Η ζωή σε κάδρα

Δύο χρόνια μετά την μετακόμιση σε αυτό το σπίτι και ακόμα κάνω αλλαγές. Μάλιστα, νομίζω πως τώρα φέρνω τη διακόσμηση του σπιτιού στα μέτρα μου.

Γι αυτό και αλλάζω σταδιακά ό,τι δεν μου αρέσει. Αυτό ακριβώς έκανα και με τα ράφια που βρίσκονται πάνω από την τηλεόραση. Καιρό τώρα έβαζα και αφαιρούσα αντικείμενα, έκανα διαφορετικούς συνδυασμούς χρωμάτων, μέχρι κάτι να μου κάνει "κλικ" και να μείνει τελικά πάνω στο ράφι. Μάταια... Ώσπου πριν μήνες έπεσα επάνω σε αυτή την ανάρτηση του "Μικροί Μεγάλοι" και ήξερα πως με κάποιο τρόπο αυτή η ιδέα θα μπει στο σπίτι μας. Μου φάνηκε καταπληκτική! Εκτός των άλλων θεωρώ ότι οι φωτογραφίες είναι ένας υπέροχος τρόπος να διακοσμήσει κανείς τους χώρους!

Είχα μαζέψει τόσο πολλά καδράκια και κορνίζες από το γάμο μας και τις βαφτίσεις των αγοριών, που δεν χρειάστηκε καν ν' αγοράσω καινούρια. Επέλεξα τα λευκά, τα μαύρα και τα ασημί για να υπάρχει μια ισορροπία και να το αποτέλεσμα:

Επέλεξα μια σειρά από φωτογραφίες - τραβηγμένες οι περισσότερες το περασμένο καλοκαίρι - γεμάτες γέλια, παιχνίδια, εξερευνήσεις, γλέντια, χορό, χαλάρωση.

Στιγμές από παιχνίδια στη θάλασσα, από το γάμο μας, από τα "αραλίκια" στις παραλίες και τις αιώρες.

Ανάμεσά τους έβαλα και λίγα λόγια αγαπημένα, που βρήκα στο pinterest και που μου φτιάχνουν τη διάθεση.

Λόγια που εκφράζουν τι είναι αυτό που αγαπώ περισσότερο στο σπίτι μου.

Που μου θυμίζουν ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο απ' όλα είναι ο εαυτός μας και ότι πρέπει να πάψω επιτέλους να είμαι τόσο αυστηρή μαζί του...

Που με κάνουν να πιστεύω ότι πράγματι η μαγεία βρίσκεται γύρω μας, ακόμη και στα πιο μικρά και ασήμαντα πράγματα, γι αυτό άλλωστε τα παιδικά μάτια την ανακαλύπτουν παντού και πάντα!

Δίπλα τους κρέμασα και αγαπημένα αντικείμενα, όπως αυτά τα φτερά, που είναι πασπαλισμένα με ασημόσκονη και μοιάζουν πράγματι μαγικά (αυτά βρίσκονται σε μια άλλη γωνιά εκεί δίπλα, την οποία θα σας δείξω εν καιρώ).

Με τη βοήθεια ενός μαρκαδόρου μετατρέπεται το απλό σελοτέιπ σε washi tape (λέμε τώρα...)

Αλλά και αυτή η πιπίλα που ήταν κρεμασμένη στην μπομπονιέρα της βάφτισης του Φαίδωνα (και του γάμου μας ταυτόχρονα) και της έχω αδυναμία. 

Επίσης μου αρέσει πολύ αυτή η νέα τάση να ακουμπάμε τα κάδρα στον τοίχο, δίχως να τα κρεμάμε, γιατί μου δίνει την ελευθερία να τα μετακινήσω οποιαδήποτε στιγμή δίχως ν' αφήσω σημάδια. 

Όσο για τις φωτογραφίες, αυτές θα τις ανανεώνω συνεχώς και μαζί τους θ' ανανεώνομαι κι εγώ!

Αυτή η κοντινή φωτογραφία του Ορφέα είναι πολύ αγαπημένη μου και την τράβηξε η αδερφή μου το καλοκαίρι στην Κρήτη. Είναι η μόνη που άφησα έγχρωμη.

Άλλο ένα σημείο του σπιτιού απέκτησε προσωπικότητα κι επιτέλους μου αρέσει να το βλέπω!
Σειρά έχει άλλο σημείο τώρα, γιατί το είπε και η Όλγα: παρακαλώ γεμίστε τους τοίχους! Κάνει τα σπίτια να μοιάζουν μεγαλύτερα!

Γεμίστε τοίχους με όμορφες αναμνήσεις, θα συμπληρώσω εγώ, που σίγουρα θα σας κάνουν να χαμογελάτε.

Καλή Κυριακή σε όλη την παρέα!!

Litsa

Υ.Γ. στην ανάρτηση "Μια shabby γωνιά" η φωτογραφία που δείχνει βήμα προς βήμα τη διαδικασία, λέγεται gif-animation και θα βρείτε πολλά δωρεάν προγράμματα στο Google. 

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286