Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

Χριστουγεννιάτικο brunch στο στολισμένο σπίτι

Ό,τι γίνεται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, έγινε και φέτος. Τρέξιμο, άγχος, ξενύχτι για να προλάβουν να βγουν οι υποχρεώσεις. Και παρόλο που εδώ μέσα έχω 2 εβδομάδες να φανώ και δεν ήμουν συνεπής, κατάφερα να κάνω αρκετά από αυτά που είχαμε σκοπό, οπότε δεν παραπονιέμαι. Το έχω πάρει απόφαση πια, ότι κάθε τέτοιες μέρες η ιστορία θα επαναλαμβάνεται!

Στολίσαμε το σπίτι και μάλιστα πρόλαβα να εφαρμόσω και κάποιες από τις λιγοστές ιδέες που είχα για τον φετινό στολισμό, όπως αυτό το κλαδί που βάφτηκε λευκό και κρεμάστηκαν επάνω του όλα τα λευκά και ασημένια στολίδια. Μια όμορφη αντίθεση με τον μπλε τοίχο από πίσω!


Όλα τα υπόλοιπα στολίδια τοποθετήθηκαν πάλι στο σπίτι, σε διαφορετική θέση από αυτήν που είχαν τις προηγούμενες χρονιές, έτσι για να μη βαριόμαστε. Εγώ δηλαδή μιας και τα παιδιά δείχνουν πάντα τον ίδιο ενθουσιασμό!
Το σπίτι μύρισε με το άρωμα των κεριών που μοσχοβολούν κανέλα, πορτοκάλι ή ginger και φωτίστηκε από το απαλό φως των λαμπιονιών. Ο χώρος απέκτησε μια λάμψη που δεν είχε πριν και η μαγεία ήταν η πρώτη που φώλιασε στα μάτια των παιδιών μα και στα δικά μου, καθώς αυτό που γράφει το καδράκι στην παρακάτω φωτογραφία το πιστεύω ακράδαντα!


Πάνω από το αγαπημένο μας τραπέζι κρέμασα κουκουνάρια και μπάλες, αφού εκεί πέρασα και τα φετινά Χριστούγεννα πολύ δημιουργικό χρόνο και απολάμβανα να το βλέπω στολισμένο! Παρέα στις άπειρες ώρες δημιουργίας μου έκαναν μικρά αναμμένα κεράκια και οι χριστουγεννιάτικες μελωδίες.


Μέσα στην τρέλα των ημερών έγινε και το μπαζάρ στο σχολείο των αγοριών και προλάβαμε να ετοιμάσουμε και φέτος  (πέρα από λίγα γούρια) το γάλα του Αη Βασίλη. Έτσι το ονομάσαμε εμείς, μιας και είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτό πίνει όταν ξεκουράζεται. 
Σκόνη κακάο, ζάχαρη, marshmallows και καραμελένια αστεράκια μπήκαν σε ένα σακουλάκι κι όταν έρθει η ώρα, θα ανακατευτούν όλα μαζί με το μπαστούνι καραμέλας μέσα στο ζεστό γάλα.


Φυσικά φτιάξαμε και το μπισκοτόσπιτο, μιας και ήταν γραμμένο στη λίστα με τις επιθυμίες τους. Αγόρασα έτοιμο το μπισκότο και ειλικρινά, η πιο βαρετή και σπαστική διαδικασία για εμένα, είναι να κολλήσω τα κομμάτια μεταξύ τους. Μόλις το καταφέραμε αυτό, τα παιδιά το στόλισαν με τα ζαχαρωτά (αφού τα δοκίμασαν πρώτα όλα, για να δουν αν είναι εντάξει χοχο). Νομίζω πως ήταν η πρώτη φορά που αυτή η διαδικασία ήταν τόσο απολαυστική για όλους! Γελούσαμε, ακούγαμε μουσική, είχαν άποψη για το στολισμό και τα κατάφεραν πολύ καλά δίχως την ελάχιστη βοήθειά μου. Φταίει μάλλον που μεγαλώνουν...


