Οι τελευταίες γιορτινές εικόνες...

Πριν δύο μήνες περίπου σας έγραφα για τις πρώτες χριστουγεννιάτικες εικόνες και τώρα αναρωτιέμαι πως φτάσαμε τόσο γρήγορα στις τελευταίες... Τρέχει ο χρόνος, τρέχει!

Οι εικόνες που χαράχτηκαν στην μνήμη μου είναι πολλές και όμορφες κι αν έπρεπε να διαλέξω λίγες αγαπημένες θα ήταν οι εξής:

Η εικόνα από το νέο μαγαζί των γονιών μου, που ανακαινίστηκε και από στρόγγυλο έγινε τετράγωνο.

Κι ενώ όλα άλλαξαν, ο καφές παραμένει το ίδιο μυρωδάτος και απολαυστικός.

Κι εγώ με την φίλη μου την Γιάννα πίναμε σταθερά τον αγαπημένο μας Moca Latte. 

Και μιας και ανέφερα την Γιάννα δεν θα μπορούσα να μην σας δείξω το κουκλίστικο κουτί με τα χειροποίητα μπισκοτάκια της, που μου δωρίζει κάθε φορά που βλεπόμαστε στις γιορτές. 

Επίσης η εικόνα που δεν φεύγει από το μυαλό μου είναι από ένα πανέμορφο ολόλευκο σπιτάκι. Η μικρή μας Βάσω (έτσι έχει μείνει στο μυαλό μου, μικρή...), αδερφή της Γιάννας, έγινε πριν ένα χρόνο μαμά και βρέθηκα στο νέο της σπιτικό, να γνωρίσω την κορούλα της.

Τόσο λευκό και φωτεινό, φτιαγμένο με πολύ κόπο και αγάπη. Κουκλίστικο.

Και σε μια γωνιά η κούνια της κόρης τους ντυμένη με το νυφικό πέπλο της Βάσως.

Φυσικά το δωμάτιό της πριγκιπικό, όπως της αξίζει.

Και ξέρω καλά ότι κι εσείς θα λατρέψετε την επόμενη εικόνα. 

Το έτοιμο καφεδάκι μου κατέφθασε παρέα με ένα τσούρμο αγγελάκια, φτιαγμένα από καστανή ζάχαρη! Λυπήθηκα τόσο να τα ρίξω στον καφέ μου...

 Και η αλλαγή του έτους μας βρήκε στην μικρή μας πατρίδα, στο μαγικό σπίτι των ΚαΠα.

Λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, βρεθήκαμε όλοι ξαπλωμένοι στο πάτωμα να γράφουμε ευχές επάνω στο φανάρι.

Κι όταν το ανάψαμε, πέταξε μακριά και το χαζεύαμε καθώς χανόταν ψηλά, μαζί μας με τις ευχές μας...

Και στο βάθος ο ουρανός φωτίστηκε από τα πυροτεχνήματα κάποιας άλλης παρέας!

Αλλά η διασκέδαση δεν σταμάτησε εκεί. Την επόμενη μέρα βρεθήκαμε όλη η παλιοπαρέα στο σπίτι της φίλης μας της Χριστίνας και κάναμε ό,τι και κάθε άλλη χρονιά. Πλακώσαμε τα υπέροχα τρουφάκια της μαμάς της και δεν έμεινα ούτε κόκκος!!

Και δεν έλειψαν τα γέλια και τα πειράγματα, καθώς χαζεύαμε τις φωτογραφίες των φοιτητικών μας χρόνων, αναπολώντας περασμένες στιγμές...

Αλλά αυτό που λάτρεψα πιο πολύ ήταν το μικρό μου διαβολάκι που με συντρόφευε καθ' όλη τη διάρκεια της βραδιάς, βεντουζομένο επάνω στο ποτήρι μου, ώστε να μην το μπερδέψω με κανένα άλλο.

Το τέλος της εορταστικής μας περιόδου, μας βρήκε αργά το πρωί στο σπιτάκι μας, χαλαρούς, γύρω από την Βασιλόπιτα. Να μοιράζουμε τα κομμάτια αναζητώντας το φλουρί. Και το βρήκαμε!

Μα υπάρχουν κι άλλες εικόνες, από μικρές εκπλήξεις που με περίμεναν στο σπίτι. Όμως αυτές τις αφήνω για άλλη στιγμή!

Ευχές σε όλους! Τις πιο θερμές κι αληθινές!

Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286