Μυρωδικά, βότανα και σπόροι

Διαπιστώνω πως όλο και περισσότεροι φίλοι μου ανοίγουν δικές τους επιχειρήσεις. Δεν το βάζουν κάτω και ρισκάρουν! Αυτό βέβαια είναι πολύ ελπιδοφόρο και όμορφο συνάμα, αφού τα μαγαζάκια που ανοίγουν είναι κουκλίστικα. 

Έτσι και ο παλιός και σχολικός μου φίλος, ο Φώτης. Μαζί με την γυναίκα του, την Ράνια, αποφάσισαν πριν περίπου έναν χρόνο, ν' ανοίξουν "το Μπαχαράδικο" στην Κατερίνη. 

Ένα μαγαζί γουστόζικο, που όταν περνάς το κατώφλι του, νιώθεις να κατακλύζεσαι από εκατοντάδες μυρωδιές. Ένας χώρος φτιαγμένος με μεράκι και μπόλικη αγάπη για το αντικείμενο.

Στο μαγαζί βρίσκει κανείς σχεδόν τα πάντα από μπαχαρικά, μυρωδικά, βοτάνια, σάλτσες, χειροποίητα ζυμαρικά, δημητριακά και άλλα πολλά.

Εγώ βέβαια ενθουσιάστηκα με όλα τα ζαχαρωτά και τα πολύχρωμα κας κας. Επίσης μπορεί να βρει κανείς χρώματα ζαχαροπλαστικής, βανίλιες, και και και... Το καλύτερο είναι ότι τα παιδιά έστησαν και ένα διαδικτυακό κατάστημα, για όλους εμάς που δεν ζούμε Κατερίνη και θα θέλαμε πολύ να δοκιμάσουμε προϊόντα τους. Εδώ (κλικ) μπορείτε να του ρίξετε μια ματιά.

Κι επειδή με έχουν μάθει καλά, μου ετοίμασαν μια όμορφη σακούλα, γεμάτη ένα σωρό καλούδια για να στολίσω τα γλυκά μας, αλλά και να νοστιμίσω τα φαγητά μας. 
Εγώ από την άλλη, αγόρασα προϊόντα με γεύσεις που μου είναι γνώριμες, όμως αποφάσισα να δοκιμάσω και νέες, όπως για παράδειγμα, τους σπόρους chia, που μπαίνουν στο γάλα και στις σαλάτες ή ακόμα και στο ρύζι. 

Αριστερά: λίγα από τα πολύχρωμα δώρα μου
Δεξιά: δεν παρέλειψα ν' αγοράσω βρώμη και λιναρόσπορο. Στο επάνω βάζο, βρίσκονται οι  ασπρόμαυροι σπόροι  chia

Επίσης, τον καιρό που ήμασταν Κατερίνη, πραγματοποιήθηκε στο πάρκο της πόλης μια οικογιορτή. Διάφοροι χειροτέχνες, οικοκαλλιεργητές, εθελοντές κλπ, έστησαν τους πάγκους με τα προϊόντα τους και τους άφησαν εκεί για τρεις ολόκληρες ημέρες. Άνθρωποι μιας εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας, την οποία θαύμασα και ζήλεψα πραγματικά. Ζούσαν στο πάρκο, κοιμόντουσαν στις σκηνές τους, απαντούσαν σε όλες μας τις ερωτήσεις, μας έδιναν συμβουλές, έκαναν σεμινάρια, έραβαν, έπλεκαν, ζωγράφιζαν και το βράδυ τραγουδούσαν με τις κιθάρες αγκαλιά. Μια οικογιορτή αλληλεγγύης.
Είναι περιττό ν' αναφέρω ότι ήθελα να σηκώσω τα πάντα και να τα πάρω μαζί μου στο σπίτι.

Σιγά που δεν θα δοκίμαζαν την αιώρα...

Έφυγα με σακούλες γεμάτες με σάλτσες (κάθε χρόνο λέω να φτιάξω μόνη και κάθε χρόνο το αναβάλλω...), με μέλι, με χίλια δυο τσάγια και μυρωδικά και με μια μάσκα προσώπου από άργιλο.

Φλαμούρι, Λουΐζα, Μέντα, Λεβάντα

Αχίλλεια, που ναι μεν είναι πολύ πικρή, αλλά και πολύ όμορφη. Σκέτο στολίδι.

Επίσης έχω ακόμη από πέρυσι το ανάμεικτο τσάι της πεθεράς μου - το οποίο αγαπάμε πολύ και πίνουμε ασταμάτητα - έχω μπόλικο τσάι του βουνού και διάφορα άλλα χριστουγεννιάτικα, με μήλο-πορτοκάλι-κανέλα-καβουρντισμένα αμύγδαλα-γαρίφαλο κλπ. 
Να δω τι θα πρωτοπιούμε. Νομίζω πως πρέπει να κόψουμε τον καφέ και να το ρίξουμε στο τσάι...

Η αλήθεια είναι ότι φέτος έκανα στροφή προς την υγιεινή. Γέμισα τα ντουλάπια κι ελπίζω μέχρι το άλλο καλοκαίρι να τα έχουμε γευτεί όλα!
Τι; Αν τώρα που το έριξα στην υγιεινή θα κόψω τα γλυκά; Α, όλα κι όλα! Αυτές οι μικρές αμαρτίες (τοσοδούλες) είναι το αλατοπίπερό μου. 
Ναι, θα ψήσουμε πολλά γλυκά μαζί και αυτήν τη σεζόν!

Καλή εβδομάδα σε όλους!
Σας φιλώ

 Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286