Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Φαίδωνας και Ορφέας

Πέντε χρόνια μαμά...
Έξι χρόνια πριν ούτε που το φανταζόμουν... Δούλευα ασταμάτητα, μου κοβόταν η αναπνοή απ' το άγχος, έτρεχα μονίμως σαν τον Βέγγο, ήμουν σε μόνιμη υπερένταση, σήκωνα βάρη, φόρτωνα-ξεφόρτωνα, κοιμόμουν ελάχιστα κι εκείνο το καλοκαίρι της πρώτης εγκυμοσύνης, έκανα όποια τρέλα μου καρφωνόταν στο κεφάλι - δίχως δεύτερη σκέψη για να εκτονωθώ. Επίσης δοκίμασα όλα τα θαλάσσια σπορ, ανέβηκα σε μπανάνες και σαμπρέλες και τζετ σκι και αλεξίπτωτο, όπου (στην τελευταία περίπτωση) χάλασε το σκάφος και σκάσαμε σαν τα καρπούζια με τον Ανδρέα στο νερό, μα ο οδηγός δεν το αντιλήφθηκε και μας έσερνε για αρκετά μέτρα μες το αλατόνερο κι ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα..."χάνομαι"! Έπινα, έπινα, έπινα νερό κι αναπνοή δεν έπαιρνα, αυτό θυμάμαι...
Και ξαφνικά, μια μέρα, Τρίτη ήταν θυμάμαι, στο τεστ εμφανίστηκε μια φουξ κουκκίδα. Δεν ήταν ροζ, φουξ ήταν! Δηλαδή όλες αυτές τις τρέλες δεν τις έκανα μόνη μου! "Μα πως γίνεται;" σκέφτηκα. Γίνεται, γιατί το Φαιδωνάκι ήθελε πάση θυσία να γεννηθεί...
Κι έτσι στις 31.3.2008 τον πήρα στα χέρια μου και ειλικρινά, δεν ήξερα τι να κάνω. Ούτε πως να τον κρατήσω, ούτε πως να τον θηλάσω, ούτε πως να τον αλλάξω. Κι ο πρώτος μήνας ήταν δύσκολος... πολύ!! Με έντονες εναλλαγές συναισθημάτων και τις ορμόνες να τρελαίνονται, με συσσωρευμένη αϋπνία, με πόνους, με άγχος... μια σκέτη τρέλα.


Και στις 40 μέρες μείναμε μόνοι. Εγώ και ο τοσοδούλης Φαιδωνάκος.
Οι γονείς μας είχαν επιστρέψει στα σπίτια τους και ο Ανδρέας έφυγε για 5 εβδομάδες Γαλλία για εκπαίδευση.
Οι δυο μας, κατακαλόκαιρο, γνωρίσαμε καλά ο ένας τον άλλο και περάσαμε υπέροχα! Βόλτες και παιχνίδια σε καθημερινό επίπεδο.
Και ο καιρός πέρασε κι έφτασε η στιγμή να επιστρέψω στη δουλειά. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον πήγα στον παιδικό και η δασκάλα του μου είπε να τον παραλάβω σε μια ώρα.
"Και τι να κάνω;" ρώτησα, κι εκείνη γέλασε και μου απάντησε "Μια βόλτα. Μια βόλτα στο τετράγωνο. Αν κλάψει θα σας πάρουμε τηλέφωνο".
Και ήταν η πρώτη φορά μετά από έναν χρόνο που δεν ήξερα τι να κάνω με τα χέρια μου... Ούτε καρότσι να τα στηρίξω, ούτε μωρό να το κρατήσω... Τα έβαλα στις τσέπες μου κι έκανα μια βόλτα... και το τηλέφωνο δεν χτύπησε ποτέ. Ο Φαίδωνας ήταν ικανός να μείνει εκεί όλη την ημέρα παίζοντας, δίχως να βγάλει άχνα.


