Κάθε καλοκαίρι η ίδια κατάσταση... Χάνομαι απορροφημένη στην εποχή και τις ομορφιές της. Δεν απολογούμαι, άλλωστε με το ζόρι τίποτα δε γίνεται. Τα σχολεία κλείνουν και οι μέρες περνούν νωχελικά, ενώ η θερμοκρασία ανεβαίνει στα ύψη και ειλικρινά φίλοι μου, είναι φορές που μου φαίνεται βουνό να καθίσω σε μια καρέκλα για ώρες, ώστε να ετοιμάσω μια ανάρτηση. Από την άλλη, έχουν γίνει τόσο όμορφα πράγματα τον τελευταίο μήνα, για τα οποία θέλω να γράψω κι έτσι "βρίσκομαι" σήμερα μαζί σας με μια νέα ανάρτηση, αφιερωμένη στις μέρες που πέρασαν. Μεταξύ αυτών των ημερών ήταν και αυτή των γενεθλίων μου και ήταν υπέροχο που κατάφερα να τη γιορτάσω παρέα με συγγενείς και τους κολλητούς μου φίλους, αφού με αφορμή τη βάπτιση ενός μικρού μέλους της παρέας, βρεθήκαμε όλοι μαζί.
Η βάπτιση έγινε σε ένα εκκλησάκι πανέμορφο έξω απ' τη Θεσσαλονίκη, σε περιβάλλον κατάφυτο, μια ζεστή ημέρα του Μάη. Μεταξύ γέλιων κι αγκαλιασμάτων βρεθήκαμε με την παλιοπαρέα, που κουμπάριασε για άλλη μια φορά, ενώ εγώ βρήκα ευκαιρία να βγω έξω και να θαυμάσω τις ομορφιές που είχαν στηθεί για τους καλεσμένους.
Οι μπομπονιέρες αγαπήθηκαν πολύ, αφού αυτά τα μικρά βαζάκια είναι κεριά, με υπέροχα μεθυστικό άρωμα υλάνγκ-υλάνγκ. Το βρήκα πολύ ωραία ιδέα, ειδικά για τις καλοκαιρινές βραδιές στο μπαλκόνι.
Κι αφού η μικρή πήρε το όμορφο όνομά της (Έρση, που σημαίνει "πρωινή δροσιά" και το αγάπησα πολύ), βρεθήκαμε όλοι σ' έναν καλαίσθητο χώρο (για τον οποίο έχω ξαναγράψει χρόνια πριν) να τη γιορτάσουμε. Κι έτρεχαν τα παιδιά ξέγνοιαστα κι ευτυχισμένα και απολαμβάναμε εμείς την παρέα και τους φίλους, το φαγητό, το κρασί, τη μουσική, τον ήλιο, μέχρι που εμφανίστηκε μπροστά μου μια τούρτα - έκπληξη της παλιοπαρέας - και η χαρά διπλασιάστηκε!
Όμως τη μεγαλύτερη έκπληξη μου την επιφύλασσε η αδερφή μου, που την επόμενη μέρα είχε κανονίσει να στήσει γιορτή ολόκληρη μαζί με συγγενείς, την οποία δεν πήρα χαμπάρι. Απίστευτο, αφού πάντα (οκ, σχεδόν πάντα) αντιλαμβάνομαι όταν κάτι περίεργο συμβαίνει, αλλά επειδή ποτέ μα ποτέ δε μου έχουν κάνει έκπληξη για τα γενέθλιά μου, δεν το περίμενα καθόλου. Ίσως γι αυτό να ήταν η χαρά μου τεράστια! Τους υποδέχτηκα με φωνές κι αγκαλιές σαν μικρό παιδί κι εκείνοι με φόρτωσαν με ευχές και δώρα. Είχαν στολίσει την αυλή, είχαν στήσει τα τραπέζια κάνοντας ησυχία, είχαν φέρει πίτες και φαγητά και λουλούδια, όσο εγώ έπινα αμέριμνη τον καφέ μου στο πίσω μπαλκόνι του σπιτιού...
Ούτε που κατάλαβα τι ήθελε ο ανιψιός μου όταν μου ζήτησε να βγω για λίγο έξω.
