Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Φαιδωνί ταλιμπανί και Ορφέας ο καταστροφέας...

Αλήθεια ποιος θυμάται καλά την εποχή πριν αποκτήσει παιδιά; Τότε που ο χρόνος γέμιζε με... "ταβανοθεραπεία"; Έτσι έλεγα εγώ τις ώρες σιωπής, χαζεύοντας απλά... το ταβάνι με κενό μυαλό.
Τώρα η κάθε μέρα είναι αγώνας δρόμου και όποιος έχει σπίτι του έναν σχεδόν πεντάχρονο κι έναν σχεδόν δίχρονο... ξέρει καλά τι εννοώ. Όποιος πάλι δεν έχει... μπορεί να πάρει μια γεύση!
Από το πρωί ικανοποιώ επιθυμίες "θέλω να φάω αυτό, τώρα να φάω το άλλο, δεν μ' αρέσει θέλω από τ'άλλο, κάτι να πιω..." κι όλο αυτό γίνεται εναλλάξ, μόλις τελειώσει ο ένας έρχεται ο άλλος και μόλις φύγει, ξαναέρχεται ο πρώτος και μετά ξανά ο δεύτερος και πάει λέγοντας. Κι αφού τους ταΐσω, αλλάξω, ξεδιψάσω, παίξω... έρχεται η ώρα να πιω εκείνο τον ξεχασμένο και παγωμένο πια καφέ μου! Και πάνω στην πρώτη, λαχταριστή γουλιά αρχίζουν οι καυγάδες, τσιρίδες, κλάματα, σπρωξίδια, σκουντήματα, μιλώντας ο ένας στα ελληνικά και ο άλλος σε άπταιστα "Ορφεΐστικα"...
Και όλη αυτήν την ώρα σκέφτομαι τι να κάνω, να επέμβω ή όχι, πότε να επέμβω, πόσο ν' αφήσω να χοντρύνει το πράγμα και και και... ώσπου πια τα νεύρα μου γίνονται σχοινιά και προσπαθώ να μετρήσω από μέσα μου μέχρι το δέκα, γιατί είναι ακόμη πρωί, τι θα κάνω ως το βράδυ; Αλλά αντί να καλμάρω, φουσκώνω σαν μπαλόνι, σε κάθε αριθμό όλο και περισσότερο...

Ω ναι! Αν κάτι έχει αποκτήσει η ζωή μας με τον Φαίδωνα και τον Ορφέα, είναι... ενδιαφέρον!!
Ποτέ δεν ξέρεις τι κάνουν όσο εσύ πιστεύεις ότι κοιμούνται... Έτσι είχα βρει τον Φαίδωνα στην κούνια του, γεμάτο sudocreme (στόκος!). Δεν βγαίνει με τίποτα σας λέω!

Φαίδωνας, 2 χρονών. Άπλωσε παντού την sudocreme, που βρισκόταν στην αλλαξιέρα, δίπλα στην κούνια του.

Και παρόλο που έμαθα από το πάθημά μου και την έκρυψα, όταν μεγάλωσε πια κι έφτανε παντού, επανέλαβε αυτό το τόσο απολαυστικό... πως να το πω; Παιχνίδι;

Φαίδωνας  3 χρονών, ο τρυποφράχτης ξαναβρήκε την κρέμα "στόκο"...

Επίσης, έχει αποφασίσει ότι ο καφές μου είναι πιο νόστιμος με ένα ξύλινο τρενάκι μέσα! Και πάντα κόκκινο.


Αααα κι από την άλλη ήρθε να μεγαλώσει την οικογένειά μας ο Ορφέας. Μικρός και θαυματουργός! Δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο!


1. το μωβ φωτιστικό
2. το πράσινο βάζο
3. το πώμα στο μπουκάλι
4. η γυάλινη τουρτιέρα
5. τα βάζα (κίτρινο και πράσινο)
6. το άσπρο κηροπήγιο

Α ναι! Και το γυάλινο μωβ μανιτάρι...



