Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

A for Athens

Όταν έκλεισα το εισιτήριο για Αθήνα, αναρωτήθηκα από πότε έχω να πάω κάπου μόνη μου, δίχως τον Ανδρέα και τα παιδιά... Διαπίστωσα ότι η τελευταία φορά που έμεινα μόνη μου ήταν πριν πεντέμισι χρόνια!! Με λίγα λόγια, από τότε που ήμουν έγκυος στον Φαίδωνα. Μου φάνηκε απίστευτο! 
Είχα λοιπόν την ευκαιρία να μείνω μόνη για δύο ολόκληρα μερόνυχτα! Εντάξει! Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν: it's party time!!!
Χαχα, μην φανταστείτε τίποτα τρομερό, απλώς ήθελα να χωρέσω πολλά σε αυτές τις δύο μέρες, μιας και την Αθήνα την έχω επισκεφθεί μόνο δύο φορές. Από την άλλη ένιωθα ασφάλεια, γιατί ήξερα ότι τα παιδιά είναι σε πολύ καλά χέρια. Άλλωστε με τον Ανδρέα περνάνε καλύτερα απ' ότι μ' εμένα. Βρίσκονται συνεχώς στην γύρα... 

Κουβαλούσα μόνο ένα μικρό βαλιτσάκι και την τσάντα μου! Ανέβηκα στο αεροπλάνο χτενισμένη και βαμμένη και δεν κατέβηκα ξεμαλλιασμένη! Σωστή κυρία (η τελευταία φορά που ταξίδεψα με τα παιδιά ήταν για κλάματα και με δύο ώρες καθυστέρηση...).
Με παρέλαβε από το αεροδρόμιο η μικρή μας ξαδέρφη, που έχει το ίδιο ονοματεπώνυμο με την αδερφή μου, μόνο που είναι η Junior. Το Κατερινάκι!
Κάναμε μια μεγάλη βόλτα με το αμάξι κι έπειτα βρεθήκαμε με την Κα για κρασάκι. Περάσαμε μια βραδιά όμορφη και χαλαρή, λέγοντας τα νέα μας και αναπληρώνοντας τον χαμένο χρόνο! Πως να χωρέσουν όλα σε λίγες ώρες;
Αφήσαμε την Κα στο ξενοδοχείο, δίνοντας ραντεβού για την επόμενη (μεγάλη) μέρα του συνεδρίου και πήγαμε στο σπίτι της ξαδέρφης μου.
Μπαίνοντας στο σαλόνι αντίκρισα αυτό το υπέροχο θέαμα από την τζαμαρία! Η φωτισμένη Αθήνα στα πόδια μου!


Το πρωί του Σαββάτου έριξα μια κλεφτή ματιά γύρω μου, αλλά δεν πρόλαβα περιεργαστώ τα πάντα με την ησυχία μου, γιατί έπρεπε να ετοιμαστώ γρήγορα και να φύγω. Μπήκα στο μπάνιο και είδα την πετσέτα. Oh yes!!


Από το σαλόνι άκουσα μουσική. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανε η Κατερίνα καθημερινά, πριν καλά καλά ανοίξει τα μάτια της: έβαζε μουσική! Θυμήθηκα ότι το έκανα κι εγώ αυτό κάποτε και νευρίασα που δεν το κάνω πια! Θα επανορθώσω!
Το Κατερινάκι ετοίμασε πρωινό και καφέ σε πανέμορφες κούπες. Ίδια γούστα...


Φάγαμε στα γρήγορα κι έπειτα κάθισα να μου ισιώσει τα μαλλιά. Ένιωσα να επιστρέφω ξανά στα φοιτητικά μου χρόνια, τότε που τα θέματά μας ήταν τι θα φορέσουμε, που θα βγούμε, ποια θα μου ισιώσει το μαλλί, ωχ πλησιάζει εξεταστική και και και...
Με χτένιζε και παράλληλα κουτσομπολεύαμε, ενώ εγώ έπαιζα μα το κινητό μου.

την ώρα που μου ίσιωνε τα μαλλιά

Και αφού ζήσαμε ένα υπέροχο Σάββατο, γυρίσαμε σπίτι κουρασμένες κι ευχαριστημένες!
Ξημέρωσε μια φανταστική Κυριακή. Ο ήλιος τρύπωνε από την μεγάλη μπαλκονόπορτα κι εγώ δεν άντεξα και βγήκα στην βεράντα να φωτογραφίσω τη θεά. Άκουσα σούσουρο, χαλαρή μουσική και φιλικές κουβέντες. Κοίταξα κάτω και είδα έναν συνοικιακό καφενέ, γεμάτο κόσμο. Ήταν η ώρα του πρωινού καφέ. 