Κι έπειτα άρχισαν οι ιώσεις, γινόταν όλο συχνότερες και στο τέλος, καταβεβλημένος πια, αρρώσταινε κάθε 10 μέρες. Ώσπου έπαψε να ψηλώνει, άρχισε να χάνει βάρος κι εγώ εκνεύριζα τους πάντες στη δουλειά με τις συνεχείς απουσίες μου... Και κοίταξα σαν χάνος την παιδίατρο όταν μου είπε "κάτι πρέπει να κάνουμε εδώ Λίτσα, κάτι πρέπει ν' αλλάξει, δεν υπάρχει κανείς να βοηθήσει;".
Όχι... δεν υπάρχει, είναι όλοι μακριά... Και είναι τόσοι πολλοί αυτοί που μπορούν να βοηθήσουν, μα είναι μακριά...
Και κάπως έτσι, στάθηκα και πάλι στην ουρά του ΟΑΕΔ...
Λίγο καιρό μετά έφτασαν τα νέα της δεύτερης εγκυμοσύνης και η χαρά ήταν μεγάλη. Μιλούσαμε γι αυτό στον Φαίδωνα κι αυτός προσπαθούσε να καταλάβει τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε "αδερφάκι".
Στις 31.3.2011, τρία χρόνια μετά τη δική του γέννηση, είχε φτάσει η στιγμή που θα το καταλάβαινε...
Αυτή τη φορά ήταν όλα εύκολα! Και ο θηλασμός και το μπάνιο και το άλλαγμα, όλα παιχνιδάκι. Ξέραμε ότι θα ξενυχτούσαμε και πάλι και ότι όλα θα ήταν κομματάκι δυσκολότερα, γιατί υπήρχε και η φροντίδα του Φαίδωνα.


Δεν ήμασταν όμως καθόλου προετοιμασμένοι για τη στάση του Φαίδωνα και ειδικά εγώ...
Μας περίμενε στην είσοδο του σπιτιού. Κρατούσαμε το μωρό κι ένα μικρό δώρο. Ήταν ευτυχισμένος μα μελαγχολικός και το κυριότερο... δεν έριξε ούτε μια ματιά στον αδερφό του. Ούτε μια κλεφτή ματιά από περιέργεια. Τίποτα. Σαν να μην υπήρχε!
Ακολούθησαν δύο εβδομάδες, τις οποίες θυμάμαι σαν όνειρο. Για δυο εβδομάδες έκλαιγε, τσίριζε, φώναζε, μάλωνε, ήταν μονίμως θυμωμένος, δεν ήθελε να πάει σχολείο, δεν ήθελε εμένα, δεν ήθελε την γιαγιά του, δεν ήθελε κανέναν παρά μόνο τον μπαμπά του. Για δύο ολόκληρες εβδομάδες δεν είπε "μαμά". Ναι! Με αγνοούσε κι εγώ έβραζα. Αδιανόητο για μια μητέρα, δυσβάσταχτο για μια λεχώνα...
Τις πρώτες ημέρες ξυπνούσε νωρίς και στεκόταν έξω απ' την πόρτα της κρεβατοκάμαρας (όπου βρισκόταν και η μικρή κούνια με τον Ορφέα), κοιτάζοντάς μας δίχως να μιλάει, δίχως να πλησιάζει. Σαν εξόριστος, στεκόταν εκεί μέχρι να τον πάρουμε χαμπάρι.


Χανόταν με τον Ανδρέα στις βόλτες τους. Πήγαιναν συχνά στη θάλασσα για να παίξει και να τρέξει, για να ξεδώσει, για να ξεχαστεί...
Δύο μήνες μετά την γέννα, τα πράγματα δυσκόλεψαν περισσότερο, όταν έχασα την κολλητή μου...
Κι έπεσα σε μια θλίψη που κράτησε μήνες.
Όσο μεγάλωνε ο Ορφέας, τόσο μεγάλωνε και η ζήλια του Φαίδωνα, κι όσο τον έβλεπα να μεταλλάσσεται σ' ένα άγνωστο (για μένα) παιδάκι, τόσο μεγάλωνε η θλίψη μου... Δεν τον αναγνώριζα και η συμπεριφορά του αυτή, ήταν κάτι που δεν περίμενα ποτέ!


Τον φετινό χειμώνα αποφασίσαμε να τους βάλουμε στο ίδιο δωμάτιο, παρόλο που διαβάζαμε παντού ότι είναι καλό να αποφεύγεται σε παιδιά που ζηλεύουν. Όμως πέρα από το οικονομικό κομμάτι (εξοικονόμηση θέρμανσης), έπρεπε να το δοκιμάσουμε, αν και εγώ ήμουν αυτή που διαφωνούσε... 
Ο Ορφέας ξετρελάθηκε. Έτσι κι αλλιώς λατρεύει τον αδερφό του. Τον αγκαλιάζει, τον αγγίζει, τον φιλάει σε ανύποπτο χρόνο και ο Φαίδωνας συνήθως τον κοιτάζει με απίστευτη ξινίλα.
Και στον Φαίδωνα άρεσε η ιδέα, παρόλο που κάποιες φορές μας ζητούσε να τον στείλουμε πάλι στο δωμάτιό του.
Με το πέρασμα του χρόνου τα πράγματα πήγαιναν όλο και καλύτερα και τώρα πια παίζει μαζί του, τον φροντίζει, τον έχει στον νου του και  ως μεγάλος αδερφός, δεν επιτρέπει σε κανέναν να του επιτεθεί (εκτός απ' τον ίδιο βέβαια...).



