Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Απολαύστε...

Τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα προγραμματίζεις, αυτό είναι πια επιβεβαιωμένο. Έτσι και η δική μας καθημερινότητα, διαταράχθηκε από τον ξαφνικό χαμό ενός αγαπημένου θείου. Ο αδερφός της μαμάς μου, ξαφνικά, έφυγε... Και παρότι δεν ήταν μικρός, μα ούτε και μεγάλος, παρότι είχε προβλήματα υγείας, παρότι παρότι παρότι, έφυγε και ήταν απρόσμενο. Μεσάνυχτα πήρα την μαμά μου από το αεροδρόμιο με σφιγμένο στομάχι και ξημερώματα ταξιδέψαμε μέχρι το πατρικό της για να τον αποχαιρετήσουμε. Συνάντησα όλους τους αγαπημένους μου συγγενείς - που 'χα καιρό να τους δω - κι ήταν τα πρόσωπά τους γκρίζα και παραμορφωμένα από το κλάμα και τον πόνο. Σμίξαμε πάλι όλοι εκεί, στα όμορφα μα και στα δύσκολα κι ήταν τα συναισθήματα ανάμεικτα. Δεν έλειψε το δάκρυ, ούτε και το γέλιο. Θυμηθήκαμε τα λόγια του, τις συνήθειές του, τα καμώματά του, είδαμε παλιές φωτογραφίες και τον θαυμάσαμε νέο και όμορφο... 
Τυχερός ο θείος μου! Αγαπήθηκε πολύ! Από την γυναίκα του, τα παιδιά του και τα εγγόνια του. Τα εγγόνια του... Μεγάλα παιδιά πια, έκλαιγαν απαρηγόρητα και δεν έφυγαν στιγμή από δίπλα του, μιλώντας του και χαϊδεύοντάς τον μέχρι το τέλος.
Ο θείος μου... Ψηλός, λυγερός, πάντα περιποιημένος, με φωνή βροντερή, αυστηρός και αυταρχικός, γινόταν βούτυρο μόλις έβλεπε τα εγγόνια του.
Τώρα είναι όλα εκεί, το πορτοφόλι του, τα τσιγάρα του, τα γυαλιά του, οι παντόφλες του, τα εργαλεία του, τα μελίσσια του, όλα εκεί, όπως τα άφησε, για να θυμίζουν το πέρασμά του.

Όμως έχω παραγγελιά από τις όμορφες ανιψιές μου - και εγγονές του - να κάνω μια "ανεβαστική" και χαρούμενη ανάρτηση και λέω να μην τους χαλάσω χατίρι.
Δεν έχω να γράψω λόγια σημαντικά, να κάνω βαρύγδουπες και σπουδαίες δηλώσεις. Έχω μόνο να μοιραστώ μαζί σας εικόνες από τα δροσερά ροφήματα και τις μικρές νοστιμιές που ετοιμάζω στην κουζίνα, ψάχνοντας τρόπους να πείσω τα παιδιά να δοκιμάσουν νέες γεύσεις, αλλά και να ικανοποιήσω την μόνιμη πείνα τους...

Η μαρμελάδα σύκο είναι από τις αγαπημένες μου και την φτιάχνει η μαμά μου κάθε χρόνο με καρπούς από τη συκιά μας. Την χρησιμοποίησα για να γεμίσω muffins και ήταν πολύ νόστιμα, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι υπόλοιποι δεν τα τίμησαν. Δεν αγαπούν τα σύκα όσο εγώ βλέπετε...


Για τη δίψα μας, αλλά και για να καταναλωθούν τα φρούτα που κοντεύουν να χαλάσουν, ετοιμάζω ανάμεικτους χυμούς. Ο Φαίδωνας ήπιε μονορούφι αυτόν που ήταν φτιαγμένος με φράουλες, κεράσια, καρπούζι και μπανάνα. Χρησιμοποιώ και βερίκοκα, ροδάκινα, πεπόνι, ακτινίδια και ό,τι άλλο υπάρχει στο ψυγείο.


Αυτό που λατρέψαμε όμως, είναι το αρωματισμένο νερό ή σόδα. 
Εγώ είμαι σκέτη καμήλα, δεν πίνω αρκετό νερό, ούτε καν το καλοκαίρι. Αυτός λοιπόν, είναι ένας τρόπος να κατεβαίνει το νεράκι πιο εύκολα. Αρωματισμένο με λεμόνι ή λάιμ και δυόσμο, με φράουλες και μέντα, με φλούδες πορτοκαλιού ή ακόμη και με λίγο αγγούρι, γίνεται καταπληκτικό! Ξεδιψάει, δροσίζει, ικανοποιεί την ανάγκη του γλυκού, αφού αποκτά μια γλυκιά γεύση από τα φρούτα και βέβαια δεν έχει θερμίδες. 


