Το Σαββατοκύριακο ξεκίνησε όλο υποσχέσεις, αφού είχαμε κανονίσει να κάνουμε διάφορα και με φίλους και μόνοι και δουλειές και βόλτες και λίγο απ' όλα. Ήδη από την Παρασκευή η διάθεση ήταν ανεβασμένη, αφού ετοίμασα ένα πολυπόθητο παστίτσιο, το οποίο ο Φαίδωνας μου ζητούσε εδώ και καιρό. Ειλικρινά, είναι φορές που εντυπωσιάζομαι με την ευτυχία που μας χαρίζει ένα αγαπημένο φαγητό. Αν μάλιστα αυτό συνδυαστεί με το Σαββατοκύριακο, την χαλάρωση κ.α., τότε πετάμε! Η συνταγή της μαμάς μου, που δεν αλλάζω με τίποτα, έκανε πάλι το θαύμα της και σκόρπισε χαμόγελα. Είναι ίσως η μόνη συνταγή, με την οποία δεν πειραματίζομαι καθόλου, γιατί δεν θέλω να αλλάξει η γεύση ούτε στο ελάχιστο.
Βέβαια, όλα τα σχέδια ανατράπηκαν με τον χαζόκαιρο του Σαββάτου. Μουχλιάρικος και βροχερός όπως ήταν, ακυρώθηκε ό,τι είχαμε κανονίσει και ό, τι άλλο προσπαθούσαμε να προγραμματίσουμε, απλά δεν "καθόταν"! Καταλήξαμε με νεύρα οικογενειακώς, καθένας για τους λόγους του, αλλά ευτυχώς ο προγραμματισμένος απογευματινός καφές με φίλους παρέμεινε και ανέβασε την πεσμένη διάθεσή μας.
Η δε Κυριακή επιφύλασσε όμορφες εκπλήξεις, αφού έφτασε στην πόρτα μας ένα brunch box των καταστημάτων The Bakers, το οποίο κέρδισα σε διαγωνισμό που οργάνωσε η Sugar Buzz, η γνωστή Αθηνά, η οποία με εμπνέει πάντα με τις φωτογραφίες της και τα γλυκά της!
Το περιεχόμενό του κουτιού φωτογραφήθηκε, τα μικρά εδέσματα δοκιμάστηκαν από όλους μας και στο τέλος ανταλλάξαμε απόψεις. Εγώ ξεχώρισα το κρουασάν βουτύρου και το γλυκόξινο σάντουιτς με σαλάμι, πικάντικο τυρί, μαρμελάδα μύρτιλο και ρόκα. Τα αγόρια (και τα τρία) επικεντρώθηκαν στο σοκολατένιο γλυκό. Που αλλού;
Και το καλύτερο; Το κουτί εννοείται ότι δεν πετάχτηκε, αλλά κατέληξε στη συρταριέρια, εκεί που αποθηκεύω όλα τα υλικά για τις χειροτεχνίες μου. Κι επειδή στο εσωτερικό του έχει μικρότερες θήκες, είναι ό,τι πρέπει για την τακτοποίηση των μικροαντικειμένων.
Στο μίζερο καιρό, αντιστάθηκα και πάλι με ανοιξιάτικες κατασκευές. Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να κάνω τις πρώτες αλλαγές στη διακόσμηση του σπιτιού και να μαζεύω τα χειμωνιάτικα, αντικαθιστώντας τα με ανοιξιάτικα. Κι επειδή τα λουλούδια χαρακτηρίζουν την εποχή αυτή, ξεκίνησα με αυτά. Τα καθάρισα, κάποια τα μεταφύτευσα, ξεσκόνισα τα ταλαιπωρημένα φύλλα τους, τα φρόντισα και γέμισα τα βάζα με μικρά μπουκέτα που κουβαλάω πάντα από τη λαϊκή. Ένα ματσάκι γαρύφαλλα, ζουμπούλια, κρίνα, νεραγκούλες, ή ό,τι άλλο βρω, πάντα μου φτιάχνει τη διάθεση.
Πριν λίγες εβδομάδες είδα την ταλαίπωρη υπομονή μας να ανθίζει. Τρία χρόνια "ζειπεθαίνει" και ξαφνικά αναστήθηκε στην Αθήνα.