Ναι, δύο χρόνια μετά, φαίνεται πως οι δυο τους επιτέλους τα βρήκαν! 
Δυναμικοί, φωνακλάδες, ξεροκέφαλοι, εγωιστές όπως είναι και οι δύο, μαλώνουν πολύ, αλλά αγαπιούνται... πολύ, απλώς δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη πόσο!


Πέντε χρόνια μαμά αυτών των υπέροχων πλασμάτων.
Πέντε χρόνια τώρα, κάθε νύχτα πριν πέσω αποκαμωμένη στο κρεβάτι, περνάω απ' τα δικά τους κρεβάτια να δω αν κοιμούνται, αν είναι σκεπασμένοι, αν... αναπνέουν. Δεν φεύγω αν δεν ακούσω την ανάσα τους... Αλήθεια, πότε παύει ένας γονιός να το κάνει αυτό; Προφανώς όταν τα παιδιά του παύουν να ζουν πια στο σπίτι μαζί τους...


Χρόνια σας πολλά αντράκια μου! Χρόνια ευτυχισμένα!
Εμείς δεν θέλουμε τίποτε άλλο, πάρα μόνο να αναπνέετε και να χαμογελάτε! 
Α, και να ονειρεύεστε φυσικά!


Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

60 σχόλια:

  1. Πολύχρονα να είναι τα αγοράκια σου και να τα καμαρώνεις.
    Πίστεψέ με, ο γιονιός δεν παύει ποτέ να ανησυχεί για τα παιδιά του... ούτε όταν φεύγουν σε άλλο σπίτι- ουτε καν όταν τα παιδιά του έχουν αποκτήσει τα δικά τους παιδιά....
    Όσο για την ζήλια- τα περισσότερα παιδάκια περνούν αυτό το στάδιο... να δεις που θα αγαπηθούν και μεγαλώνοντας θα γίνουν αχώριστοι.
    ΠΟλλά Φιλιά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια πολλά στους πρίγκιππές σου! Να είστε όλοι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ γλυκιά ανάρτηση Λιτσάκι! Να τα χαίρεσαι τα αντράκια σου! Να ναι γερά κι αγαπημένα!
    kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύχρονα τα παλικάρια σου.Γερά και καλότυχα στην ζωή τους.
    Και δεν παύει ποτέ ο γονιός να ανησυχεί.Μάλλον περισσότερο ανησυχεί όταν τα παιδιά ζούν εκτός σπιτιού (η κόρη μου φοιτήτρια στο Ρέθυμνο η υπόλοιπη οικογένεια Αθήνα,κάτι ξέρω!!!!)
    Οσο για την ζήλια, αναγκαίο κακό.Τα δικά μου ζηλεύονταν πολύ και ξαφνικά ενα πρωί ήταν οι καλύτεροι κολλητοί φίλοι.Θέλει τον χρόνο του!!!
    Φιλιά
    Ολυμπία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να τους χαίρεσαι, είναι γλυκύτατα παιδιά! Αλήθεια, η ίδια ημερομηνία έτυχε ή ήταν προσχεδιασμένο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πόσο γλυκιά ιστορία:-) :-) :-) Να τους χαίρεσαι να είναι γεροί και τυχεροί στη ζωή τους!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χρόνια τους πολλά να τους χαίρεστε και να τους δείτε όπως αγαπούν.
    Στην ερώτηση σου για το πότε εγώ νομίζω ποτέ αν κρίνω από τη μητέρα μου που μέχρι τα βαθιά της γεράματα η σκέψη της ήταν πάντα στα παιδιά της και κατ΄επέκταση στα εγγόνια της αν κρίνω από μένα που η σκέψη μου είναι μονίμως κοντά τους νομίζω ότι ακούω την αναπνοή τους κι ας μας χωρίζουν κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γλυκό μου κοριτσάκι με συγκινήσες πολύ με την ιστορία σας. Να τα χαίρεστε τα αντράκια σας (τους ντελικανήδες σου που λένε και εδώ στην Κρήτη ). Σου στέλνω μέσα από την καρδιά μου την αγάπη μου και τις πιο ζεστές ευχές μου!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λίτσα μου χρόνια σας πολλά!!
    Σε όλους σας και κυρίως στα μικρά αντράκια σας.
    Πόσο βοηθητικό ήταν το κείμενό σου, να ήξερες μόνο ...
    Εμείς όλες οι μαμάδες που αντιμετωπίζουμε τη ζήλια, το θυμό, τις δυσκολίες των παιδιών στα αδέλφια τους αλλά ακόμα και σε εμάς τις ίδιες, νομίζουμε ότι είμαστε οι μοναδικές στον κόσμο που υπόκεινται όλα αυτά. Αλλά δεν είναι έτσι. Ήταν βοηθητικό λοιπόν και βάλσαμο το κείμενό σου και σε ευχαριστούμε γι΄αυτό.

