Φθινοπωρινό μπαλκόνι

Μπορεί σε λίγο μόνο καιρό οι αναρτήσεις να γίνουν πιο γιορτινές, ωστόσο το φθινόπωρο είναι ακόμη εδώ! Ο καιρός άρχισε σιγά σιγά να γίνεται πιο δροσερός και υγρός, οι μέρες μίκρυναν και τα χρώματα γύρω μας γίνονται ολοένα και πιο πορτοκαλοκαφέ, πιο ζεστά και όμορφα... πολύ όμορφα!

Η αλήθεια είναι ότι το φθινόπωρο εγκαταστάθηκε από μόνο του και στο μπαλκόνι μας, αφού τα φυτά άρχισαν είτε να χάνουν τα φύλλα τους, είτε να αλλάζουν χρώμα. Όμως στο τραπέζι που βρίσκεται έξω, το βλέμμα μου πέφτει καθημερινά ανοίγοντας τα παντζούρια ή την μπαλκονόπορτα. Αυτός είναι κυρίως ο λόγος που θέλησα να το διακοσμήσω λιγάκι και να το στολίσω με όσα η φύση μας χαρίζει απλόχερα. 

Δε χρειάστηκε να κάνω και πολλά. Το μόνο που αγόρασα ήταν τρία-τέσσερα φυτά της εποχής και κολοκύθες. Όλα τα υπόλοιπα είτε τα είχα, είτε τα μαζέψαμε με τα παιδιά από τα πάρκα, στα οποία κατά καιρούς κάνουμε τις βόλτες μας.

Αυτό το κλαδί πεύκου ας πούμε, που είναι φορτωμένο με όμορφα κουκουνάρια, το βρήκαμε σπασμένο από τον αέρα και πεσμένο κάτω. Το μαζέψαμε δίχως δεύτερη σκέψη και παρόλο που τώρα πια έχει κιτρινίσει, εξακολουθεί να είναι όμορφο.

 

Φέτος το μόνο που ήθελα να πάρω για το μπαλκόνι, ήταν ένα πορτοκαλοκόκκινο χρυσάνθεμο, αλλά πώς ν΄αντισταθεί κανείς στις έρρικες; Έτσι, μαζί με το χρυσάνθεμο μπήκαν στο καλάθι μου και δύο έρρικες, αλλά και μια μικρή λεβαντίνη, μιας και μου άρεσε πολύ το γκριζοπράσινο χρώμα της.

Στο σπίτι λοιπόν, μπήκαν όλα τα φυτά σε κασπό. Πλάι τους μια φλούδα ξύλου φορτωμένη με φύλλα βελανιδιάς, κουκουνάρια και μια μικρή διακοσμητική κολοκύθα, παραδίπλα μια γλάστρα σε σχήμα καρδιάς γεμισμένη με κόκκινα μήλα, λίγα φαναράκια και φυσικά η μεγάλη κολοκύθα, που σίγουρα κάποια στιγμή θα γίνει σούπα (μάλλον...).

Η αλήθεια είναι ότι οι φωτογραφίες αυτές τραβήχτηκαν πριν καιρό και το χρυσάνθεμο έχει αρχίσει να χάνει τα άνθη του και το όμορφο χρώμα του, όμως όλα τα υπόλοιπα φυτά έχουν μεγαλώσει και διατηρούν τα χρώματά τους. Η κολοκύθα δεν έχει πάθει τίποτα, ενώ τα μήλα έχουν λιγάκι συρρυκνωθεί, πράγμα που δεν μ' ενοχλεί καθόλου...

Αυτό που έχει σημασία , είναι ότι ανοίγοντας το πρωί το παντζούρι, αντικρίζω αυτή την όμορφη εικόνα και μου φτιάχνει τη διάθεση! Σε λίγο θα στολίσουμε το σπίτι γιορτινά και σίγουρα το τραπέζι στο μπαλκόνι δεν θα μείνει παραπονεμένο!

Ναι, είναι νωρίς για στολισμούς, όμως τα παιδιά ανυπομονούν και ξέρετε κάτι...; Κι εγώ ανυπομονώ τελικά! Γιατί οι στολισμοί είναι μια όμορφη αλλαγή, μια απόδραση από τη ρουτίνα. Όλα αυτά τα λαμπάκια και η χρυσόσκονη και τα λαμπερά στολίδια μου φτιάχνουν τη διάθεση! Ω ναι ανυπομονώ μαζί με τα παιδιά!

Καλημέρα με χαμόγελα σε όλους εκεί έξω! Είναι Χαρασκευή!

Litsa