Συνέβη κάτι μαγικό κι έχουμε διπλή χαρά!!

31.3.2008...
...άκουσα για πρώτη φορά το παραπονιάρικο κλάμα του Φαίδωνα! 
Αξέχαστο!
Θυμάμαι ότι αντίκρισα ένα μωβ ανθρωπάκι, ζορισμένο και με θεόστραβο μουτράκι!
Και σε αντίθεση με όλες τις μανούλες που βλέπουν τα παιδάκια τους όμορφα, εγώ αναγνώριζα ότι δεν ήταν και τόσο... Ήταν περισσότερο αστείος, παρά όμορφος!
Σιγά σιγά όμως άρχισε και το δικό μου παπάκι να γίνεται κύκνος, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια!


31.3.2011...
...τρία - υπέροχα -  χρόνια μετά άκουσα ένα άλλο κλάμα, εκνευρισμένο και απαιτητικό!
Μόνο που αυτή τη φορά αντίκρισα ένα αφράτο, καλοσχηματισμένο μουτράκι!
Κι όταν τον είδα μου φάνηκε ίδιος με τον μεγάλο του αδερφό!


Το ίδιο κλάμα τους ακολουθεί ακόμη και τώρα!
Παραπονιάρης και αδικημένος ο ένας, εκνευρισμένος και απαιτητικός ο άλλος.
Τόσο αλλιώτικοι...


Τ' αγόρια μου... γεννήθηκαν την ίδια μέρα με τρία χρόνια διαφορά!
Κι όσο κι αν ήθελα να το αποφύγω, δεν το κατάφερα, γιατί κάποια πράγματα δεν είναι στο χέρι μας...
Ήθελα τα γενέθλια του καθενός να είναι ξεχωριστά. Να είναι μοναδική η μέρα γι αυτούς!


Σήμερα ξύπνησα τόσο χαρούμενη!
Και μόλις τώρα συνειδητοποίησα πόσο ξεχωριστή είναι αυτή η μέρα τελικά!! Πόσο ιδιαίτερη!
Τ' αγόρια μου έχουν γενέθλια την ίδια μέρα κι αυτό από μόνο του είναι τόσο ξεχωριστό!!
Είναι μαγικό!

Χρόνια σας πολλά αγαπημένα μου αντράκια!

Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook

http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286  

Βόλτα στην αγορά και μια ευχάριστη έκπληξη

Λόγω του επικείμενου πάρτι, αλλά και για να ξεφύγω από τη ρουτίνα μου, βγήκα εχθές μια βόλτα στην αγορά. Είχα να πάω κάτι μήνες στα αγαπημένα μου μαγαζιά.
Πήρα λοιπόν το μικρό ζουζούνι και ξεχυθήκαμε στα εμπορικά!
Η βόλτα ήταν άκρως απολαυστική, παρόλο που δεν αγόρασα τίποτα προσωπικό.
Περάσαμε μια στιγμή και από το υπέροχο Μaison στα Hondos (Apollonia Politia), γιατί ήθελα να ρίξω μια ματιά στα είδη ζαχαροπλαστικής και γιατί ήθελα να πάρω ιδέες για το πάρτι.
Δυστυχώς στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχουν (ακόμη ελπίζω) καταστήματα του Σ. Παρλιάρου, ώστε να προμηθευτώ όλα αυτά που χρειάζομαι και επίσης δεν μου είναι καθόλου εύκολο να κατέβω στο κέντρο. 
Eνθουσιάστηκα λοιπόν με την εικόνα που αντίκρισα στο Maison.
Με μεγάλη χαρά ανακάλυψα ότι το τμήμα αυτό μεγαλώνει όλο και περισσότερο και εμπλουτίζεται με νέα προϊόντα διαφόρων εταιριών. Αρχικά υπήρχαν μόνο προϊόντα της Birkmann, αργότερα έφεραν και της Takling Tables και σήμερα είδα ότι προστέθηκαν και κάποια της ScrapCooking.
Πλέον έχει τα πάντα, ότι χρειάζεται δηλαδή κανείς για να φτιάξει τούρτες και γλυκά, αλλά και για να στήσει μια όμορφη γιορτή, στολίζοντας άψογα το τραπέζι.
Πλαστικά πιάτα και ποτήρια, κάρτες, προσκλήσεις, σημαιάκια, θήκες για cupcakes, τουρτιέρες, χαρτοπετσέτες, ζαχαρωτά για να στολίσετε τα γλυκά σας, πέρλες και τρούφες, χρώματα ζαχαροπλαστικής, έτοιμες ζαχαρόπαστες, γλάσα, φόρμες σιλικόνης, κουπάτ... τα πάντα και για κάθε περίσταση: γενέθλια, γάμο, βάφτιση...
Και είναι πανέμορφα!
Όσοι έχετε τη δική μου τρέλα με τη ζαχαροπλαστική, είμαι σίγουρη ότι με καταλαβαίνετε. Ξετρελάθηκα, δεν ξεκολλούσα με τίποτα.
Οι τιμές είναι τσιμπημένες, αλλά η ζαχροπλαστική δεν είναι και τόσο φθηνό hobby... Όμως τι να κάνουμε; Η ομορφιά έχει το κόστος της...
Δυστυχώς δεν μπορούσα να βγάλω φωτογραφίες, συνήθως αυτό απαγορεύεται, μπορώ όμως να σας δείξω αυτά που έχω αγοράσει κατά καιρούς.
Όπως για παράδειγμα χάρτινες θήκες για cupcakes, χρωματιστές τρούφες ζάχαρης και διακοσμητικά χαρτιά, τα οποία χρησιμοποιώ και στις χειροτεχνίες.

Εχθές αγόρασα ζαχαρωτά αστεράκια και μια χάρτινη τουρτιέρα. Έψαχνα κανονική αλλά δεν μου άρεσε τίποτα, μάλιστα κάποιες ήταν πανάκριβες, οπότε αγόρασα μία από σκληρό χαρτόνι, την οποία μπορεί κανείς να ξαναχρησιμοποιήσει.

Μένει μόνο να γίνει το πάρτι και να σας μεταφέρω καινούριες εικόνες!
Και τώρα σας αφήνω γιατί πρέπει να μπω επειγόντως στην κουζίνα και ν΄αρχίσω τα ψησίματα, αλλιώς δεν θα προλάβω...
Ελπίζω μόνο να πετύχουν όλα!!


Σας φιλώ

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286    

Τρέχω!!

Τρέχω, τρέχω, τρέχω για να προλάβω και έχω άγχος. Πολύ άγχος. Το στομάχι μου μονίμως σφιγμένο. Τρέχω και δεν φτάνω! Κι αν κοντοσταθώ κι αναρωτηθώ "γιατί;" δεν ξέρω, δεν έχω απάντηση. 
Έτσι, τρέχω για να προλάβω, να χωρέσω τη ρουτίνα μας σε μια μέρα. Από το πρωί... ως το βράδυ!
Κι έχω γεμίσει τον τόπο λίστες. Λίστα στο ψυγείο, λίστα στο γραφείο, λίστα στην τσάντα.
Όλων των λογιών. Λίστα για να θυμηθώ, λίστα για να μην ξεχάσω, λίστα για να ψωνίσω, λίστα για να οργανωθώ.

Χαρτιά, χαρτάκια, χαρτούλια. Προγράμματα, ημερολόγια μικρά και μεγάλα...
Έχουμε και πάρτι γενεθλίων μπροστά μας, προστέθηκε κι αυτό στη λίστα!!
Είμαι χαμένη κάπου μεταξύ του χθές και του σήμερα, ελπίζοντας πάντα ότι όλα θα είναι καλύτερα αύριο. 
"Από αύριο" σκέφτομαι ή "από βδομάδα" ή "από πρωτομηνιά". 
Και κάπως έτσι πέρασαν ως τώρα χιλιάδες αύριο στο παρελθόν.
Στο μεταξύ έχω αραδιάσει και τα πασχαλινά, στην προσπάθειά μου να στολίσω, αλλά τα σέρνω από τραπέζι σε τραπέζι, από ράφι σε ράφι κι από κουτί σε κουτί.