    Να έχετε ένα υπέροχο και ξέφρενο πάρτυ!
    Να είστε καλά και να χαίρεστε πάντα!!
    Τα φιλιά μου στα αντράκια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χρόνια πολλά στα αστέρια σας! Να τα χαίρεστε και να πολεμάτε μαζί όλες τις δυσκολίες και να τις ξεπερνάτε!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι όμορφη και γλυκιά ιστορία.. Να τα χαίρεστε τα αντράκια σας, να τα βλέπετε πάντα χαρούμενα κι ευτυχισμένα! Με όνειρα για όπλα και την τύχη μαζί τους!
    Να έχετε ένα ξέφρενο πάρτυ! Να περάσετε τρέλα!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Θυμαμαι οτι τους εκανες μαζι παρτυ και περσι, αλλα νομιζα οτι ειχαν απλα κοντινες ημερομηνιες γεννεθλια. Δεν ειχα καταλαβει οτι εχουν την ΙΔΙΑ μερα :)
    Να τα χαιρεσαι τα παλικαρακια σου Λιτσα μου. Να ειναι παντα γερα, χαρουμενα, με μια γεματη ζωη απο αγαπη, μαγεια, δημιουργια, ονειρα, μουσικη και χρυσοσκονη :)
    Οσο για τον Φαιδωνακο, να μην στενοχωριεσαι. Τα παιδια ειναι καλο να εκδηλωνουν ο,τι αισθανονται. Να μη συσσωρευονται ασχημα αισθηματα στην ψυχουλα τους που δεν μπορουν να τα εκφρασουν. Χρονος χρειαζεται και οσο περναει ο χρονος ολο και καλυτερη θα ειναι η σχεση τους :)

    Να περασετε υπεροχα στο παρτυ σας και καλη ξεκουραση μετα για ολους και περισσοτερο για σενα :):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χρόνια τους πολλά, πάντα ευτυχισμένα και γερά να είναι τα μωράκια σου!!! Πόσο όμορφα και απλά και γλυκά περιγράφεις... Πόσο κοντινά ακούγονται...Να σου ζήσουν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Υπέροχη η ανάρτηση και οι φωτογραφίες!Να τους χαίρεσαι και εύχομαι να έρθει και μια μικρή φραουλίτσα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Λίτσα μου να χαίρεσαι τα αντράκια σου! Όσο για την ζήλεια είναι προσωρινή! Από εσας εξαρτάται αν θα ζηλεύονται και στο μέλλον. Ο πατέρας μου μας έλεγε καθε φορά που τσακωνομασταν( γιατί είμαστε και 5 παιδιά) : να είστε αγαπημενα ο ένας θα φτήνει κι άλλος θα καταπίνει. Και έλεγε η μεγάλη:Εγώ θα είμαι αυτή που φτήνω...χαχα Τώρα είμαστε αχώριστα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Υπέροχη ανάρτηση! Να τους χαίρεσαι, είναι δυό κούκλοι! Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Χρόνια τους πολλά!!
    Να τους χαίρεσαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χρονια τους πολλα FrauLitsa μου! Να τα χαίρεσαι τα αντράκια σου, να ναι παντα ευτυχισμένα και αγαπημένα!

