Με τα χρώματα του Φθινοπώρου

Η ανταπόκρισή σας στην προηγούμενη ανάρτηση ήταν καταπληκτική. Μου χαρίσατε πολλά χαμόγελα και χαίρομαι ειλικρινά, που κατάφερα να σας κάνω να γελάσετε. Όχι, δεν έβαλα σάλτσες στην εξιστόρησή μου, ώστε να σας διασκεδάσω, η πραγματικότητα ήταν ίσως ακόμη πιο γελοία, αφού υπήρξαν και άλλες αστείες στιγμές, στις οποίες δεν αναφέρθηκα καθόλου. Όπως και να 'χει, σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σχόλια! 

Λοιπόν, ο Οκτώβρης μπήκε πια κι αφού έχουμε πρωτομηνιά, αποφάσισα ν' αφιερώσω τη σημερινή ανάρτηση στη φθινοπωρινή διακόσμηση του σπιτιού.

Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία κι όσοι γνωρίζετε το blog εδώ και καιρό, θα αναγνωρίσετε πολλά από τα αντικείμενα. Είναι σχεδόν κάθε φορά τα ίδια και το μόνο που αλλάζει είναι η τοποθέτησή τους στο χώρο. 

Δεν αποχωρίζομαι ποτέ τέτοια εποχή τα διακοσμητικά μανιτάρια μου, τα ξερά φύλλα, τους καρπούς, τα κουκουνάρια και τα όμορφα κεριά, τα οποία είναι ίσως τα μόνα που αλλάζουν. Μάλλον όχι, αλλάζουν και οι κολοκύθες! 

Κάθε Σεπτέμβρη βρίσκω σε μεγάλα μανάβικα και λαϊκές καλλωπιστικές κολοκύθες. Μικρές ή μεγάλες, γεμίζουν αμέσως το χώρο και είναι στολίδια από μόνες τους.

Αδιάσπαστο κομμάτι της διακόσμησης εδώ και χρόνια είναι τα κλαδιά, είμαι σίγουρη ότι το έχετε πια εμπεδώσει... Οπότε και φέτος, το κρεμασμένο αυτό κλαδί που κάθε εποχή αλλάζει όψη, τώρα φόρεσε τα φθινοπωρινά του. Το έντυσα με φύλλα, μανιτάρια και βελανίδια (ναι, εκείνα τα παλιά!) και του κρέμασα τα δυο παλιά βαζάκια (θα τα θυμάστε ίσως από εδώ) με βαμβάκι.

Τα κιτρινοπράσινα φύλλα που επικρατούν αυτή την περίοδο στη φύση, στολίζουν τα παλιά σκουρόχρωμα μπουκάλια, ενώ τα πρώτα λαμπάκια  άναψαν στο εσωτερικό ενός βάζου.

Η πλευρά με τον αγαπημένο μπλε τοίχο "δέχτηκε" μια αλλαγή, αφού τη θέση της μικρής βιβλιοθήκης, πήρε αυτό το λευκό μπαουλάκι. 

Η δε μίνι βιβλιοθήκη, ταίριαξε μια χαρά κάτω από τη σκάλα. Φιλοξενεί όλα τα αγαπημένα μου περιοδικά, που μαζεύω εδώ και χρόνια και αρνούμαι να τα πετάξω, όσο κι αν πέρασε η μόδα στο εσωτερικό τους. Αυτά που επίσης αρνούμαι να αποχωριστώ, είναι τα μανιτάρια και τα μικρά πλατανόφυλλα, που είχα φτιάξει πριν 3 χρόνια.

Φθινοπώριασε και είναι πια καιρός για ζεστό μυρωδάτο τσάι, αλλά και απολαυστικά καφεδάκια, με φίλους ή χωρίς. Σιγά σιγά θα βγούνε οι χουχουλιάρικες κουβέρτες και σύντομα θα λέμε "χειμώνιασε, μα πότε πρόλαβε...;".

Μα προς το παρόν σας αφήνω με την ευχή για καλό Σαββατοκύριακο, πίνοντας μια γερή δόση από τον ζεστό, πρωινό καφέ μου.

Καλημέρα εκεί έξω. Καλημέρα και καλό Οκτώβρη!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286