Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Κολοκυθοψωμάκια σε σχήμα κολοκύθας

Λοιπόν τη συγκεκριμένη ανάρτηση ήθελα να την ανεβάσω την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά ως συνήθως βγήκα εκτός προγράμματος, μιας και όλα τα "γύρω-γύρω" που προκύπτουν, είναι απρόβλεπτα. Ας είναι... Αν σκεφτεί κανείς ότι τη συνταγή την είχα βάλει στο μάτι από πέρυσι και κατάφερα να τη δοκιμάσω μετά από έναν ολόκληρο χρόνο, οι δύο εβδομάδες που καθυστέρησα να τη μοιραστώ μαζί σας, είναι νομίζω μια χαρά... Χοχο

Όταν ανέβασα στο instagram τη φωτογραφία με τα κολοκυθοψωμάκια που έφτιαξα προ ημερών, μου ζητήθηκε από πολλές φίλες η συνταγή και η αλήθεια είναι, ότι αξίζει να τα δοκιμάσετε! Είναι αφράτα, είναι νόστιμα, έχουν υπέροχο χρώμα και το καλύτερο είναι, ότι έχουν το σχήμα της κολοκύθας.


Φυσικά η συνταγή δεν είναι δική μου, υπάρχουν πολύ καλές και καλοί food bloggers εκεί έξω, οπότε εγώ περιορίζομαι στο να διακοσμώ το σπίτι ή να δημιουργώ διάφορα αντικείμενα και όχι να κατεβάζω από το μυαλό μου νέες συνταγές. Έτσι λοιπόν, τα συγκεκριμένα ψωμάκια τα ξετρύπωσα από εδώ, όπου θα βρείτε την αρχική συνταγή. Κι επειδή είναι γραμμένη σε άπταιστα γερμανικά, θα την μεταφέρω εδώ στα ελληνικά (με κάποιες μικροαλλαγές που έκανα), ώστε να δοκιμάσετε κι εσείς αυτά τα μικρά έργα τέχνης!

Υλικά για περίπου 8 ψωμάκια:
60 ml χλιαρό νερό
1 1/2 κουταλάκι του γλυκού ξηρή μαγιά
1 κουτάλι σούπας μέλι
220 γρ πουρέ κολοκύθας (βλέπε τη συνταγή του παρακάτω)*
450 - 500 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις (εγώ χρειάστηκα 450 γρ) 
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
κολοκυθόσπορους για να τους χρησιμοποιήσετε αργότερα ως κοτσάνι
Επιπλέον θα χρειαστείτε ειδικό σχοινί ψησίματος

Εκτέλεση:
Σε ένα μεγάλο μπολ ρίχνουμε το χλιαρό νερό, με τη μαγιά και το μέλι. Τα ανακατεύουμε ελαφρώς με το χέρι να ενωθούν και αφήνουμε το μπολ στην άκρη για δέκα λεπτά. 
Έπειτα προσθέτουμε τον πουρέ και ανακατεύουμε ξανά. 
Ρίχνουμε το αλεύρι και το αλάτι και τα αναμειγνύουμε όλα με το χέρι. Ζυμώνουμε το ζυμάρι που θα δημιουργηθεί για ένα δεκάλεπτο στο χέρι (ή πέντε λεπτά στην κουζινομηχανή με τον ειδικό γάντζο). Αν το ζυμάρι κολλάει στα χέρια, προσθέτουμε λίγο αλεύρι (δεν το παρακάνουμε όμως ε;). Αφήνουμε για 90 λεπτά το ζυμάρι να ξεκουραστεί και να φουσκώσει σε καπακωμένο μπολ και σε ζεστό περιβάλλον.
Ξαναζυμώνουμε το ζυμάρι σε αλευρωμένη επιφάνεια και το χωρίζουμε σε οχτώ ίσα μέρη. Πλάθουμε το κάθε κομμάτι σε μπάλα. 
Κόβουμε 8 κομμάτια των 50 εκατοστών από το σχοινάκι και με αυτά τυλίγουμε το κάθε μπαλάκι. Δένουμε τις δύο άκρες του σχοινιού στο πάνω μέρος της μπάλας. Προσοχή, το σχοινάκι δεν πρέπει να κόψει το ζυμάρι καθώς το τυλίγουμε. 


