Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Home alone

Πριν λίγες ημέρες δόθηκε σ'εμένα και τον Ανδρέα η ευκαιρία να περάσουμε ένα τριήμερο - ούτε καλά καλά - μόνοι μας! 
Η μαμά μου στο πατρικό μου με τα παιδιά κι εμείς ελεύθεροι - μετά από αρκετά χρονάκια - να κάνουμε κάτι μόνοι μας. Αν είχαμε τη δυνατότητα, θα πηγαίναμε σε ένα κοντινό νησάκι, αλλά... ας γελάσω χαρωπά χαχαχα!
Αποφασίσαμε ότι το καλύτερο ξενοδοχείο, είναι το σπίτι μας στη Θεσσαλονίκη, το οποίο επισκεπτόμασταν μόνο για ύπνο.
Όλη την ημέρα ήμασταν στην γύρα, κυριολεκτικά!
Αυτό που επιλέξαμε να κάνουμε πρώτο και καλύτερο, ήταν η επίσκεψη στον κινηματογράφο, που αγαπάμε πολύ και οι δύο. Πήραμε από έναν κουβά ποπ κορν και αναψυκτικό και καθίσαμε αναπαυτικά. Τι χαρά!


Παρόλο το ξενύχτι και την κούραση - ε, δεν είμαστε πια 25 - αντισταθήκαμε στη νύστα μας και αράξαμε σε ένα μπαράκι, εκεί που σκάει το κύμα, ακούγοντας ωραία μουσική και χαζεύοντας το ολόγιομο - σχεδόν - φεγγάρι στον συννεφιασμένο ουρανό και τα φώτα της πόλης, που λαμπύριζαν στο βάθος.


Αυτό όμως που ευχαριστήθηκα περισσότερο απ' όλα, ήταν η θάλασσα. Και αφού, όπως λέει κι ο λαός εδώ πάνω,  "σαν τη Χαλκιδική δεν έχει", η απόφαση πάρθηκε εύκολα: εκεί θα κάναμε τις βουτιές μας!


Τα νερά ήταν ονειρεμένα κι επειδή πηγαίναμε νωρίς το πρωί, η άμμος ήταν ακόμη απάτητη, σχεδόν αψεγάδιαστη, σκέτος πειρασμός! 


Τα μικρά ψαράκια ήταν πιστοί μας σύντροφοι και τα παρατηρούσαμε με γυμνό μάτι να μας περιτριγυρίζουν μέσα στα κρυστάλλινα νερά, ψάχνοντας για τροφή κάτω από την άμμο που αναταράσσαμε.


Με τα παιδιά, είχα ξεχάσει πως είναι να πηγαίνεις πρωί στη θάλασσα και να φεύγεις απόγευμα και ακόμη περισσότερο, είχα ξεχάσει πως είναι να διαβάζεις μια ολόκληρη σελίδα απ΄το βιβλίο σου ανενόχλητα (ή πιο σωστά: να διαβάζεις γενικώς στη θάλασσα...).
Είχαμε απορροφηθεί τόσο πολύ, που τελειώσαμε - ρουφήξαμε - τα βιβλία μας σχεδόν ολόκληρα την πρώτη μέρα. Σκέτη μαγεία! 


Βέβαια η σκέψη μας ήταν συνέχεια στα παιδιά, όχι γιατί ανησυχούσαμε, αλλά γιατί σε ό,τι κι αν βλέπαμε, σκεφτόμασταν πόσο πολύ θα άρεσε αυτό στον Φαίδωνα και στον Ορφέα. Πόσο πολύ θα τους άρεσε το φαγητό που τρώγαμε, τα νερά στα οποία βουτούσαμε, τα ψαράκια με τα οποία παίζαμε και και και...

Όταν επιστρέψαμε Κατερίνη, τους βρήκαμε στην αυλή, μαύρους από πάνω μέχρι κάτω, χωμένους στα χώματα κι ευτυχισμένους! Κι επειδή τους είχαμε τάξει σινεμά, είδαμε το ίδιο κιόλας απόγευμα το Planes. Ο Ορφέας φυσικά δεν άντεξε να το δει μέχρι το τέλος, αλλά εγώ και ο Φαίδωνας δεν το κουνήσαμε από τις θέσεις μας!