Επικρατούσε ησυχία στο σπίτι κι εγώ την απολάμβανα. Ήξερα ότι σε λίγες ώρες θα επέστρεφα στην καθημερινότητά μου, που είναι μεν πολύ όμορφη, αλλά δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν η ησυχία!!

Έριξα μια ματιά τριγύρω στο σπιτάκι της, που είναι φτιαγμένο με πολλή αγάπη και προσεγμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. 
Το στολισμένο παράθυρο της κουζίνας.



Ο πάγκος με τις λιχουδιές.



Τα καραβάκια πάνω από το τζάκι, τα οποία λάτρεψα.


Τις διακοσμητικές της πινελιές.



Και μας θυμήθηκα με το Κατερινάκι, να παίζουμε με τις κούκλες, να μαλώνουμε, ν' ακούμε μουσική, να παίζουμε επιτραπέζια και απόρησα με το πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια κι ανοίξαμε τα δικά μας σπιτικά!
Η φωνή της μ' επανέφερε "ετοιμάσου, πρέπει να φύγουμε". 
Καθώς ετοιμαζόμουν είδα τα καπέλα της. Η Κατερίνα λατρεύει τα καπέλα! Δεν αντιστάθηκα και τα δοκίμασα σχεδόν όλα.


Ψώνιο; Εγώ; Μπα

"Γιατί αργείς; Καλά τι κάνεις;", την άκουσα να λέει και τα έβαλα στη θέση τους. Έπρεπε να φύγουμε, γιατί υπήρχε κάτι που έπρεπε να δω οπωσδήποτε. Πως; Την Ακρόπολη; Το μουσείο; Αξιοθέατα; Όχι βέβαια!
Το Sweet Alchemy, το νέο κατάστημα του Σ. Παρλιάρου. Ναι είμαι τρελή το ξέρω...
Χάζεψα όταν μπήκα μέσα. Ήταν γεμάτο λιχουδιές, αλλά πιο πολύ ζήλεψα όλα αυτά τα υλικά και εργαλεία και βιβλία!
Φυσικά και δεν έφυγα με άδεια χέρια. Πήραμε γλυκάκια στο χέρι, δυο σοκολατένιους λαγούς για τον Φαίδωνα και τον Ορφέα, μια σούπερ γκοφρέτα για τον Ανδρέα και λίγα υλικά ζαχαροπλαστικής για μένα (αν και ήθελα να σηκώσω το μαγαζί...).


Επόμενη στάση στο κέντρο και το μουσείο μαζί με τους KaPa


Συνεχίσαμε με τη βόλτα στο κέντρο. Είναι πάντα πολύ δυνατά τα συναισθήματα όταν βρίσκομαι κάτω απ΄την Ακρόπολη...
Θαύμαζα γύρω μου τα πάντα! Τα λουλούδια, τα καταπράσινα μικρά μπαλκόνια, τον κόσμο, τους τουρίστες, τα όμορφα σοκάκια και ειδικά αυτό με τα κρεμασμένα φωτιστικά, που απ' ότι έμαθα το βράδυ ανάβουν και είναι καταπληκτικό το θέαμα, τα παράθυρα που είχαν όλα κοινή θέα τον Παρθενώνα και απολάμβανα το κάθε μου βήμα!

Αν πετύχετε στο δρόμο αυτόν τον καταπληκτικό τύπο, καθίστε να τον χαζέψετε. Ο χορός του θα σας καθηλώσει!!
Δεξιά το σοκάκι με τα κρεμασμένα φωτιστικά
Έξω από το Αστεροσκοπείο η φύση οργιάζει

"Πάμε για καφέ σ' εκείνο το μαγαζί εκεί πάνω;" με ρώτησε η ξαδέρφη μου, δείχνοντάς μου την οικοδομή.
Δεν χρειάστηκε καν να το σκεφτώ!
Παραγγείλαμε και οι δύο τον πρώτο μας κρύο καφέ για φέτος και απολαύσαμε τη θέα!

                                                                                                      Τα καφέ στις ταράτσες!

Και κάπως έτσι η ώρα πέρασε κι εγώ έπρεπε να επιστρέψω σπίτι!
Τα παιδιά μες στην τρελή χαρά, σαν να μην έλειψα μια μέρα! Μάλωναν για το ποιον θα πρωτοπάρω αγκαλιά, ευτυχισμένοι, χαρούμενοι και καλοπερασμένοι! Ο Φαίδωνας μου έλεγε τα νέα τους, για τη βόλτα στην παραλία και τις ποδηλατάδες, για τα ψάρια και τα μακαρόνια με κιμά. Ήταν ενθουσιασμένοι!