Πρόσφατα είδα την ταινία "Μα πως τα καταφέρνει!".
Α, ταυτίστηκα! Προς το τέλος έπιασα τον εαυτό μου να είναι στην τσίτα!  Αγώνας δρόμου είναι, όχι ταινία! Αλλά τόσο αληθινή!

Τουλάχιστον τώρα, όταν με ρωτούν "Επάγγελμα;" θ' απαντώ ''Ζογκλέρ"! 
Εγώ και άπειρες άλλες γυναίκες εκεί έξω!
Ζογκλέρ, γιατί προσπαθώ να ισορροπήσω μεταξύ του "πριν" και του "τώρα", του "εγώ" και του "εμείς", του "μητέρα" και του "γυναίκα", του "μαμά" και του "Λίτσα", του "τέλειου" και του "συμβατικού".
Ισορροπώ χωρίς να κοιτάω ποτέ κάτω, παρά μόνο μπροστά μου, προσηλωμένη στο στόχο μου!! 
Ποιος είναι αυτός; Το καλύτερο αύριο φυσικά!

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286    

Ανοιξιάτικη καλημέρα!

Αχ όμορφο κυριακάτικο πρωινό με ήλιο και... ένα σωρό πράγματα που πρέπει να γίνουν!! Ωχ ωχ ωχ!
Σήμερα που ο Ανδρέας είναι σπίτι, είναι ευκαιρία! Πράγματα και κατασκευές που αναβάλλονται συνεχώς, είναι τώρα ευκαιρία - και άμεση ανάγκη - να πάρουν σειρά!
Οπότε θα σας πω μια σύντομη καλημέρα με όμορφες εικόνες από το νέο μου απόκτημα - και πολύ αγαπημένο.

Πριν λίγες ημέρες πήγαμε μια βόλτα στο ΙΚΕΑ να ρίξουμε μια ματιά στα ανοιξιάτικα. Πήγα με την απόφαση να μην αγοράσω τίποτα, βέβαια ο Ανδρέας γελούσε...
Θαύμασα τα όμορφα και χαρούμενα υφάσματα και καθετί καινούριο κι ανοιξιάτικο: ριχτάρια, μαξιλάρια, ποτήρια, πιάτα, κασπώ, ακόμη και χαρτοπετσέτες.
Κοντοστάθηκα όμως όταν αντίκρισα αυτά τα ποτήρια και το δισκάκι τους. Ε, δεν αντιστάθηκα! Καταλάβατε τώρα γιατί γελούσε ο Ανδρέας; Βέβαια ομολογώ ότι μας είναι και χρήσιμα, καθώς έχουμε σπάσει πολλά τελευταία! Εντάξει δεν είναι και ακριβά, 6 ποτήρια και το δισκάκι, μου κόστισαν κάτω από 10€.

Όμορφα;
Τα εγκαινιάσαμε με φρέσκο χυμό, παρέα με ένα ωραιότατο κέικ με Nutella, συνταγή που βρήκα ΕΔΩ.


Ουσιαστικά πρόκειται για ένα απλό κέικ βουτύρου, στο οποίο προσθέτει κανείς λίγες κουταλιές από Nutella, ή και Μερέντα - αν την προτιμάτε.