Τα βλέπετε όλα τα παραπάνω; Δεν υπάρχουν πια, έσπασαν από τα θαυματουργά χεράκια του Ορφέα!
Έτσι εξηγείται και ο σημερινός τίτλος, γιατί δηλαδή τους αποδόθηκαν (εντελώς αυθόρμητα) εδώ και καιρό αυτά τα παρατσούκλια. 

Και θα ΄ταν ψέματα αν σας έλεγα ότι δεν νοσταλγώ καμιά φορά εκείνες τις ώρες σιωπής και τις στιγμές απόλυτης ησυχίας, όπου κάθομαι στον καναπέ δίχως να χοροπηδάει συνεχώς κάποιος δίπλα μου, κάνοντας τρέλες! Όπου βρίσκω τα πάντα εκεί που τα άφησα και όχι στο μαγικό συρτάρι του Ορφέα, στο οποίο καταχωνιάζει ό,τι βρει, ή στο ψυγείο, ή μέσα στα παιχνίδια τους ή ή ή... Αλλά μόνο για λίγο χάνομαι σε αυτήν τη σκέψη, γιατί με επαναφέρουν τα αεροπλανάκια/ελικοπτεράκια/σαΐτες/τρενάκια που περνάνε ξυστά από το κεφάλι μου. 

Μα οι αγαπημένες μας στιγμές, είναι εκείνες που τους ακούμε να γελούν κακαριστά!
Και γελάω κάτω απ' τα μουστάκια μου όταν τους ανακαλύπτω σκαρφαλωμένους παντού/αφοσιωμένους στην τηλεόραση καταβροχθίζοντας φιστίκια, που πήραν δίχως να ρωτήσουν/να χοροπηδούν στο κρεβάτι μας, διαλύοντάς το (τι μανία αυτό το κρεβάτι)! 


Τι θα ΄ταν η ζωή μας δίχως αυτούς; Μια απλή καθημερινότητα, μια ευθεία γραμμή. 
Τώρα πια που έζησα και τις δύο φάσεις της ζωής, το ξέρω καλά!
Και όσο μεγαλώνουν, διαπιστώνω όλο και περισσότερο πως "τα καλύτερα έρχονται"!! 

Καλημέρα σε όλα αυτά τα όμορφα μικρά μουτράκια που αλατοπιπερώνουν τις ζωές μας!
Καλημέρα και σ'εσάς φιλαράκια μου!

Υ.Γ. ο μόνος που καταλαβαίνει τα "Ορφεΐστικα" είναι ο Φαίδωνας, που μας τα μεταφράζει κιόλας...


Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

33 σχόλια:

  1. Μια ευθεία γραμμή... απλή καθημερινότητα! Πόσο δίκιο έχεις, σε ότι λες! Όσο κι αν νοσταλγείς την ησυχία το καλύτερο είναι αυτό που τώρα ζεις ! Καλημέρα Λίτσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και εγω αναρωτιωμουν βρε Λιτσα απο τις αναρτησεις σου τοσο καιρο...μα δεν μαλωνουν σε αυτο το σπιτι?πανε να κανουν κεικ ολοι μαζι και δεν γινεται στην κουζινα πολεμος?ειναι τοσο ησυχα τα παιδακια της Φραουλιτσας και το δικο μου ειναι ενα μικρο τερατακι?χαχαχαχαχχα αληθεια ολα αυτα αναρωτιεμαι τοσο καιρο...Φιλια Σουζανα*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα Σουζάνα μου, που τέτοια τύχη. Όχι απλά μαλώνουν, γίνεται της τρελής στο σπίτι! Θα ακολουθήσουν κι άλλες αναρτήσεις με όλη την αλήθεια χαχα. Όσο για τα γλυκά... ξεκινάμε μαζί και στο τέλος μένω να τα φτιάχνω μόνη μου, γιατί χάνουν το ενδιαφέρον τους.
      Φιλιά κορίτσι!

      Διαγραφή
  3. TI YΠΕΡΟΧΑ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟΣ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΗΧΩΣ Η ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΥΤΑ ΤΡΑΒΑΜΕ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΕΓΩ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ....ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ....ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΗ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τέλεια ανάρτηση!! Γέλασα πολύ με τα Ορφείστικα...και τον μεταφραστή! Και να χαίρεσαι που έχεις τις φωτογραφίες από όλα τα αντικείμενα που δεν υπάρχουν πια...τουλάχιστον θα τα θυμάσαι. Εγώ όταν κάτι σπάει και το έχω σε φωτογραφία δεν στεναχωριέμαι πολύ....(ασχολίαστο παρακαλώ).Τέλεια μούτρα ο Φαίδωνας με το στόκο...καλό κουράγιο λοιπόν και εύχομαι να περνάτε πάντα όμορφα και ακόμη και οι στιγμές για κλάματα να μετατρέπονται σε στιγμές για γέλια...Καλημερα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα ονόματα τέλεια..χαχαχα Ο Ορφέας ο καταστροφέας με αποτελείωσε..Το μανιτάρι το λυπήθηκα...Ο Νικόλας έχει σπάσει μόνο ένα πιάτο κι ένα βάζο με τουρσί - ευτυχώς- κι αυτό γιατί τον κυνηγάμε και δεν αφήνουμε και πολλά πράγματα εκτεθειμένα..πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαχα...έτσι είναι όλα τα παιδιά Λίτσα μου. Εγώ χαλάρωσα και απλά πήρα απόφαση πως το σπίτι δεν θα είναι ποτέ όπως πριν...ευτυχώς θα συμπληρώσω γιατί πριν έρθουν στην ζωή μας τα ''τέρατα'' υπήρχε πολλή τάξη και ίσως ήταν και βαρετή...ενώ τώρα δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να βρεις στον καναπέ...χαχα. Φιλιά πολλά κορίτσι. Να τα χαίρεσαι τα ''θηριάκια'' σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. KAΛΗΜΕΡΑ ΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ....ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΛΑΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ (ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΝΕ ΠΕΡΙΕΡΓΑ)...ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΤΑΛΙΜΠΑΝΕΖΟΙ ΤΑ ΜΑΙΜΟΥΔΑΚΙΑ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΩ .... ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΓΡΑΨΑΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ....ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Που θα πάει....θα μεγαλώσουν!!! Και εμένα τα δικά μου τα ίδια μου κάνουν!! Να τα χαίρεσαι τα αγόρια σου!!!!!!!!!! Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα Λίτσα, τι ωραία και συγκινητική η ανάρτηση σου, να χαίρεσαι τους γιους σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. KAKHMERA!!!!!!!!!!!!!!ΓΕΛΑΣΑ ΜΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ ΤΗΝ ΕΠΑΘΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ !!!!!!!!!ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΚΟΛΑ (ΛΕΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. καλημερα κοριτσακι Απίστευτη η αποδοση των τιτλων τιμης των ιπποτων σας , δεν λες που τα παιδια φροντιζουν για την συνεχή ανακαινιση και ανανέωση του σπιτιού φιλιά να τους χαιρεστε !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ουτε που θελω να φανταστω να πρεπει να καθαρισω την sudocreme απο την μικρη μου και την καθε επιφανεια που ακουμπησε!!! :):) Χαρα στην υπομονη σου :):)

    Ακομη κι εγω με ενα παιδι και πολλη βοηθεια και απο μαμα και απο πεθερα, αναπολω καποιες στιγμες τον ελευθερο χρονο που ειχα πριν ερθει η μικρη στη ζωη μας. Ανθρωπινο ειναι να εχουμε αναγκες, να χρειαζομαστε λιγη περισσοτερη ανεμελια, να κουραζομαστε απο τις συνεχεις υποχρεωσεις. Θα με ανησυχουσε αν δεν συνεβαινε κατι τετοιο.

    Εκει που γελασα περισσοτερο ειναι στη τελευταια σειρα. Που εχει γινει μεταφραστης ο Φαιδωνας στα "Ορφειστικα" χαχαχαχαχαχα
    Να τα χαιρεσαι τα ζουζουνια σου Λιτσα μου!!!

    καλημερααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χα χα, γελάω γιατί αναγνωρίζω σκηνές από τη ζωή μου καθ'ότι μαμά δύο αγοριών κι εγώ. Αν και έχουμε περάσει τη φάση της μεγάλης ανταρτοσύνης (είναι 6 και 8), το τρενάκι στο φλιτζάνι μου θύμισε το δικό μου ρολόι στον πάτο της λεκάνης. Και πόσο συμφωνώ όταν λες ότι οι πιο ωραίες στιγμές είναι όταν τους ακούς να κακαρίζουν με τα δικά τους αστεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αχ δεν ειμαι η μονη που μου ρχεται το ''ταλιμπαν'' στο νου οταν σκεφτομαι το παιδι μου!!!
    frauLitsaki μου όοοοοτι μα οοοοτι και αν κανουν τα σκασμενα ειναι ζωοδοτες! ειναι η πρωτη μας εννοια το πρωι και η τελευταια το βραδυ!

    υ.γ. καλα βρε θηριο, κρατας αρχειο φωτογραφιων με οοολα τα αντικειμενα για να τα εχεις ΑΝ τα σπασουν?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φιλιά στα "αλατοπίπερα" σας, στα μουτράκια με τη sudόκρεμα!

    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αν και είμαι ακόμη στη φάση της ταβανοθεραπείας και δεν μπορώ να κατανοήσω απόλυτα όσα περιγράφεις, είναι προφανές ότι περνάτε καλά! Ακόμη κι αν καμιά φορά βάζετε λίγη sudocream παραπάνω... Να χαίρεσαι τα ζουζουνάκια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ενα θα σου πω...σε διαβαζα και χαμογελουσα κουνωντας καταφατικα το κεφαλι μου. Εχω δυο μικρες ταλιμπανιτσες 5 και 2 ετων και οσα περνας ειναι σαν να διαδραματιζονται στο σπιτι μου και ας εχω κοριτσια! Αυτη τη στιγμη που σου γραφω ειμαι εντελως μονη στο σπιτι και αυτη η ησυχια η σπανια που περιγραφεις ειναι απιστευτη!
    Ολα χρειαζονται σε αυτη τη ζωη...και η ηρεμια και η ησυχια αλλα περισσοτερο απο ολα τα γελια τους! Ελα πες, οταν τους ακους να παιζουν και εσυ εισαι καπου αλλου μεσα στο σπιτι δεν νιωθεις υπεροχα;;;; Και ας ξερουμε καλα πως σε λιγο θα τρεχουμε παλι να διορθωσουμε καποια σκανταλια!
    Να τους χαιρεσαι! Και καλη δυναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τι όμορφα αλλά γεμάτα καταστροφή ονόματα για τα δυο μικρά σου διαολάκια!!! Χα χα χα Ονόματα αντάξια για cartoons:)
    Τα σκηνικά που περιγράφεις νομίζω μπορεί να τα κατανοήσει μια μαμά με αγόρι στην ζωηρή ηλικία μεταξύ 3-5. Πόσο μάλλον με δυο αγορια στις ηλικίες αυτές!!! Ο γιος μου ετων 5 έχει λίστα ζημιών με κορυφή ολοκληρη τη ζωγραφικη με κοκκινο μαρακαδορο σε μπεζ χαλι και σπασιμο ενος σετ τσαγιου, κειμήλιο της γιαγιάς!!! Ακόμα τα κλαίω.
    Να τα χαίρεσαι Λίτσα τα αγοράκια σου, ειναι σκέτες γλυκές καταστροφές. Νομίζω όμως οτι αν ήταν ήσυχα δεν θα σου άρεσαν.....τα αγοράκια θέλουν κ τη ζωηράδα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ε, μα αν δεν τα κάνουν τώρα πότε θα τα κάνουν; Πωπώ..ταλιμπανάκια,ε!
    Να σου πω, τα χαίρομαι τα ζωηρά παιδιά πιο πολύ από αυτά που δεν ακούγονται..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Χα χα φραουλένια μου, μόνο να το φανταστώ μπορώ το όλο σκηνικό !!
    Μα τι μουτράκια στοκαριστμένα είναι αυτά αχχααχ !! :)
    Αλλά την τουρτιέτα, μεταξύ μας, πολύ τη λυπήθηκα ...