Πατάμε ελαφρώς την κάθε μπάλα στο πάνω μέρος.
Τοποθετούμε τα ζυμαράκια επάνω στο αντικολλητικό χαρτί, με το οποίο έχουμε καλύψει το ταψί. Τα σκεπάζουμε με μεμβράνη ή με μια καθαρή πετσέτα και αφήνουμε για άλλα 30 λεπτά να ξεκουραστούν και να φουσκώσουν ελαφρώς.


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170 βαθμούς (αντιστάσεις) και ψήνουμε τα ψωμάκια για 15-20 λεπτά. Θέλουμε να αποκτήσουν ένα όμορφο χρώμα, αλλά όχι να παραψηθούν και να σκουρύνουν πολύ.
Μόλις κρυώσουν αφαιρούμε τα σχοινάκια προσεκτικά. Όχι όσο είναι ζεστά τα ψωμάκια, γιατί χαλάνε.
Προαιρετικά στολίζουμε τα ψωμάκια με τους κολοκυθόσπορους.

[*Για τον πουρέ:
1 κιλό γλυκιά κολοκύθα
ελάχιστο αλάτι (στην μύτη του μαχαιριού)
3 κουταλιές σούπας βούτυρο
100 - 150 ml κρέμα γάλακτος

Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε την κολοκύθα από τη φλούδα και τους σπόρους και την κόβουμε σε κομμάτια. Την βράζουμε σε λίγο αλατόνερο για περίπου 25 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει. Αποσύρουμε από τη φωτιά, αδειάζουμε το νερό, προσθέτουμε το βούτυρο και την κρέμα γάλακτος και με το ραβδομπλέντερ αλέθουμε την κολοκύθα σε πουρέ. 

(Από τον πουρέ θα χρειαστούμε 220 γρ για τα ψωμάκια. Τον υπόλοιπο μπορείτε να τον απολαύσετε ως συνοδευτικό στο φαγητό σας ή για γέμιση σε πίτες. Αν όμως δεν σας είναι χρήσιμος, ετοιμάστε απλά τη μισή δόση).]



Μπορεί η όλη διαδικασία να μοιάζει πολύπλοκη, αλλά πιστέψτε που σας λέω, είναι πραγματικά απλή. Και σας το λέω εγώ, που δεν συμπαθώ τη μαγιά και σπάνια καταπιάνομαι μαζί της. Εκτός αυτού είναι και διασκεδαστικό το όλο εγχείρημα, με τα ζυμαράκια να τυλίγονται με σχοινάκι και να μετατρέπονται σε μικρές κολοκύθες!


Επίσης έχετε υπόψιν, ότι τα ψωμάκια δεν είναι γλυκά λόγω της κολοκύθας, αλλά έχουν μια πολύ ισορροπημένη γεύση. Είναι πολύ αφράτα και όσο είναι ελαφρώς ζεστά τρώγονται δύο-δύο. Καταλαβαίνετε...


Τώρα που το Σαββατοκύριακο πλησιάζει και οι κολοκύθες υπάρχουν σε αφθονία, αξίζει να τα φτιάξετε και να τα απολαύσετε με το πρωινό ή το μεσημεριανό σας γεύμα. Κι αν μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα έχετε καλεσμένους, θα τους εντυπωσιάσετε σίγουρα με τα κολοκυθοψωμάκια σας!
Καλή επιτυχία φίλοι αγαπημένοι! 

Καλημέρα


Litsa

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Λίγο από φθινόπωρο

Τις τελευταίες ημέρες ο καιρός είναι απόλυτα φθινοπωρινός. Στο σπίτι βέβαια η κατάσταση είναι κάπου στη μέση, μιας και η διακόσμηση είμαι μεν φθινοπωρινή, αλλά τα καλύμματα, τα μαξιλάρια και όλα τα λοιπά είναι ακόμη καλοκαιρινά και τα χαλιά δεν έχουν στρωθεί.


Όμως το φθινόπωρο επανερχόμαστε όλοι στη ρουτίνα μας και η καλοκαιρινή χαλαρότητα αρχίζει να φθίνει. Οι ώρες που περνάμε πια στο σπίτι αυξάνονται πάλι, οπότε νιώθω την ανάγκη να βάλω γύρω μου μια τάξη.  
Εννοείται ότι είναι η εποχή της γενικής καθαριότητας (πφφφ) και το μόνο που την κάνει πιο ευχάριστη είναι ότι παράλληλα στολίζω τους χώρους με τα ζεστά χρώματα της εποχής. Τα ζωηρά ανοιξιάτικα χρώματα και τα κοχύλια αποθηκεύτηκαν πάλι στα ντουλάπια και τη θέση τους πήραν τα χρυσοκίτρινα, καφετιά, πορτοκαλί και κοκκινωπά διακοσμητικά αντικείμενα.

Τίποτα δεν περνάει απαρατήρητο στους δρόμους και τα σοκάκια. Παρατηρώ γύρω μου τα δέντρα, τα φυτά που κιτρινίζουν, τα ξερά κλαδιά, τα κυκλάμινα που ξεφυτρώνουν, χαζεύω τα πεσμένα φύλλα, κουκουνάρια, κάστανα και δεν υπάρχει περίπτωση να επιστρέψω σπίτι δίχως να κουβαλήσω κάτι μαζί μου.


Πριν μέρες βγήκαμε με τον Φαίδωνα μια βόλτα και μαζέψαμε κουκουνάρια και πεσμένα κλαδιά. Επιστρέψαμε σπίτι μόνο όταν το καλάθι μας είχε σχεδόν γεμίσει με μικρούς θησαυρούς. Με τα όσα μαζέψαμε έφτιαξα ένα μικρό στεφάνι. Κόλλησα τα κουκουνάρια με θερμοκόλλα γύρω από ένα παλιό, ξύλινο στεφάνι.


Το στεφάνι που προέκυψε είναι πολύ απλό και βρήκε επιτέλους τη θέση του πάνω από το τζάκι, εκεί που μέχρι πρότινος κρέμονταν το ανοιξιάτικο στεφάνι με τα ροζ ανθάκια.


Τα πρώτα λαμπιόνια άρχισαν δειλά-δειλά να ανάβουν και να ζεσταίνουν το χώρο με τον όμορφο φωτισμό τους, ενώ τα κεριά άρχισαν να αυξάνονται.


Δεν υπάρχει περίπτωση να καθίσω στην τραπεζαρία για δουλειά και να μην ανάψω έστω και ένα κεράκι. Όταν ζωγραφίζω, όταν ετοιμάζω αναρτήσεις, όταν οργανώνω την εβδομάδα μου, σε ό,τι κι αν κάνω, τα κεριά με συντροφεύουν. Τα κεριά και ένα ξεχασμένο ακουστικό στο αυτί μου. Με το ένα αυτί ακούω μουσική και με το άλλο τα παιδιά και τις απορίες τους. Έτσι κυλάει η καθημερινότητα...


Κι αν βρεθείτε σε ένα μεγάλο πάρκο ή αν είστε τυχεροί και κάνετε την κυριακάτικη βόλτα σας στο δάσος, μην προσπεράσετε τα πεσμένα φύλλα ή τους καρπούς των δέντρων. Μπορούν πολύ εύκολα να στολίσουν όμορφα έναν δίσκο με κεριά.


Έφτασε λοιπόν η εποχή των μήλων, των αχλαδιών και της κολοκύθας και γέμισαν τα προφίλ στα social media με μηλόπιτες, τάρτες αχλαδιού και κολοκυθόπιτες. Τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχει λίγη κομμένη κολοκύθα στο ψυγείο μου, που μάλλον θα μαγειρευτεί σε μια "βελούδινη" κολοκυθόσουπα. Πάω στις κουτάλες μου...

Καλημέρα σε όλους εκεί έξω!

Litsa

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

Τσουρεκάκια δίχως μαγιά

Τζα! 
Τι που είμαι; Εδώ, εδώ ντε! Έχω να ανεβάσω ανάρτηση τέσσερις μήνες και 27 ημέρες, αλλά ποιος μετράει;

Το φετινό καλοκαίρι ήταν μεγάλο και ξέγνοιαστο και η αλήθεια είναι ότι στο διαδίκτυο έμπαινα μόνο για ν' ανεβάσω φωτογραφίες στο instagram. Έκοψα κάθε επαφή σχεδόν με το blog και το facebook, ενώ η επιστροφή στην Αθήνα ήταν φορτωμένη με τις προ- και μετασχολικές διαδικασίες και υποχρεώσεις. Μ' αυτά και μ' αυτά ο χρόνος για blogging ήταν ανύπαρκτος... Η ανάρτηση μιας φωτογραφίας όμως στο instagram, στάθηκε η αφορμή για τη σημερινή μου ανάρτηση και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό. Πολύ! 

