Η αλήθεια είναι ότι φέτος αν και ανυπομονούσα να μπει η άνοιξη, δεν είχα ωστόσο καθόλου όρεξη αλλά και κουράγιο να αλλάξω διακόσμηση. Η νέα εποχή με βρήκε κουρασμένη και φορτωμένη με ένα σωρό υποχρεώσεις, οι οποίες μου άφηναν ελάχιστο ελεύθερο χρόνο. Τον εκμεταλλευόμουν λοιπόν τελείως διαφορετικά και όχι διακοσμώντας το σπίτι.
Πριν λίγες ημέρες όμως έπεισα τον εαυτό μου να κάνει λίγες αλλαγές, γιατί δεν άντεχα να βλέπω άλλο ελάφια και κουκουνάρια. Κι επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, έτσι κι εγώ, μόλις έβγαλα τα ανοιξιάτικα, έκανα κέφι για ανανέωση.
Το πρώτο που άλλαξε ήταν το ξύλο που κρέμεται σε έναν από τους τοίχους του σαλονιού.
Το στόλισα με τα χάρτινα λουλούδια που είχα φτιάξει πέρυσι για το στεφάνι της κουζίνας. Ένα απλό ξύλο είναι κι όμως καταφέρνει να μεταμορφώσει μια ολόλευκη επιφάνεια.
Επιτέλους τα μουντά χρώματα έκαναν χώρο για να πάρουν τη θέση τους τα πιο έντονα και ζωηρά. Φέτος παρατήρησα ότι έχω μια αδυναμία στο κίτρινο. Είναι τόσο φωτεινό!
Αγαπημένη μου γωνιά είναι εκείνη με τις πολύχρωμες κάρτες. Αγαπώ την αντίθεση του λευκού με όλες αυτές τις χρωματικές λεπτομέρειες στις κάρτες. Στη γωνιά προστέθηκε και ένα κλαδί με κεραμικά κρεμαστά λουλούδια.
Και φυσικά τα φρέσκα λουλούδια... Ένα μικρό μπουκέτο δε λείπει ποτέ από το τραπέζι.
Θυμάμαι όταν βγαίναμε βόλτα με την μαμά μου στο αγαπημένο μας εμπορικό κέντρο, πάντα τη στιγμή που φεύγαμε κάναμε μία στάση στο κατάστημα με τα λουλούδια. Απορούσα τότε - ως κλασική 15χρονη - πώς έβρισκε τόση χαρά σε ένα μπουκέτο με λουλούδια ή σε ένα μικρό φυτό. Τώρα την κατανοώ απόλυτα εκείνη την ανάγκη της. Απόλυτα!
Τα άνθη με γεμίζουν χαρά και ευφορία. Μου ανεβάζουν τη διάθεση και χαίρομαι να τα παρατηρώ στο βάζο. Θα ήθελα πολύ να έχω κήπο και να περιποιούμαι τα φυτά μου μα δεν έχω, οπότε περιορίζομαι στο να χαίρομαι τα λιγοστά φυτά στο μπαλκόνι μας και τα λουλούδια στα βάζα.
Έτσι και το ξύλινο κουτί που μου έφερε πέρυσι ο Ανδρέας, στολίστηκε και φέτος με φρέσκα λουλούδια.
Όσο για το μικρό τραπέζι στο σαλόνι, κατάφερα να το κρατήσω στολισμένο. Στην επιφάνεια του τραπεζιού αυτού συνήθως επικρατεί χάος. Κάθε πρωί το αδειάζω από περιττά αντικείμενα, το χαίρομαι για ένα δίωρο και μέχρι το βράδυ είναι πάλι γεμάτο με ό,τι περνάει από το μυαλό σας! Μέσα σ' όλα όμως, καταφέρνει να στέκεται όρθιο κι ένα ροζ κερί.
Πριν το τέλος αυτής της ανάρτησης, θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για την ανταπόκρισή σας στην προηγούμενη ανάρτηση και για τα υπέροχα μηνύματα και σχόλια που έλαβα σχετικά με το νέο μου ξεκίνημα! Είστε καταπληκτικοί! Με συγκινήσατε ειλικρινά και με γεμίσατε χαρά. Θα σας ευχαριστώ ξανά και ξανά, θα παίρνω δύναμη για τη συνέχεια και φυσικά θα σας ενημερώνω για κάθε νέα δημιουργία.