    Φιλάκια πολλά **

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δεν το συζητώ Λιτσάκι! Με δύο ζουζούνια η ζωή δεν είναι ποτέ πια ίδια και σίγουρα δεν είναι βαρετή! Βαμένοι τοίχοι, σπασμένα διακοσμητικά και τόσα πολλά ακόμα κάνουν την καθημερινότητά μας ενδιαφέρουσα... Έχουν και άποψη για τη διακόσμηση τα μικρούλια μας κατάλαβες;
    Αλλά πραγματικά αποζημιωνόμαστε και με το παραπάνω! Ένα τους χαμόγελο μας φτιάχνει τη μέρα!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ποσο γελασα με αυτη την αναρτηση!!εχω ιδια φωτο με την sudocream!!πραγματικα δεν βγαινει με τιποτα!!!ωρες ωρες σκεφτομαι τις παλιες εποχες που αν δεν ειχα ορεξη δεν εκανα τιποτα..τωρα;;η 28 μηνων κορουλα μου δεν με αφηνει σε ησυχια ολη μερα!!αλλα πραγματικα δεν την αλλαζω με τιποτα ακομα κ αν μπορουσα να γυρισω τον χρονο πισω!!!καλο βραδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ενα θα σου πω.....δεν ξερεις ποσο σε καταλαβαινω! ΣΕ ΝΙΩΘΩ!!!!
    Εγω τους διδυμους τους φωναζω "Οι Μπομπος" και οσοι βλεπουν τον Ντιεγκο τον ξαδερφο της Ντορας της εξερευνητριας, θα καταλαβουν τι εννοω!
    Ερχεται και ο 5χρονος (ο μεγαλος) που τους συντονιζει και συμπληρωνεται η παρεα!
    Βρηκαμε το κοντρολ της τηλεορασης μεσα στη λεκανη της τουαλετας. Ανοιξα μια μερα το συρταρι με τις κουταλες στην κουζινα και βρηκα ενα ανθρωπακι "little people"!!! Σκαρφαλωνουν σε καναπεδες, σε τραπεζια, στη συνθεση της τηλεορασης και οπου μπορει να φανταστει κανεις.
    Και λεω οτι σε νιωθω γιατι κι εγω ειμαι μονη μου οοοολη τη μερα.
    Αυτο το πραγμα σκεφτομουν σημερα....πως δεν θυμαμαι πια πως ειναι να εισαι μονη σου στο σπιτι, να μην κανεις τιποτα και να απολαμβανεις την απολυτη ησυχια!!!!!!
    Αλλα οταν το ξανασκεφτω....δεν αλλαζω με τιποτα στον κοσμο αυτα τα εξι χερακια που με αγκαλιαζουν και με σφιγγουν! Η απολυτη αγαπη!!!

    Υ.Γ. στεναχωρεθηκα με την γυαλινη τουρτιερα....παντα μου αρεσε που την εβλεπα στολισμενη με διαφορα σε πολλες αναρτησεις σου...δεν πειραζει ομως τα ζουζουνακια σου να ειναι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΛΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΣΕ ΖΗΛΕΥΩ!!!!!
    ΘΑΘΕΛΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΠΙΣΩ, ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΕΡΘΕΙ Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΣΚΑΝΤΑΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ!!!!!!!
    ΘΑ ΤΑ ΝΟΣΤΑΛΓΕΙΣ ΜΕΘΑΥΡΙΟ!!!!!
    ΓΙΑΥΤΟ ΝΑ ΤΑ ΧΑΡΕΙΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΤΑΞΙΕΣ!!!!
    ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΦΩΤΙΣΜΕΝΑ!!!!!!
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΓΛΥΚΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ!!!!
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τελικά όταν τις διαβάζει κανείς τις σκανταλιές διασκεδάζει. Γιατί όταν μας συμβαίνουν μας ανεβαίνει το αιμα στο κεφάλι;Εγώ μόνο στα σπασιματα δεν νευριάζω. Σπάω περισσότερα!Ευτυχως όχι μεγάλης αξίας. Μόνο τα καημένο το τραπεζάκι του σαλονιου που εγραψαν με μαρκαδορο μαυρο και δεν φευγει με τιποτα με στεναχωρησε. Και είναι και κλασσικό κομμάτι.Αλλά τελικα δεν θα μπορουσα να γυρίσω στην τόση ησυχία.Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Λιτσα,εγω ακομη δε μπορω να αφησω τιποτα που να σπαει κοντα στο Στεφανο! χαχα Σε νιωθω, ζω ό,τι ζεις με εξαιρεση τους καβγαδες μεταξυ αδεφων αφου ειναι πολυ μικρη ακομη η δευτερη για να το δω κι αυτο. Θα ερθει ομως γρηγορα κ αυτη η μερα ε? Να τα καμαρωνουμε, να κανουμε διαλογισμο για να ηρεμησουμε κ μεις και να ζησουμε μια ζωη που δε θυμιζει σε τιποτα την ευεθεια γραμμη. καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Φραουλάκι μου καλή σου μέρα και καλό μήνα!
    Τα ζουζούνια είναι όλα τα λεφτά!Και έχουν και πολύ πλάκα!!
    Εμένα οι κόρες μου όταν ήταν μικρές δεν έκαναν τέτοια..χαχαχα

