Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Ο μήνας που πέρασε...

Κάθε καλοκαίρι επικρατεί μια χαλάρωση. Βγαίνουμε έξω από τα νοητά όριά μας, δεν ακολουθούμε αυστηρά προγράμματα και αφηνόμαστε στο χρόνο που περνάει. Τουλάχιστον, για εμένα έτσι έχουν τα πράγματα. Περνάω λιγότερη ώρα μέσα την κουζίνα, ανεβάζω λιγότερες αναρτήσεις, διαβάζω περισσότερα βιβλία, κοιμάμαι πιο αργά και φυσικά, οι περισσότερες ώρες είναι αφιερωμένες στα παιδιά.
Πέρυσι, το καλοκαίρι ήταν ζόρικο λόγω της μετακόμισης, γι αυτό στο φετινό είχα εναποθέσει ελπίδες και όνειρα. Όχι άπιαστα και μεγαλεπήβολα, αλλά εκείνα τα μικρά, που ομορφαίνουν τη μέρα σου. Είχα κέφι για εξορμήσεις κι εκδρομές, για μικρές εξερευνήσεις και σπουδαίες ανακαλύψεις, για επισκέψεις σε μουσεία, για θέατρα και κινηματογράφο, για νέες παραλίες και όμορφες πόλεις, για φίλους και καλοκαιρινά κοκτέιλς. Μα, θα έπρεπε πια να το γνωρίζω, ότι δε λογαριάζουμε ποτέ χωρίς τον ξενοδόχο! Είμαι τόσο ξεροκέφαλη!

Αντ' αυτού λοιπόν, βρεθήκαμε κοκαλωμένοι στους καναπέδες και φυτεμένοι απέναντι από την τηλεόραση, να περιμένουμε τις εξελίξεις. Άκεφοι, συννεφιασμένοι, θυμωμένοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι (θα μπορούσα να συνεχίσω γεμίζοντας τρεις σειρές ακόμα και βάλε, τόσο πλούσια είναι η γλώσσα μας!), αποφασίσαμε να τα αφήσουμε όλα στην άκρη για φέτος, περιορίζοντας τις εξορμήσεις σε μία και μοναδική: την κυριακάτικη βουτιά στην παραλία.


Οι καθημερινές πάλι, γέμισαν με μικρές βόλτες, με παιδικές χαρές, με παιδικές ταινίες και παραμύθια, με μικρές δραστηριότητες και επιτραπέζια. Με ό,τι κάνεις ένας γονιός δηλαδή...


Τα παιδιά μετέτρεψαν το σπίτι σε σωστό παιδότοπο. Αυτοκινητάκια και αεροπλανάκια παντού, γραμμές τρένων και βαγόνια απλωμένα στο σαλόνι, μαξιλάρια στο πάτωμα για να κάνουν τις αθλοπαιδιές τους, ενώ οι καρέκλες τις τραπεζαρίας μετατράπηκαν σε θέσεις αεροπορικές. 


Και κάπως έτσι οι μικροί μας άνθρωποι μας τράβηξαν έξω από την μαύρη τρύπα, στην οποία είχαμε πέσει και μας έδειξαν πάλι το μονοπάτι που οδηγεί στο μοναδικό ελληνικό καλοκαιράκι. 

Ανοίξαμε τις πόρτες διάπλατα να πάρουμε βαθιές ανάσες και μαζί τους να πάρουμε δύναμη, ξεκόλλησαν από τα χέρια τα τάμπλετ και τα κινητά με τις πρώτες ειδήσεις, το διαδίκτυο γέμισε και πάλι με υπέροχες καλοκαιρινές εικόνες, τραβηγμένες από φίλους και συγγενείς στις πιο όμορφες παραλίες της χώρας μας και ο μόνος λόγος πια να πιάσω το κινητό μου, είναι το instagram.

Η δε μουσική, παίζει καθημερινά στο σπίτι και το αυτοκίνητο, ενώ οι μελωδίες είναι άκρως καλοκαιρινές. Θα σας αφήσω με ένα τραγούδι που αγαπούν πολύ ν' ακούν τα αγόρια, αλλά και με την υπόσχεση, ότι η επόμενη ανάρτηση θα είναι πλούσια σε καλοκαιρινές διακοσμήσεις!


Καλό καλοκαίρι λοιπόν... Το μισό έμεινε, μα για τους περισσότερους τώρα ξεκινά!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

1 σχόλιο:

  1. Ευτυχώς που έχουμε και τα παιδιά μας με την παιδικότητά και την ανεμελιά τους να μας κάνουν να ξεχνάμε για λίγο όλο αυτό που βιώνουμε. Το καλοκαίρι αυτό ήταν περίεργο αλλά μπορούμε τουλάχιστον να χαρούμε με απλά πράγματα και να ζήσουμε όμορφες οικογενειακές στιγμές. Να περνάτε όμορφα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!