Όμορφο ΣΚ

Ήσυχο Σαββατοκύριακο, πολύ ήσυχο, με τις ιώσεις και τα κρυολογήματα να μας γυροφέρνουν οικογενειακώς!!

Επιτέλους όμως βρεθήκαμε με τα ξαδέρφια μας που είχαμε να δούμε καιρό. Πάντα είναι ευχάριστες αυτές οι συναντήσεις. Μας πηγαίνουν χρόνια πίσω, τότε που ήμασταν εμείς παιδιά και μας "έδερνε" η χαζομάρα... Γελάμε, τρώμε του σκασμού, κουτσομπολεύουμε, χαζολογάμε, θυμόμαστε... Και βλέπουμε τα παιδιά μας να αυξάνονται, να μεγαλώνουν και να παίρνουν τις θέσεις μας... Και χαιρόμαστε, γιατί έχουμε περάσει πολύ όμορφα στο παρελθόν όλοι μαζί. Κι ευχόμαστε το ίδιο και για τους μικρούς μας απογόνους! 
Το καταπληκτικό της υπόθεσης είναι ότι όλοι μας κάναμε αγόρια, μόνο ο μεγάλος μας ξάδερφος έχει δύο κοριτσάρες, οι οποίες σπάνε την μονοτονία με τα κοκαλάκια τους, τις κορδελίτσες, τα ροζ, τα φουξ και τις χορευτικές τους επιδείξεις. Όλοι οι υπόλοιποι "σκοτώνονται" στα πατώματα, παλεύοντας και μονομαχώντας!! Η αναλογία: 7 προς 2!
Στις χθεσινές επιδείξεις των κοριτσιών μάθαμε το Zumba, το ξέρετε; Είναι τρόπος εκγύμνασης με συγκεκριμένες χορογραφίες, πολύ ethnic. Εγώ ξετρελάθηκα.
Επίσης είχαν ετοιμάσει για όλες μας χρωματιστά κολιέ με χαντρούλες. Σκέτη γλύκα!

Τόπος συνάντησης, το σπίτι των Kapa!! Που αλλού; Σ' εκείνη την καταπληκτική αυλή και το φορτωμένο με λουλούδια σπίτι... Η χαρά των παιδιών και όχι μόνο!
Βάλαμε λοιπόν τα καλά μας - επιτέλους ξαναφόρεσα τις αγαπημένες μου γαλότσες - στολιστήκαμε, πήραμε και την τούρτα που κατάφερα να φτιάξω για τα γενέθλια του Ανδρέα και ανηφορίσαμε.

Οι άντρες είχαν ήδη ανάψει φωτιά και ψήνανε τα λουκάνικα, τα οποία και φάγανε έξω με τα τσιπουράκια τους. Αυτό, έχει καταντήσει έθιμο, έτσι;

Τρελό φαγοπότι!

Η καλύτερη στιγμή βέβαια, είναι αυτή του καφέ και του γλυκού, που σαν τους βόες πια, αράζουμε γύρω από το τζάκι για να σαχλαμαρίσουμε...
Όμορφα...

Τελικά ναι, χρειαζόμαστε λίγα για να νιώθουμε ευτυχισμένοι...

Γλυκάκι να κεράσω;