Αδύνατον να τους βγάλω φωτογραφία, βρίσκονταν συνεχώς σε κίνηση

Το βράδυ που έπεσε η ησυχία στο σπίτι, τα θυμήθηκα όλα και φάνταζαν σαν όνειρο!
Κι όμως, οι αναμνηστικές φωτογραφίες αποδεικνύουν το αντίθετο!

Στιγμές από την Αθήνα

Ναι, θα ξαναπάω σίγουρα στην Αθήνα. Αλλά θα πάρω μαζί μου τον Ανδρέα και τα παιδιά και θα την γυρίσουμε σαν τουρίστες! 

Σας στέλνω πολλά φιλιά κι ευχές για καλό Σαββατοκύριακο.
Σε λίγο φτάνει το Πάσχα κι έχουμε να πούμε και να φτιάξουμε πολλά!
Αυτά όμως τ΄αφήνω για τις επόμενες αναρτήσεις!

Καλημέρα!!

Litsa

Υ.Γ.1. Κατερινάκι και γλυκό μου ξαδερφάκι σ' ευχαριστώ για όλα! Μου έκανες όλα τα χατίρια, με πήγες όπου σου ζήτησα και  πέρασα υπέροχα! Τώρα σε περιμένουμε εμείς!
Υ.Γ.2. Για την ιστορία να σας πω, ότι όταν έφτασα στο αεροδρόμιο Θεσ/κης και μπήκαμε στο αμάξι να φύγουμε, ο Ανδρέας μαζί με την πόρτα έκλεισε (με μανία) και το δάχτυλό του. Όχι δεν θα σας γράψω λεπτομέρειες για τον πόνο, το αίμα και το νύχι, θα γράψω μόνο ότι οδήγησα εγώ και την άλλη μέρα χρειάστηκε να πάει στο νοσοκομείο.
Ναι, τώρα είναι πολύ καλύτερα και με μπανταρισμένο δάχτυλο.


Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

32 σχόλια:

  1. Τι όμορφα που είναι! Μπορεί να τα έχω μες στα πόδια μου αλλά αλλιώς είναι κάθε φορά που βλέπω φωτογραφίες! Είναι μαγική η περιοχή γύρω από την Ακρόπολη! Τον τύπο που με την κούκλα χορεύει, τον έχω κι εγώ σε παλιότερη ανάρτηση! Φοβερό;;;;; :)))
    Για τη βόλτα στον Παρλιάρο τι να σου πω...ήμουν σίγουρη!!! Σιγά μην δεν πήγαινες! Είναι ομως ακριβός α άτιμος! Υπέροχες γεύσεις, μυρωδιές κ σκηνικό αλλά σε γδύνει βρε παιδί μου!
    Πολλά φιλάκια τουρίστριά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ!Τι τέλειες εικόνες βρε αδερφή.Ωραία περάσαμε τελικά.Μέσα σε δυο μέρες πως χώρεσαν όλα αυτά...Το γλυκό του Παρλιάρου με τα φρούτα! Τι όνειρο...και το όμορφο σπίτι της μικρής μας...κοριτσάκια μου! Μεγαλώσατε...Να το κάνουμε ξανά, έτσι χωρίς λόγο.Τι καλά που θα ήταν...
    Η τελευταίο φωτο με τον Ορφέα να αγωνιεί για μια αγκαλιά...θεική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ω, Θεέ μου... γιατί χρειάζεται πάντα να τελειώνουν οι όμορφες στιγμές με κάτι δυσσάρεστο?
    Ανατρίχιασα και μόνο που το άκουσα για το δάχτυλο του Ανδρέα. Γρήγορα περαστικά εύχομαι.

    Σε ζήλεψα για το πόσο όμορφα πέρασες που ήρθες στην Αθήνα και ας μένω εγώ εδώ συνέχεια.
    Και όσο για τον Παρλιάρο... ε, μα ναι!! Προηγείται του μουσείου. Και εγώ τα ίδια και χειρότερα θα έκανα σε πληροφορώ. Εχουμε τις ίδιες θήκες για cupcakes από το μαγαζί του. Πληροφοριακά!!! Όσο για το κατάστημά του το θεωρώ συγκλονιστικό από άποψη διακόσμησης, αλλά πολύ ακριβό για τις μέρες μας.

