Τρεις μέρες χαλάρωσης

Μ' αρέσει το πρόγραμμα. Νιώθω ασφαλής μέσα στα προγράμματά μου. Είναι ένας τρόπος να μειώσω το καθημερινό μου στρες, ακόμη και όταν παρεκκλίνω του προγράμματος. Πάντα ήμουν "προγραμματισμένη" να δουλεύω και να λειτουργώ με τρόπους συγκεκριμένους και βάσει κάποιας λίστας που είχα ετοιμάσει για κάθε περίσταση. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει τίποτε κακό σε αυτό, όσο κι αν πολλοί επιμένουν να σνομπάρουν τις λίστες και τα προγράμματα. Αντιθέτως, θεωρώ τρομερό προνόμιο, το να μπορεί κανείς να επιβάλλεται στον εαυτό του και να τον βάζει σε τάξη!
Πάντως κακώς είναι συνυφασμένη η προγραμματισμένη ζωή, με τη ρομποτική ζωή. Κάθε άλλο... Η καθημερινότητα μάς αποδεικνύει συνεχώς τη σημαντικότητα της τάξης, της οργάνωσης. Βγάλε ένα βρέφος από το πρόγραμμά του και θα το πληρώσεις με γκρίνια και αϋπνία. Βγάλε έναν αθλητή από το πρόγραμμά του και θα το πληρώσει με κακές επιδόσεις. Ακόμη και στη δίαιτα, οι διατροφολόγοι συστήνουν να παίρνεις τα γεύματα σε συγκεκριμένες ώρες καθημερινά, για καλύτερα αποτελέσματα.

Τα δε Σαββατοκύριακα, οι αργίες, οι διακοπές, οι άδειες, υπάρχουν για να ξεφεύγουμε από το καθημερινό μας πρόγραμμα. Όλη η γλύκα των ημερών αυτών, όλη τους η μαγεία, κρύβεται στο ότι χαλαρώνουν τα όριά μας.
Έτσι χαλαρό ήταν και το τριήμερο που μας πέρασε. Δεν κάναμε τίποτα σπουδαίο, τίποτα παραπάνω από αυτά που "προστάζουν" τα έθιμά μας και το απολαύσαμε μέχρι και την τελευταία του ώρα. 

Έφτιαξα στα αγόρια τα αγαπημένα τους ζυμαρικά και μάλιστα αλά puttanesca για αλλαγή, βάλαμε και πάλι μπρος τον αποχυμωτή, που είναι η αδυναμία του Ανδρέα και όσο εκείνος έστυβε τα πορτοκάλια, εγώ ετοίμασα μικρές τηγανίτες, φτιαγμένες με μόλις δύο υλικά: ένα καλά χτυπημένο αυγό και μια λιωμένη-ώριμη μπανάνα. 

Τις τηγάνισα σε απειροελάχιστο λάδι, στην πραγματικότητα έριξα λάδι σε χαρτί και με αυτό άλειψα την επιφάνεια του τηγανιού. Τις πήρε στα κλεφτά το μάτι μου κάπου στο διαδίκτυο, αλλά βομβαρδίζομαι καθημερινά με τόσες εικόνες και συνταγές, που ειλικρινά δεν θυμάμαι πού τις είδα. 

Η αλήθεια είναι, ότι εγώ τις εκτίμησα και ήταν άκρως απολαυστικές με λίγο μέλι, αλλά τα αγόρια περιορίστηκαν στο να τις δοκιμάσουν κι έπειτα αμολήθηκαν στις μαρμελάδες και τους χαλβάδες... Δεν τους αδικώ!
Ήθελα να φτιάξω κι ένα γλυκό, αλλά τελικά βαρέθηκα και αποφάσισα να τους ετοιμάσω το αγαπημένο τους ρυζόγαλο, άλλωστε τα γλυκά αυτές τις τρεις ημέρες δεν τους έλειψαν...

