Μια μέρα του Ιούνη ήταν το 2011, όταν έφυγε η κολλητή μου. Μια μέρα του Ιούνη ήταν πέρσι, όταν έφυγε ο θείος μου. Μια μέρα του Ιούνη και φέτος που έφυγε η Άννα μας. Οι αγγελιοφόροι μου κάθε φορά μαγκωμένοι "λυπάμαι, μα έχω δυσάρεστα νέα...". Κι εγώ πάντα μακριά, να παλεύω με τα "πώς" και τα "γιατί".
Θα μου λείψουν όσα δεν πρόλαβα να ζήσω μαζί τους και θα πορεύομαι με όσα ζήσαμε μαζί. Οι αναμνήσεις μου θα 'ναι κουρνιασμένες στα χαμόγελά τους, στις αξέχαστες ατάκες τους, στα όμορφα λόγια τους, στις γενναίες ψυχές τους.
Ω ας μη γελιόμαστε, η σπουδαιότητα της ζωής δε βρίσκεται πουθενά αλλού, πάρα μόνο στην υγειά μας. Στο να μεγαλώνουμε όμορφα, βλέποντας γύρω μας τους αγαπημένους μας να μεγαλώνουν μαζί μας. Στο ν' ανοίγουμε τα μάτια μας με το πρώτο φως της ημέρας.
Όσο για την ομορφιά της ζωής, αυτή κρύβεται σε όλα τα υπόλοιπα. Στις αχτίδες του ήλιου, στο απέραντο μπλε, στο απάτητο χιόνι, σε ένα άγγιγμα, στα χαμόγελα των παιδιών μας...
Κι όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε τα παραπάνω, τόσο περισσότερο θα απολαμβάνουμε τη ζωή, δίχως ν' αναλωνόμαστε σε οτιδήποτε ασήμαντο.
Σε εσάς τις δυο αγαπημένες μου που φύγατε τόσο νωρίς, τώρα που ο πόνος σας πέρασε πια και ηρεμήσατε, εύχομαι να γελάτε με την ψυχή σας εκεί πάνω! Θα κάνετε καλή παρέα αν βρεθείτε. Σας συνδέει το καυστικό σας χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός σας, το γαργαριστό σας γέλιο, το κοφτερό σας μυαλό, η ομορφιά της ψυχής σας!
Εμείς; Εμείς... θα συνεχίσουμε έχοντάς σας στο μυαλό και την καρδιά μας, εξιστορώντας στα όμορφα πιτσιρίκια σας τις πιο αξέχαστες τρέλες σας, τις πιο όμορφες πράξεις σας, για να γνωρίσουν και να θυμούνται πόσο σπουδαίες ήσασταν!
Θα μου λείψετε τόσο...
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
Θα μου λείψουν όσα δεν πρόλαβα να ζήσω μαζί τους και θα πορεύομαι με όσα ζήσαμε μαζί. Οι αναμνήσεις μου θα 'ναι κουρνιασμένες στα χαμόγελά τους, στις αξέχαστες ατάκες τους, στα όμορφα λόγια τους, στις γενναίες ψυχές τους.
Ω ας μη γελιόμαστε, η σπουδαιότητα της ζωής δε βρίσκεται πουθενά αλλού, πάρα μόνο στην υγειά μας. Στο να μεγαλώνουμε όμορφα, βλέποντας γύρω μας τους αγαπημένους μας να μεγαλώνουν μαζί μας. Στο ν' ανοίγουμε τα μάτια μας με το πρώτο φως της ημέρας.
Όσο για την ομορφιά της ζωής, αυτή κρύβεται σε όλα τα υπόλοιπα. Στις αχτίδες του ήλιου, στο απέραντο μπλε, στο απάτητο χιόνι, σε ένα άγγιγμα, στα χαμόγελα των παιδιών μας...
Κι όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε τα παραπάνω, τόσο περισσότερο θα απολαμβάνουμε τη ζωή, δίχως ν' αναλωνόμαστε σε οτιδήποτε ασήμαντο.
