Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Ένα αγαπησιάρικο κέικ ή αλλιώς "κέικ ζέβρα"

"Πότε θα κάνεις ένα χρωματιστό κέικ;" με ρώτησε ο Φαίδωνας την ώρα που του έκοβα ένα κομμάτι από το κλασικό κι αγαπημένο μας κέικ. "Χρωματιστό; Τι χρωματιστό;" αναρωτήθηκα. "Ένα διαφορετικό. Με πολλά χρώματα." μου είπε κι έμεινα να τον κοιτάζω... Πώς του ήρθε; Τέλος πάντων, σχεδόν αμέσως μου ήρθε η ιδέα για ένα χρωματιστό κέικ, αλλά αποφάσισα να το φτιάξω εκεί κοντά στις ημέρες του Αγίου Βαλεντίνου, έτσι ώστε να δώσω νόημα σε... όλο αυτό το κόκκινο! 
Εχθές που το πρωινό μου ήταν λίγο πιο χαλαρό, ετοίμασα το μείγμα του αγαπημένου μας κέικ, έπειτα το μοίρασα σε τέσσερα μπολ και στα τρία από τα τέσσερα μπολ έδωσα χρώμα. Στο ένα πρόσθεσα κακάο για σοκολατένια γεύση και στα άλλα δύο πρόσθεσα χρώματα ζαχαροπλαστικής: κόκκινο και μωβ. Προέκυψαν λοιπόν τέσσερα διαφορετικά μείγματα: ένα κλασικό, ένα σοκολατένιο, ένα κόκκινο και ένα μωβ. Τα έριξα με ένα κουτάλι (ξεχωριστό για κάθε μείγμα) στο κέντρο της φόρμας εναλλάξ και πάντα το ένα πάνω από το άλλο, δίχως ποτέ να τα ανακατέψω με το κουτάλι. Τα μείγματα έτσι κι αλλιώς απλώνονται από μόνα τους. Αν δεν κατανοείτε απόλυτα αυτό που περιγράφω, τότε googlάρετέ το ως "κέικ ζέβρα" και θα καταλάβετε ή ρίξτε μια ματιά στη Χρυσαυγή.

Κι αφού το κέικ ψήθηκε, έπρεπε και να στολιστεί. Φωτιά στα κόκκινα λοιπόν, φωτιά και στην κουβερτούρα, ώστε να λιώσει και ν' απλωθεί πάνω από έτοιμο κέικ, γιατί αλλιώς φίλοι μου, πώς θα κολλήσουν επάνω του τα κας κας και οι καραμελένιες καρδιές; Πώς θα γίνει λίγο κιτς και υπερβολικό, αλλά τόσο υπέροχο στα παιδικά τους μάτια;


Όλες οι καρδιές που υπήρχαν στο ντουλάπι πήραν θέση στο ήδη χρωματιστό κέικ!


Κι όταν το κόψαμε η έκπληξη ήταν μεγάλη. Τα μάτια τους γέμισαν ενθουσιασμό και τα επιφωνήματα χαράς πρέπει να ακούστηκαν και στους απέναντι. Ααα χαμός! Τι να λέμε...


Εγώ λοιπόν δοκίμασα ένα τόσα δα κομματάκι, έτσι για να δω αν πέτυχε και πέτυχε. Τον απογευματινό μου καφέ όμως τον ήπια δίχως συνοδευτικό, καθώς εδώ και ένα μήνα απέχω από τη ζάχαρη, όσο είναι εφικτό δηλαδή...


Σαββατοκύριακο μπροστά μας κι εύχομαι να το απολαύσουμε όλοι, καθένας με τον τρόπο του.
Καλημέρα είπα; Δεν είπα. Καλημέρα λοιπόν! 
Και πριν κλείσω, θυμίζω παλιότερες αναρτήσεις σχετικές με την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου:

Τα φιλιά μου!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

8 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Υπέροχο το κέικ σου! Καλό Σαβ/κο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τι ομορφο και αγαπησιαρικο!!! Ειχαν δικιο τα αγορια πουηθελαν χρωμα!! Φανταστικο εγινε!! καλημερα Λιτσακι!! φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κέικ ζέβρα σε τέτοια χρώματα δεν είχα ξαναδεί!!Τέλειο!!Μπράβο Λίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχα χρώματα. Και η εξωτερική διακόσμηση λαχταριστή. Τελικά η αγαπη θέλει χρώμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπέροχα χρώματα. Και η εξωτερική διακόσμηση λαχταριστή. Τελικά η αγαπη θέλει χρώμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωωωωωω!! Λιτσα η ζεβρα σου ηταν τρελιαρα! Χαχαχα Ετοιμη για το καρναβαλι, χρωματιστη σαν τα ανοιξιατικα λουλουδια, εναλλακτικη και τρεντι!! Πολυ ωραια η ιδεα να την χρωματισεις!!!

    Σε φιλω κι ευχαριστω πολυ για την αναφορα, εγω και η συνηθισμενη μου ζεβρα!! Χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τι όμορφο κέικ ζέβρα!και πώς κατάφερες να του βγάλεις σχήμα καρδούλα με τα εσωτερικά χρώματα!!!
    μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλέ είναι υπέροχο! Αυτό δεν είναι απλά ζέβρα, είναι πολύχρωμη ζέβρα :) Έχω φτιάξει το κέικ της Χρυσαυγής (btw πεντανόστιμο), αλλά με ξεσήκωσες για το δικό σου τώρα :) Καλημέρα Λίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!