Εννοείται ότι ο Φαίδωνας περίμενε υπομονετικά ανυπόμονα να τελειώσει η φωτογράφιση, για να δοκιμάσει και τα δύο. Τελικά προτίμησε να πιει το νερό με το λεμόνι και το δυόσμο.


Ανάγκη για γλυκό έγραψα και την θυμήθηκα! Προσπαθώ να απεξαρτηθώ πλήρως από τα γλυκά, αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο. Ψάχνω εναλλακτικούς τρόπους να ικανοποιήσω την ανάγκη αυτή και φτιάχνω διάφορα πειράματα στην κουζίνα. Μιλώντας με την αδερφή μου, μου έδωσε μια ιδέα και τελικά κατέληξα ν' ανακατεύω άπαχο γιαούρτι με λιωμένες φράουλες, μπανάνα και ελάχιστο μέλι. Έβαλα το μείγμα στις θήκες των minigugls  και κάθε μέρα τρώω ένα μικρό παγωμένο γλυκάκι, βουτηγμένο ενίοτε σε γλυκό του κουταλιού βύσσινο. Ωραίο, αλλά παγωτό δεν το λες... Τέλος πάντων, την λιγούρα την παίρνει!


Και βέβαια υπάρχουν κι εκείνες οι γεύσεις που με παραπέμπουν απευθείας στο καλοκαίρι, παλιές και λατρεμένες, που με πηγαίνουν χρόνια πίσω, όπως αυτή απ' τα γεμιστά, μα και άλλες που έμαθα να αγαπώ και να εκτιμώ από τότε που γνώρισα τον Ανδρέα, όπως τα ψάρια.


Δεν θες πολλά το καλοκαίρι για να νιώσεις ευτυχισμένος. Ένα περιποιημένο καφεδάκι, ένα νόστιμο φαγητό, δροσερό νεράκι, ήλιο, θάλασσα, ένα βιβλίο, άντε κι ένα παγωτό. 
Όλα καλά ως τώρα, μόνο που ο ήλιος κρύβεται που και που πίσω από μαύρα σύννεφα...
Ένα μπουρίνι που ξέσπασε μετά την κηδεία του θείου μου, μου χάρισε αυτήν τη φωτογραφία, στην οποία με το ζόρι έπιασα έναν από τους κεραυνούς. Και από όλους τους συναισθηματισμούς και τα λόγια που άκουσα εκείνη την ημέρα, θα μοιραστώ μαζί σας αυτά της μαμάς μου, που μου είπε: 
"Απολαύστε την κάθε σας στιγμή. Απολαύστε τους ανθρώπους που αγαπάτε, γιατί φεύγουν και κάθε φόρα που ένας φεύγει, παίρνει μαζί του κι ένα κομμάτι της καρδιάς σου. Τίποτα δεν είναι όπως πριν..."


Ας είναι αυτό το σύνθημα για το φετινό καλοκαίρι, για κάθε καλοκαίρι, για κάθε εποχή:
"Απολαύστε"!

Καλή εβδομάδα φίλοι αγαπημένοι.


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

17 σχόλια:

  1. καλημέρα μικρή...υπέροχα λόγια κι εικόνες. Ο κεραυνός...απλά υπέροχος! Απολαμβάνουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόση αλήθεια κρύβουν τα λόγια της μητέρας σου...Πότε δεν είναι το ίδιο μετά από μια απώλεια...Ναι ένα κομμάτι σου φεύγει και εσύ μένεις εκεί για να καταφέρεις να το παλέψεις...Εχεις δίκιο..οι στιγμές είναι πολύτιμες, οι στιγμές είναι μοναδικές...Οφείλουμε να τις απολαμβάνουμε και να τις ζούμε στο έπακρο!!! Καλημέρα αγαπημένη μου Λίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συλληπητήρια για τον θείο σας. Οι εικόνες σου ανεβαστηκές και λυμπιστικές! Τους χυμούς μίξερ κι εγώ τους έχω κολλήσει αυτές τις μέρες..ετοιμάσω και σχετική ανάρτηση! χιχι! Τους λατρεύω! Βαριέμαι να τρώω φρούτα! Εκτός αν μου τα καθαρίσουν!
    kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ζωή σε εσάς Λιτσάκι μου. Τα λόγια της μαμάς, μεγάλη αλήθεια!
    Λάτρεψα την ιδέα να το γιαούρτι κ τα φρούτα. Ψυγείο η κατάψυξη το βάζεις να παγώσει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα συλληπητήρια μου για τον αγαπημένο σου θείο! Πόσο δίκιο έχει η μαμά!
    Αλλά κι οι γευστικές προτάσεις όλες μία προς μία! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πόσο αληθινά τα λόγια σου και πόσο έυκολα τα ξεχνάμε. Να ζήσετε να τον θυμόσαστε γιατί όσοι 'φέυγουν' συνεχίζουν να "ζουν" μέσα από εμάς, τις σκέψεις μας και τα λόγια μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αχ Λιτσάκι ζείτε να τον θυμάστε! Αυτό το ξαφνικό ειναι που σε τρελαίνει γμτ.
    Μεγάλη αλήθεια τα λογάκια της μανουλας σου. Ετσι ειναι. Η ζωή ειναι όμορφη αλλα ειναι και περιέργη. Πρέπει να ρουφάμε την κάθε στιγμή της και να αγαπάμε τους ανθρωπους μας πολυ! Να τους το λεμε και να τους το δείχνουμε!!
    Ολες οι τσαχπινιές που μοιράστηκες μαζι μας σημερα με ενθουσίασαν οπως πάντα! Ειδικα αυτο με το αρωματισμενο νερο!! Και εγω καμήλα:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ αυτές οι απώλειες ... πραγματικά παίρνουν ένα κομμάτι της καρδιάς μας. Άλλοτε νομίζεις ότι το συνηθίζεις, άλλοτε όχι.
    Να είστε γεροί και να μιλάτε για εκείνον όπως ο ίδιος θα το ήθελε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σοφή πραγματικά η κουβέντα της μαμάς σου.
    Και αν το καλοσκεφτείς, η απόλαυση είναι παντού, ακόμα και στα μικρά πράγματα, στις υπέροχες προτάσεις που μας παρουσίασες, σε μια στιγμή με ένα αγαπημένο πρόσωπο, σε ένα τρυφερό βλέμμα. Λυπάμαι πολύ για το θείο σου.
    Υιοθετώ το σύνθημα του φετινού καλοκαιριού και σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. καλημέρα Λιτσα μου... καλό ταξίδι στο θειο σας.. φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συλλυπητήρια Λιτσάκι... δεν υπάρχουν λόγια να καλύψουν το κενό ενός ανθρώπου αγαπημένου... Πάντα γεροί και χαμγελαστοί, να τον κρατάτε στη μνήμη σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καταρχάς Συλλυπητήρια! Μου άρεσε αυτό που είπες... τυχερός ο θείος μου! Πόσο ευλογημένη ζωή μπορεί να είχε ο άνθρωπος! Οντως την τήρησες τηνυπόσχεσή σου.... χορταστική και τόσο ζουμερή η ανάρτησή σου! Σε φιλώ! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Συληπητήρια και να ζήσετε να τον θυμάστε.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Συλληπητήρια για τον θείο σου Λιτσάκι μου. Η μαμά σου φορτωμένη με την εμπειρία της ζωής, νιώθω πως είπε την πιο ξεκάθαρη αλήθεια. Την είπε γλυκά, αλλά και τόσο απλά, που είναι να σαν να σου τσιγκλάει στο κέντρο την καρδιά.
    Για τα υπόλοιπα είναι τα χρώματά σου πάντα τόσο όμορφα που ό,τι και να μας δείξεις, γίνεται λαχταριστό! Τα minisomething :)) φαίνονται τόσο μούρλια πάντα! Α! Καλά, δεν ήξερα ότι είμαι κι εγώ μια σκέτη καμήλα! χαχα Δεν πίνω νερό, δεν πίνω...αχ τι κακό που είναι αυτό! Αλλά δεν μπορώ, εσύ με νιώθεις! Τα γεμιστά είναι το αγαπημένο μου φαγητό (με κιμά πάντα), τα ψάρια τα λατρεύω αλλά κι εγώ ήμουν με τον Δημήτρη όταν "κόλλησα". :) Κοίτα πόσα κοινά ανακαλύπτουμε συχνά πυκνά :) Πολλά φιλάκια κορίτσι μου γλυκό. <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Λίτσα, συλληπητήρια για τον θείο σου.. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι ποτέ δεν φεύγουν αν δεν φύγουν από την ψυχή και την καρδιά μας, αν δεν τους διώξουμε από τις αναμνήσεις μας..
    Το σύνθημα σου ενστερνίζομαι και εγώ και προσπαθώ να το κάνω πράξη κάθε μέρα που περνάει, οπότε θα πιω ένα fruitshake μιας και λιμπίστηκα τα κομμένα φρούτα της φώτο σου, και θα απολαύσω την βραδιά.. Καλό σου μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλό ταξίδι στον αγαπημένο σας θείο, ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του! Δυστυχώς η ζωή μας είναι σύντομη και πολλές φορές αργούμε να το καταλάβουμε!
    Οι γευστικές σου προτάσεις δελεαστικές όπως πάντα...Καλό καλοκαίρι με όμορφες στιγμές! φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κατάφερες να δώσεις χρώμα σε συναισθήματα μουντά.... Καταλαβαίνω πως δεν ήταν εύκολο καθόλου, να ξέρεις μόνο πως τα κατάφερες πραγματικά! Καλό ταξίδι στο θείο σου, Λίτσα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!