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
Βέβαια, όλα τα σχέδια ανατράπηκαν με τον χαζόκαιρο του Σαββάτου. Μουχλιάρικος και βροχερός όπως ήταν, ακυρώθηκε ό,τι είχαμε κανονίσει και ό, τι άλλο προσπαθούσαμε να προγραμματίσουμε, απλά δεν "καθόταν"! Καταλήξαμε με νεύρα οικογενειακώς, καθένας για τους λόγους του, αλλά ευτυχώς ο προγραμματισμένος απογευματινός καφές με φίλους παρέμεινε και ανέβασε την πεσμένη διάθεσή μας.
Η δε Κυριακή επιφύλασσε όμορφες εκπλήξεις, αφού έφτασε στην πόρτα μας ένα brunch box των καταστημάτων The Bakers, το οποίο κέρδισα σε διαγωνισμό που οργάνωσε η Sugar Buzz, η γνωστή Αθηνά, η οποία με εμπνέει πάντα με τις φωτογραφίες της και τα γλυκά της!
Το περιεχόμενό του κουτιού φωτογραφήθηκε, τα μικρά εδέσματα δοκιμάστηκαν από όλους μας και στο τέλος ανταλλάξαμε απόψεις. Εγώ ξεχώρισα το κρουασάν βουτύρου και το γλυκόξινο σάντουιτς με σαλάμι, πικάντικο τυρί, μαρμελάδα μύρτιλο και ρόκα. Τα αγόρια (και τα τρία) επικεντρώθηκαν στο σοκολατένιο γλυκό. Που αλλού;
Και το καλύτερο; Το κουτί εννοείται ότι δεν πετάχτηκε, αλλά κατέληξε στη συρταριέρια, εκεί που αποθηκεύω όλα τα υλικά για τις χειροτεχνίες μου. Κι επειδή στο εσωτερικό του έχει μικρότερες θήκες, είναι ό,τι πρέπει για την τακτοποίηση των μικροαντικειμένων.
Στο μίζερο καιρό, αντιστάθηκα και πάλι με ανοιξιάτικες κατασκευές. Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να κάνω τις πρώτες αλλαγές στη διακόσμηση του σπιτιού και να μαζεύω τα χειμωνιάτικα, αντικαθιστώντας τα με ανοιξιάτικα. Κι επειδή τα λουλούδια χαρακτηρίζουν την εποχή αυτή, ξεκίνησα με αυτά. Τα καθάρισα, κάποια τα μεταφύτευσα, ξεσκόνισα τα ταλαιπωρημένα φύλλα τους, τα φρόντισα και γέμισα τα βάζα με μικρά μπουκέτα που κουβαλάω πάντα από τη λαϊκή. Ένα ματσάκι γαρύφαλλα, ζουμπούλια, κρίνα, νεραγκούλες, ή ό,τι άλλο βρω, πάντα μου φτιάχνει τη διάθεση.
Πριν λίγες εβδομάδες είδα την ταλαίπωρη υπομονή μας να ανθίζει. Τρία χρόνια "ζειπεθαίνει" και ξαφνικά αναστήθηκε στην Αθήνα.
Τα λουλούδια προσδίδουν στο χώρο μια ζεστασιά ξεχωριστή, χρώμα και χαρά. Έτσι φαίνονται όλα στα δικά μου μάτια.
Θυμάμαι τη μαμά μου που πάντα μιλούσε στα λουλούδια της καθώς τα πότιζε κι εγώ την κορόιδευα. Η φωνή της γινότανε γλυκιά και μελωδική και της έλεγα χασκογελώντας "Λες ν' ανθίσουν αν πεις κανένα καλό λαϊκό;". "Δεν 'πα να λες... Αυτά με ακούνε." μου έλεγε και τώρα είμαι πια σίγουρη γι αυτό!
Εγώ δυστυχώς δεν έχω το "πράσινο" χέρι της μαμάς μου, όμως όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο αγαπάω τα φυτά κι ας σκοτώνω πολλά από αυτά. Μπορεί να μου λείπει το χάρισμα, αλλά παλεύω να το καλλιεργήσω και έχω κάνει ήδη μεγάλη πρόοδο, αν και ξέρω καλά, ότι θα χρειαστεί να θυσιαστούν πολλά φυτά ακόμη...
Τα περισσότερα από τα φυτά στο λευκό τραπεζάκι, άντεξαν τη μετακόμιση και επιβίωσαν. Έχασαν τα φύλλα τους, έσπασαν, ψιλοξεράθηκαν, αλλά σιγά σιγά πήραν και πάλι τα "πάνω" τους. Νομίζω πως κι αυτά ανυπομονούν μαζί μου για τον ερχομό της άνοιξης. Μόλις ξεμυτίζει ο ήλιος μου φαίνονται πιο πράσινα και ζωηρά.
Το μπουκέτο που στολίζει τώρα το σαλόνι μας, είναι φτιαγμένο από ταπεινά γαρύφαλλα και νεραγκούλες. Πολύχρωμα, ολόφρεσκα και όμορφα.
Ας κάνει ο καιρός τα τσαλίμια του... Βαρέθηκα να περιμένω και θα κάνω τις αλλαγές που θέλω βρέξει-χιονίσει!
Και μετά από αυτή την τρομερή δήλωση (σχεδόν απειλητική), στέλνω την καλημέρα μου σε όλους με πολύχρωμη διάθεση!
Litsa
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Όμορφη η ανάρτησή σου! Συγχαρητήρια για το πρωινόπου κέρδισες! Σκέτη νοστιμιά θα ήταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κόρη μου λατρεύει τα λουλούδια, όταν τα κοιτάει βλέπω μέσα από τα μάτια της τόση αγάπη! Μαζί της προσπαθώ να τα μάθω κι εγώ. Να πας στην έκθεση της Κηφισιάς τον Μάιο, θα την λατρέψεις!
πάντα τυχερηισαι Λιτσακι!! Το κουτι σας φοβερο!! Γιαμ γιαμ!! ι εγω αγαπάω τα λουλουδια αλλα δυστυχως .. δεν μενουν ζωντανα στο σπιι μας!! Που θα μου παει ομως... θα τα καταφερω!! Καλημερα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν όλα είναι γκρίζα γεμίζω τα βάζα μου με λουλούδια και θυμάμαι τον Ελύτη που έλεγε :"την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις ". Αυτό μου θύμισες σήμερα ! Πάω να στολίσω το σπίτι μου ! Καλημέρα Λιτσάκι μου! Μόλις μου έφτιαξες την μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, μα! Πολύχρωμη καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερά λουλούδια!!! Φοβερά χρώματα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ άτιμη Λίτσα, μ'έχεις μπριζώσει και κάθε Τετάρτη που έχει λαική στο γραφείο κοντά, αγοράζω λουλούδια και στολίζω το σπίτι!!! Πραγματικά είναι τόσο μαγική η αίσθηση να ξυπνάς το πρωί ή να επιστρέφεις σπίτι απο μια δύσκολη μέρα και να αντικρίζεις τα χρωματιστά άνθη να σου φτιάχνουν τη διάθεση:) Σ'ευχαριστώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(τώρα πρέπει ν'αγοράσω/βρω κι άλλα μικρά βαζάκια για τα λέλουδά μου)
Όσο για το διαγωνισμό, στα είπα και στο instagram...τυχερούλα:)))
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΕΙΚΙΝΗΤΗ ΚΑ ΛΙΤΣΑ.ΞΕΤΡΕΛΑΘΗΚΑ ΜΕ ΟΛΑ.ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΓΑΜΟ ΚΟΡΗς ΜΟΥ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΟΥ ΓΡΑΨΕΙΣ ΤΟ E MAIL ΣΟΥ, ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΙς ΣΕ ΚΑΤΙ.Η ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΩ ΜΗΝΥΜΑ.εΠΙΣΗΣ ΔΕΧΕΣΑΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΙΚ ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΕΣ; ΑΝ ΝΑΙ, ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ, ΠΟΣΟ ΤΟ ΚΙΛΟ, ΓΕΥΣΕΙς ΚΛΠ. ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΑΣ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ, 21-7-2015.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚα Χριστίνα με το καλό ο γάμος της κόρης σας! Γράψτε αν θέλετε στο e mail μου: fworld.lc@gmail.com
ΔιαγραφήΘα τα πούμε πιο αναλυτικά από εκεί!