Η αλήθεια είναι ότι αυτό το μοναχικό τριήμερο μας έκανε πολύ καλό! Το χρειαζόμασταν επειγόντως για να καλμάρουμε, να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις, να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, να διαβάσουμε και να ενημερωθούμε, να πιούμε έναν καφέ δίχως να τρέχουμε κάθε πέντε λεπτά πίσω από ποδήλατα και πατίνια.

Και ναι, είναι αλήθεια ότι η χαρά κρύβεται στα μικρά και καθημερινά. Σε ένα καλοψημένο ψαράκι, σε μια όμορφη ταβέρνα πλάι στη θάλασσα, σε μια καλή ταινία, σε έναν κουβά ποπ κορν, σε ένα δροσερό ποτάκι, στο αυγουστιάτικο φεγγάρι, στα κρυστάλλινα νερά, σε έναν μυρωδάτο καφέ, σε μια ξαπλώστρα κι ένα βιβλίο... Κι όλα αυτά δίχως να το κουνήσεις από την πόλη σου ή να πληρώσεις ξενοδοχείο.

Σας στέλνω τα φιλιά μου!
Θα λείψω για λίγο ακόμη...
Να περνάτε όμορφα!

Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

18 σχόλια:

  1. Καλημέρα Λίτσα!
    Είχα ακούσει πως η Χαλικιδική έχει τις καλύτερες παραλίες της Ελλάδας, ιδιαίτερα στο 2ο πόδι. Απ' ότι βλέπω στις φωτογραφίες μάλλον ισχύει.
    Όσο για τα παιδιά, καταλαβαίνω απόλυτα την έλλειψή τους. Εμείς φέτος πρώτη φορά τα στείλαμε κατασκήνωση κι ενώ πριν φύγουν σκεφτόμουν ώ τι χαρά, τελικά ήταν πολύ δύσκολες μέρες.
    Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!
    Χριστίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαλά να περνάτε Λιτσάκι...
    Είναι απαραίτητες για το ζευγάρι λίγες στιγμές απομόνωσης, καλά κάνατε και εκμεταλευτήκατε την ευκαιρία.

    Φιλιά :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα! Λιτσάκι μου πολύ καλά κάνατε! Χρειαζόμαστε όλοι τέτοιες ενέσεις...αυτο συζητούσαμε κι εμείς. Έχουμε ζοριστεί πάρα πολύ φέτος, ανεξάρτητα της χαράς που δίνουν τα παιδιά, το ζευγάρι και ο καθένας μόνος του χρειάζονται πάντα λίγο χρόνο χωρίς αυτά
    Τα απλά είναι τα ομορφότερα...
    Όσο για τη Χαλκιδική, την έχω στην καρδιά μου με τις υπέροχες θαλασσες της. Εχω παρα πολλά χρονια να βρεθω εκει...αλλα θυμαμαι να ξυπναω στην παραλια- εποχη ελευθερου καμπινγκ- και να βλέπω αυτά τα νερα που τωρα φωτογραφισες κ μας εδειξες. Τα κρυσταλλινα, πεντακαθαρα, γαληνια, φουλ στα ψαρακια. Εβαζα αποχη κ επιανα τα απειρα :) Αν κ δεν τα κρατουσα :)
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα κουκΛίτσα μου. Επιτέλους σε διαβάζω και βλέπω οτι είστε καλά.Εγώ τα μόνα που έχω να σχολιάσω, είναι οτι μου έλειψες και οτι σου πάει το home alone. Φιλάκια πολλά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα!!!Πραγματικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η χαρά βρίσκεται στα πολύ μικρά. Πολύ όμορφο άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι απαραίτητο να περνά το ζευγάρι χρόνο μόνο του.
    Να βρίσκει χρόνο να μένει μόνο του για ένα Σαββατοκύριακο, για μία μέρα, για ένα βράδυ!
    Καλά που κάνατε!

