Ανακυκλώνοντας μια φόρμα ψησίματος...

Η τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου με βρήκε να πίνω καφέ με μια καινούρια φίλη, η οποία με υποδέχτηκε με τα χέρια γεμάτα δώρα! Και το αναφέρω πρώτο απ' όλα, αφού ήταν όλα πανέμορφα και μου έφτιαξαν τη διάθεση. Μία κασετίνα με υπέροχα macarons και ένα κουκλίστικο δισκάκι, το οποίο πήρε ήδη θέση στην κουζίνα μας. 

Έχω αρχίσει σιγά σιγά να βρίσκω ρυθμούς (λέμε τώρα) και επίσης να κυκλοφορώ λίγο παραπάνω στην πρωτεύουσα, οπότε ελπίζω ότι σε λίγο καιρό θα καταφέρω να συναντήσω επιτέλους όλους εκείνους τους ανθρώπους, φίλους και συγγενείς, που τους έχω συνέχεια στην αναβολή... 

Η έξοδος μου έκανε πολύ καλό, αφού είδα κόσμο και είπα δυο κουβέντες πέρα από τις συνηθισμένες, χάζεψα λιγάκι τις βιτρίνες και χάρηκα το λιγοστό ήλιο. 

Κατά την επιστροφή μου στο σπίτι, μπήκα σε ένα από τα αγαπημένα μου μαγαζιά και διάλεξα κάτι μικρό για τα αγόρια, μικρά και μεγάλα. Ο Ανδρέας πήρε για δώρο αυτήν τη φοβερή σοκολάτα γάλακτος, αν και στην αρχή ήμουν προβληματισμένη, για το αν έπρεπε να του δώσω το μερίδιό του...

Τους άφησα να απολαύσουν τις σοκολάτες τους, που στην πραγματικότητα ήταν αντιπερισπασμός, ώστε να μην την πέσουν στα macarons. Χαλάλι η δίαιτα, η οποία διεκόπη την ώρα του απογευματινού καφέ, γιατί δεν μπορούσα με τίποτα να αντισταθώ σε αυτό το δώρο. Και ναι, ήταν καταπληκτικά! Πρόλαβα να δοκιμάσω λίγο και από τις έξι γεύσεις, μέχρι που τα μικροσκοπικά γλυκίσματα έγιναν αντιληπτά από τ' αγόρια, οπότε καταλαβαίνετε...

Στον Ανδρέα χάρισα τελικά ολόκληρη τη σοκολάτα, αφού με αφορμή την άνοιξη, μου έφερε ένα ζευγάρι όμορφα γάντια κήπου, τα οποία εγκαινιάστηκαν άμεσα.

Πριν καιρό, είχα δει πεταμένη σε μια αλάνα μια κόκκινη φόρμα ζαχαροπλαστικής. Σκέφτηκα ότι μπορώ να την χρησιμοποιήσω ως γλάστρα κι έτσι την περιμάζεψα.

Την καθάρισα κι έπειτα την έβαψα με ένα σπρέι, σε ανοιχτό-απαλό πράσινο. Το ίδιο σπρέι είχα χρησιμοποιήσει πέρυσι και για ένα παλιό καλάθι.

Την άφησα στο μπαλκόνι να στεγνώσει καλά και τελικά εχθές, φόρεσα τα καινούρια μου γάντια και φύτεψα στο εσωτερικό της λίγα λουλούδια.

Σκέφτηκα να ανοίξω λίγες τρύπες στο κάτω μέρος για να αποστραγγίζει το νερό, αλλά αυτό επιβάλλει να υπάρχει μονίμως ένα πιάτο κάτω από τη φόρμα, πράγμα που δεν με ενθουσίασε και τόσο... Την άφησα λοιπόν έτσι για την ώρα κι αν τελικά διαπιστώσω ότι τα φυτά δεν αντέχουν, τότε θα αναγκαστώ να την τρυπήσω.

Για την ώρα βρίσκεται επάνω στο μικρό τραπεζάκι που έχουμε στο μπαλκόνι, μαζί με άλλα φυτά που έχουν καταφέρει να επιβιώσουν από την ταλαιπωρία της μετακόμισης και της παγωνιάς.

Και έτσι απλά ο Μάρτης μας βρήκε να φροντίζουμε τα φυτά στο μπαλκόνι, να ξεσκαρτάρουμε γλάστρες και αντικείμενα κήπου και να κάνουμε όρεξη για την άνοιξη που πλησιάζει.

Καλό μήνα σε όλους!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286