Με τα χρώματα της άνοιξης

Ο καιρός αργεί ακόμα ν' ανοίξει, αυτό έχω καταλάβει. Αυτό όμως δε μ' εμπόδισε καθόλου από το να διακοσμήσω το σπίτι με χρώματα ανοιξιάτικα. Φτάνουν τα σκούρα, τα μουντά, τα ζεστά χρώματα. Θέλω ζωηρά, θέλω φωτεινά, θέλω δροσερά!

Τα άπλωσα παντού μέσα στο σπίτι και κάθε γωνιά φωτίστηκε.

Λουλούδια, γιρλάντες, κεριά, μικρά στολίδια, όλα αντικαταστάθηκαν με αντίστοιχά τους, αλλά σε ανοιξιάτικη έκδοση. 

Όλα τα χαρωπά αντικείμενα βγήκαν από τα ντουλάπια και στόλισαν τις διάφορες επιφάνειες.

Αυτόν τον όμορφο κίτρινο δίσκο ας πούμε, τον χαίρομαι για πρώτη φορά. Μου τον έστειλε το καλοκαίρι το Σοφάκι, αλλά έπεσε επάνω στην μετακόμιση, οπότε μπήκε κατευθείαν σε μια κούτα. Έξι μήνες μετά, ήρθε επιτέλους η στιγμή του! 

Στην αρχή ο μουντός καιρός με κρατούσε πίσω και μου έριχνε τη διάθεση. Δεν είχα κέφι για αλλαγές και κάθε μέρα σκεφτόμουν "αύριο". Από αύριο σε αύριο, πέρασε και ο μισός Μάρτης, αλλά ο φετινός μας προέκυψε γδάρτης, οπότε πήρα την κατάσταση στα χέρια μου. 

Μικροσκοπικά πουλιά, φτερά, κεριά και πολλά κλαδιά έδωσαν μια άλλη νότα στο στο χώρο.

Και πάνω εκεί στο στολισμό, άρχισε η διάθεση να γίνεται πιο δημιουργική και να κατεβάζω ιδέες.

Έτσι προέκυψε αυτή η μικρή γιρλάντα, η οποία δηλώνει την εποχή που πρόκειται να έρθει, όταν ο καιρός μας κάνει τη χάρη...

Έκοψα τα γράμματα σε χοντρό χαρτί και σε ύφασμα, τα κόλλησα μεταξύ τους κι έπειτα τα κρέμασα με μικρά μανταλάκια σε σπάγκο.

Επίσης, με αφορμή τη μετακόμιση, βρήκα διάφορα ξεχασμένα αντικείμενα, όπως για παράδειγμα αυτές τις δύο χάρτινες μπάλες, που είχα αγοράσει πριν δύο χρόνια από ένα κατάστημα που έκλεινε και ξεπουλούσε. 

Δεν τις είχα χρησιμοποιήσει ποτέ και όταν τις είδα μπροστά μου, ήξερα ακριβώς που θα τις κρεμούσα...
Τις "έντυσα" πρώτα με λίγες κορδέλες σε διάφορα χρώματα, με κυρίαρχο το κίτρινο, που φέτος είναι το αγαπημένο μου.

Μαζί με ένα φυτό, τις κρέμασα κάτω από τη σκάλα, αφού εκείνο το σημείο του σπιτιού είναι πολύ άδειο. Μέχρι λοιπόν, να καλυφθεί το κενό από κάτι άλλο (που δεν ξέρω τι), θα το γεμίζουν οι μπάλες.

Φυσικά, από όλη αυτήν τη συλλογή χρωμάτων, δε θα μπορούσε να λείπει κι ένα άλλο αγαπημένο, το απαλό πράσινο, το χρώμα της μέντας, στο οποίο έχω αδυναμία εδώ και χρόνια.

Σε λίγες εβδομάδες, όλο το σκηνικό θα εμπλουτιστεί με λαγούς και αυγά. 

Ως τότε όμως, περιμένουμε τον ήλιο να μας χαμογελάσει!

Καλημέρα

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286