Από εκεί κι έπειτα όλα έγιναν σε χρόνο μηδέν. Τα κάρβουνα άναψαν, τα μπιφτέκια μπήκαν στη φωτιά, οι σαλάτες κόπηκαν κι εγώ ετοίμαζα τα υπέροχα χάμπουργκερ με τις οδηγίες του γαμπρού μου Πα. Ευλογημένα τα πολλά χέρια! Κι έπειτα εμφανίστηκε η αδερφή μου κρατώντας την τούρτα που έφτιαξε για εμένα και ακόμη δεν έχω καταλάβει πού την είχε κρύψει, αφού στο ψυγείο της δεν ήταν σίγουρα!
Μια υπέροχη τούρτα, με ροζαλί κεράκια και ασορτί καπελίνο για μένα, με λευκό παντεσπάνι και φράουλες, γλυκόξινη, όπως ακριβώς μου αρέσει και το ξέρει! Και καθώς ετοιμαζόμουν να σβήσω τα κεράκια μου (που όλο και αυξάνονται) μου 'ρθε στο μυαλό η κολλητή μου, που κάθε φορά μου λέει "φέρε τη μάνικα καλύτερα, φωτιά θα πάρουμε". Πάντα τη θυμάμαι όταν σβήνω τα κεριά της τούρτας μου...
Η υπέροχη αυτή ημέρα έκλεισε με εμάς τα κορίτσια, να κόβουμε αγριολούλουδα για το βάζο της ξαδέρφης μου και να μαζεύουμε βατόμουρα για μαρμελάδα. Εκεί, στην ηρεμία της εξοχής, είπαμε τα δικά μας και γελάσαμε με τις βλακείες μας.
Ήταν ένα τριήμερο μαγικό και η μαγεία αυτή με ακολούθησε για μέρες στην Αθήνα, με το κλείσιμο των σχολείων, τις σχολικές γιορτές, τα παιδιά μας που μεγαλώνουν, τη συγκίνηση, τους αποχαιρετισμούς των δασκάλων, το πρώτο θαλασσινό μπάνιο για φέτος και μια συνάντηση με άλλες μαμάδες bloggers, που συνέβη μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Μια υπέροχη βραδιά, οργανωμένη και στημένη από την απίθανη Βέρα, μας έφερε κοντά και σκόρπισε αξέχαστες στιγμές και πολλά χαμόγελα.
Ναι, ήταν ένας γεμάτος μήνας κι έτσι χάθηκα... Μα με ξέρετε τώρα πια. Χάνομαι, αλλά είμαι πάντα κάπου εδώ τριγύρω...
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι. Καλημέρα!
Υ.Γ.1 για το πάρτι των γενεθλίων μου έγραψε και η αδερφή μου εδώ και για τη βραδιά των bloggers έγραψε η Βέρα εδώ.
Υ.Γ.2 Κατερίνα και Βέρα σας ευχαριστώ για τις αξέχαστες αυτές ημέρες!
Litsa
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
Καλημέρα Λιτσάκι!Τι όμορφες εικόνες και στιγμές!Και τι ωραίο να σου κάνουν έκπληξη οι αγαπημενοι σου αλλά να μην το έχεις πάρει χαμπάρι ,ούτε να έχει περάσει απ'το μυαλό σου!Όλα υπέροχα!Να ζήσεις κοριτσάκι,και πάντα να εχεις τους αγαπημένους σου κοντά σου με πολλές ευχάριστες εκπλήξεις!Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιτσάκι μου, μας λείπουν οι γεμάτες έμπνευση αναρτήσεις σου, δεν το κρύβω αλλά χαλάλι σου! Περνάς τόσο όμορφα και απολαμβάνεις αυτές τις στιγμές τις τόσο δικές σου!!! Πάντα τέτοια σου εύχομαι, γέλια, εκπλήξεις, ευτυχία και χαμόγελα! !! Φιλιά πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφες εικόνες κοριτσάκι.Πρώτα να είσαι γερή και δημιουργική στα..Πολλά Χρόνια που σου εύχομαι και μετά..είμαι στο στάδιο που προετοιμάζω βάπτιση και θαύμασα τη δική σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή