Τα φυτά, τα καλάθια και το βροχερό Σαββατοκύριακο

Ε λοιπόν, αυτός ο καιρός είναι το κάτι άλλο. Περάσαμε ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο μέσα στη μούχλα και την υγρασία. Έκανε να βγει ο ήλιος μια-δυο φορές, αλλά μάταια!

Τι κάνει κανείς λοιπόν ένα τέτοιο Σαββατοκύριακο; Κάνει όλα αυτά που αγαπάει! 

Σάββατο πρωί καταπιάστηκα με τα λουλούδια εσωτερικού χώρου κι όσο εγώ σκάλιζα τα φυτά μου, πίσω μου... "γύριζε η γη" και όλα έπαιρναν ζωή. Τ' αγόρια έστησαν τις ράγες τους και τα τρένα πηγαινοερχόντουσαν σφυρίζοντας. Και όλα αυτά σε ένα σπίτι που... πως να το πω ευγενικά; Έσφυζε από ζωή! Σε κάθε γωνιά του υπήρχαν παρατημένα παιχνίδια, στο τραπέζι του σαλονιού τα παγούρια τους, τα παραμύθια, τα αυτοκινητάκια, στους καναπέδες κάτι κουκλάκια, ε και πάει λέγοντας...

Εκμεταλλεύτηκα την αφοσίωσή τους στο παιχνίδι και βγήκα στο μπαλκόνι να μεταμορφώσω καλάθια. Αυτό το καλάθι κατέφθασε στο σπίτι μας γεμάτο καλούδια, δώρο από τον κουμπάρο μας. Αποφάσισα να το βάψω λευκό, μιας και έτσι ταιριάζει περισσότερο στον περιβάλλοντα χώρο. Με ένα σπρέι μεταμορφώθηκε γρήγορα και πανεύκολα.

Το άλλο καλαθάκι το έχω αρκετά χρόνια, το οποίο μου δώρισε η αδερφή μου. Ήταν πανέμορφο, κάτασπρο, με μια καρό κορδέλα και μέσα του υπήρχε ένα γαριφαλάκι. Το γαριφαλάκι μας άφησε, η κορδέλα ξεθώριασε και το καλαθάκι μαύρισε απ' το κακό του. Αποφάσισα να το βάψω σιέλ, που πρασινίζει και λίγο, οπότε δεν μπορείτε να διακρίνετε και πολλά επάνω στην πράσινη επιφάνεια. Κι επειδή μου φάνηκε μονότονο, έκοψα σε μια κόλλα χαρτί ένα αστέρι και με το λευκό σπρέι το αποτύπωσα επάνω στο καλάθι.

Όπως καταλαβαίνετε, τα καλάθια θα μπουν στο μπαλκόνι και είναι μέρος των ευρύτερων αλλαγών που κάνουμε, ώστε να ετοιμάσουμε το μπαλκόνι μας για το καλοκαιράκι. Έκανα λίγο χώρο στο χάος, για να φωτογραφίσω τα καλάθια. Τριγύρω ούτε που φαντάζεστε τι γίνεται...

Βέβαια όσο κι αν παραπονιέμαι, μ' αρέσει η βροχή, ειδικά όταν δεν είμαι αναγκασμένη να κυκλοφορήσω έξω για δουλειές. Μ' αρέσει να βλέπω τους μικρούς κολλημένους στο τζάμι, να παρατηρούν τη βροχή και απολαμβάνω τις κουβέντες μας. Είχε γούστο όταν ο Φαίδωνας από βαρεμάρα κοίταζε φωτογραφίες και με ρώτησε:
-μαμά πόσο είμαι σε αυτή τη φωτογραφία;
-τεσσάρων
-α ναι, τώρα είμαι εξάρων!
Αχ γέλασα τόσο...
Απολαμβάνω την μεσημεριανή ησυχία, όταν οι δυο κύριοι αποσύρονται στο δωμάτιό τους κι εγώ χουχουλιάζω στην γωνιά μου, παρέα με τ' ανοιξιάτικα περιοδικά κι ας είναι πια τριών-τεσσάρων ετών. Πάντα ξεσηκώνω ιδέες για το σπίτι και το μπαλκόνι μας.

Α! Είπα μπαλκόνι. Είναι η νέα μου μανία, το έχετε καταλάβει έτσι; Έχουμε γεμίσει φυτά και γλάστρες.
Όταν γύρισε ο Ανδρέας από τη δουλειά το Σαββατόβραδο, καταπιαστήκαμε αμέσως με τις μεταφυτεύσεις. Η ασταμάτητη βροχή δεν μας πτόησε καθόλου! Ούτε και η σκοτεινιά. Γεμίσαμε χώματα, λάσπες, κοπριές, νερά, αλλά τα καταφέραμε και άρχισε σιγά σιγά να δείχνει όμορφο. Βέβαια, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη...

Κι έπειτα ξημέρωσε η Κυριακή. Τις Κυριακές απολαμβάνουμε τη φροντίδα του Ανδρέα. Ξυπνάει το πρωί και φτιάχνει ξεχωριστούς χυμούς με ό,τι φρούτο υπάρχει στο σπίτι. Αυτή την φορά μας έφτιαξε έναν ανάμεικτο με μήλα, πορτοκάλια και φράουλες. Τον ήπιαμε όλοι μονορούφι, αυτό το άρωμα της φράουλας είναι απλά μεθυστικό.

Κάποια στιγμή τους βρήκα και τους τρεις στο μπαλκόνι να καθαρίζουν αρακά, τον οποίο φωτογράφισα εξαιτίας της ομορφιάς του. Τόσο φρέσκος και καταπράσινος, πως ν' αντισταθώ; Ξέρω, είμαι πια αστεία φωτογραφίζοντας το καθετί, αλλά αυτή μου η μανία είναι στα πλαίσια της ζωής μιας blogger, τα έχουμε ξαναπεί αυτά, ε;

Η εβδομάδα μπήκε με υψηλές ταχύτητες. Μια Δευτέρα γεμάτη τρέξιμο και υποχρεώσεις, αλλά η αλήθεια είναι, ότι ήταν πια καιρός να ξαναμπούμε στους ρυθμούς μας. Ναι, μου αρέσει η ρουτίνα μας, με βάζει σε πρόγραμμα!

Δυο μέρες πριν μπει ο Μάης και που θα πάει; Θα βγει ο ήλιος!

Καλημέρα είπα; Δεν είπα. Καλημέρα ντε!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286