτι τα φυτά είναι λιγοστά αυτή την εποχή. Βασικά μόνο οι ορχιδέες στέκονται πλάι στο παράθυρο, οι οποίες μετά από τρία ολόκληρα χρόνια άνθισαν επιτέλους, θυμίζοντάς μου το ξεχωριστό τους χρώμα.

Αυτό το ποστ θα έχει συνέχεια. Ελπίζω να επανέλθω για να μοιραστώ μαζί σας εικόνες από την παραγωγή μας!

Εύχομαι να έχουμε ένα χαλαρό Σαββατοκύριακο, σε κάποια μέρη μάλιστα είναι τριήμερο, λόγω Αγίου Πνεύματος. 
Να περάσετε όμορφα!

Litsa

Υ.Γ. κάθε φορά που αναφέρομαι σε ντομάτες και πιπεριές, το μυαλό μου πάει στο τραγουδάκι που μου τραγουδούσε ο μπαμπάς μου:

"Φύτεψα ντομάτες, βγήκαν πιπεριές.

Άλλες ήταν κόκκινες, άλλες παρδαλές."
Καλημέρα!

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286