Θα χρειαστείτε:
150γρ αλατισμένο βούτυρο - αν βάλετε ανάλατο, τότε στο μείγμα ρίξτε και μια πρέζα αλάτι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
3 αυγά
2 κάψουλες βανίλιας
1 1/2 φλιτζάνι αλεύρι, κοσκινισμένο
1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν, κοσκινισμένο
μισό φλιτζάνι γάλα
2-3 κουταλιές σούπας Nutella ή Μερέντα - εγώ έβαλα 3 κουταλιές


Εκτέλεση:
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς.
Η συνταγή λέει ότι ρίχνετε σε ένα μεγάλο μπολ όλα τα υλικά - εκτός της Nutella - και τα χτυπάτε με το μίξερ, για περίπου 4 λεπτά.
Εγώ όμως το έκανα με τον παραδοσιακό τρόπο.
Χτύπησα πρώτα το βούτυρο με τη ζάχαρη και τις βανίλιες. Έπειτα έριξα ένα-ένα τα αυγά και τέλος το γάλα εναλλάξ με το αλεύρι και το μπέικιν.


Σε βουτυρωμένη φόρμα ρίχνουμε λίγο από το μείγμα, έπειτα μια κουταλιά Nutella (τη ζέστανα ελάχιστα, για να απλώνεται πιο εύκολα) και συνεχίζουμε έτσι μέχρι να τελειώσει το μείγμα μας.
Το ψήνουμε στους 160 βαθμούς για περίπου μία ώρα.

Και τώρα σας αφήνω, αυτήν την τόσο σημαντική και γιορτινή ημέρα, με ευχές για καλό υπόλοιπο Κυριακής και χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν - εγώ όχι, είμαι Γαρουφαλιά, θυμάστε;


Σας φιλώ

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286    

Εύκολα cupcakes με άρωμα βανίλιας

Σας είχα υποσχεθεί τη συνταγή αυτών των cupcakes και ήρθε τώρα η στιγμή να τη μοιραστώ μαζί σας.

Αν θέλετε να φτιάξετε ένα εύκολο γλυκάκι στα γρήγορα, είναι μια πολύ καλή λύση!

Θα χρειαστείτε:

115γρ αλεύρι

μισό κουταλάκι γλυκού μπείκιν

115γρ βούτυρο

115γρ ζάχαρη

2 αυγά

1 κουταλάκι γλυκού χυμό λεμονιού

Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το μπέικιν και τα αφήνουμε στην άκρη.

Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη καλά.

Ρίχνουμε τα αυγά ένα-ένα ανακατεύοντας.

Προσθέτουμε το αλεύρι και το μπείκιν και ανακατεύουμε το μείγμα με κουτάλι απαλά (τώρα με το χέρι).

Τέλος ρίχνουμε το χυμό λεμονιού.

Γεμίζουμε τις θήκες των cupcakes μέχρι την μέση και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 13-15 λεπτά, μέχρι ν' αποκτήσουν ένα απαλό χρυσό χρώμα. 

Τα αφήνουμε να κρυώσουν.

Κρέμα βουτύρου

75γρ μαλακό βούτυρο (θερμοκρασία δωματίου)

175γρ άχνη, διπλοκοσκινισμένη (!!)

4-5 σταγόνες εσάνς βανίλιας ή δύο κάψουλες βανίλιας

Χτυπάμε το βούτυρο μέχρι να γίνει σαν κρέμα και προσθέτουμε την άχνη. Πρέπει να ενωθούν σε ένα απαλό μείγμα, δίχως κόμπους.

Ρίχνουμε τις σταγόνες βανίλιας.

Όταν τα cupcakes κρυώσουν, κόβουμε την επάνω επιφάνειά τους, απλώνουμε μία στρώση κρέμας και τοποθετούμε επάνω το "καπάκι".

Πασπαλίζουμε με άχνη.

Μπορείτε βέβαια να τα απολαύσετε και σκέτα, σαν μικρά ατομικά κέικ!