Την προηγούμενη Κυριακή λοιπόν, έφτιαξα τα αγαπημένα μου ψωμάκια με γλυκιά ζύμη, τα οποία έφτιαχνε η μαμά μου και θυμίζουν τσουρεκάκια. Τα δεκάδες μηνύματα και σχόλια που έλαβα από μαμάδες και φίλες στο instagram, με έβαλαν στη διαδικασία που βρίσκομαι αυτήν τη στιγμή κι έτσι μοιράζομαι μαζί σας την αγαπημένη μου συνταγή.
Τσουρεκάκια δίχως μαγιά τα έλεγε η μαμά μου και είναι η τέλεια λύση για σχολικό σνακ ή για συνοδευτικό του ζεστού σας ροφήματος.


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.

Υλικά για περίπου 20 τεμάχια (2 φουρνιές):
3 μεγάλα αυγά (ή 4 μεσαίου μεγέθους)
1 φλιτζάνι ζάχαρη 
1 φλιτζάνι σπορέλαιο
250γρ στραγγιστό γιαούρτι
2 κάψουλες βανίλιας
2 φακελάκια baking powder
λίχο μαχλέπι σπασμένο ή σε μορφή σκόνης
μία κουταλιά σούπας τριμμένη φλούδα πορτοκαλιού (προαιρετικό)
800-900γρ αλέυρι για όλες τις χρήσεις (όσο χρειαστεί μέχρι να δέσει η ζύμη σας)

1 επιπλέον αυγό και λίγα αμύγδαλα φιλέ για την επιφάνεια των τσουρεκιών

Εκτέλεση:
Χτυπάμε καλά τα αυγά με τη ζάχαρη ν' αφρατέψουν και έπειτα προσθέτουμε το λάδι και το γιαούρτι.
Ανακατεύουμε σε μπολ όλες τις σκόνες και τις προσθέτουμε στο μείγμα με τα αυγά. Ζυμώνουμε με τα χέρια και ρίχνουμε (αν χρειάζεται) επιπλεόν αλεύρι, μέχρι να γίνει η ζύμη μας μαλακή, προσοχή όμως μην το παρακάνουμε και σφίξει πολύ η ζύμη!
Σχηματίζουμε μπαλάκια ίσου μεγέθους και τα τοποθετούμε σε ταψί (καλυμμένο με χαρτί ψησίματος). Τα πατάμε ελαφρώς από πάνω και αλείφουμε την επιφάνειά τους με το χτυπημένο αυγό. Πασπαλίζουμε με λίγα αμύγδαλα φιλέ.


Τοποθετούμε το ταψί σε προθερμασμένο φούρνο και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για περίπου 20 λεπτά, μέχρι να πάρει όμορφο χρώμα η επιφάνειά τους.
(Αφού ψηθεί η πρώτη φουρνιά, βάζουμε στον φούρνο και το δεύτερο ταψί).


Εννοείται ότι ζεστά τρώγονται τρία τρία κι όπως καταλαβαίνετε... τους έχω μεγάλη αδυναμία. Εμείς τα προτιμάμε μαλακά και σχετικά νωπά στο εσωτερικό τους, οπότε δεν τα ψήνω για πολλή ώρα (αν και μέχρι να μάθω τον φούρνο και τη σωστή ποσότητα του αλευριού, είχα και κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες χοχο).
Φυσικά είναι απολαυστικά ακόμη κι όταν κρυώσουν, ενώ τα πρωινά ταιριάζουν τέλεια με την σπιτική μας μαρμελάδα! 
Όταν πια κρυώσουν, μην ξεχάσετε να τα αποθηκεύσετε σε ένα μεγάλο τάπερ με καπάκι ή σε σακούλα, για να μην ξεραθούν και "στεγνώσουν".


Τώρα που το Σαββατοκύριακο είναι μπροστά μας, ελπίζω να τα φτιάξετε κι εύχομαι ειλικρινά να σας πετύχουν και να τα απολαύσετε!! 

Όσο για εμένα... θα επανέλθω σύντομα! Ήταν να γίνει η αρχή και τώρα που επιτέλους τα κατάφερα, θα επανέλθω με εικόνες καλοκαιρινές, αλλά και φθινοπωρινές διακοσμήσεις!
Ως τότε να περνάτε όμορφα και να έχετε ένα υπέροχο Παρασκευοσαββατοκύριακο!

Μου λείψατε φίλοι αγαπημένοι ❤

Litsa