    Αντε και την επόμενη φορά να έρθετε όλη η ομάδα και να το κάψετε.

    Σε φιλώ πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ βρε Λίτσα τι μου έκανες πρωί πρωί με αυτή την ανάρτηση να 'ξερες..... Καλημέρα !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οπως λεει και η Σοφια, τα εχουμε μεσα στα ποδια μας ολα αυτα, αλλα απο τις φωτογραφιες σου φαινονται τοσο διαφορετικα!
    Εχεις ενα χαρισμα να τα παρουσιαζεις απο μια οπτικη γωνια που σε κανει οτιδηποτε βλεπεις να το λαχταρας!
    Χαρηκα πολυ που περασες ομορφα στα μερη μας και γυρισες στο σπιτικο σου γεματη!
    Την καλημερα μου μικρη μου φραουλιτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ουαου 5 χρόνια! Θέε μου μόλις κατάλαβα ότι και εγώ κάπου εκεί είμαι, από την τελευταία φορά που πήγα κάπου μόνη μου!

    Πολύ όμορφη η διήγηση και οι φωτογραφίες σου μου έφτιαξαν την διάθεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Α! Και κατι ακομα....
    Ξεκινα να βαζεις φωτο με τον εαυτο σου στις αναρτησεις σου! Μας αρεσεις!
    Τα φιλια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙΣ ΤΟ FB,,,Η ΑΘΗΝΑ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΦΩΤΟ.....ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΧΕΤΕ ΡΕΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΟΜΩΣ..ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΚΟΥΠΕΣ....ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ!!!!ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ..ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ,Ε???ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να μας ξανάρθετε οικογενειακώς!
    Να κάνουμε παρέα βόλτες!

    Α! Να φέρεις και την πιανιάτα...ξέρεις...αυτή τη γεμιστή...με τα σοκολατάκια (σλουρπ!) και τα άλλα τα καλούδια! ;)

    Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ τι όμορφη αναρτησούλα..... Με την αδερφούλα σου παρέα,τις γλυκιές φωτογραφίες... την πανέμορφη Ελλάδα μας... Θέλω κι εγώ να βουτήξω μέσα στο γλυκό του Παρλιάρου!!! Αγαπώ τα γλυκά και πόσο μάλλον του συγκεκριμμένου.. Το σπίτι ονειρεμένο κι εσύ το μικρό παιδάκι που ψαχουλεύει κρυφά από τη "μαμά" που σε επαναφέρει στην τάξη χαχαχαχα!!! Καλημέρα ! ! !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΛΙΤΣΑΚΙ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΝΩΡΙΜΕΣ ΔΙΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΩ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΛΑΚΑ....ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΞΑΔΕΡΦΗΣ ΣΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!ΚΟΥΚΛΙΣΤΙΚΟ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΓΟΝΙΔΙΑΚΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΑΣ !!! ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΟΥΣΤΑ!!! ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΑΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΝΑ ΠΙΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΒΕΡΑΝΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΛΕΜΟΝΙΕΣ ΑΧΛΑΔΙΕΣ ΕΛΙΕΣ ΠΕΥΚΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΑΡΔΕΝΙΑ ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΦΕΤΟΣ ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ!!! ΑΧ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΝΑ ΣΕ ΤΡΕΞΩ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΘΑ ΛΑΤΡΕΥΕΣ!!! ( ZAXAΡΟΠΛΑΣΤΕΙΑ ΓΙΑ ΜΑΚΑΡΟΝ , ΜΑΓΑΖΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ ΚΟΚ) ΑΧ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΘΗΚΑ ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αχ τι ωραία! Πολύ όμορφες εικόνες, εγώ τη μαριονέτα δε θα κάτσω να τη δω όμως, πολύ τις φοβάμαι! Αυτή η Αθήνα, τουλάχιστον για εμάς τους τουρίστες, είναι τόοοοσο ωραία, έχει μέρη να δεις βόλτες να κάνεις! Τη Θεσσαλονίκη την έχουμε οργώσει πια! Α! Η πετσέτα και οι κούπες τέλεια?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τι όμορφα! Σόι πάει το βασίλειο έτσι; Τι κουκλίστικο σπίτι!
    Περαστικά στον Ανδρέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πάρουσίασες την Αθήνα τόσο όμορφη μέσα από την ανάρτησή σου! Μακάρι να μπορούσαμε και εμείς να εκτιμήσουμε τις ομορφιές της όπως έκανες εσύ μέσα από τα δικά σου μάτια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πάρα πολύ όμορφη ανάρτηση..τη χάρηκα..
    Διάβασα και την προηγούμενη..χαίρομαι πολύ που τα πέρασες τόσο όμορφα!
    Περαστικά στον Ανδρέα..
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Χαίρομαι πολύ που πέρασες όμορφα! Και να ξαναέρθετε όλοι μαζί! Να σας ξεναγήσουμε, να πάμε σε παιδικά μουσεία, παραστάσεις! Καλέ, ελάτε εσείς και θα σας κανονίσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Να πω ότι δεν ζήλεψα θα είναι ψέμα!!
    Ούτε και θυμάμαι πόσο καιρό έχω να κάνω κάτι αντίστοιχο!
    Γέμισες για τα καλά μπαταρίες Λιτσάκι, με ωραίες παρέες και εμπειρίες!
    Και επειδή στο μουσείο έχω ήδη πάει και μάλιστα δις, μου θύμισες ότι πρέπει να πάω για "προσκύνημα" στο ναό του κου Παρλιάρου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ε, αν σου πω ότι τη Κυριακή το πρωί ήμουν στην Διονυσίου Αεροπαγίτου (κάτω από την Ακρόπολη) και βολτάριζα 3 ώρες πριν αράξω για καφέ...Μα πώς και δε σας πέτυχα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Λιτσάκι να φεύγεις πάντα για σένα κι ας είναι και λιγα λεπτά μόλις μακριά!!! Είναι ανάσα κι ανάγκη μαζί! Η Αθήνα μέσα από τα μάτια σου μοιάζει τόσο όμορφη! Λέω να το στείλουμε το post σου στο Τουρισμού για promotion project! Η Αθήνα μέσα από τα μάτια των bloggers!!! φιλιά πολλά αγαπημένη χχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μπράβο Λιτσάκι μου που το ευχαριστήθηκες το ταξίδι σου! Περαστικά στον σύζυγό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Έτσι μένουν οι όμορφες αναμνήσεις!!
    Περαστικά στον άντρα σου και λύσε μου σε παρακαλώ την απορία , ο δρόμος με τα κρεμασμένα φωτιστικά πού είναι;...
    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Tzina μου ευχαριστώ για τις ευχές. Λοιπόν ο δρόμος είναι στο Μοναστηράκι, δίπλα σχεδόν στο καφέ που καθίσαμε.
      Ελπίζω να βρεις το σοκάκι.
      Φιλιά