Σε εσάς τις δυο αγαπημένες μου που φύγατε τόσο νωρίς, τώρα που ο πόνος σας πέρασε πια και ηρεμήσατε, εύχομαι να γελάτε με την ψυχή σας εκεί πάνω! Θα κάνετε καλή παρέα αν βρεθείτε. Σας συνδέει το καυστικό σας χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός σας, το γαργαριστό σας γέλιο, το κοφτερό σας μυαλό, η ομορφιά της ψυχής σας!
Εμείς; Εμείς... θα συνεχίσουμε έχοντάς σας στο μυαλό και την καρδιά μας, εξιστορώντας στα όμορφα πιτσιρίκια σας τις πιο αξέχαστες τρέλες σας, τις πιο όμορφες πράξεις σας, για να γνωρίσουν και να θυμούνται πόσο σπουδαίες ήσασταν!
Θα μου λείψετε τόσο...
Litsa
Υ.Γ. η φωτογραφία τραβήχτηκε τη στιγμή που τα αγόρια μας έπαιζαν με το θαλασσινό νερό και ξαφνικά άρχισαν να φωνάζουν "καρδιά, καρδιά, μια καρδιά από σύννεφα".
Ευτυχώς που οι μικροί μας άνθρωποι, βλέπουν ακόμη την ομορφιά παντού και πάντα με ενθουσιασμό...
Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook
Λυπάμαι πολυ για όλες τις απώλειες σας...και για την πρόσφατη, ειχα διαβάσει τη σχετική ανάρτηση της Κατερίνας, αυτή η κωλοαρρωστια μου εχει στερήσει και εμένα ατομα αγαπημενα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σε ποιον δεν έχει στερήσει ανθρώπους αυτή η κωλοαρρώστια όπως λέει και η Μάχη. Οι στιγμές που ζήσατε όμως είναι αυτό που σου μένει και σου γλυκαίνει τον πόνο! Ευτυχώς που τα αθώα μάτια των παιδιών μας δείχνουν τον δρόμο για την ομορφιά... ευτυχώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήλυπάμαι πολυ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ για την απώλειά σας, εύχομαι δύναμη σε όσους αφήνει πίσω της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπαμαι... μα, αν κρατηθεί η υπόσχεσή σου εκείνες θα ζουν για πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα μωρέ.... Πόσο κρίμα... Κουράγιο Λιτσακι μου. Σας σκέφτομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ. Είναι πραγματικά δύσκολες στιγμές. Όσο για την καρδιά..ας ακούσουμε τα παιδιά και ας δούμε την ομορφιά παντού γύρω μας. Καλή δύναμη
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήthank you
سعودي اوتو
Είμαι σίγουρη ότι οι αναμνήσεις είναι το μεγαλύτερο δώρο που σου έχουν κάνει αυτοί οι άνθρωποι!!! Keep them close to your heart!!! Κάλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι για την απωλειά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Η αναρτηση της αδερφής σου με τσακισε. Πραγματικα ευχομαι καλό κουράγιο. ειναι δυσκολο να χανεις εναν τοσο σπουδαιο ανθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ... πίστευα οτι η θετική ενέργεια που όλοι μας στείλαμε αλλά κυρίως το κουράγιο της θα την έσωζε...Εύχομαι καλή δύναμη σε όλους όσους ήταν κοντά της και στο μικρό της κοριτσάκι. Να την προσέχετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ Λιτσάκι πραγματικά βούρκωσα στο λέω! Δεν εχω ΦΒ κ δεν είχα μάθει τα νέα για την Άννα σας! Τώρα το διάβασα! Γαμώτο μου! Γιατί!!!! Γιατί να φεύγουν τόσο άδικα οι καλοί άνθρωποι;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης εύχομαι Καλό Ταξίδι και σε όλους εσάς που άφησε πίσω, να την θυμάστε πάντα με
ένα μεγάλο χαμόγελο γιατί αυτό θα ήθελε σίγουρα...