Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Η πρώτη βόλτα στην εξοχή

Παραπλανητικός ο τίτλος, λες και είμαστε κλεισμένοι σε ένα σπίτι ή στην τσιμεντούπολη, για χρόνια. Ε μα ναι, έχουμε ξαναπάει στας εξοχάς, αλλά με τον παραπάνω τίτλο, εννοώ την εξοχή γύρω από την Αθήνα.
Τις προηγούμενες ημέρες, ένα μήνυμα στάλθηκε, ώστε να μας βγάλει από τη ρουτίνα μας. Ένας philos, που γνωρίζει καλά πόσο αγαπάμε τη φύση, πρότεινε να πάμε όλοι μαζί μια βόλτα στην Πάρνηθα, πριν μας προλάβει ο χιονιάς. Νομίζω πως το μήνυμά του είχε σκοπό να μας ξεσηκώσει, μπας και ξεκουνηθούμε λιγάκι και όπως ήταν φυσικό, τα κατάφερε!
Ανηφορίσαμε το Σάββατο, με έναν ήλιο λαμπερό να μας συνοδεύει, παρόλο που το κρύο ψηλά είχε αρχίσει να γίνεται τσουχτερό. Δεν πτοηθήκαμε καθόλου, κάναμε τη βόλτα μας και απολαύσαμε το τοπίο. Βέβαια, μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας, η εικόνα του καμένου δάσους ολόγυρα, ήταν πραγματικά θλιβερή... Παρόλα αυτά υπήρχαν πολλές ομορφιές που μας αποσπούσαν την προσοχή από το θλιβερό θέαμα, όπως για παράδειγμα η παρακάτω θέα...


Κάναμε την πρώτη μας στάση στην άκρη του δρόμου, όπου η θέα ήταν μοναδική. Έχω θαυμάσει πολλές φορές από ψηλά τη Θεσσαλονίκη και την Κατερίνη, αλλά την Αθήνα για πρώτη φορά!
Δεύτερη στάση στο εκκλησάκι του Αγ. Πέτρου, να ξεμουδιάσουμε και να θαυμάσουμε τους μικρούς κρόκους, έτοιμοι ν' ανθίσουν οι περισσότεροι, με εξαίρεση κάποιους πολύ γενναίους που ήταν ήδη ανθισμένοι.


Τρίτη και τελευταία στάση στη Μόλα, που ήταν και ο προορισμός μας. Ένα υπέροχο ξέφωτο μέσα στο ελατόδασος της Πάρνηθας, όμορφα οργανωμένο με ξύλινους πάγκους, οι οποίοι μέσα στους επόμενους μήνες (βλέπε Καθαρά Δευτέρα, Πάσχα, Πρωτομαγιά κλπ) θα γεμίσουν και θα σφύζουν από ζωή!


Για το πανέμορφο περιβάλλον τριγύρω δε νομίζω ότι είναι ανάγκη να γράψω πολλά. Θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους, αν και τελικά, ούτε κι αυτές ήταν σε θέση να αποτυπώσουν απόλυτα την ομορφιά που απολάμβαναν τα μάτια μας.


Ο ήλιος τρεμόπαιζε ανάμεσα στις συστάδες των πανύψηλων δέντρων και ήταν πραγματικά στιγμές, που νόμισα πως θα πεταχτεί μπροστά μου τραγουδώντας η κοκκινοσκουφίτσα, χαρωπή, αγκαλιά με το καλάθι της.


Όταν πια το κρύο άρχισε να γίνεται ενοχλητικό και η πείνα ενοχλητικότερη, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, μα λίγο πριν φτάσουμε στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, διαπίστωσα ότι η Σαλονίκ' απείχε μόλις 8 χιλιόμετρα από το σημείο που βρισκόμουν. Μα τόσο κοντά! Καλά, γιατί δεν μου το 'πε κανείς, τότε που παραπονιόμουν για την απόσταση Αθήνας - Θεσσαλονίκης; Είναι δίπλα τελικά! Ε λοιπόν, αυτό το ΣΚ θα πεταχτώ για καφέ στη Σαλονίκη!


Καθώς κατηφορίζαμε με τα αμάξια λοιπόν, είδαμε κάποια στιγμή από μακριά τρία ζευγάρια αυτιά να μας παρακολουθούν. 


Υποψιασμένοι όπως ήμασταν, κοιτάζαμε προσεκτικά μέσα στο δάσος και τελικά πέσαμε επάνω σε μια ακόμη παρέα όμορφων ελαφιών. 