Το αποτέλεσμα δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά τα πανέμορφα και αψεγάδιαστα μπισκοτόσπιτα που βλέπουμε στο ίντερνετ, αλλά όπως πολύ σωστά ανέφεραν πολλά από τα κορίτσια στο instagram, εκείνα τα αψεγάδιαστα μπισκοτόσπιτα σίγουρα δεν φτιάχτηκαν από παιδικά χέρια με χαρά και ενθουσιασμό!


Με χαρά και ενθουσιασμό γέμισε το σπίτι μας την περασμένη Κυριακή, αφού φίλοι πέρασαν το κατώφλι του σπιτιού μας για να τους κεράσουμε με αφορμή την γιορτή του Ανδρέα. Ετοιμάσαμε ένα brunch και το βαφτίσαμε γερμανοαυστριακό. Είχε όλα αυτά που περνούν από το μυαλό σας, όπως αυγά, ομελέτα, λουκάνικα, αλλαντικά, τυριά, μαρμελάδες, μέλι και διάφορα άλλα αλείμματα, τηγανίτες, φρούτα, γιαούρτι, δημητριακά, κομπόστα και το καλύτερο... kaiserschmarrn


Εννοείται ότι το κέικ και το ρυζόγαλο δεν έλειψαν από το πρωινό αυτό!



Το στρώσιμο και ο στολισμός του τραπεζιού, είναι για μένα πάντα μία από τις πιο όμορφες διαδικασίες! 
Το κάθε πιάτο στόλιζε μια νιφάδα, μα την παράσταση έκλεψαν τα αγιοβασιλιάτικα σκουφάκια που φορούσαν τα αυγά.


Κανείς δεν έμπαινε σπίτι δίχως να φορέσει μια στέκα χριστουγεννιάτικη ή αστεία γιορτινά γυαλιά και βέβαια την παράσταση έκλεψε το photobooth, που απογείωσε το κέφι μας. Γελούσαμε και φωνάζαμε σαν μικρά παιδιά και τα πραγματικά παιδιά της παρέας μας κοίταζαν με ευτυχία, απολαμβάνοντας νομίζω όλους εμάς τους γονείς που χαζολογούσαμε! Τις τελευταίες ημέρες είμαστε όλοι σκυθρωποί και άχρωμοι από το άγχος και τις ευθύνες, οπότε αυτό ήταν ένα διάλειμμα που χρειαζόμασταν!


Και κάπως έτσι οι μέρες πέρασαν και φτάσαμε πια να μετράμε λίγες ώρες μόνο μέχρι τα Χριστούγεννα! Δεν πρόλαβα φέτος να κάνω μελομακάρονα, ούτε κουραμπιέδες, αν και το ήθελα πολύ. Μα ειλικρινά δεν έμεινε ούτε ένα Σαββατοκύριακο ελεύθερο, ώστε να τα ετοιμάσω με ηρεμία. Δεν πειράζει όμως, γιατί οι μέρες μας ήταν γεμάτες με φίλους, κουμπάρους, συγγενείς και πολλά χαμόγελα!

Εύχομαι σε όλους οι μέρες που θα ακολουθήσουν να είναι μαγικές! Να περάσετε όμορφα και ξέγνοιαστα, έχοντας γύρω σας ανθρώπους αγαπημένους!


 Καλές Γιορτές φίλοι αγαπημένοι! Μαγικές γιορτές!!

Litsa

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Η στολισμένη κουζίνα και οι μικρές χαρές...

Επίσημα Δεκέμβρης πια κι έχω βαρεθεί να λέω και να γράφω τα ίδια και τα ίδια, ότι δηλαδή δεν κατάλαβα πώς πέρασε ο καιρός, πότε κιόλας μπήκε ο νέος μήνας, πότε έφτασε το τέλος της χρονιάς και άλλα τέτοια χιλιοειπωμένα... Το ζητούμενο είναι ότι μπήκαμε στον τελευταίο μήνα του 2017 κι ελπίζω να καταφέρουμε να τον καλοπιάσουμε, να τον "ταχταρίσουμε" λιγάκι, μπας και μείνει ευχαριστημένος και ομορφύνει έτσι τις μέρες που έρχονται. Εμείς θα τον βοηθήσουμε φυσικά, δεν θα τον αφήσουμε να τα κάνει όλα μόνος του...

Στο σπίτι λοιπόν στολίσαμε, αλλά μόνο το δέντρο. Τα παιδιά ήθελαν τόσο πολύ να στολίσουν το δέντρο, που το καταφέραμε μεν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, αλλά όλα τα υπόλοιπα κουτιά με τα στολίδια είναι σε μια γωνιά και με περιμένουν να ασχοληθώ μαζί τους. Καθημερινά προσπαθώ να κάνω κάτι παραπάνω, αλλά πάντα τα αφήνω στη μέση, γιατί προκύπτει κάτι πιο σημαντικό. Εμ δεν γίνεται δουλίτσα έτσι...

Αυτό που κάνω όμως κάθε χρόνο με μεγάλη χαρά, είναι ο στολισμός της κουζίνας. Επειδή ο χρόνος που περνάμε στην κουζίνα είναι πολύς, μαζί με την γενική που έκανα, την στόλισα κιόλας νωρίτερα και το χάρηκα.
Βγήκαν όλα τα γιορτινά από τα ντουλάπια - οι κούπες, τα  πιάτα, οι πιατέλες - και στήθηκαν στους πάγκους, με την ελπίδα ότι θα καταφέρουμε φέτος να φτιάξουμε κουραμπιέδες και μελομακάρονα, ώστε να γεμίσουμε τις πιατέλες! Νομίζω ότι τα τελευταία δύο χρόνια δεν έφτιαξα τίποτα από όλα αυτά, με εξαίρεση τα μπισκότα που είχα ετοιμάσει για φίλους.


Το μικρό δεντράκι στήθηκε και στολίστηκε κι αυτό, όπως κάθε χρόνο, στην άκρη του πάγκου, ενώ οι γιρλάντες με τα λευκά πομ πον που είχα φτιάξει πριν χρόνια, διακοσμούν τα ντουλάπια. Φυσικά τα καραμελένια μπαστούνια δεν λείπουν ποτέ από το ράφι της κουζίνας!


Με αφορμή τη χθεσινή γιορτή του Ανδρέα, ετοίμασα λίγα τρουφάκια για κέρασμα και ήταν η κατάλληλη στιγμή να τα φωτογραφίσω, λίγο πριν πακεταριστούν και κεραστούν σε φίλους και συναδέλφους.


Πάνω από την είσοδο της κουζίνας κρέμασα και φέτος την πράσινη γιρλάντα με τα στολίδια σε κόκκινο και άσπρο. Την είχα κρεμάσει πέρυσι για πρώτη φορά και μας άρεσε πολύ που με κάποιον τρόπο γέμισε και ζέστανε τον χώρο, οπότε δεν θα μπορούσε φέτος να μπει κάπου αλλού.


Για το παράθυρο ετοιμάσαμε μπισκότα παραθύρου (έτσι τα βάφτισα). Εκείνα που στο κέντρο τους ρίχνεις σπασμένη καραμέλα και μόλις ψηθούν, λιώνει και δημιουργείται έτσι ένα λεπτό στρώμα καραμέλας στο κέντρο του μπισκότου. Το ιδανικό είναι βέβαια να φτιαχτούν με κόκκινη καραμέλα, αλλά εγώ είχα μόνο κάτι ροζ εύκαιρες, οπότε το αποτέλεσμα βγήκε σχεδόν διάφανο και άχρωμο μα δεν πειράζει. 
Κρεμάσαμε δυο μεγάλα αστέρια, αλλά και λίγα μικρότερα, αφού πρώτα τα ομορφύναμε με λίγο λευκό γλάσο. Μαζί με τη φωτεινή γιρλάντα διακοσμούν το παράθυρο της κουζίνας. Μην ξεχάσω βέβαια να αναφέρω ότι εκτός από όμορφα είναι και νόστιμα, μιας και τα παιδιά τίμησαν όλα εκείνα τα μπισκότα που περίσσεψαν και δεν χρησιμοποιήθηκαν στη διακόσμηση!


Έτοιμη λοιπόν η κουζίνα και τώρα ανυπομονούμε να πάρουν μπρος ο φούρνος κι οι εστίες, να μπαινοβγαίνουν ταψιά και κατσαρόλες, να μοσχοβολήσει το σπίτι μέλι, κανέλα, φρέσκο βούτυρο και φρεσκοστυμμένο πορτοκάλι. Να παίξουμε με ζύμες, να ασπρίσουν τα χέρια μας από την άχνη και στο ραδιοφωνάκι να παίζουν γιορτινοί ρυθμοί. Και να 'ναι γύρω κόσμος, φίλοι, συγγενείς που μπαινοβγαίνουν, να γελάνε και να σαχλαμαρίζουν μεταξύ τους... Έτσι τα φαντάζομαι εγώ τα Χριστούγεννα, ναι! Σαν χολυγουντιανή ταινία!


Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι! Είναι Χαρασκευή σήμερα και η πρώτη του Δεκέμβρη. Ας το δούμε σαν ευκαιρία για γιορτή! Τι λέτε;
Καλό μήνα σε όλους! Σας εύχομαι έναν υπέροχο και μαγικό Δεκέμβρη!

Litsa

Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

Χριστουγεννιάτικα στολίδια και γούρια 2018

Επιτέλους έχω τη χαρά να κάνω αυτή την ανάρτηση! Κατάφερα να ετοιμάσω λίγα (ελάχιστα βασικά) χριστουγεννιάτικα στολίδια και γούρια για το e-shop, μιας και φέτος οι δυσκολίες ήταν αρκετές. Όμως τα κατάφερα και με πολλή χαρά μοιράζομαι μαζί σας αυτά τα δημιουργήματα!

Εδώ και καιρό είχα φανταστεί αυτά τα ξύλινα ανθρωπάκια τύπου gingerbread man για τους μικρούς μας ανθρώπους, αλλά συναντούσα διάφορα εμπόδια. Τελικά, παρά τις διάφορες απογοητεύσεις, τα κατάφερα... και να τα! 
Τα γλυκά αυτά ανθρωπάκια είναι διαθέσιμα για όλους στο e-shop, έτοιμα να συναντήσουν τους δικούς σας αγαπημένους ανθρώπους, "κουβαλώντας" το όνομά τους και κρατώντας μικρά δώρα! Όπως θα διαπιστώσατε, τα αγόρια φορούν παπιγιόν και το κορίτσι μας έχει έναν φιόγκο στο κεφάλι του. Σχετικά με το χρώμα τους ήμουν αναποφάσιστη, οπότε σκέφτηκα να δοκιμάσω και το σκούρο, αλλά και το ανοιχτό καφέ. 


Τα ανθρωπάκια του Φαίδωνα και του Ορφέα κρέμονται ήδη στο δέντρο μας και τα αγόρια τα έχουν λατρέψει!


Φυσικά και φέτος θα βρείτε στο e-shop τα γούρια που σας είναι γνωστά από πέρυσι. Πέτρες στην επιφάνεια των οποίων έχει ζωγραφιστεί το παραδοσιακό "μάτι", στα κλασικά του χρώματα. Οι πέτρες έχουν τρυπηθεί στη μία τους πλευρά, ώστε να στολιστούν με το μεταλλικό 2018 και μια μικρή φούντα.


Φέτος όμως ένα νέο σχέδιο εντάχθηκε στη συλλογή. Γούρια, πέτρινα και πάλι, που όμως στην επιφάνειά τους ζωγράφισα μικρά ρόδια, για μια καλότυχη, νέα χρονιά!


Αν κάτι από τα παραπάνω σας αρέσει και θέλετε να το αποκτήσετε ή αν απλά θέλετε να πάρετε περισσότερες πληροφορίες, τότε περάστε από το Wood and Stone by Lts και θα βρείτε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε. Φυσικά είμαι πάντα στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη απορία!

Κατά τ' άλλα οι ετοιμασίες στο σπίτι συνεχίζονται, υπάρχουν ακόμη τα κουτιά με τα χριστουγεννιάτικα σε μια γωνιά και με περιμένουν. Το μισό σαλόνι είναι στολισμένο και το υπόλοιπο το έχω βάλει στην αναμονή, μιας και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας αφήνουν ελάχιστο χρόνο για στολισμούς... Όμως η θέα των κουτιών είναι πολύ εκνευριστική και κάτι πρέπει να γίνει επειγόντως! Τέλος πάντων.

Σας ευχαριστώ και σας στέλνω την καλημέρα μου μέχρι την επόμενη γιορτινή ανάρτηση!

Litsa 

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Μια λίστα για τα Χριστούγεννα

Πριν μήνες χάζευα φωτογραφίες στο instagram και σε μία διάβασα στα γερμανικά τη φράση: 
"Η δική μας καθημερινότητα είναι τα δικά τους παιδικά χρόνια."
"Τι ωραίο" σκέφτηκα και το προσπέρασα συνεχίζοντας να κοιτάζω φωτογραφίες, δίχως να πολυαναλύσω αυτό που είχα μόλις διαβάσει. Το προσπέρασα με την ελαφρότητα που προσπερνάμε σήμερα σχεδόν τα πάντα. Μέσα σε δευτερόλεπτα συνειδητοποίησα τι είχα μόλις διαβάσει και γύρισα πίσω να το ξανακοιτάξω, να το χωνέψω... κι ήταν η συνειδητοποίηση αυτή δυνατή σα χαστούκι! 

Σαφώς και μου είναι γνωστό ότι η κάθε μέρα που περνάει είναι κομμάτι των παιδικών τους χρόνων, σαφώς και βλέπω ότι μεγαλώνουν, σαφώς και προσπαθώ να κάνω πράγματα που θα τους δώσουν χαρά, σαφώς τους φροντίζω, τους προσέχω, σαφώς! Μα η καθημερινότητα τις περισσότερες φορές μας ρουφάει σαν στρόβιλος και μας τραβάει στον πάτο, αφού πρώτα μας γυρίσει πολλές φορές γύρω γύρω. Και μέσα εκεί στην παραζάλη, φτάνει το τέλος της ημέρας και νιώθεις πτώμα, μα σκέφτεσαι ότι όλα τα κάνεις για τα παιδιά σου, άρα άξιζε ο κόπος και η κούραση. Μα όπως λέει και μια καλή μου φίλη "σημασία δεν έχει μόνο τι κάνεις για τα παιδιά, αλλά και τι κάνεις με τα παιδιά!".


Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου. Κάνοντας τον απολογισμό μου διαπίστωσα ότι τα περισσότερα από όσα κάνω, τα κάνω για τα παιδιά και όχι με τα παιδιά. Το "με" περικλείει μέσα του παιχνίδι, δραστηριότητες, βόλτες, συζητήσεις, φαντασία, δημιουργικότητα, πολλά, πάρα πολλά πράγματα και πολύ απλά συνάμα, που όμως τα κάνουμε κυρίως τα Σαββατοκύριακα και όχι τόσο τις καθημερινές. Οι καθημερινές είναι αφιερωμένες στην τρέλα του σπιτιού, του διαβάσματος, των υποχρεώσεων, των δραστηριοτήτων, στο ατελείωτο πηγαιν' έλα με το αυτοκίνητο...


Έτσι λοιπόν, με αφορμή την πιο χαρούμενη γιορτή του χρόνου, μου φάνηκε τέλεια η ιδέα της Kelle, την οποία ανέβασε πρόσφατα στο blog της. Μια λίστα στόχων/επιθυμιών, που θέλουν οπωσδήποτε να πραγματοποιήσουν με τα παιδιά της μέχρι τα Χριστούγεννα. 
"Αμερικανιά" θα μου πείτε. "Αμερικανιά! Ε και;" θα σας απαντήσω. Όμως ό,τι προσφέρει χαρά και σε παρακινεί να κάνεις κάτι παραπάνω από αυτό που έκανες μέχρι σήμερα, είναι για μένα πάντα δελεαστικό! 

Πάντα έκανα λίστες για τις γιορτές. Στο μυαλό μου, στα χαρτιά, στα σημειωματάρια, στον υπολογιστή, στο κινητό... παντού! Και φυσικά οι λίστες πάντα αφορούσαν και την καλοπέραση ή τη διασκέδαση των παιδιών, ειδικά τις γιορτινές μέρες. Βέβαια μαζί τους χαιρόμασταν κι εμείς! 

Αυτήν τη φορά τους έβαλα στο "παιχνίδι". Ετοίμασα το τραπέζι γι αυτή την ξεχωριστή διαδικασία, τους έβαλα πατατάκια και ξηρούς καρπούς, άναψα κεριά, ενώ εκείνοι έφεραν χαρτιά και μολύβια. Τους ζήτησα να σκεφτούν τι θέλουν να κάνουμε μέχρι τις γιορτές και να το καταγράψουν. 


Είναι εντυπωσιακό πόσο απλά πράγματα ζητούν τα παιδιά, αν εξαιρέσω βέβαια την πρώτη αυθόρμητη επιθυμία του Φαίδωνα, που ξεφώνισε "να πάμε στην Disneylaaaaand"! Η αμέσως επόμενη επιθυμία τους ήταν να ψήσουμε χριστουγεννιάτικα μπισκότα κι ακολούθησαν όλες οι υπόλοιπες, όπως να στολίσουμε όοολο το σπίτι και το δωμάτιό τους, να κάνουμε πολλές βόλτες, να ετοιμάσουμε δώρα για φίλους, να φτιάξουμε στολίδια, να δούμε χριστουγεννιάτικες ταινίες κλπ. Ό,τι κάνουμε κάθε Χριστούγεννα με λίγα λόγια, μόνο που τώρα θα πασπαλίσουμε τους στόχους μας με λίγη παραπάνω χρυσόσκονη, αφού στην ουσία τους πήραν εκείνοι και όχι εγώ. Είναι υπεύθυνοι για τους στόχους τους, ενώ εγώ και ο μπαμπάς τους θα είμαστε οι βοηθοί τους, ώστε να καταφέρουν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες τους. Καθόλου δεν πειράζει που φαντάζουν απλές ή ευπρόσιτες, σημασία έχει που κρύβουν μέσα τους την μαγεία της προσφοράς, του μοιράσματος, της δημιουργικότητας.


Έγραφαν για αρκετή ώρα με ιδιαίτερη χαρά, ειδικά μάλιστα ο Ορφέας, που αρχίζει σιγά σιγά να διαβάζει και να γράφει δίχως καμιά βοήθεια!


Όταν πια τελείωσαν ήρθε η σειρά μου. Γέμισα την κούπα μου με καφέ και πήρα κοντά μου τους μαρκαδόρους. Άρχισα να αντιγράφω τη λίστα των αγοριών με γράμματα λίγο πιο καλλιγραφικά (και καλά) σχεδιάζοντας μια σχετική ζωγραφιά δίπλα σε κάθε επιθυμία (όπως ακριβώς είχε κάνει στη λίστα της η Kelle).


Έτοιμη η λίστα πια βρήκε τη θέση της στο ψυγείο, δίπλα στις ζωγραφιές τους, σε ένα ύψος προσιτό και από τους δύο, ώστε να τσεκάρουν κάθε τόσο ό,τι έχουμε κάνει ως τώρα από τη λίστα μας!


Και τώρα; Τώρα η μαγεία της προεόρτιας περιόδου μπορεί να ξεκινήσει! 
Ευτυχώς που τα παιδιά και η επιμονή τους κρατούν πάντα ζωντανό και ενθουσιώδες το μικρό Λιτσάκι που κρύβεται μέσα μου!


Κι αν δεν έχετε χρόνο για δική σας λίστα και σας βολεύει η δική μου, τότε μπορείτε να τη βρείτε και να την εκτυπώσετε εδώ. Είναι χαρά μου να τη μοιραστώ μαζί σας και θα χαρώ ακόμη περισσότερο αν μου στείλετε φωτογραφίες από τις λίστες σας!

Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!


Litsa