    Κερνάω και εγω γλυκάκι..τι γλυκάκι σου!
    Για περασε να πάρεις ενα κομμάτι να μου πεις αν το πετυχα..χαχαχα:)

    http://mystickland.blogspot.gr/2013/02/day1fork.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Λιτσάκι τι γλύκας ο μικρούλης σκανταλιάρης Φαίδων!!! Αξιολάτρευτα τα μικρά πραγματικά!!!! Καλό μήνα σου εύχομαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΛΙτσάκι μου καλό μήνα!!!! Γέλασα σήμερα με την ανάρτησή σου και πιο πολύ με τον Φαίδωνα με την επίστρωση sudocreme! Εγώ δεν είχα τέτοια με την μικρή πριγκίπισσα, γενικά ήταν καλόβολο και ήσυχο μωρό και αργότερα παιδάκι! Καλό κουράγιο σου εύχομαι γιατί δεν είναι ένας, είναι δύο τα ζουζούνια σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Kαλό μήνα Λίτσα!!
    Πόσα μου θύμισες με τις σκανταλιάρικες φωτογραφίες του μικρούλη σου..
    ΄Εχω και΄γω παρόμοιες!..
    Η κόρη μου αφού την άπλωνε την έτρωγε κιόλας!!Είχε αδυναμία στη Fissan,κι όταν την ξεπέρασε άρχισε να δοκιμάζει παιδικές κολόνιες..Αξέχαστες στιγμές !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Λιτσακι μου γλυκο πως τα καταφερνεις παντα και μας κανεις να γελαμε και να συγκινουμαστε συγχρονως;!κι εγω σε νιωθω οπως ολες οι φιλες μαμαδες παραπανω κι ας ειναι τα δικα μου 17,11 και 2 ετων...και που να ερθει και ο τεταρτος!!!!ε ρε γλεντια!!!!οντως το μετρημα ως το 10 δεν εχει αποτελεσμα!!!με το που φτασω στο 10 σηκωνομαι και πηγαινω προς το μερος τους απηλητικα αλλα παντα φρεναρω και με πιανουν τα γελια οταν σταματανε να μαλωνουν αποτομα και με κοιτανε (κυριως οι μικρες) με ματια γουρλωμενα περιμενοντας να τις αρπαξουν....και τοτε ειναι που παιρνουν θαρρος και κανουν χειροτερα μετα.αυτη τη στιγμη που σου γραφω η μικρη ειναι σκαρφαλομενη στο τραπεζακι του δωματειου της και κοιταζει εξω απο το παραθυρο....ενα σου λεω!!!μενουμε στον 8ο οροφο μιας 9οροφης οικοδομης!!!!!ευτυχως δεν φτανει το χερουλι...ακομα!!!!!ο Θεος να τα φυλαει ολα τα μικρα-μεγαλα μας ζιζανια....φιλακια πολλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!