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
Πριν λίγες ημέρες όμως έπεισα τον εαυτό μου να κάνει λίγες αλλαγές, γιατί δεν άντεχα να βλέπω άλλο ελάφια και κουκουνάρια. Κι επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, έτσι κι εγώ, μόλις έβγαλα τα ανοιξιάτικα, έκανα κέφι για ανανέωση.
Το πρώτο που άλλαξε ήταν το ξύλο που κρέμεται σε έναν από τους τοίχους του σαλονιού.
Το στόλισα με τα χάρτινα λουλούδια που είχα φτιάξει πέρυσι για το στεφάνι της κουζίνας. Ένα απλό ξύλο είναι κι όμως καταφέρνει να μεταμορφώσει μια ολόλευκη επιφάνεια.
Επιτέλους τα μουντά χρώματα έκαναν χώρο για να πάρουν τη θέση τους τα πιο έντονα και ζωηρά. Φέτος παρατήρησα ότι έχω μια αδυναμία στο κίτρινο. Είναι τόσο φωτεινό!
Αγαπημένη μου γωνιά είναι εκείνη με τις πολύχρωμες κάρτες. Αγαπώ την αντίθεση του λευκού με όλες αυτές τις χρωματικές λεπτομέρειες στις κάρτες. Στη γωνιά προστέθηκε και ένα κλαδί με κεραμικά κρεμαστά λουλούδια.
Και φυσικά τα φρέσκα λουλούδια... Ένα μικρό μπουκέτο δε λείπει ποτέ από το τραπέζι.
Θυμάμαι όταν βγαίναμε βόλτα με την μαμά μου στο αγαπημένο μας εμπορικό κέντρο, πάντα τη στιγμή που φεύγαμε κάναμε μία στάση στο κατάστημα με τα λουλούδια. Απορούσα τότε - ως κλασική 15χρονη - πώς έβρισκε τόση χαρά σε ένα μπουκέτο με λουλούδια ή σε ένα μικρό φυτό. Τώρα την κατανοώ απόλυτα εκείνη την ανάγκη της. Απόλυτα!
Τα άνθη με γεμίζουν χαρά και ευφορία. Μου ανεβάζουν τη διάθεση και χαίρομαι να τα παρατηρώ στο βάζο. Θα ήθελα πολύ να έχω κήπο και να περιποιούμαι τα φυτά μου μα δεν έχω, οπότε περιορίζομαι στο να χαίρομαι τα λιγοστά φυτά στο μπαλκόνι μας και τα λουλούδια στα βάζα.
Έτσι και το ξύλινο κουτί που μου έφερε πέρυσι ο Ανδρέας, στολίστηκε και φέτος με φρέσκα λουλούδια.
Όσο για το μικρό τραπέζι στο σαλόνι, κατάφερα να το κρατήσω στολισμένο. Στην επιφάνεια του τραπεζιού αυτού συνήθως επικρατεί χάος. Κάθε πρωί το αδειάζω από περιττά αντικείμενα, το χαίρομαι για ένα δίωρο και μέχρι το βράδυ είναι πάλι γεμάτο με ό,τι περνάει από το μυαλό σας! Μέσα σ' όλα όμως, καταφέρνει να στέκεται όρθιο κι ένα ροζ κερί.
Πριν το τέλος αυτής της ανάρτησης, θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για την ανταπόκρισή σας στην προηγούμενη ανάρτηση και για τα υπέροχα μηνύματα και σχόλια που έλαβα σχετικά με το νέο μου ξεκίνημα! Είστε καταπληκτικοί! Με συγκινήσατε ειλικρινά και με γεμίσατε χαρά. Θα σας ευχαριστώ ξανά και ξανά, θα παίρνω δύναμη για τη συνέχεια και φυσικά θα σας ενημερώνω για κάθε νέα δημιουργία.
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!
Litsa
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
Λιτσάκι καλημέρα! Μια χάρη μόνο... μπορείς να ανανεώσεις την υπόσχεσή σου για άλλες 10 αναρτήσεις και τον Απρίλιο; Pleaseeeee! Κάλη
ΑπάντησηΔιαγραφήδε θελει τελικα πολλα για να φερεις την Ανοιξη στο σπιτι σου. Ολες οι δημιουργίες σου απλα υπεροχες
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγο χρώμα, λίγα λουλούδια και έγινε η αλλαγή!!! Η άνοιξη τρύπωσε στο σπιτάκι σου και όπως μου είπε μυστικά θα κάτσει για καιρό γιατί της αρέσει το περιβάλλον!!! Να είσαι καλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσα χρώματα!!!μπήκε η ανοιξη στο σπίτι σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφή