Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

Φθινοπωρινή διακόσμηση

Όμορφο το καλοκαίρι, δε λέω! Ειδικά μάλιστα το ελληνικό καλοκαίρι. Όμως έχει μια ζεστασιά το φθινόπωρο που αγαπάω εξίσου. Τι κι αν οι μέρες μικραίνουν; Είναι ευκαιρία ν' αράξουμε τα βράδια στον καναπέ δίχως ενοχές. 
Αγαπώ αυτό το χρυσό φως του ήλιου που χαίρεσαι όταν σε ζεσταίνει, δίχως να δυσανασχετείς. Έχω αδυναμία στα ζεστά χρώματα της φύσης και απολαμβάνω να βλέπω τις καφε-κίτρινες αποχρώσεις στα δέντρα. Τα κόκκινα φύλλα δεν τα προσπερνώ ποτέ, πάντα μαζεύω έστω και λίγα, μιας και γεννιέται μέσα μου η διάθεση να στολίσω το σπίτι με φυσικούς θησαυρούς. Αγαπώ το φθινόπωρο και όσα κουβαλά μαζί του. Φύλλα, κουκουνάρια, κάστανα, κολοκύθες και όμορφα κλαδιά διακοσμούν κάθε γωνιά του σπιτιού.


Φέτος τα ράφια γέμισαν πιο νωρίς με φθινοπωρινά αντικείμενα. Μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς και καθώς τακτοποιούσα τον χαμό που άφησε πίσω του το καλοκαίρι, αποφάσισα να διακοσμήσω από νωρίς, αφού η ανάγκη μου για αλλαγή ήταν μεγάλη.

Το πρώτο που τοποθετήθηκε στον λευκό δίσκο, ήταν η πέτρα που ζωγράφισα πέρυσι με αποχρώσεις της εποχής. Το πορτοκαλί δεν το συμπαθώ (παραβλέποντας συστηματικά τον πορτοκαλί καναπέ στο σαλόνι μας), όμως τώρα είναι η εποχή του και δεν ενοχλούμαι να το αντικρίζω σε κάποια αντικείμενα του σπιτιού, ειδικά στις κολοκύθες.


Εννοείται ότι με το που αντίκρισα τις πρώτες διακοσμητικές κολοκύθες έτρεξα κατευθείαν προς τον πάγκο που τις είχαν αραδιασμένες. Δεν ξέρω πόση ώρα διάλεγα αυτές που θα έπαιρνα μαζί μου, λες και ήταν μικρά κοσμήματα. Τελικά κατάφερα να διαλέξω 5 μικρούλες αλλά και δύο μεγάλες, οι οποίες κάποια στιγμή θα γίνουν κολοκυθόσουπα, μάφινς, ψωμάκι... έχω διάφορα στο μυαλό μου! Προς το παρόν στολίζουν το σαλόνι μας, μαζί με τα κουκουνάρια και αυτά τα υπέροχα φτερά παγονιού, που μου χάρισε μια ξαδέρφη μου το καλοκαίρι.


Οι περσινές μικρές κολοκύθες, που βάφτηκαν χρυσές, "ζουν" ακόμη και εξακολουθούν να είναι το ίδιο όμορφες.


Το ράφι στο οποίο είναι τοποθετημένες, το αγαπώ πολύ, μιας και βρίσκεται στο κέντρο του σαλονιού, οπότε το βλέμμα μου πέφτει επάνω του πολλές φορές την ημέρα. Εκεί τοποθέτησα κι ένα βάζο γεμάτο με βαμβάκια, εκεί βρίσκεται και το φωτεινό αστέρι, που όσο κι αν τα παιδιά μου λένε ότι είναι χριστουγεννιάτικο, εγώ επιμένω να το έχω στο ράφι όλο τον χρόνο! 


Έστρωσα έναν μαύρο δίσκο - που μοιάζει με μαυροπίνακα - με πλατανόφυλλα και πάνω τους ακούμπησα λίγα κεριά, κάστανα και μικρές κολοκύθες.


Πάνω από το αγαπημένο μου τραπέζι, κρέμασα φύλλα, φτερά και κουκουνάρια. Έχω ξαναγράψει ότι η τραπεζαρία είναι το σημείο όπου περνάμε αρκετές ώρες τις καθημερινότητάς μας, αφού δεν το χρησιμοποιούμε μόνο για φαγητό. Για μένα ειδικά, είναι το σημείο όπου γράφω, δημιουργώ, κατασκευάζω.


Για αυτό θέλω να είναι το τραπέζι πάντα στολισμένο, έστω κι αν δεν είναι σχεδόν ποτέ τακτοποιημένο, ενώ από πάνω του κρεμάω συνήθως κάτι σχετικό με την εκάστοτε εποχή. 



Ναι, το αγαπάω και το φθινόπωρο, ειδικά τώρα που νιώθω όλο και περισσότερο τα Χριστούγεννα να πλησιάζουν!


Μα ως τότε έχουν να γίνουν πολλά ακόμη, τα οποία θα μοιράζομαι μαζί σας εδώ. Πάντα εδώ!
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!

Litsa

3 σχόλια:

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!