Το Σάββατο, που ο καιρός ήταν υπέροχα ανοιξιάτικος, κάναμε μια στάση σε ένα φυτώριο και διάλεξα τα πρώτα φυτά για φέτος. Κυρίως μυρωδικά, αλλά και μια μικρή φραουλιά, στην οποία ήταν αδύνατο ν' αντισταθώ.

Βρεθήκαμε με φίλους και γνωρίσαμε μια ακόμα περιοχή της Αθήνας. Η Νέα Σμύρνη με την μεγάλη της πλατεία, ήταν ιδανική για τα παιδιά που έτρεχαν πάνω-κάτω όλο ενθουσιασμό, ενώ εμείς καταφέραμε να ανταλλάξουμε δυο κουβέντες και να μοιραστούμε τα νέα μας, απολαμβάνοντας ένα ζεστό cappuccino, που μου έλειψε τόσο τον τελευταίο μήνα, αφού έχω περιορίσει τις περιττές θερμίδες!

Αν όμως έπρεπε να χαρακτηρίσω με μία μόνο λέξη το τριήμερό μας, θα το έλεγα "δημιουργικό".

Τα παιδιά έφτιαξαν με τον μπαμπά τους τον φετινό χαρταετό κι όσο κι αν προτρέπω κάθε χρόνο τον Ανδρέα να αγοράσουμε έναν, τελικά χαίρομαι που επιμένει να τον φτιάχνει ο ίδιος μαζί τους." Η χαρά του χαρταετού είναι στο φτιάξιμό του" μου λέει "και η ικανοποίηση, στο να τον βλέπεις να πετάει ψηλά".

Μαθημένος από παιδί να κατασκευάζει μόνος το χαρταετό του, το θεωρεί ξεχωριστό έθιμο, μα και υποχρέωσή του να μάθει στα αγόρια πώς να τον φτιάχνουν.

Φέτος που ο Φαίδωνας ξέρει πια να διαβάζει, είχε από κοντά τις οδηγίες και δεν έφυγε στιγμή από το πλευρό του Ανδρέα. Συμμετείχε ενεργά και στο τέλος έκοψε τα αρχικά τους, ένα σύννεφο και διάφορα άλλα σχήματα και τα κόλλησε επάνω του. Αυτή ήταν η υπογραφή τους.

Βέβαια, την Καθαρά Δευτέρα άνοιξαν οι ουρανοί και δεν μας άφησαν περιθώριο ούτε για έναν περίπατο. Αργά το απόγευμα μόνο, κατάφεραν τα αγόρια να ανεβάσουν ψηλά τον χαρταετό και να τους φύγει το μεράκι. Αποφασίσαμε όμως, να αναβάλλουμε το μεγάλο του ταξίδι, για το ερχόμενο Σαββατοκύριακο.

Παράλληλα με τα αγόρια που ήταν αφοσιωμένα στο χαρταετό τους, εγώ περνούσα τη δική μου δημιουργική φάση. Κατάφερα ν' ασχοληθώ με όλα όσα αναβάλλω εδώ και βδομάδες κι ελπίζω ότι θα είναι ένα-ένα έτοιμα μέσα στις επόμενες ημέρες, ώστε να τα μοιραστώ μαζί σας. Το μόνο που μπορώ να πω για την ώρα, είναι ότι έχω πεθυμήσει την άνοιξη, που τη βλέπω σιγά σιγά να ξυπνάει, τόσο στη φύση, όσο και σε όσα ετοιμάζω...

Αυτή λοιπόν, η χαλαρότητα του τριημέρου, μας ξεκούρασε και φόρτισε τις μπαταρίες μας, ώστε να βουτήξουμε και πάλι με ορμή στην "προγραμματισμένη" μας εβδομάδα.

Καλή εβδομάδα σε όλους εκεί έξω! Προγραμματισμένη ή μη, με λίστες ή χωρίς, εύχομαι να 'ναι ομαλή και απολαυστική!
Καλημέρα

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286