Προχθές ταξιδέψαμε στην Ιταλία, σήμερα λέω να σας πάω μια βόλτα στην Αυστρία.
Είδος επιδορπίου, τρώγεται άνετα για πρωινό, φτιαγμένο με απλά υλικά.
Θα μπορούσε να αποδοθεί ως "η σαχλαμάρα του Αυτοκράτορα" και υπάρχουν διάφορες ιστορίες γύρω από αυτό το αριστούργημα.
Λέγεται πως η γνωστή σε όλους μας Αυτοκράτειρα Sissy, ζήτησε από τον βασιλικό μάγειρα να της ετοιμάσει ένα ελαφρύ επιδόρπιο. Μόλις όμως το είδε θεώρησε ότι είναι βαρύ και δεν θέλησε να το δοκιμάσει. Ο Franz Joseph I. πήρε θέση λέγοντας: ας δούμε τι σαχλαμάρα έκανε πάλι ο μάγειρας. Εν τέλει, άδειασε το πιάτο του αλλά και αυτό της συζύγου του.
Άλλοι λένε πως ο Αυτοκράτορας προτιμούσε για επιδόρπιο τις κρέπες. Όταν όμως αυτές δεν πετύχαιναν στην όψη ή γίνονταν χοντρές, τις κρατούσαν για το προσωπικό, υποστηρίζοντας ότι "είναι σαχλαμάρα να σερβίρουμε κάτι τέτοιο στον Αυτοκράτορα".
Δεν ξέρω ποια ιστορία ισχύει, μπορεί να μην ισχύει και καμία, ξέρω μόνο ότι μπορώ να το φάω οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας!!
Δεν ξέρω ποια ιστορία ισχύει, μπορεί να μην ισχύει και καμία, ξέρω μόνο ότι μπορώ να το φάω οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας!!
Για να το δοκιμάσετε κι εσείς θα χρειαστείτε:
4 αβγά (χωρίστε κρόκους από ασπράδια)
40 γρ ζάχαρη
125 γρ αλεύρι
130 ml γάλα
1 πρέζα αλάτι
άχνη και κανέλα για πασπάλισμα
μαργαρίνη για το τηγάνι
Χτυπάτε τους κρόκους με τη ζάχαρη. Σε άλλο μπολ αναμιγνύετε το αλεύρι με το γάλα και το αλάτι. Έπειτα ρίχνετε μέσα το μείγμα με τους κρόκους και τη ζάχαρη. Στο μεταξύ έχετε χτυπήσει τα ασπράδια και τα προσθέτετε και αυτά σιγά - σιγά και ανακατεύοντας ελαφρά.
Ρίχνετε το μισό μείγμα στο τηγάνι και μόλις ροδίσει το γυρίζετε από την άλλη πλευρά. Το κόβετε σε μικρά κομμάτια, ανακατεύετε λίγο ακόμη να ροδίσουν. Το ίδιο κάνετε και με την υπόλοιπη δόση.
Προσοχή: θέλει δυνατή φωτιά και μην το αφήσετε να ξεροψηθεί γιατί δεν θα γίνει αφράτο.Σερβίρετε αφού το πασπαλίσετε με άχνη και κανέλα. Στο ωμό μείγμα μπορείτε να προσθέσετε και σταφίδες. Εγώ τις έριξα αφού το τηγάνισα.
Συνήθως συνοδεύεται από μους μήλου, αλλά ξέχασα ν' αγοράσω κι έτσι το φάγαμε με μέλι.
Βέβαια με την μους η γεύση είναι αξεπέραστη.
Εσείς μπορείτε να το δοκιμάσετε και με μια μαρμελάδα της αρεσκείας σας.
Γενικώς... βάλτε φαντασία.
Κι αν έχετε παιδάκια, να είστε σίγουροι ότι θα το λατρέψουν!
Καλή επιτυχία!!
Μπράβο ρε Λιτσάκι! Δε μπορούσα πάλι να θυμηθώ το όνομά του με τίποτα! Τώρα που το ανέλυσες μπορεί και να μου αποτυπωθεί! Εσύ και ο Θωμάς το τσακίζατε στην Αυστρία, εγώ πάλι δε θυμάμαι καν αν μ' άρεσε, οπότε θα το κάνω οπωσδήποτε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά αυτή η μους μήλου πως φτιάχνεται?????????
Κουμπαράκι κι εσένα σου άρεσε, αλλά προτιμούσες να δοκιμάσεις οτιδήποτε αλμυρό... Ο Θωμάς κι εγώ όμως κάναμε τρελλό παρεάκι. Η μους φτιάχνεται, αλλά νομίζω πως είναι πιο απλό αν την αγοράσεις από ένα σούπερ μάρκετ! Φιλιά και καλή επιτυχία. Είναι πανεύκολο κι ο κουμπάρος μου θα σ'αγαπήσει ακόμη περισσότερο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό επιδόρπιο στην κατηγορία ενός "γλυκού, χαλαρού Κυριακάτικου πρωίνού" (και όχι μόνο)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αστικοί μύθοι καμιά φορά είναι εξαιρετικά γλυκείς! :)
Ευχαριστώ που μου το θύμισες.
Ζ.
Αχ Ζ. αυτά τα κυριακάτικα πρωινά είναι που με σκοτώνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου ..ήρθα..και τι βλέπω..λιχουδιές που μου αρέσουν. Είσαι Θεσσαλονικιά, είσαι Δίδυμος, είσαι γλυκιά..κάτσε να στρώσω τη πλουθρόνα μου στο μπλοκόσπιτο σου.Τη συνταγή θα την κάνω η ..περίεργη γάτα οποσδήποτε.Έχεις φάει το Βιενέζικο του Τερκενλή; ήταν το γλυκό που μικρή με δωροδοκούσε η γιαγιά μου , το λατρεύω..Στην Αυστρία πέρασα υπέροχες μέρες με τον..γλυκό μου ..Σούστενπας..ξενοδοχείο στα χιόνια,το θέαμα με τα λευκά άλογα στη σχολή να κάνουν την επίδειξη τους..μοναδικές αναμνήσεις..απο φαγητά δεν θυμάμαι πολλά ( άλλα με ενδιέφεραν τότε γλυκιά μου..βλ 23χρόνων!!!)Καλώς σε βρήκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιτσάκι ένα σου λέω μόλις γύρισα απο ζούμπα!!!1 Και πεφτω πανω στην αναρτησή σου αχ αχ αχ
ΑπάντησηΔιαγραφήανθρωπος δεν μπορει να αγιάσει!!!
ΣΕ γλυκοφιλω λιτσακι μου ομορφο!!! ΚΑι ναι θα την δοκιμάσω και εγω και θα σου πω εντυπωσεις!!!!!!!!