Είμαι σίγουρη ότι θα σας γοητεύσουν!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286    

Χρώματα κι αρώματα

Είναι πια επίσημο! Η άνοιξη είναι γεγονός! Και όσο κι αν η μουντάδα, η υγρασία και η ομίχλη αντιστέκονται, ο ήλιος στο τέλος θα 'ναι και πάλι νικητής!
Την Κυριακή ο καιρός στα μέρη μας ήταν υπέροχος κι ο Φαίδωνας ζητούσε τη βόλτα του. Ήθελε να τρέξει, ήθελε να πάει στην παραλία, ήθελε να κάνει ποδήλατο, ήθελε να παίξει με τα χώματα... όλα τα ήθελε! Εγώ πάλι ήθελα λίγα λουλουδάκια, να ομορφύνω επιτέλους το μπαλκόνι μας.
Έτσι λοιπόν βρήκαμε μια μέση λύση και η απόφαση πάρθηκε δίχως δεύτερη σκέψη.
Προορισμός μας, ένα τεράστιο φυτώριο!! 

Με αμέτρητα λουλούδια, απέραντες εκτάσεις, θερμοκήπια, δέντρα, χώματα και αξιαγάπητους ιδιοκτήτες, που είναι ολοφάνερο πως αγαπούν τη δουλειά τους. 

Ο Φαίδωνας βγήκε από τ' αμάξι και χάθηκε στη στιγμή ανάμεσα στα φυτά.
Ο μικρός χάζευε εκστασιασμένος και σιωπηλός.
Εμείς ξεχυθήκαμε και τα θέλαμε όλα!


Είχε τα πάντα!
Πολύχρωμες μαργαρίτες!

Πρίμουλες, γκαζάνιες και πολύ αγαπημένες παγκρέτες!

Πανσεδάκια σε όλα τα χρώματα!

Κι αυτή η μοναδική ανθισμένη μολόχα, ήταν σαν να φώναζε τ' όνομά μου και έγινε αμέσως δική μου!

Ο τόπος όλος μύριζε χώμα και όμορφα αρώματα! 
Τριγύρω υπήρχε παντού ζωή, έτοιμη να ξεμυτίσει με χίλια δυο χρώματα!
Κι ήταν όλα εκεί τόσο ήσυχα και ζεστά, που ηρεμούσες και άδειαζε ο νους από κάθε τι γκρίζο...
Κι όλα τα μπουμπούκια σε φόρτιζαν με τη θετική τους ενέργεια και έλεγες "κοίτα, συνεχίζουν ακάθεκτα, μόνο με ήλιο και νερό!".
Κι αν αντιλαμβανόμασταν πόσο σημαντικά είναι αυτά τα δύο... ίσως να 'μασταν πιο χαρούμενοι και... ευγνώμονες που η χώρα μας, μας τα προσφέρει απλόχερα...


Κι αφού διαλέξαμε λίγα λουλούδια, φύγαμε με την υπόσχεση να ξαναγυρίσουμε!

Αλλά πριν φτάσουμε σπίτι, κάναμε μια στάση να κόψουμε λίγα κλαδιά από τις αμέτρητες αμυγδαλιές που υπήρχαν παντού.

Και στόλισαν αμέσως τα βάζα μας και το σπίτι μύρισε μεμιάς μέλι...

Και την επομένη, πρωί πρωί έπιασα δουλειά!

Και είναι παράξενο, αλλά όταν ασχολούμαι με τα φυτά, δε σκέφτομαι απολύτως τίποτα, παρά μόνο πόσο όμορφα είναι και πόσο θέλω να τα δω να μεγαλώνουν και να φουντώνουν! 
Και κάθε μέρα τους ρίχνω μια ματιά...
...και καταλαβαίνω πια απόλυτα την μαμά μου που τα λατρεύει, τα φροντίζει, τα χαϊδεύει, τους μιλάει! Και ανταποκρίνονται στην αγάπη της και θεριεύουν, γεμίζουν άνθη και μοιράζουν αισιοδοξία!

Καλωσόρισες άνοιξη και μου 'χες λείψει...

