Παίζοντας με κορδέλες

Οι μέρες κυλούν γρήγορα, τόσο γρήγορα που πέρασε κιόλας η πρώτη εβδομάδα του Μάη. Στα μέρη μας ο καιρός είναι εκνευριστικά άστατος και οι περισσότεροι είμαστε άρρωστοι. Παρεμπιπτόντως, να σας ευχαριστήσω πολύ για τις ευχές σας, νιώθω ήδη πολύ καλύτερα, αν και το μπούκωμα δεν λέει να υποχωρήσει... Τέλος πάντων.
Υποθέτω ότι όλοι γνωρίζετε το ανεξήγητο άγχος, αυτό που το έχεις, αλλά δεν ξέρεις γιατί και πως. Τέτοιο άγχος με έχει κυριεύσει τον τελευταίο καιρό. Αγχώνομαι, έτσι απλά, γιατί πρέπει τόόόσα να γίνουν κι άλλα τόσα να ολοκληρωθούν και για άλλα τόσα να τρέξω και και και... Ειλικρινά δεν ξέρω σε τι ακριβώς αναφέρομαι, ξέρω μόνο ότι έχω άγχος κι ότι ο βροχερός καιρός χειροτερεύει την κατάσταση (και η ίωση φυσικά). Νομίζω πως το μόνο που χρειάζομαι είναι ήλιος, θάλασσα και θετικές σκέψεις. Ε και κανένα ταξιδάκι, σε κανένα από τα όμορφα ελληνικά νησιά, εκείνα τα μικροσκοπικά, με τις κρυμμένες παραλίες, που μοιάζουν ξεχασμένα και νομίζεις πως είσαι μόνος εκεί, αλλά που τα ζεστά βράδια βγαίνεις βόλτα στα πλακόστρωτα, φορώντας ό,τι πιο αέρινο υπάρχει στη βαλίτσα σου και συναντάς κόσμο και κοσμάκη. Αχ ναι, σε ένα τέτοιο νησί θέλω να χαθώ, να χαθώ, να χαθώ... Λοιπόν, ας σταματήσω.
Όλα τα παραπάνω τα κάνω στον ύπνο μου. Στον ξύπνιο μου, όταν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, χαλαρώνω φτιάχνοντας μικρές κατασκευές για το μπαλκόνι.
Θυμήθηκα το στεφάνι που είχε φτιάξει η αδερφή μου και αποφάσισα να φτιάξω ένα παρόμοιο. Πήρα το μαγιάτικο στεφάνι που έφτιαξε ο Ανδρέας και έκοψα τα λουλούδια που είχαν πια ξεραθεί. 

Μου έμεινε ο "σκελετός" και τον έδεσα με λίγο σύρμα, ώστε να είναι πιο σταθερός. Έπειτα πήρα όλες τις κομμένες κορδέλες που έχω μαζέψει σε ένα κουτί και τις έδεσα γύρω από το στεφάνι. Καμία πρωτοτυπία δηλαδή, αλλά μου αρέσει που είναι πολύχρωμο και που όταν φυσάει ανεμίζουν όμορφα οι κορδέλες.

Για την ώρα το κρέμασα πλάι στην τέντα και όταν τελειώσουμε το στήσιμο του μπαλκονιού, θα βρει την τελική του θέση.

Μπαλκόνι είπα και θ' αναφέρω επίσης, ότι τις προηγούμενες ημέρες έβγαλα αρκετή δουλειά. Όπως πολύ καλά θα καταλάβατε, οι παλέτες είναι μέρος του στησίματος, αν και πειραματιζόμαστε πολύ. Έχει αρχίσει όμως να διαμορφώνεται και ευτυχώς μ' αρέσει αυτό που βλέπω.

Και παρά τον καιρό, που θυμίζει περισσότερο φθινόπωρο και όχι άνοιξη, εγώ άρχισα να εντοπίζω τις πασχαλίτσες κρυμμένες στα φυτά μας. Ε ναι, θέλει δε θέλει θα καλοκαιριάσει... που θα πάει!

Καλημέρα εκεί έξω! Με θετικές σκέψεις, ναι; 

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286