    Να περνάτε όμορφα!
    Και την επόμενη φορά με το καλό ένα ταξιδάκι, όπου μπορείτε!
    Σε φιλώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τυχερούλιδες, ξεφαντώσατε!!! Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και εμείς λέγαμε να πάμε κάπου 3 μέρες οι δυο μας. Τελικά δεν αντέξαμε τις τύψεις και πήραμε μαζί τον Νικόλα. Περάσαμε πολύ ωραία, ΑΛΛΑ νοιώθω ένα κενό, δεν ξεκουράστηκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα!!!Άντε βρε Λίτσα που είσαι??!!!Τι όμορφα που περνάτε...αυτό το μόνη στην θάλασσα..πόσο μακρινό μου φαίνεται...κι όταν πια είσαι μόνη σκέφτεσαι αν ήταν εδώ τα παιδιά τι ωραία που θα περνούσαν κι εκείνα..Αυτή είναι η αλήθεια!Καλή συνέχεια όπου κι αν είσαι!!Πολλά φιλιά και σε περιμένουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αχ, βρε Λιτσάκι! Τέλεια, τέλεια! Όλοι τα χρειαζόμαστε αυτά τα διαλείμματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ωωωωωω τέλειο το τριήμερο...Εεεε που και που χρειάζεται άλλωστε χεχε!! Η ταινία καλή?? Η θαλασσα πάντως φαίνεται υπέροχη!! πολλά πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και λίγο home alone χρειάζεται για να γεμίζουμε μπαταρίες.Υπέροχες εικόνες όπως πάντα και υπέροχες στιγμές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολυ ομορφες στιγμες....
    Μακαρι να μπορουσαμε ολοι οι "μικρο-γονεις" να εχουμε τετοιες....
    ειναι σαν τονωτικες ενεσεις για να συνεχισουμε να τραβαμε μπροστα!
    Φιλακια καλη μου....

    Ευχομαι εναν τρυφερο και παιχνιδιαρη Σεπτεμβρη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΑ!!!!!
    ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ!!!
    ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΩ ΣΤΙΣ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΣΤΟΝ ΚΑΦΕ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΜΨΗ!!!!!!
    ΔΕ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΩΡΑΙΕΣ ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ!!!!
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χιλιες σκεψεις μου ερχονται. Να αρχισω λεγοντας οτι κανατε πολυ καλα που καταφερατε να αφιερωσετε λιγο χρονο στη σχεση σας. Περα απο γονεις δεν πρεπει να ξεχναμε οτι ειμαστε και ζευγαρια :)

    Το να μεινω σπιτι χωρις να δουλευω ειναι κατι που μου αρεσει παρα πολυ. Δυστυχως ομως η δικη μου η δουλεια και του Δημητρη ειναι τετοια που ανα πασα στιγμη μπορει να χτυπησει το τηλεφωνο και μονο αν λειπουμε μακρυα λεμε "Λυπαμαι αλλα δεν ειμαι καν κοντα για να ερθω στο γραφειο". Γι'αυτο και τις φορες που εχω μεινει σπιτι ετσι, σχεδον παντα τυχαινει καποιο τετοιο τηλεφωνημα. Αλλά ακομη κι αν δεν τυχει, μονο που εχω τη ιδεα οτι ισως παρουν τηλεφωνο και χρειαστει να φυγω, δεν νιωθω και πολυ "διακοπες". Παντως αν δεν υπηρχε αυτο το προβλημα κι εγω σπιτι μου θα επελεγα να μεινω με τον Δ μου :)

    Φετος σκεφτομουν οτι εχω να κανω μπανιο μονη μου 3 χρονια!! Βιβλια δεν παιρνω καν μαζι μου πια. Το νιωθω ακομη μικρο το Ισμηνελι μας κι ακομη κι αν φετος την αφηνα να μπαινει μονη στη θαλασσα τα ματια μου ηταν συνεχως πανω της :) Μου ελειψε κι εμενα μια μερα στην παραλια χωρις παιδι, να κλεινω τα ματια κατω απο τον ηλιο και να μεινω εκει για ωωωρες :)

    Αντε πολλα ειπα κι εχω δουλεια σε λιγακι :) Καλο Σεπτεμβρη να εχουμε Λιτσακι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φανταζομαι ποσο τελεια ειναι χωρις παιδια. Καλη αρχη με τα σχολεια σας και τα συναφη(αν πανε).
    φιλια!

    υγ: απαντα μας και σε κανενα σχολιο βρε Λιτσα που και που.

    Kwnnie!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. Υπέροχα και ξεκούραστα... Λίτσακι..λιγο πριν χτυπήσει το κουδούνι!καταπληκτική παραλία... που είναι?

      Διαγραφή
    2. Αχ αχ Αντιγόνη, βρίσκεται στην Άφυτο Χαλκιδικής.
      Το κουδούνι χτύπησε πια και τρέχουμε...
      Τα φιλιά μου Kwnnie και Αντιγόνη

      Διαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!