    Υπέροχη ανάρτηση, τόσο συναισθηματική τόσο ειλικρινής! Τι υπέροχο δώρο να σαι μαμά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πόσο με συγκίνησες Λιτσάκι!! Να τους χαίρεσαι και να τους καμαρώνεις!! Να είναι πάντα αγαπημένοι!! πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Χρόνια πολλά να τα χαίρεσαι τα ζουζούνια σου, να είναι γερά και καλότυχα. Να είστε κι εσείς γεροί για να τα καμαρώνετε... Η προγιαγιά μου έλεγε οτι "η μάνα κοιμάται πάντα με το ένα μάτι ανοιχτό... το οποίο θα μείνει έτσι, μέχρι το τέλος της ζωής της!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Nά είναι γερά, να είναι καλά, να είναι πάντα χαρούμενα.
    Να τα χαίρεσαι και να τα δεις όπως ακριβώς επιθυμεί κι ακόμα καλύτερα.
    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Να χαίρεσαι τα κουκλιά σου Φραουλίτσα μου γερά,αγαπημένα και χαρούμενα να είναι πάντα!!!η ζήλια δεν ειναι και το καλύτερο... το βιωσα και γώ με δυο μικρότερα αδέρφια αλλά οταν μεγαλώνουμε όλα αλλάζουν ......χαίρομαι τόσο που τους έχω ..κι αν δεν τους δω μια μέρα ειναι όμως στο μυαλό μου και τους αγαπώ πολύ!!!!!Οι ανησυχίες πάντα θα υπάρχουν ετσι λένε όλοι οι γονεις ..και ειναι αλήθεια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αχ μωρέ κάτι φατσάκια, να τους χαίρεσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μόλις γυρίσαμε από το καταπληκτικό σας πάρτι! Είδες πως περνούν τα χρόνια...Μεγάλωσαν και τα δικά σας μικρά και σε λίγο θα ξεχαστούν όλα κι οι ζήλειες κι οι ανταγωνισμοί.Αντε και του χρόνου αδερφή να τους χαιρόμαστε και να τους καμαρώνουμε...Ευχόμαστε και ιντερνετικά Χρόνια πολλά στα μικρά ζουζούνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Η ημέρα γενεθλίων των παιδιών σου είναι μια μέρα ξεχωριστή, μια μέρα μοναδική. Όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για τη μητέρα την ίδια. Αυτήν την ημέρα ζεις τη ζωή τους όλη από την αρχή, σαν ταινία. Η έντονη συγκίνηση και φόρτιση σου φέρνει στο νου εικόνες, στιγμές, μυρωδιές, αγκαλιές, ήχους, που είχες καιρό να θυμηθείς. Να τους χαίρεσαι, να τους καμαρώνεις, υγιείς, καλότυχοι, πάντα ευτχισμένοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Να τους χαίρεστε Λιτσάκι! Πάντα γεροί και καλότυχοι να είναι! Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Να τους χαιρεσαι Λιτσα μου και να ειναι γεροι!!!! Χρονια πολλα στα μικρα σου αντρακια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. να τα χαιρεσαι την χαρηκα την αναρτηση σου πολυ ωραια τα λες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Χρόνια τους πολλά Φραουλίτσα μου, να τα χαίρεσαι και τα δυο!
    Τι παράξενο, όπως ήταν ο μεγάλος στην πρώτη φωτογραφία, είναι
    τώρα ο μικρός! Και μοιάζουν πολύ, είναι κουκλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Πολύχρονα τα υπέροχα αγόρια σου Λιτσάκι γλυκό! Να είναι γερά, χαρούμενα και τυχερά και πάντα να δίνουν και να παίρνουν αγάπη! Να τα χαίρεστε και να τα καμαρώνετε! Πολλά φιλιά, πολλές ευχές για μια ζωή όλο χαρές!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Να τους χαίρεσαι Λίτσα! Όμορφη η αναδρομή... Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Να τα χαίρεσαι τα αγοράκια σου!! Ήθελε το χρόνο του ο Φαιδωνάκος για να προσαρμοστεί στη νέα του ζωή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Α ρε Λιτσάκι με συγκίνησες πολύ κορίτσι μου! Μάλλον φταίνε οι ορμόνες της εγκυμοσύνης μου ή ίσως ότι ανησυχώ πως θα πάρει τη γέννηση του δεύτερου μωρού η πεντάχρονη κόρη μου ... 2 βδομάδες βρε παιδί μου , σου κράταγε μούτρα ο Φαιδωνάκος!! Τι κουράγιο είχες!! Με το δίκιο σου , λοιπόν, τώρα που τα αντράκια σου τα βρήκανε, πρέπει να το γιορτάσεις!! Να τους χαίρεσαι και τους δύο και να τους δεις όπως επιθυμείς!! Περιμένουμε εναγωνίως φωτογραφίες από το καταπληκτικό πάρτυ που είμαι σίγουρη ότι ετοίμασες!! Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Χρόνια πολλά να τα χαίρεσαι τα παλικάρια σου!!!!!!
    πάντως ο Φαιδωνάκος... τέτοιο "τουπέ"!!!!!! τωρα όλα καλά, θα το δεις και στη συνέχεια ...
    όσο για την ανησυχία το ίδιο κανω κ εγω... πριν ξαπλώσω, αν τυχει και σηκωθώ το βράδυ και δυο και τρεις και τεσσερις φορές...το ίδιο και ο άντρας μου!!!!!
    Να τα καμαρώνεις τα αντράκια σου και να είσαι πάντα υπερήφανη γιαυτα και εκείνα για εσάς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Χρόνια σας πολλά να είναι πάντα γεροί και αγαπημένοι οι αντρούλιδές σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ελιωσα με την ανάρτησή σου! Τόσα πολλά περνούν οι μαμάδες κι άλλα τόσα ακόμα! Αλλά με ένα τρόπο μαγικό ποτέ δεν το βάζουν κάτω! Να σου ζήσουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Πολύχρονα κι ευτυχισμένα!Ιωάννα Νικολοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ίσως...το καλύτερο post που έχεις κάνει!!!!!Να τα χαίρεσαι τα αγόρια σου!!!!!!!!Μας λείπετε!!!!Νικολέτα,Μάρθα,Χρυσάνθη!!!!Φιλάκια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. καλημερα!!! να εισαι παντα διπλα τους και τους δειχνεις το σωστο δρομο...μαζι. πιστευω οτι και να γινει παντα θα τα βρισκουν, ειδικα οσο μεγαλωνουν. μην ψαχνεις να δεις αν εκανες κατι λαθος. απο εδω και περα τι γινεται με τα αστερακια σου και εχετε μπει σε αλλη τροχια ηδη!!!