Το ένα μάλιστα, πιο τολμηρό και ίσως πιο πεινασμένο, δέχτηκε την προσφορά των παιδιών και καταβρόχθισε λίγα καρότα.


Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα από τη βόλτα μας στο βουνό και κάπως έτσι, όμορφα, πέρασε στο παρελθόν το προηγούμενο Σάββατο. 
Φυσικά κράτησα ένα μικρό ενθύμιο από την Πάρνηθα. Ένα ιδιαίτερο κλαδί, φορτωμένο λειχήνες.


Καλημέρα σε όλους! Κάνει κρύο ή είναι ιδέα μου;

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook




12 σχόλια:

  1. Καλά κάνατε και πήγατε τη βολτούλα σας! Τι ωραία! Προλάβατε, τώρα ο philos κατεβαίνει με έλκηθρο :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ τι μου κάνεις πρωινιάτικα!! Κάθε φορά που διαβάζω αναρτήσεις σαν αυτές, δικές σου και τις Κατερίνας, θέλω να πάρω το αμάξι και να βγω στα δάση. Τέλειες φωτογραφίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα αδερφή...άντε να χαρούμε και τις ομορφιές της Νότιας Ελλάδας και τα βουνά και τα όρη της.Ζηλέψαμε τα ελαφάκια...τα ζηλεύουμε εδώ και καιρό σε φωτος του Χρήστου. Καλές βόλτες και καλό κουράγιο με το κρύο...Χειμώνιασε μαθαίνω εκεί στο νοτιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λιτσακι μου γλυκό Ευχαριστώ που με ταξίδεψες με τις εικόνες σου! Κοίτα να απολαύσεις το χιόνι, έστω κι αυτό το λίγο (εγώ πότε θα δω άραγε? )! Σε φιλώ κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάνει κρύο κι εδώ!Τα ελαφάκια γλύκες,απορώ πώς τα σκοτώνουν !Το μικρό ξέφωτο ,πραγματικά σε προϊδεάζει για την Κοκκινοσκουφίτσα,χαχαχχαχχαα.Και το κλαδί με τισ λειχήνες,μαγευτικά όμορφο!
    Είδεσς τελικά που η Σαλονίκη πέφτει κοντά; ένα τσιγάρο δρ'ομος...Καλησπέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν υπάρχει πιο γλυκό πλάσμα από το ελάφι! Ούτε για πλάκα να τα πειράξω....το αντίθετο μάλιστα. Ότι προστατεύει τη φύση και τα ζώα με βρίσκει σύμμαχο!
    Καλές βόλτες και καλά κρύα Λιτσάκι, χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωραια, εγινε η αρχη και μεσα απο τα δικα σου ματια θα βλεπουμε κι εμεις τις ομορφιες στα περιξ της Αθηνας. Ευχομαι να γνωρισετε νεους ανθρωπους, να ταιριαξετε σε ενδιαφεροντα και να κανετε πολλες αποδρασεις!

    Καλο απογευματακι Λιτσα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εμένα μία φωτογραφία ήταν η πιο αγαπημένη μου! Η έκφραση του Φαίδωνα όταν αντίκρυσε τα πρώτα ελαφάκια! Όλα τα λεφτά! Ξανακανονίζουμε! Είναι αμαρτία τέτοιο μέρος να είναι άδειο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μα τι ομορφιά έχει το δάσος!!!! Και τι υπέροχα πλάσματα κρύβει. Πολύ όμορφο και το ενθύμιό σου! Καλά να είστε να ξαναπάτε σύντομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μα τι όμορφες εικόνες!!! Θέλω συντεταγμένες να το βρω στο χάρτη για να πάμε κ εμείς οικογενειακώς με την πρώτη ευκαιρία. Προς τα εκεί μόνο στο Τατόι και το καζίνο έχω πάει. Δεν τα ξέρω τα κατατόπια. Η εσύ η ο philos θα μου δώσετε, ε; Να πάμε κ εμείς να δούμε τα ελαφάκια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλά έχω ενθουσιαστεί τόσο που ταίσατε ελαφάκια! Για μένα θα ήταν το highlight της όλης εκδρομής! Και τί όμορφες φωτογραφίες! Άντε να έρθει Άνοιξη να χαρούμε λίγο φύση!
    Κική, Hugs & Softies

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!