      Διαγραφή
  23. Χαίρομαι που πέρασες τόσο όμορφα!! Η Αθήνα είναι υπέροχη μόνο για τουρισμό!!
    Να μας ξανάρθεις.. Περαστικά στο σύζυγο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σου εύχομαι πολλά πολλά τέτοια Σαββατοκύριακα στο μέλλον, και οι μαμάδες πρέπει να ξεφεύγουν που και που και να κάνουν τα δικά τους. Κάνει καλό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τι όμορφα που περάσατε,μπράβο. Οι φωτογραφίες σου τέλειες όπως πάντα.η ξαδέρφη σας γνήσια συγγενής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Περάσατε υπέροχα και προφανώς γεμίσατε για άλλη μια φορά με υπέροχες εικόνες και συναισθήματα!!! Σας εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο και φυσικά καλό Πάσχα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Λιτσάκι τι ωραία που περάσατε εδώ εις τας Αθήνας...να μας ξανάρθετε!
    Τελικά το έχει το σόι έτσι; Στα καλύτερα σε πήγε η ξαδέρφη, φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Πέρασες πολύ όμορφα ε? Καλό είναι να τα θυμόμαστε όλα στην ζωή μας!! Στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα..
    Περαστικά στο αγγελούδι σου και πολλά φιλιά!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Όλγα Χατζηχρίστου27 Απριλίου 2013 στις 5:26 μ.μ.

    κι εμείς είπαμε οτι την επόμενη φορά θα πάμε οικογενειακώς ως τουρίστες!
    Αγαπώ πολύ την Πλάκα και θέλουμε να πάμε και στο Μουσείο!
    Είναι γεγονός ότι σε δυο μέρες μπορούν να χωρέσουν τόσο πολλά!!!
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Εκανες την ΑΘηνα να μοιάζει πανέμορφη μεσα από την ανάρτησή σου. Τελικά η ομορφιά υπάρχει παντου αρκεί να θέλεις να την δεις. Περαστικα στον Αντρεα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τελικά, πόσο απλή είναι η ζωή, και πόσο όμορφη, όταν έχεις την ομορφιά μέσα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!