Το πάρτι των χρωμάτων

Λοιπόν τα πράγματα έχουν ως εξής: κάθε μέρα θέλω να ανεβάσω ανάρτηση και κάθε μέρα κάτι άλλο κλέβει λεπτά από τον ελεύθερο χρόνο μου, με αποτέλεσμα οι αναρτήσεις να αναβάλονται η μία μετά την άλλη. Χάζευα προχθές παλαιότερα posts του blog και με έπιασε μια τεράστια νοσταλγία για την εποχή εκείνη, που είχα την ευκαιρία να ετοιμάζω δύο και τρεις αναρτήσεις την εβδομάδα. Τώρα πια δεν καταφέρνω ούτε μία τον μήνα κι είναι φορές που νιώθω θλίψη και πίεση ταυτόχρονα. 
Καθώς παρατηρούσα τις φωτογραφίες που τράβηξα την τελευταία χρονιά, διαπίστωσα ότι δεν κατάφερα ποτέ να ανεβάσω 5-6 αναρτήσεις, που είχα σκοπό να μοιραστώ μαζί σας. Για τη βόλτα στο Νάυπλιο, την περσινή Πρωτομαγιά, για το φετινό Πάσχα, για τη βόλτα στα χιόνια, μια συνταγή... Αυτά είναι κάποια μόνο από τα posts που χάθηκαν κάπου μεταξύ των υποχρεώσεων και της κούρασης!

Εχθές έφτασε στα εισερχόμενα ένα e-mail από μια φίλη και αναγνώστρια, η οποία με "σκούντηξε" με τρόπο ευγενικό κι ήταν σαν να ξύπνησα. Συνειδητοποίησα ότι την αρχική σελίδα του blog στόλιζε ακόμη μια πασχαλινή φωτογραφία... "Ό,τι να 'ναι" σκέφτηκα και την άλλαξα αμέσως. Κι όχι μόνο την άλλαξα, αλλά κάθισα να γράψω τη σημερινή ανάρτηση. Επιτέλους! 

Έτσι λοιπόν θα μοιραστώ σήμερα μαζί σας εικόνες από το πάρτι των αγοριών. Λόγω των πασχαλινών διακοπών γιορτάσαμε τα γενέθλιά τους λίγο αργότερα. Ψάχναμε μέρα και χώρο, αλλά τελικά η καλύτερη λύση ήταν το σπίτι μας. Έτσι, ανήμερα Πρωτομαγιάς άρχισαν να καταφθάνουν οι πιο στενοί φίλοι, ώστε να γιορτάσουμε όλοι μαζί!

Ήταν η πρώτη φορά που τα ετοιμάσαμε όλα δίχως άγχος. Το φετινό τους πάρτι αποφασίσαμε να το ονομάσουμε "το πάρτι των χρωμάτων", οπότε από την προηγούμενη μέρα κρέμασα πολύχρωμες γιρλάντες και μπαλόνια στο σαλόνι.

Ευτυχώς (για μένα) τα αγόρια δεν ζητάνε ποτέ κάποιο συγκεκριμένο θέμα, οπότε έχω πάντα τη δυνατότητα στα πάρτι τους να κινηθώ ελεύθερα. Δεν ετοίμασα πολλά πράγματα, παρά μόνο τον πίνακα με τα donuts (για τον οποίο θα ακολουθήσει ξεχωριστή ανάρτηση) και τις τούρτες τους.

Οι δε τούρτες τους είναι αυτές που συνηθίζω να κάνω πάντα, αλλά με διαφορετικό στολισμό. Φέτος τστολίστηκαν με ζαχαρωτά (για τον Φαίδωνα) και ποπ κορν (για τον Ορφέα), μιας και τα αγαπούν και τα δύο πολύ. Απόλυτα σοκολατένια η μία, λευκή με μασκαρπόνε και φράουλες η άλλη.

 

Όλα τα υπόλοιπα που τοποθετήθηκαν στο τραπέζι ήταν γλυκά και αλμυρά σνακ, όλα αγοραστά. Είχαμε φροντίσει να ψήσουμε αργότερα λίγα κρεατικά, έτσι για να υποδεχτούμε τον νέο μήνα, οπότε το τραπέζι της υποδοχής είχε μόνο τα βασικά και γενικά... όλα αυτά που αγαπούν να καταβροχθίζουν τα παιδιά.

Το τραπέζι των ενηλίκων στήθηκε και στρώθηκε στο μπαλκόνι. Αρχικά για καφέ, σπιτική λεμονάδα και μπισκότα, ενώ οι μπριζόλες και τα σουβλάκια βγήκαν αργότερα, οπότε και ξεκίνησε ένα μικρό barbeque πάρτι και η ψησταριά πήρε φωτιά.

Το σπίτι γέμισε με κόσμο και χαρούμενες φωνές μέσα κι έξω. Γελούσαμε αταμάτητα (τρώγοντας πάντα...) και κάναμε σχέδια για το καλοκαίρι, ενώ τα παιδιά πήραν παραμάσχαλα τα νεροπίστολα και κατέβηκαν κάτω για μπουγέλο. Μουσκεύτηκαν μέχρι το κόκκαλο κι απλώσαμε όλα τα ρούχα στα κάγκελα του μπαλκόνιου μέχρι να στεγνώσουν. Σκέτη περιπέτεια!

Κι αφού ψήσαμε, φάγαμε, ήπιαμε και αράξαμε, νιώσαμε ένα μικρό κενό σε μια γωνίτσα του στομαχιού μας, οπότε καταλάβαμε πως ήταν ώρα για γλυκό και καφέ (ξανά). Τα παιδιά μαζεύτηκαν γύρω από τις τούρτες, όπου με τραγούδια και φωνές συνόδευσαν το γερό φύσημα των αγοριών!

Την παράσταση έκλεψαν τα πολύχρωμα κεριά στην τούρτα του Ορφέα, που οι φλόγες τους τρεμόπαιζαν χρωματιστές, ανάλογες με το αντίστοιχο χρώμα του κάθε κεριού.

Όσο για τα κεριά στην τούρτα του Φαίδωνα, ήταν πολύ πολύ σημαντικά, μιας και ο αριθμός είναι πια διψήφιος! Το αγόρι μας έγινε δέκα και ναι, είναι πολύ κλισέ, αλλά δεν κατάλαβα πότε πέρασαν τα χρόνια...

 

Το πάρτι των χρωμάτων ήταν χορταστικό και κράτησε από το πρωί μέχρι το βράδυ! Τα αγόρια μας ήταν ευτυχισμένα κι εμείς απόλυτα ευχαριστημένοι και χαρούμενοι που καταφέραμε να τους ικανοποιήσουμε. Όσο για την παρέα... ήταν άλλη μια υπέροχη αφορμή να βρεθούμε και να περάσουμε όμορφα, ενώ τώρα βάλαμε πλώρη για την επόμενη συνάντηση.

Σας ευχαριστώ όλους μα όλους για τις ευχές που στείλατε στα αγόρια μας! 
Σας ευχαριστώ που είστε ακόμη εδώ!
Ευχαριστώ τους φίλους που μοιράστηκαν μαζί μας τη χαρά μας!
Ευχαριστώ κι εσένα Πόλυ για το "σκούντημα"!

Σας φιλώ και σας εύχομαι μια υπέροχη Χαρασκευή!

Litsa