Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Παιχνίδι και δημιουργικότητα

Τι έλεγα σε μία από τις προηγούμενες αναρτήσεις; Ότι τα Σαββατοκύριακα αφήνω τα παιδιά ελεύθερα να σκορπίσουν παντού τα παιχνίδια τους, έτσι δεν έλεγα έγραφα;
Έρχομαι λοιπόν τώρα να το επιβεβαιώσω.
 Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε δε βολτάραμε σχεδόν καθόλου, μιας και κάποιες υποχρεώσεις μας κράτησαν σπίτι. Αναγκαστικά λοιπόν, έπρεπε να σκαρφιστούμε διάφορες δραστηριότητες με τον Ανδρέα, ώστε να μείνουν τα παιδιά απασχολημένα και να αποφύγουμε έτσι το "γκρέμισμα" του σπιτιού από την τρεχάλα τους.
Τι μπορεί να παίξει κανείς μέσα στο σπίτι; Μα φυσικά κρυφτό, κυνηγητό, πάλη και άλλα τέτοια αγορίστικα... Η έκφραση "έλα να κάτσουμε κάτω να παίξουμε κάτι" τους ενθουσιάζει μόνο για πέντε λεπτά. Μόλις αυτά περάσουν, τους πιάνει "φαγούρα" για κάτι άλλο!
Παιχνίδια παντού! Απ' όπου κι αν περνούσα, αντίκριζα μία περίεργη κατασκευή.


Όταν ρώτησα τον Φαίδωνα τι ακριβώς είναι το παραπάνω, μου απάντησε "γέφυρα, δεν το βλέπεις;". Κι όταν βαρέθηκαν την γέφυρα, την αντικατέστησαν με μια τεράστια γραμμή τρένων, την οποία έστησαν γύρω από την τραπεζαρία κι έμεινε εκεί όλο το ΣΚ. 


Το καλάθι με τα αυτοκινητάκια βρισκόταν μονίμως επάνω στο χαλί και πάντα άδειο, αφού ο Ορφέας το αναποδογύριζε με μανία, ψάχνοντας τα αγαπημένα του παιχνίδια.


Στο τραπέζι του σαλονιού υπήρχαν μονίμως παιχνίδια και μπολ γεμάτα σνακ. Εκεί στο βάθος, επάνω στο λευκό χαλί, μπορεί να διακρίνει κανείς τα αραδιασμένα αυτοκινητάκια.


Το πιο διασκεδαστικό απ' όλα όμως, ήταν η ενασχόλησή μας με τα μπλοκ ζωγραφικής και δραστηριοτήτων, που είχα αγοράσει πριν καιρό από εδώ.


Το μπλοκ με τα αυτοκόλλητα έγινε το αγαπημένο μας! Δίνει τη δυνατότητα με διάφορα αυτοκόλλητα να φτιάξεις φάτσες, χαρούμενες, λυπημένες, αστείες, ό,τι τραβάει η ψυχή σου.


Όπως καταλαβαίνετε, πρώτα έφτιαξαν τους εαυτούς τους κι έπειτα εμένα και τον Ανδρέα. Δεν είναι υπέροχη η γαλλική μυτούλα μου;

Ο Ανδρέας κι εγώ

Τις δικές τους φατσούλες, τις κόλλησα στην πόρτα του δωματίου τους, μαζί με τα αρχικά τους. Μπορεί το δωμάτιό τους να μην είναι ακόμη έτοιμο και διακοσμημένο, αλλά η πόρτα είναι πανέτοιμη! Είναι μια αρχή κι αυτό, μήπως έτσι πάρω μπρος, ώστε να κάνω και τα υπόλοιπα...


Φυσικά μέσα στο χαμό, βρήκα και ελάχιστο χρόνο να δημιουργήσω. Πλάι στα δικά μου υλικά, πιστοί σύντροφοι τα παιχνίδια τους. Οφείλω βέβαια να ομολογήσω, ότι το δημιούργημα του Φαίδωνα, είναι πολύ πιο εντυπωσιακό από το μικρό στεφανάκι....
Όσο για το τι ετοίμασα εγώ... την επόμενη φορά, ελπίζω να μπορώ να πω και να δείξω περισσότερα, μιας και τα άφησα όλα στη μέση. Γι αυτό φταίνε πάντα οι Δευτέρες, που έρχονται με φόρα και φορτωμένες με υποχρεώσεις, οπότε σ' αναγκάζουν να τα παρατήσεις όλα ημιτελή σε μια γωνιά, μέχρι να βρεις ξανά το χρόνο ν' ασχοληθείς. 


Αυτή η Δευτέρα όμως, με αποζημίωσε με την εικόνα αυτής της ολάνθιστης μιμόζας. Φουντωτή, κατακίτρινη και ζωηρή, σαν τον πολύχρωμο κόσμο των παιδιών, έμοιαζε να το διασκεδάζει πολύ, καθώς ο αέρας την κουνούσε πέρα δώθε.
Χάρμα οφθαλμών! 
Με ταξίδεψε αρκετά χρόνια πίσω, τότε που ζούσα στην Ιταλία. Θυμάμαι που στις 8 του Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, οι Ιταλοί προσέφεραν μπουκέτα μιμόζας στις γυναίκες τους, για να τους δείξουν την υποστήριξη, την εκτίμησή τους και την αγάπη τους. Θυμάμαι επίσης που στα διάφορα γραφικά καφέ της Φλωρεντίας, όλα τα τραπεζάκια ήταν στολισμένα με μικρά ματσάκια μιμόζας, τόσο όμορφα και φωτεινά! Εξαιτίας αυτού του υπέροχου χρώματός της, επιλέχθηκε από τους Ιταλούς. 
Κι αν τη δεις ανθισμένη, να ξέρεις ότι η άνοιξη δεν είναι πια μακριά...


Καλό μήνα φίλοι αγαπημένοι!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

12 σχόλια:

  1. Καλημέρα Λίτσα, πόσο χρώμα δίνουν τα παιδάκια μας στη ζωή μας !! Τόσο τέλεια! Και η μιμόζα επίσης ! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πραγματικά, συμφωνώ με την Αθηνά! Πόσο χρώμα και πόσο όμορφες φωτογραφίες!!! Να τα χαίρεσαι!!!
    Βάσω, η Μαμά Πρωτάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τελεια τελεια...καταπληκτικος χαμος. Οι φατσουλες δικη σου και Αντρεα το γελιο ....καλέ σας μοιαζουν πολύ...όσο για το χαος του σαββατοκυριακου, καλή δυναμη αδερφή με όλα τα συμπραγκαλα και τις γεφυρες και τους αυτοκινητοδρομους παντου...ξερεις πως σε νιωθω.Μαγικη η μιμόζα...α ρε εκει στο Νοτο ήρθε η Ανοιξη....τυχερούληδες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρε συ Λιτσάκι, στα ίδια μαγαζιά κυκλοφορούμε. Το έχω διαπιστώσει και από την προηγούμενη ανάρτησή σου. Μήπως σε πετύχω καμιά ώρα...
    Τώρα είδα το μπλοκ με τις φάτσες, για αυτό το λέω :)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλημερα Λιτσακι!! Εμας ετσι βομβαρδισμενο ειναι καθε μερα.... χαχαχα.. πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΛΙΤΣΑ ΤΕΛΕΙΑ!!! ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΤΕΦΑΝΙ ΕΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΝΩΣΤΟ ΩΣ ΚΟΤΙΝΟΣ (ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΕΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ)!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ένας ευχάριστος χαμός!! Τι ανανέωση που πρέπει να σας δίνουν τα παιδάκια πράγματι...Φιλιά^^

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να σου πω προτιμώ τα παιχνίδια παντού από το κάλτσες κι εσώρουχα παντού! Μεγαλώνουν τόσο γρήγορα!AriadnefromGreece!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γεια σου ρε Λιτσάκι αγορομάνα. Σιγά την ακαταστασία ρε παιδί. Ελα εδώ να δεις χαμό ! Όσο για την μιμόζα τι να πω ; Σου ανοίγει η καρδιά βρε παιδί μου ! Υπέροχη !!!! Φιλιά πολλά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πωπω τι με περιμένει κι εμένα σε μερικά χρονάκια από τώρα, όταν μεγαλώσουν τα αγόρια μου δηλαδή...Έχω θαμπωθεί με την ομορφιά αυτού του όμορφου λουλουδιού! Υπέροχο κατακίτρινο χρώμα! Θα ρωτήσω στο ανθοπωλείο της γειτονιάς μου για να το αγοράσω! φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπάμε τις ζωγραφιές με τα μαλλιαρά προβατάκια (και όχι μονο!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λιτσάκι, τι υπέροχο δέντρο! Πραγματικά επιβλητικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!