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286    

Σπιτικά ζελεδάκια

Το πόσο μου αρέσουν οι καραμέλες σας το έχω ξαναπεί!
Τελικά αρέσουν και στον Φαίδωνα - τι παράξενο ε; - και πιο συγκεκριμένα, λατρεύει αυτά τα γνωστά αρκουδάκια - ζελεδάκια.
Ανακάλυψα λοιπόν μια συνταγή (κλικ) και δεν αντιστάθηκα, θέλησα να τη δοκιμάσω!
Η διαδικασία είναι πανεύκολη και τα υλικά μόνο τρία!
-1 κιλό φρούτα του δάσους (υποθέτω ότι μπορείτε να πειραματιστείτε και με άλλα)
-500γρ ζάχαρη (περίπου!! Η ποσότητα της ζάχαρης εξαρτάται από τον ζωμό των φρούτων)
-χυμό ενός πορτοκαλιού


*εγώ αγόρασα κατεψυγμένα κόκκινα βατόμουρα και φράουλες (δύσκολα να βρω φρέσκα τέτοια εποχή). Το συνολικό τους βάρος ήταν 600γρ, οπότε έβαλα και λιγότερη ζάχαρη.


Ρίχνετε το χυμό πορτοκαλιού μαζί με τα φρούτα σε ένα αντικολλητικό τηγάνι - σχετικά βαθύ - και τα "βράζετε" ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα, μέχρι να μαραθούν.

Μόλις είναι έτοιμα, τα περνάτε από σήτα, ώστε να σας μείνει μόνο ο χυμός των φρούτων, τον οποίο ρίχνετε σε ένα μπολ (έχετε ζυγίσει νωρίτερα το μπολ μόνο του, ώστε να υπολογίσετε αργότερα το καθαρό βάρος του χυμού φρούτων). Εδώ πρέπει να επιμείνετε, γιατί ο χυμός είναι παχύρρευστος.
Ζυγίζετε τον χυμό. Θα χρειαστείτε ακριβώς την ίδια ποσότητα ζάχαρης.


* τα 600γρ φρούτων έδωσαν 325γρ χυμό


Ξαναρίχνετε τον χυμό στο (καθαρό) τηγάνι και προσθέτετε τη ζάχαρη. Τα αφήνετε να σιγοβράσουν για περίπου μισή ώρα σε μέτρια θερμοκρασία.
Βασικά, εδώ είναι το πιο σημαντικό σημείο. Εγώ την πρώτη φορά το άφησα λίγο παραπάνω και έσφιξε πάρα πολύ, οπότε δεν είχε καμία νοστιμιά. Αυτή τη φορά το έβγαλα 5 λεπτά νωρίτερα.
Θα καταλάβετε ότι είναι έτοιμο, όταν, περνώντας την κουτάλα μέσα από το μείγμα, δημιουργείται μια γραμμή, η οποία χάνεται αμέσως.

Ένας άλλος τρόπος είναι να στάξετε μια σταγόνα μείγματος σε ένα πιάτο. Αν αυτή "σταθεί" και δεν απλώσει, τότε είναι έτοιμο.
Σε ένα μικρό σκεύος βάζετε αντικολλητικό χαρτί και ρίχνετε το μείγμα. Το αφήνετε να κρυώσει εντελώς.
Έπειτα το βγάζετε και το κόβετε σε μικρά τετράγωνα κομμάτια, τα οποία κυλάτε μέσα σε ψιλή κρυσταλλική ζάχαρη και... έτοιμα τα ζελεδάκια!

Έχουν ένα υπέροχο, βαθύ κόκκινο χρώμα και μια γλυκόξινη γεύση (αυτό βέβαια εξαρτάται από τα φρούτα).

Ο Φαίδωνας τα τίμησε, αλλά το καλύτερο είναι ότι ξέρω από τι είναι φτιαγμένα!! 
Φρούτα και ζάχαρη, δίχως συντηρητικά και χρωστικές!!

Λοιπόν;
Εσείς, θα τα δοκιμάσετε;

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286