    να τα χαιρεσαι τα αγορακια σου. ΥΓΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Τι όμορφη ανάρτηση! Να τα χαίρεσαι τα αγοράκια σου! Είναι γλύκες και οι δυο!
    Καλό μήνα! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Χρονια τους Πολλα.
    Να τους χαιρεσαι.
    Να περιμενουμε και φωτο απο τα γενεθλια που ετοιμασες εε;
    Καλο μηνα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Να τους χαίρεστε τους πιτσιρίκους σας !!
    Πάντα να ναι ανθισμένα τα χαμόγελα στα υπέροχα μουτράκια τους !!
    Καλό μήνα σε όλη την όμορφη οικογένεια !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Xρόνια Πολλά στα αγόρια σου!!
    Να τους χαίρεσαι!!
    Να ναι πάντα γεροί και γελαστοί!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Απίστευτα συγκινητική ανάρτηση!! Να τους χαίρεσαι!! Χιλιόχρονοι, υγιείς, ευτυχισμένοι και πάντα δεμένοι να είναι!!! Ποτέ να μην αφήσει ο ένας το πλευρό του άλλου!!
    Να έχεις έναν υπέροχο μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Χρόνια τους πολλά! Με υγεία, αγάπη και γέλια να είναι η ζωή τους γεμάτη! Συγκινήθηκα με την ανάρτηση σου. Φιλιά πολλά και καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. χρόνια πολλά στον μικρό σας Λιτσάκι, περάσατε δύσκολες στιγμές σε καταλαβαίνω...αλλά είδες τελικά είχε αίσιο τέλος το παιχνίδι της ζήλειας...δίκιο έχουν και αυτά μωρε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Πώς έχασα εγώ αυτή την υπέροχη ανάρτηση. Μα τέτοια σύμπτωση.... ίδια μέρα γενέθλια!!! Απίστευτο. Λίτσα μου οι μεγάλες αγάπες ξεκινάνε συνήθως από μεγάλες διχόνοιες,χιχι!!! Να είναι πάνω απ' όλα γερά και όλα τα άλλα θα στρώσουν (απ' ότι βλέπω έχουν ήδη ψιλοστρώσει) με τον καιρό!!! Να είστε κι εσείς γεροί να τους μεγαλώσετε και να γίνουν σωστά παιδιά όπως και η μαμά τους!!! Σε φιλώ! Callie by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Κοριτσάκι μου... συγκινήθηκα τόσο πολύ με την ανάρτηση σου! Πόσα συναισθήματα μου προκάλεσε!
    Πολύ χαίρομαι που τα αδερφάκια τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους, ευτυχώς τους έκανε καλό η συγκατοίκηση!
    Να τα χαίρεστε τα αγοράκια σας, να είναι καλά και ευτυχισμένα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Καλημέρα και καλό μήνα Λίτσα!!
    Να τα χαίρεστε τα αγόρια σας να είναι πάντα γερά και τυχερά στην ζωή τους, μην ξεχάσεις να μας δείξεις και φωτογραφίες από το πάρτυ!!!
    Πολλά ΦΙλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Χρόνια τους πολλά και πάντα γεμάτα χαμόγελα και όμορφες αναμνήσεις! Να τους χαιρόσαστε τους ομορφους άνδρες σας! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Να τα χαίρεστε Λίτσα μου... Να χαίρεστε τα αντράκια σας... Πάντα γερά κι ευτυχισμένα...! Βενετία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Να τα χαίρεστε Λίτσα μου... Να χαίρεστε τα αντράκια σας... Πάντα γερά κι ευτυχισμένα...! Βενετία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Αφιερωμένη στα υπέροχα αντράκια σου η ανάρτηση Λιτσάκι!!! Δεν μπορώ να πω ότι δεν επηρεάστηκα μιας κι εγώ σε λίγο καιρό ένα αντράκι θα φωλιάζω στην αγκαλιά μου και ήδη έχω χάσει το μυαλό μου!!! Να τα χαίρεσαι τα αστέρια σου και να είναι πάντα γεμάτα από τη ζωντάνια που κληρονόμησαν από την υπέροχη μανούλα τους!!! Φιλιά και καλό μήνα σε όλους σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Πολυχρονοι οι ΠΑΣΑΔΕΣ σας , να τους καμαρωσετε όπως επιθυμειται μα παναπολα ευχομαι υγειΑ σε όλη την οικογενεια σας, εσεις πιστοι φρουροι τους. Οσο για τη ζηλια ειναι πονεμενη ιστορια, είστε σε καλο δρομο εσεις τουλαχιστον,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Λιτσάκι πολύ με συγκίνησε η ανάρτησή σου γιατί ταυτίστηκα σε πολλά σημεία. Για την αναγκαία διακοπή της επαγγελματικής ζωής για να είσαι μια σωστή μητέρα για τα αντράκια σου, για την στάση του Φαίδωνα που ακριβώς τα ίδια έκανε η κόρη μου (που έχει μια μέρα και δυο+πέντε χρόνια διαφορά με τους δικούς σου) στον αδελφό της αλλά πλέον τον λατρεύει, για την ανάσα τους που ακούς πριν κοιμηθείς...αλήθεια, δεν ξέρω πότε σταματάει αυτό...
    Να σου ζήσουν πολύ! Να είναι πάντα έτσι φωτεινά και χαρούμενα όπως στις υπέροχες φωτογραφίες που μοιράστηκες μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Συγκινήθηκα τόσο πολύ.....
    Να τα χαίρεσαι τα αγοράκια σου.. Να χαίρεσαι την όμορφη οικογένεια σου!

    [η φώτο με τον ανεμιστήρα είναι υπέροχη!]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Νατα χαιρεσαι τα αγορια σου!!ειναι κουκλια!!πολυ συγκινητικη η αναρτηση σου,κι εγω αφησα την δουλεια μου για να ειμαι κοντα στην μικρη μου που με χρειαζοταν και αυτο με την ανασα το κανω καθε βραδυ και δεν νομιζω να το σταματησω ποτε!!φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Να 'ξερες πόσο με συγκίνησες πρωί πρωί. Όλες οι μαμάδες τα 'χουμε περάσει αυτά. Νόμιζα ότι μόνο εγώ πηγαίνω κάθε βράδυ και τα κοιτάω, αλλά όχι. Οι ανησυχίες της μάνας είναι για όλες της μάνες ίδιες. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να τα δεις όπως επιθυμείς. Προπάντων γερά και δυνατά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!