Ο μικρός Ορφέας και η νονά του Φαίδωνα

Στις 19 Αυγούστου ξημέρωσε η μεγάλη μέρα για το μικρό μας αντράκι!

Φορέσαμε τα καλά μας...

και μαζευτήκαμε λίγοι συγγενείς και φίλοι σ' ένα παραδοσιακό χωριό του Ηρακλείου, τον Αρόλιθο, για να βαφτίσουμε έξω απ΄την μικρή του εκκλησιά τον δικό μας Ορφέα. 

Κάτω από τη δροσιά των δέντρων και σε απόλυτη ησυχία (έτσι τουλάχιστον αποτυπώθηκε στο δικό μου μυαλό) του δώσαμε τ' όνομά του.

Κι ήταν όλα φτιαγμένα απλά και παραδοσιακά, μα με πολλή αγάπη.

Το θέμα μας  ήταν ναυτικό, μιας που το αγαπάει πολύ και ο νονός του.

μπομπονιέρες και μαρτυρικά

Δεν έλειψαν τα ξεροτήγανα και η κουλούρα του νονού, φτιαγμένη στα Ανώγεια από έμπειρα γυναικεία χέρια.
Πραγματικό έργο τέχνης.

Τα μοναδικά αντικείμενα που φτιάχτηκαν από τα δικά μου χέρια (πέρα από τα προσκλητήρια) ήταν τα καραβάκια που στόλιζαν το κάθε πιάτο και οι παιδικές μπομπονιέρες. 

Αυτές δεν ήταν τίποτε άλλο από ζαχαρωτά, σχολικά είδη και μια μικρή ευχή για καλή σχολική χρονιά με καλοκαιρινή πινελιά. 

Ναι... 

Ήταν μια φωτεινή, ηλιόλουστη Κυριακή... κι ο Ορφέας γκρίνιαξε μόνο όταν του πήρανε το μπισκότο απ' τα χέρια...

Όμορφη Κυριακή!

Λίγες μέρες μετά, ακολούθησε ο γάμος της Κατερίνας και του Θωμά.
Το Κατερινάκι δεν είναι απλά φίλη, κολλητή, αδελφική!
Είναι η κουμπάρα μας και νονά του Φαιδωνάκου. 
Είναι το συντεκνάκι μας...
Ο Φαίδωνας την λατρεύει και μαζί και τον Θωμά!

Ο γάμος ήταν τον γεγονός της χρονιάς, μια ευκαιρία για όλους μας - Βορειοελλαδίτες, Κρητικούς και Κερκυραίους (καταγωγή του Θωμά), να σμίξουμε στα Χανιά!
Και όπως αρμόζει στους χανιώτικους γάμους, έτσι και σε αυτόν, το γλέντι κράτησε τρεις μέρες!
Τι άλλο αρμόζει στα κρητικά γλέντια;
Το κατσίκι, το γαμοπίλαφο, το κρασί και η ρακή.
Γλεντοκοπούσαμε με γέλια, χορούς και κερκυραϊκές καντάδες, μιας και οι φίλοι του γαμπρού είναι εξαιρετικοί κανταδόροι! Με μια κιθάρα κάνουν θαύματα!

Την ημέρα του γάμου βέβαια, δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα πόδια μας, αλλά καταφέραμε με επιτυχία να ετοιμάσουμε τη νύφη!

Ανηφορίσαμε στο Ακρωτήρι, στο εκκλησάκι που βρίσκεται λίγο πιο πάνω απ' τον τάφο του Βενιζέλου, μέσα σ' ένα κουκλίστικο πάρκο με υπέροχη θέα.

Και βρήκαμε εκεί τον γαμπρό, πιστό στο ραντεβού του, να περιμένει χαμογελαστός κι ευτυχισμένος.

Μα πιο ευτυχισμένος απ' όλους τελικά, νομίζω πως ήταν ο Φαίδωνας, ντυμένος παράνυμφος, να συνοδεύει την νονά του!

Μόνο που στο γαμήλιο γλέντι, έχασε για λίγο το χαμόγελό του, διότι έπεσε κατά λάθος μέσα στην πισίνα που βρισκόταν δίπλα στο τραπέζι μας.
Αχ το μικρό μας ζιζάνιο... Άλλαξε και συνέχισε απτόητο!

Ήταν όλα πανέμορφα κι εμείς πίναμε στην υγειά των νεόνυμφων με την ευχή οι καυγάδες τους να περιορίζονται πάντα γύρω από το γνωστό θέμα: ποιο νησί είναι πιο όμορφο; 
Η Κρήτη ή η Κέρκυρα;

Να μας ζήσετε Ορφέα, Κατερίνα και Θωμά!!
Πάντα χαρές!

Σας ευχαριστώ όλους πολύ πολύ για τις ευχές σας!
Ευχαριστώ...
Θα χαθώ για λίγες μέρες ακόμη...

Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook

http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286